บันทึกของเด็กชายกำลังโต
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2549
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
23 สิงหาคม 2549
 
All Blogs
 
22 สิงหาคม 2549 เดินเก็บความทรงจำวัยเด็กที่เขาดิน

สวนสัตว์ดุสิต หรือเขาดิน คงเป็นสถานที่ที่ทุกคนน่าจะเคยมาเที่ยว อย่างน้อยในตอนเด็กๆ


ฉันก็เช่นกัน ด้วยความที่บ้านฉันอย่ไม่ไกลจากเขาดินนัก สมัยเด็กๆฉันจึงได้ไปบ่อยๆ มีรูปถ่ายมากมายในวัยเด็กที่นี่


จนวันหนึ่งความทรงจำเริ่มลบเลือน แต่เขาดินยังคงทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ จากรุ่นพ่อสู่รุ่นลูก เรื่องเล่าจากเขาดินกลายเป็นเรื่องราวที่ได้ผลหากต้องการรำลึกอดีต


ฉันนัดกับเพื่อนๆ (ที่ไม่ได้ไปเขาดินมาเป็น 10 ปีแล้ว ) มาเยี่ยมสวนแห่งความทรงจำอีกครั้ง





ยีราฟ คอยาว





เมียร์แคท แอบหลับ





ม้าลาย กับมุมชวนเวียนหัว





อุโมงค์แห่งความทรงจำ





ตีกันทำไม เป็นจิงโจ้ด้วยกันแท้ๆ





นกอะไรเอ่ยสุภาพ

" นกกาบบัว " ไง





พี่ช้างตัวเป็นๆ แบบไม่ต้องตรวจ ดีเอ็นเอ





อุรังอุตัง ทำไมดูเหงาๆจัง





ซิมแปนซี ญาติห่างๆของเรา





สมเสร็จ เด็กข้างๆบอกว่า " แรด "





ไปเกาะนก แบบไม่กลัวหวัดนก





เมื่อไม่ได้โบยบิน





สีส้มกับสีเขียว





บรรยากาศในกรงนกใหญ่





มาหลบอยู่นี่เอง จังกึมตามหาอยู่นะ





มองอารายกัน ไม่เคยเห็นหมีคน เหรอไง





" แม่มะขาม " ฮิปโปนางงามมิตรภาพประจำสวนสัตว์





" น้องถั่วแดง " แช่กุ๊ดชี่ส่วนตัวสบายเชียวนะ





อร่อยไม่แบ่งใครเชียวนะ





พี่เสือ มองกล้องหน่อยพี่





แบร่ โถ่พี่เสือ ไม่ชอบก็บอกไม่น่าแลบลิ้นหลอกกัน





เสือกรุงเทพตัวขาวจัง





เมียร์แคท ตื่นมาส่งกลับบ้าน





หมดแล้วจ๊ะ เขาดินยุคปรับปรุงใหม่ ใครไม่ได้ไปนานแล้ว ลองไปเที่ยวดูนะครับ เดี๋ยวนี้เปิดตอนเย็นถึง 3 ทุ่ม บรรยากาศดีมากๆเลย




Create Date : 23 สิงหาคม 2549
Last Update : 23 สิงหาคม 2549 21:33:32 น. 0 comments
Counter : 4475 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เติบโตและยั่งยืน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






黒川 Kurokawa (black river) 明 Akira (bright)

บันทึกออนไลน์ของคนเล็กๆ แต่ตัวไม่เล็ก เก็บแง่มุมของคนนู่น เรื่องของคนนี้ ชีวิตของคนนั้น มาบอกเล่า เม้าท์ แซว ไปตามเรื่อง ประกอบกับรูปถ่ายเล่าเรื่องราวที่เจ้าของบล็อกกำลังหัดถ่ายอยู่ครับ


รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นว่าวที่กำลังสู้อยู่กับลม มีเพียงเชือกเส้นเล็กๆที่บอกไม่ได้ว่าคืออะไร ดึงรั้งชีวิตไว้ไม่ให้ลอยละลิ่วไปกับสายลมแรง


และหากมีใครสักคนกำลังโหยหากำลังใจ บล็อกเล็กๆนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่หัวใจกำลังอ่อนล้า อยากให้รู้ว่า ที่ตรงนี้ก็มีคนๆหนึ่งยืนอยู่เป็นเพื่อนทุกข์ เพื่อนสุข เพื่อนร้องไห้ เพื่อนหัวเราะ และยินดีที่จะให้กำลังใจคุณเสมอครับ













ขอบคุณที่เข้ามาเที่ยวคับ
Google
Friends' blogs
[Add เติบโตและยั่งยืน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.