อยากอยู่เงียบ ๆ เหงา คนเดียวจังเลย ลำบากใจเหลือเกิน ยิ่งเค้าคาดหวังจากเรา พยามเรียกร้อง สร้างเงื่อนไข ตีกรอบเราเอาไว้มากเท่าไร เราก็ยิ่งกดดัน เรารับรู้ว่าทุกอย่างที่เค้าทำเป็นเพราะเค้ารักเรามาก  เราปรับตัวเราเองให้ยอมรับในสิ่งที่เค้าเป็น ซึ่งบางอย่างเราก็คิดว่ามันมากเกินไป และยิ่งมากขึ้นทุกวัน เราพยามอธิบายให้เค้าเข้าใจในสิ่งที่เราต้องทนจนความอดทนของเราหมดไปแล้ว ที่เราทำอยู่ตอนนี้คือวิ่งหนีออกจากเงื่อนไข และกรอบที่เค้าสร้างมาเพื่อล้อมเรา เมื่อเค้ายังพยามที่จะวิ่งไล่ต้อนให้เราเป็นในแบบที่เค้าต้องการ วันนี้ขึ้นอยู่กับเค้าแล้วว่าเค้าจะยอมถอยหลังไปสักก้าวเพื่อให้เราได้อยู่ต่อ หรือจะให้เราวิ่งหนีไปจนไม่มีวันที่เราจะกลับไปเหมือนเดิม เราคาดหวังมากไปเหรอ