Bloggang.com : เติบโตและยั่งยืน : 24 พฤษภาคม 2552 ราตรีประดับเดือน

24 พฤษภาคม 2552 ราตรีประดับเดือน

หายหัวไปเกือบ 1 เดือน ทั้งๆที่วันเกิดตั้งใจจะมาอัพบล็อก แต่ก็ไม่ได้มา (อันนี้เป็นปกติ เนื่องจากขี้เกียจ)

เขียนบันทึกหน้านี้ บนตึกสูงแห่งหนึ่งของกรุงเทพ ท้องฟ้ามืด กับพระจันทร์ดวงสวย ทำเอาความคิดของผมล่องลอยไปไกล

_________________________________________________

ราตรีประดับเดือน ผมอยู่บนตึกสูงสุดหรูแห่งหนึ่งของกรุงเทพ ระหว่างรองานอยู่ ผมเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอยางไร้จุดหมาย ดึกป่านนี้ มีเรื่องราวมากมายอยู่ในหัว หมุนติ้วๆเหมือนกับลูกข่างที่หมุนติ้ว และเร็วกว่าโลกสีเทาใบนี้เสมอ

ภายใต้ท้องฟ้าแสนสวยวันนี้คงมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย คนมีหลายคนหัวเราะ หลายคนร้องไห้ ให้กับเรื่องราวต่างๆภายใต้ท้องฟ้าสีดำผืนนี้

เจ้าของโรงแรมนี้คงต้องรวยมาก ถึงสร้างโรงแรมสูงละลิ่วขนาดนี้ แขกที่มาใช้บริการก็คงเช่นกัน ถึงสามารถใช้บริการโรงแรมที่แพงหูฉี่ขนาดนี้ได้ คนพวกนี้พบเจออะไรมาบ้างนะ เคยรู้สึกหิว รู้สึกไม่มีความสุขกับชีวิต เหมือนที่ผมเคยรูสึกไหม

...คงเคย แต่อาจนานจนพวกเขาลืมไปแล้วก็ได้

พวกเขาจะรู้ไหมว่า ระหว่างที่เขากำลังสำราญกับอาหารมื้อค่ำสุดหรู คนอีกมากมายเบื้องล่าง กำลังยืนอยู่บนเส้นด้ายของการมีหรือไม่มีอะไรจะกิน ถ้าโลกนี้มีพระเจ้าจริง ท่านคงชอบเรื่องตลกร้ายแน่ๆ คนดีๆมากมายต้องใช้ชีวิตอย่างลำบาก หลายคนที่ได้รับการยกย่อง ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังเดินผ่านอะไรมาบ้าง

เดือนหงายสวยจัง ผมคิดในใจ

นึกถึงนิทานเรื่องกระต่าบบนดวงจันทร์ เจ้ากระต่ายทำความดี จนเทพเจ้าเห็นความดีของมัน และให้เงาของมันสถิต ณ ดวงจันทร์ตราบเท่าวันสุดท้ายของดวงจันทร์ บางที คุณค่าของการทำทีอาจมีเพียงเท่านี้เอง คุณค่าที่ได้รับการจดจำเรื่องราวความดีจากใครสักคน คงมีค่ามากกว่าเงินทองมากมายนัก

เช่นนั้น เราคงจะมองจันทร์ด้วยความระลึกถึงกระต่ายและความดีของมัน

ในห้วงความคิดนั้น อดคิดถึงใครบางคนไม่ได้ ผมนั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวนี้ตั้งแต่เย็น ตึกสูงทำให้ท้องฟ้าดูสวยแปลกตา คนที่ชอบมองท้องฟ้าคงชอบมาก ผมก็เป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น เหมือนกับบางคน...ที่นึกถึง

นึกถึงกลอนที่เคยแต่งไว้นานแล้ว

ห้วงราตรีหนึ่งเดือนประดับฟ้า
ห้วงเวลาประดับความคิดฝัน
ห้วงค่อนคืนมีเธอร่วมเคียงจันทร์
ในห้วงฝันเธอคอยคู่เคียงกัน
ใครหนอใครเนรมิตดวงเดือนเด่น
ดังภาพเช่นเนรมิตในห้วงฝัน
สุขสงบสวยสกาวอำพราวพัน
เกินรำพันคำใดมาเปรียบปาน
คงมีเพียงตาเจ้าที่พอเทียบ
ให้พอเปรียบเช่นจันทร์ที่แสนหวาน
อยู่ลับเหนือเงื่อนไงเวลากาล
เพียงได้พานสบเนตรเฝ้าละเมอ

นานเป็นเวลานานเท่าไหร่ในห้วงนาฬิกาผมไม่ทราบ รู้แต่นานพอที่จะทำให้ห้วงความคิดโลดแล่นไปไกลลิบ...ไกลจนน้ำตาซึม

โลกนี้มีคนมากมายที่พบกัน และอีกมากกว่าที่ไม่เคยแม้แต่จะรู้จักกัน ผมมักคิดแบบนี้เสมอ เวลามีความคิดแบบนี้

"ได้เวลากลับบ้านกันซะที" เสียงใครคนหนึ่งปลุกผมจจากภวังค์แห่งราตรีประดับเดือน สู่โลกของความจริง โลกแห่งความจริงที่ใครบางคนเคยบอกว่าผมควรใช้ชีวิตกับมันมากๆ

ตอนนั้น ผมไม่ได้บอกเค้าไปว่าไม่ว่าในโลกแห่งความจริงหรือความฝัน มีความจริงว่ามีคนบางคนอยู่บนโลกนี้ เป็นสิ่งที่ผมรู้และเป็นสุขที่สุด

ใครบางคนที่ราตรีประดับเดือนทำให้นึกถึง

_________________________________________

Gypsy Moon ¤Ô´¶Ö§ - ¸ÕÃì äªÂà´ª

จันทร์ กระจ่างฟ้า นภา ประดับ ดาว
โลก สวย ราว เนรมิต ประมล เมืองแมน
ลม โชย กลิ่น มาลา กระจาย ดินแดน
เรียม นี้ แสน คะนึง ถึง น้อง นวลจันทร์
งาม ใด หนอ จะพอ ทัดเทียบ เปรียบน้อง
เจ้า งาม ต้อง ตาพี่ ไม่มี ใครเหมือน
ถ้า หาก น้อง อยู่ด้วย และช่วย ชมเดือน
โลก จะ เหมือน เมืองแมน แม่นแล้ว นวลเอย….

Create Date : 24 พฤษภาคม 2552

Last Update : 24 พฤษภาคม 2552 22:41:56 น.

5 comments

Counter : 692 Pageviews.