เมื่อวานเราเข้าสู่โหมดซึมเศร้าอีกแล้ว แค่คุณสามีบ่น ๆ แล้วทำหน้าไม่พอใจนิดเดียว เราก็เศร้าจนไม่อยากทำไรแล้วแต่ก็ทนฝืนมาทำงาน ตอนเย็น เกือบจะไม่มีแรงขับรถกลับบ้าน ยืนก็หน้ามืด ปวดหัว เหมือนหายใจได้ไม่เต็มที่ พอถึงบ้านเข้าห้องนอนร้องไห้อยู่คนเดียว เป็นเพราะเรานอนหลับไม่เต็มที่หรือป่าวนะ แบบว่าตัวเรานอนหลับไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไรแต่จิตใต้สำนึกมันของเรามันถูกปลุกขึ้นมา สมองมันเลยวนเวียนอยู่ตลอดเวลาที่เราหลับไป ก่อนลืมตาเราจะรู้สึกว่าเหมือนฝันไป แต่ลุกขึ้นมาจะรู้สึกได้ว่าเรานอนไม่หลับ สมองเราไม่ได้พักผ่อน มันจะมึน งง เบลอ หน้ามืด เพลีย เลยลำบากคุณสามีต้องมารับมาส่งอีกแล้ว