Bloggang.com : เติบโตและยั่งยืน : 5 กรกฎาคม 2550 กำลังใจ

5 กรกฎาคม 2550 กำลังใจ

----------------------------------------------------------

ได้อ่านนิตยสารที่ร้านตัดผม เป็นบทสนทนาว่าผู้ชายกับผู้หญิง ใครเข้มแข็งกว่ากัน

สะดุดใจและชอบกับคำที่ท่าน( เป็นคำสนทนาของพระ )บอกว่า " ถ้าให้ผู้ชายคลอดลูกล่ะก็ ป่านนี้มนุษย์สูญพันธุ์ไปแล้ว "

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ เลยนึกสนุกเขียน ฉากสั้นๆนี้ขึ้นมาครับ

----------------------------------------------------------

ชายหนุ่มทิ้งตัวลงอย่างอ่อนล้าบนเตียงในห้องเช่าเล็กๆ เรื่องราวมากมายทำร้ายร่างกายและหัวใจของเขาจนอ่อนล้า ห้องที่อึมครึมยิ่งดูมืดทึบและบีบรัด จนเขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหนูตัวเล็กๆในโพรงมืดๆที่เฝ้าแต่คอยจะระแวงแมวมาทำร้าย

เขาหลับตาทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่านมาและกำลังจะเป็นไป น้ำตาที่เขาจำไม่ได้ว่าไหลครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ซึมออกมาจากหางตาที่ปิดสนิท เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ แต่มันไม่ได้ทำให้ความคิดของเขาหยุดแล่นไปได้เลย เรื่องราวมากมายหมุนวนในความคิด จนเขาไม่สามารถจับเรื่องราวใดๆมาเป็นจุดเริ่มต้นในการทบทวนเรื่องราวได้

เขาทำได้เพียงนอนอยู่อย่างนั้น ปล่อยเรื่องราวให้วิ่งอยู่ในหัวเหมือนสายน้ำที่ไหลผ่านอย่างรวดเร็ว

หญิงสาวถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาเบาๆ มองเห็นชายหนุ่มนอนหมดแรงอย่างอ่อนล้า เธอเดินไปข้างๆเขา แล้วนั่งลงบนเตียงอันแข็งกระด้าง

มือแสนอ่อนนุ่มของหญิงสาวประคองมืออันหยาบกร้านของชายหนุ่ม อ่อนละมุนและนุ่มนวลอย่างที่สุดเธอประกบมือบนฝ่ามือของเขา แล้วบีบเบาๆ เชิงให้กำลังใจ

ตาของชายหนุ่มรับรู้จากแสงของประตูที่เปิดออก กลิ่มหอมอ่อนๆจากกายของหญิงสาวอันเป็นที่รักมาอยู่ข้างๆเขา มืออันแสนอ่อนนุ่มประคองมือข้างหนึ่งของเขา ไออุ่นจากมือนั้นมิได้เพียงรู้สึกได้ที่มือ แต่รับรู้เสียดแทงความรู้สึกไปสู่ห้วงลึกของอารมณ์อันแสนเย็นเฉียบ มือนั้นค่อยๆบีบเข้า เขาบีบมือเธอตอบเบาๆ ไม่แรงจนเป็นการรุกราน แต่ก็แรงมากพอที่คลายความกดดันที่บีบรัดหัวใจของเขา

พร้อมกับลืมตาขึ้น ภาพของหญิงสาวผมยาวดำขลับ ดวงตาอันแสนสดใส ราวกับเอาความสุขของดวงดาวในมหาภพมาหล่อรวมเป็นตาคู่งาม แต่แฝงไว้ด้วยแววของความปราณีและอบอุ่น จมูกโค้งได้รูปรับกับใบหน้างาม ริมฝีปากบางมีรอยยิ้มประดับอยู่เล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่มาจากหัวใจ และทะลุเข้าไปถึงหัวใจของชายหนุ่ม

ชายหนุ่มขยับปากจะพูด แต่หญิงสาวเอายกมือห้าม แม้ไม่ได้คำพูดแต่ก็เฉียบขาดพอที่จะทำให้ชายหนุ่มรู้สึกตัวว่าเป็นเด็กชายตัวเล็กๆที่กำลังจะเถียงผู้ใหญ่

หญิงสาวมองเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่ม ดวงตาที่เคยสดใสด้วยไฟแห่งความฝันและอุดมคติ บัดนี้ดูปวดร้าว เพลิงแห่งความรู้สึกใดๆอันเคยแผดจ้า มอดลงกลายเป็นร่องรอยของความเศร้าโศก น้ำตาหยดน้อยที่ซึมมาออกมาแม้จะไม่พรั่งพรู แต่ก็มากพอที่จะให้หญิงสาวรับรู้ถึงความเจ็บปวดในดวงใจอันแข็งกร้าวของเขา

ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกันอย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มรู้สึกว่าร่างของเขาสั่นเล็กน้อย เหมือนกลีบดอกไม้ที่สะท้านต่อแรงของปีกผีเสื้อ

จูบนั้นแลดูจะยาวนานยิ่งสำหรับชายหนุ่ม อ่อนโยนไม่ต่างจากสัมผัสแรกจากมือของมารดาเมื่อสัมผัสบุตร เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและปรารถนาดี ชายหนุ่มรู้สึกว่าตัวเองอ่อนเยาว์ลง และห้องอันแสนมืดทึบนั้นกลับกลายเป็นอบอุ่นดังได้แอบอิงอยู่ในอุทรของมารดาผู้ที่กำเนิด

เวลากลับกลายเป็นสิ่งไร้ค่าและปัญหาก็จะดูอยู่ไกลแสนไกลเหลือเกิน เรื่องราวมากมายที่เคยวิ่งวนบัดนี้เลือนหาย เหลือเพียงความสวยงามของวัยเยาว์ และความสุขจากความรักของหญิงสาว

แม้จะรู้ตัวว่ายังเป็นคนเดิม แต่ในกายของชายหนุ่มมีบางอย่างแปรเปลี่ยน เขาดูแก่ลงและมีความรอบคอบ ดวงตาที่เคยลุกโชนด้วยเพลิงกลับกลายเป็นชุ่มเย็นด้วยสายน้ำแห่งชีวิต

หญิงสาวได้มอบพลังอันสำคัญยิ่งแก่เขา สิ่งนั้นคือกำลังใจ อันเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในการดำรงอยู่แห่งชีวิต เสมือนตาน้ำอันเป็นต้นนทีแห่งมหานทีอันไพศาล ที่หล่อเลี้ยงชีวิตของเหล่าชนในทที่ราบฉันใด กำลังใจของเธออันเป็นที่รักก็ได้หล่อเลี้ยงชีพของเขาไว้

ทั้งคู่ยังคงกุมมือกัน ตาของทั้งสองสบกับและต่างอ่านความหมายของดวงใจจากดวงตาของกันและกัน ทั้งคู่ต่างอยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน ไออุ่นจากลมหายใจของหญิงสาวปะทะเบาๆกับหน้าของชายหนุ่ม ดังสายลมจากตะวันตกที่พัดพาเอาความสวยงามแห่งฤดูฝนมาสู่ใบหญ้า

ในดวงตานั้น ชายหนุ่มเล่าเรื่องราวมากมายให้แก่หญิงสาว แต่เธอมิได้ตอบหรือกล่าอะไรแก่เขาผ่านตาคู่งาม สิ่งเดียวที่ตาคู่งามสะท้อนเห็นคือดวงตาของเขาเอง

ชายหนุ่มปล่อยมือจากเธอและล้มตัวลงนอน

คราวนี้เขาหลับตาอีกครั้ง ไม่มีเรื่องราวใดๆในความคิดนอกจากดวงตาและรอยยิ้มของหญิงสาว เขารู้สึกถึงจุมพิตเบาๆที่หน้าผาก กลิ่นหอมอ่อนๆของเธอใกล้เข้ามา ลมหายใจอุ่นๆจากเธอใกล้จนรับรู้ได้ แล้วก็ห่างออกไป...ห่างออกไป

กลิ่มหอมจากกายของเธอค่อยๆจางไป แสงสว่างจากประตูอีกนั่นแหละที่ทำให้รู้ว่าเธอจากไปแล้ว แต่ได้มอบสิ่งสำคัญยิ่งไว้ให้

สิ่งสำคัญที่บุรุษผู้แข็งแกร่งที่สุดก็มิอาจสามารถมีได้เสมือนกับสตรีที่อ่อนแอที่สุด สิ่งนั้นคือ กำลังใจ

ชายหนุ่มมิได้ลืมตาขึ้นอีกในคืนนั้น ไม่มีเรื่องราวที่ต้องคิด เขานิทราอย่างเป็นสุข ไม่มีความฝัน ไม่มีสิ่งร้ายๆมารบกวนจิตใจ

เป็นราตรีที่เขานอนหลับได้สนิทเสมือนเป็นทารกในอ้อมกอดของมารดา และเป็นสุขยิ่ง

---------------------------------------------------------

เริ่มหางานใหม่แล้ว ขอให้โชคดีเถอะนะ สาธุ

โอ๊ยโอ๊ย.mp3

Create Date : 04 กรกฎาคม 2550

Last Update : 5 กรกฎาคม 2550 23:10:40 น.

14 comments

Counter : 968 Pageviews.

รูปทั้งหมดจาก internet ครับ

โดย: pilok

วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:15:56 น.

อ่านแล้วรู้สึกดีจัง

เขียนเก่งนะเนี่ย

โดย: ทาสบอย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:36:17 น.

แวะมาเยี่ยมเยียนเช่นกันครับ
..

โดย: sananda IP: 124.120.39.99 วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:42:29 น.

เพลงเพราะจังอ่ะค่ะ..

หามาได้ไงนี่...

อ่านและนะ..คิ คิ..
เขียนดีจัง..

แอดบล็อกแล้วด้วยจ้ะ..

โดย: นู๋ญ่า (kayook

) วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:04:05 น.

เน้นย้ำ เปรียบเทียบ จนมองเห็นภาพได้ชัดเจน นับเป็นความสำเร็จอย่างหนึ่งของนักเขียน

กำลังใจมักช่วยผลักดันให้เกิดพลังได้มากมาย....

กำลังใจเป็นบ่อเกิดของความสว่าง....

ความสว่างเป็นเส้นชี้นำไปสู่ความสำเร็จได้ในที่สุด...

กำลังใจนอกจากรับมาจากคนอื่น หรือรับได้จากเรื่องอื่นใดแล้ว ตนเองก็อาจสร้างกำลังใจให้ตนเองได้เช่นกัน...

ต้องโชคดีแน่เลยป๊อก

โดย: เขาพนม

วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:26:06 น.

เรื่องโมมานซ์
แต่ภาพติดเรทหนะจ้า..

โดย: ลุงแมว

วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:29:20 น.

say hello เช่นกันค่ะ

โดย: inu (srikoson

) วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:02:55 น.

ว๊าว......... ถ่ายทอดออกมาได้โรแมนติกและละเอียดดีจริง ๆ เลยจ๊ะป๊อก

เคยได้อ่านเห็นลุงแมวกับลุงเขาพูดถึงการเขียนของป๊อก
ว่าสำนวนดี .. หรืออะไรเนี่ยแหละ ..
จากนั้นก็คิดไปว่า น้องคนนี้เขียนหนังสือด้วยหรือ (หมายถึงเขียนได้น่ะจ๊ะ)
แล้วก็รู้สึกว่า อยากลองอ่านดูซักครั้งจัง .. แล้วก็ได้อ่านสมใจ
แล้วก็เป็นอย่างที่สองลุงเคยชมเอาไว้จริง ๆ ล่ะ ..
ป๊อกถ่ายทอดออกมาได้ละเอียดเห็นภาพมาก ๆ เลยนะ .. อันนี้พี่โตสชมด้วยใจจริงเลยนะ

ขอให้โชคดีกับการหางานใหม่นะจ๊ะ ขอให้ได้งานที่ดีที่ถูกใจด้วยนะ

โดย: Chini

วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:42:39 น.

เก่งจริงๆตัวแค่นี้...อิอิ
ใช้ภาษาได้สละสลวยเลยล่ะป๊อกเอ๊ยย..
กำลังใจนี่สำคัญจริงๆไม่ว่าจากตัวเองหรือใครๆ

ขอให้โชคดีจะ ขอ รับ

ปล.ภาพติดเรทแต่ก็ดูดี...55

โดย: ปางหวัน

วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:45:03 น.

อุ้ย นึกว่าเข้า blog ผิด
อินเลย

โดย: วนิส

วันที่: 8 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:07:46 น.

เขียนเก่งจังเลยค่ะ .. เปิดบล็อกดูคนเดียว ไม่มีผู้ปกครองชี้แนะ จะเป็นไรมั้ยเนี่ย..

โดย: ดอยปุย

วันที่: 8 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:28:44 น.

ถึง คุณ pilok

มีหนังสือของอ.เสกสรรค์ให้ยืมอ่านฟรี
สนใจติดตามรายละเอียดได้ในบลอกนะครับ

ขอบคุณครับ

โดย: ฟ้าดิน

วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:03:01 น.

อบอุ่น นุ่มนวล ชวนฝัน โรแมนติกจังเลยค่ะ

อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความรักความอบอุ่นของคนรักที่มอบให้แก่กันเลยค่ะ... (ขนลุกเลย)

แบบว่า.... โดนมากกกกกกกก....

เขียนดีจังเลยค่ะ...

การจะสื่ออกมาได้แบบนี้ แสดงว่าคุณ pilok ก็ต้องคุ้นเคยกับการได้รับความรู้สึกแบบนี้ใช่ไม๊คะ

อบอุ่นชมัดเลยค่ะ

เห็นด้วยนะคะว่าจริง ๆ แล้วผู้หญิงมีความอดทนมากกว่าผู้ชาย....

โดย: largeface

วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:13:38 น.

วันนี้คงไม่ได้เข้ามาเยี่ยมแล้ว..เลยแวะมาทักก่อนค่ะ..เพลงเพราะเหมือนเดิมเลย..นู๋ญ่าจะไปธุระแล้วค่ะ..จะมาใหม่นะคะ

โดย: นู๋ญ่า (kayook

) วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:42:24 น.