โอ้ยแย่แล้ว Lovers Again My Music - by EXILE 04/12/08 หลังจากที่เราลงไปกินข้าวต้มรอบดึกที่พ่วงมากับตั๋วรถ 999 สาย กทม – เชียงขวาง แล้วผมก็เดินหาของกินที่จะเอาเผื่อไปกินบนเรือพรุ่งนี้เพราะรถอาจจะไปถึงสายและเราอาจจะซื้ออะไรกินกันไม่ทันเพราะวันนี้รถออกสายตั้งครึ่งชั่วโมง แต่ว่า เฮ้อ!!ซื้อของตุนไปตั้งเยอะยังไม่รู้ว่าจะได้ขึ้นเรือหรือเปล่าเลย ผมดันลืมเอา Passport มาซะงั้นมันลบไปจากความทรงจำเลยว่าต้องใช้ พอรู้ก็อยู่บนรถแล้ว เลยรีบโทรไปปรึกษาเพื่อนเผื่อจะช่วยได้เพราะพ่อเค้าทำงานที่นั้นแต่ก็ได้คำตอบที่ดีว่า “ทำไมแกโง่อย่างนี้ลองไปดูแล้วกันลองไปติดต่อทำborder pass ที่ด่านดูก่อน” เฮ้อกลุ้มจริงครับเอาเป็นว่าจะได้ไปไหมก็ต้องรอลุ้นพรุ่งนี้หละครับว่าจะทำได้ไหมอยู่ได้กี่วันและที่สำคัญจะได้ไปถึงหลวงพระบางตามที่ได้วางแผนไว้ไหมก็ไม่รู้ ตอนนี้รถก็จอดเกือบ20นาทีแล้วผู้โดยสารก็ทยอยขึ้นรถกันจนเกือบเต็มแล้ว งั้นเขียนต่ออีกนิดละกัน วันนี้ผมต้องเร่งออกจากที่ทำงานแถวสีลมอย่างเร็วเลยเพราะต้องรีบมาให้ทันรถทัวร์เที่ยวสองทุ่มก็คิดไว้แล้วว่าต้องเผื่อรถติดไว้หน่อย ผมขนของแบบบ้าหอบฟางมาตั้งแต่เช้าแล้วเพราะวันนี้วันศุกร์แถมหยุดยาวอีกหมอชิตแตกแน่ นอกจากจะต้องไปให้ทันแล้วก็ต้องลุ้นให้เพื่อนไปให้ทันด้วยพอมาถึงหมอชิต อะโห คนโคตรเยอะเลยครับ พอมาถึงก็ลุ้นให้เพื่อนอีกสองคนมาให้ทันก่อนรถออก แผนการเคร่าๆที่เราจะไปกัน ตื่นเต้นกันตั้งแต่ตอนไปเลยเพราะกว่าพวกมันจะมาก็เหลืออีก5นาทีรถออกมันน่าเบิ๊ดกระโหลกจิงๆเลยโอ๊ะรถจะออกแล้วครับไว้ต่อพรุ่งนี้นะครับ 05/12/08 05.40 am ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเมื่อย ไม่รู้เมื่อคืนหลับไปเมื่อไหร่ เมื่อยหลังเป็นบ้าเลย ปกติผมเป็นคนที่ชอบเที่ยวและก็นั่งรถหลังขดหลังแข็งอย่างนี้เป็นประจำอยู่แล้วแต่ไม่รู้ว่าคราวนี้ไปนอนผิดท่ายังไงถึงได้เมื่อยซะงั้น แต่ว่าเฮ้ยมันถึงไหนแล้วว่ะ ยังไม่ได้เข้าเขตเชียงรายเลยนี้ผมรู้สึกผิดหวังอยู่บ้างเพราะกะว่าตื่นมาก็ถึงเลยจะได้ไม่ต้องนั่งหง่าวอยู่นาน แต่ตอนนี้อยู่แค่ประมาณจังหวัดแพร่เอง แต่ให้ตายเหอะครับคนขับรถคันนี้เค้าใจเย็นมากๆเลย ขับโคตรช้าเลยอะไม่รู้นั่งจีบสาวอยู่หรือเปล่าถึงได้ครับช้าอย่างงี้หงุดหงิดจิงวุ้ย ทีอยากให้ขับเร็วกว่านี้ก็เพราะว่าเราต้องไปให้ทันเรือที่จะออกตอน 11 โมง ซึ่งเวลาในตารางของรถคันนี้ต้องถึงตอน 9 โมง แต่ดูตามอาการไม่น่าเป็นไปได้ แล้วไหนผมจะต้องไปผจญภัยกับการลุ้นว่าจะได้ไปเที่ยวหรือเปล่าอีกต้องทำ Border pass อีก โอ!!!ช่างเป็นช่วงเวลาดีๆของชีวิตจริงๆๆ ชะโงกหน้าไปดูเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหน้า..หลับกันสบายเชียวนะนี้พวกแกรู้ไหมว่าอาจจะต้องถูกทิ้งให้ไปผจญภัยกันเองโดยไม่มีหัวหน้าทัวร์อย่างเรา(อันนี้ตั้งตัวเป็นหัวหน้าเองไม่ได้มีใครเสนอชื่อ อิอิ) แต่ว่าไปกลุ่มใจตอนนี้มันก็เย็นไปแล้วหละคืออันนี้ใช้คำว่าสายมันน้อยไป เอาไว้ตายเอาดาบหน้าแล้วกัน รถทัวร์ยังคงแล่นไปอย่างช้าๆเหมือนอยากให้ผู้โดยสารได้ซึมซับบรรยากาศข้างทางให้มากที่สุด แล้วไอ้เส้นทางนี้มันก็ทั้งมีโค้งมากและถนนก็แย่มาก โค้งแล้วโค้งเล่า โอะนั้น โค้งอีกแล้ว และตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนแล้ว ไหงมันดูเหมือนเราวิ่งเข้าไปตามหมู่บ้านเล็กๆ แทนที่จะไปกันบนถนนใหญ่ ร้อนใจต้องรี่ไปถามเด็กรถว่าจะถึงกี่โมงง่ะ พี่ครับรถจะถึงซักกี่โมงครับ คือผมต้องไปขึ้นเรือไปฝั่งลาวก่อน 11 โมงครับ” เด็กรถทำหน้าเคื่องหมายคำถามใส่ผมนิ่งไปซัก 3 วินาที "ไม่น่าเกิน 9.30 ครับพี่” ตอบมาแต่หน้ายังเป็นเครื่องหมายคำถามอยู่ "แต่ก็ไม่แน่ อาจจะช้ากว่านั้นเพราะเมื่อคืนออกสายไปครึ่งชั่วโมง” “แล้วทำไมถึงไม่ขับรถให้เร็วขึ้นอีกนิดหละครับพี่น้อง” อันนี้แค่คิดในใจ แต่ตอบไปว่า “ขอบคุณครับพี่” ถ้าตอบอย่างที่คิดมีหวังได้โบกรถไปแน่เศร้าเลย ถ้าเป็นอย่างที่เด็กรถบอกคือถึงสายเอาว่า 10 โมงนะให้เผื่อไว้เลยเราจะไม่มีเวลากินข้าวเช้ากันเลยแต่ที่อ่านใน Internet เค้าบอกมาว่าบนเรือมีของขายเหมือนกันแต่แพง ก็ตัดใจจ่ายแพงหน่อยแต่ทันเรือก็เอา แต่ ไหนจะเสียเวลา นั่งรถไปท่าเรือ ไหนจะต้องทำ border pass อีกนี้สิ มันคงลุ้นน่าดูทีเดียว ทำใจแล้วครับถ้าไปไม่ทันคงต้องหาแผนสอง อาจจะเป็นเที่ยวเมืองเชียงรายซักวันนึงละกันแล้วค่อยไปลาววันรุ่งขึ้นเพระเรายังมีเวลาพอและเราก็ไม่อยากนั่งเรือเร็วไปด้วยมันน่ากลัว ก็เลยนั่งดูวิวสองข้างทางด้วยความสงบแบบล่องลอยนิดๆ ระหว่างนี้มาดูเส้นทางกันดีกว่า ผ่านหมู่บ้านล้วนๆเลยครับและก็เข้าเมืองอีกไม่ต่ำกว่า 5 เมือง สองข้างทางต็มไปด้วยนาข้าวที่ตอนนี้เหลือแต่ซังข้าวเหลืองไปหมด กว้างไกลสุดลูกหูลูกตา มีนกนาๆชนิดเกาะสายไฟค่อยจ้องหาแมลงในนากิน ทั้งนกตะขาบทุ่ง นกแซงแซว นกเอี่ยง เลยแนวนาข้าวก็เป็นทิวเขา มีทั้งที่เขียวขจี และ เหลืองทองสลับกันไป ที่แปลกสำหรับผมคือภูเขาที่นี่มันมีความสูงใกล้เคียงกันมากเหมือนคัดมาวางเลยทีเดียว เส้นทางสายนี้เหมาะมากสำหรับใครที่ชอบดูวิถีชีวิตชาวบ้าน แต่ไม่ใช้นินทาชาวบ้านนะครับอย่าเข้าใจผิด มันมีอะไรให้ดูเยอะเลย แต่แน่นอนที่สุดมันไม่เหมาะกับสถานะการของผมตอนนี้เอาเสียเลย แต่ถ้าใครจะเดินทางไปเชียงของโดยตรงควรจะซื้อตั๋วของ สมบัติ ทัวร์ เพราะจะวิ่งสายนอกซึ่งไม่ต้องผ่านเข้าตัวเมืองเล็กๆเหล่านี้จะไปถึงไวกว่าเยอะ คือจะถึงประมาณ 8 โมงเช้าเอง “คนขับมันจะรู้ไหมเนี้ยว่าตรูอยากให้ถึงเร็วๆๆ” 10.30 เราก็ถึงปลายทางรถทัวร์มาจอดกลางตลาดใน อ.เชียงของเลยพอลงรถพวกเราก็ถูกลุ้มล้อมด้วยโชเฟอร์รถสามล้อเครื่องพร้อมๆกับการเสนอค่าบริการไปส่งที่ด่านตรงฝั่งไทยในราคาคนละ 30 บาท ระยะทางจากตลาดไปก็ประมาณ 2 กม.ครับตอนนี้ทุกนาทีมีค่าเราต้องทำเวลาให้เร็วที่สุดเพื่อให้ทันเรือ พอมาถึงด่านเพื่อนผมก็ไปทำเรื่องออกนอกประเทศ ส่วนผมก็ต้องรีบวิ่งไปร้านถ่ายรูปเพื่อถ่ายรูปและบัตรประชาชนไปทำBorder pass ซึ่งอยู่ไกล้กันนั้นแหละ สอบถามเจ้าหน้าที่ว่าผมจะไปถึงหลวงพระบางได้ไหม คำตอบที่ได้นี้เล่นเอาหมดแรงเลยครับเค้าบอกว่าไปไม่ได้หรอกเที่ยวได้แค่ในห้วยทรายเท่านั้น แถมอยู่ได้แค่ 3 วัน 2 คืน จะทำไงหละมาก็ถึงนี้แล้วเอาเหอะลองข้ามไปก่อนแล้วค่อยหาทางไปดูอีกที จุดข้ามฝั่งไปลาวที่นี่เป็นช่วงที่แม่น้ำโขงกว้างมากทีเดียวส่วนท่าเรือ เออ...จะเรียกว่าท่าเรือมันก็ดูดีไปนะเรียกว่าที่จอกเรือดีกว่า เพราะจะมีแค่เต้นเล็กๆสำหรับตั้งโต๊ะเก็บเงินค่าข้าม แล้วถัดไปก็เป็น ริมคลองดีๆนี้เองและก็มีเรือหางยาวจอดเรียงรายรอรับคนอยู่ เราต้องเสียค่าตั๋วข้ามคนละ 30 บาทและต้องเสียค่ากระเป๋าด้วยแต่คิดเฉพาะกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ราคาใบละ10 บาท ส่วนกระเป๋ากล้อง และกระเป๋าสะพาย ไม่คิดตัง ท่าจอดเรือข้ามฝากไปห้วยทราย ตอนนี้เหลืออีกแค่10 นาทีก็ 11 โมง ลุ้นระทึกมากๆครับ พอมาถึงฝั่งลาวนี้ท่าเรือเค้าดีกว่าเราเยอะ เทคอนกรีตเรียบร้อยเดินสบาย เราต้องไป Check in ก่อนหลังจากนั้นก็ไปจองตั๋วเรือโดยเดินจากด่านขึ้นไปหน่อยทางซ้ายเป็นร้านแรกที่เราเจอ ราคาค่าเรือรวมค่ารถไปส่งที่ท่าเรือคือ 1200 บาท เรื่องทุกอย่างกำลังจะจบลงด้วยดีเพียงแต่ว่าเวลาซื้อตั๋วเรือเค้าต้องมี Passport ประกอบด้วยแถมโดนขู่อีกว่าถ้าแอบไปโดยรถเราก็จะเจอด่านด้วยมีตลอกทางถ้าจับได้จะถูกปรับ 500 USD โอ..พี่ขู่ผมอย่างงี้เลยเหรอ เลยตัดสินใจเดินไปถามร้านอื่น เดินขึ้นไปเจอถนนหลักแล้วเลี้ยวซ้ายก็เจออีกร้านและได้คำตอบเหมือนกัน ต้องทำใจหละครับเพราะปัญหามันไม่ได้แค่แอบไปแต่ตอนออกมันก็จะมีปัญหามากเหมือนกันคือต้องเสียค่าปรับ 500 USD เหมือนกัน ก็เกือบ 16000 บาท มะไหว เอาไงหละทีนี้นี่ก็11โมงแล้วด้วย เจ้าของทัวร์บอกว่ายังทันเพราะเรือออกจริงก็เกือบ 11.30 เลยตัดสินใจให้เพื่อนไปกันเองสองคนแล้วซื้อซิมลาวไว้เผื่อโทรหากัน แต่ก็อดเสียดายไม่ได้อุตส่าเดินทางมาตั้งไกล ยังครับจบอย่างงี้มันเศร้าไปเป็นพระเอกมันก็ต้องมีอุปสรรคเป็นธรรมดา เราวางแผนใหม่ให้เพื่อนไปก่อนทางเรือ เรือถึง ปากเบ็ง เย็นนี้ ออกอีกที 9.00 ของเช้าวันถัดไปและจะไปถึงหลวงพระบาง5.00 เย็นของวันเดียวกันคือวันที่ 6 ธค ส่วนผมนั้นก็ต้องหาทางไปเอง...ส่วนจะถึงกี่โมงและวันไหนนั้นยังบอกไม่ได้ คือถ้าผมไปถึงจะโทรไปเอง(ถ้าผมยังจะไป) บาย เพื่อนๆแล้วเจอกัน!.... 15 นาทีต่อมาเพื่อนๆไปหมดแล้วเหลือแต่เราแล้วจะทำอะไรดีหละ เอ้าไหนๆก็มาถึงห้วยทรายแล้วเอาซะหน่อย เลยใช้เวลาเดินเล่นถ่ายรูปอีกพักใหญ่ เนื่องจากเมืองห้วยทรายนั้นเป็นเหมือน Transit city คือใครจะไปเมืองอื่นก็ต้องผ่านทางเมืองนี้ ทั้งเมืองเลยมีร้านค้าและบริษัททัวร์เต็มไปหมด และสาวๆที่นี้ก็น่าตาน่ารักด้วยอิอิ หลังจากอ่าน Guide book แล้วก็ได้คำตอบว่าถ้าเราจะเที่ยวที่นี้ต้องเหมารถออกไปเที่ยวนอกเมืองในราคา 300 บาท เขาจะพาไปทุกที่ที่นักท่องเที่ยวควรไปแต่ไม่แน่ใจว่าที่ไหนบ้าง แต่ผมไม่ได้ไปแค่เดินเล่นๆแถวนี้ก็พอแล้ว ที่ท่องเที่ยวบนฝั่งห้วยทราย 12.30 หาที่นั่งพักกินข้าวจี่กับกาแฟเย็นเอาแรงก่อน แล้วก็เริ่มดำเนินการตามแผนคือกลับไปเอาPassport ก่อนที่กรุงเทพ หลังจากนั้นค่อยขึ้นเครื่องของ Bangkok Airway ไปลงหลวงพระบางถ้าทำตามนี้ผมจะถึงพร้อมๆหรือก่อนเพื่อนๆหน่อยนึง ข้อแรกที่ต้องทำคือข้ามกลับไปฝั่งไทยเพื่อซื้อตั๋วรถทัวร์กลับกรุงเทพก่อน แต่ระหว่างที่คิดแผนการอยู่นั้นเจ้าของร้านหน้าเฉล่มก็เดินเข้ามาถามว่าจะนอนกับเค้าไหม หมายถึงเขามี Guest house ให้เช่านะครับอย่าคิดมาก ค่าเช่าคืนละ 150 บาท แต่ถ้ามีห้องน้ำในตัวคิด 200 บาท ผมก็บอก ขอบใจหลายแต่ไว้โอกาศหน้าดีกว่า เพราะผมต้องกลับกรุงเทพแล้ว เรือกำลังจะเข้าฝั่งไทย ถึงไทยแล้ว ผมเดินทางโดยวิธีเดิมแต่พอข้ามมาฝั่งไทยจะไม่มีรถสามล้อจอดคอยเหมือนขามาจากตลาดแต่จะมีมอไซย์รับจ้างคอยรับเราไปส่งที่ตลาดแทนแต่ดูๆไปยังไงก็ไม่เหมือนมอไซย์วินครับเพราะเขาแต่งตัวเหมือนเรานี้แหละไม่ได้มีเสื้อกั๊กใส่หรอกแต่เราจะรู้เองเพราะเค้าจะเข้ามาถามเองว่าเราจะไปไหน ราคาก็ 30 บาทเท่าเดิม ผมให้เขาไปส่งผมที่หน้าสมบัตรทัวร์เพื่อจะได้จองตั๋วก่อน 5 นาทีต่อมาผมก็มาถึงหน้าบริษัททัวร์ เข้าไปถามไถ่ก็ได้ความว่ารถเที่ยวต่อไปคือบ่าย 4 โมงเย็น รถจากเชียงขวางไปกรุงเทพมีรถออกวันละ 2 เที่ยวคือ 9.00 และ 16.00 ราคาตั๋วก็ 680 บาท และก็จองตั๋วเครื่องบินของ Bangkok air ได้แล้วด้วยโชคดีมากที่มีตั๋วเที่ยวพรุ่งนี้พอดีเริมตั้งแต่เที่ยว 9.00 แต่เที่ยวนี้คงกลับไม่ทันแน่ๆเพราะรถจากเชียงขวางไปถึงกรุงเทพประมาญตี 4 กว่าจะกลับไปบ้านอีก มันดูจะเร่งๆไป ส่วนอีกเที่ยวก็ตอนบ่ายโมง อะอันนี้โอ เลยครับ เหลือเวลาอีกตั้งเกือบ 4 ชม จะทำไรดีหละเรา เลยเดินเล่นดูสาวแถวๆนั้นแหละอากาศเย็นๆเดินชิลๆ ไม่มีอะไรให้เร่งอีกแล้วนี้ ตอนนี้ก็เกือบบ่ายแล้วแต่อย่างที่บอกยังเย็นสบายอยู่เลยแต่ตลาดนัดที่เมื่อเช้าเรียงรายเต็มตลอดสองข้างทางเริ่มทยอยเก็บกันแล้ว เลยไปนั่งคอยในบริษัททัวร์อ่านหนังสือฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ 4 โมงนิดๆรถก็ได้เวลารถออก รถทัวร์ของสมบัติทัวร์นี้นั่งสบายมากแต่ก็อดเสียดายไม่ได้นี้ถ้าไม่นัดกะเพื่อนนะจะแวะเที่ยวเชียงรายซัก 3-4 วันน่าจะดีนะเนี้ย   Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2552 6 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2552 21:54:18 น. Counter : 793 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีค่ะ... ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทาย วิบากไปไหมค่ะเนี่ยกับทัวร์ครั้งนี้ แต่ก็น่าลองดูเหมือนกันนะคะ ... มีอาหารเช้ามาฝากด้วยค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ แล้วจะแวะมาใหม่ค่ะ...   โดย: tanjira 26 กุมภาพันธ์ 2552 8:17:18 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาส่งเข้านอนค่ะ   โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม 1 มีนาคม 2552 0:58:11 น.

คราวหน้าไปใหม่ เนาะ   โดย: tuk-tuk@korat 20 มีนาคม 2552 9:02:20 น.

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยือนค่ะ ปล.ไว้ไปเที่ยวใหม่ค่ะ เป็นพระเอก ก็มีอุปสรรค์เป็นธรรมดาไงคะ   โดย: dailydelicious 25 มีนาคม 2552 14:57:12 น.

จะไปเหมือนกัน   โดย: AOY IP: 222.123.118.193 25 พฤษภาคม 2552 13:22:34 น.

ผมจะไปวันที่ 31 พย 52- 4ธค 52 เดินทางไปเอง เชิญเจมได้ มีข้อแนะนำ ติดต่อได้ Sonshawhan@gmail.com   โดย: aoy IP: 222.123.118.193 25 พฤษภาคม 2552 13:26:54 น.