11 กรกฎาคม 2549 คุณค่าของการแอบมอง
ไม่นานมานี้ได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่ง
.......
เธอเป็นคนน่ารักมาก จนฉันรู้สึกหวั่นไหวอย่างที่ไม่เคยเกิดมานาน
เมื่อเธอยิ้ม เธอหัวเราะ ทำให้หัวใจของฉันพองโต เสียงหวานใสของเธอยังอยู่ในหูของฉัน
ฉันทำสิ่งที่ไม่น่าให้อภัยที่สุด ไม่กล้าแสดงว่าฉันมีความรู้สึกดีต่อเธอ ฉันไม่กล้าแม้แต่มองเธออย่างเต็มตา
ฉันซึ่งใครๆที่รู้จักคิดว่าเป็นคนกล้าบ้าบิ่น ฉันที่ครั้งหนึ่งไม่เคยยอมใคร ฉันที่รู้จักเค้าไปทั่วทั้งซอย
แต่แค่การแสดงออกว่าฉันรู้สึกดีต่อเธอ ฉันไม่กล้า
และโอกาสนั้นไม่มีอีกต่อไป
วันนี้ฉันไม่รู้สึกโกรธหรือตำหนิตัวเองที่ไม่กล้า เพราะสิ่งที่ฉันได้รับจากวันนั้นแม้จะไม่ใช่ความรักหรือความรู้สึกที่ดีจากเธอคนนั้น
แต่ฉันมีความสุขที่ครั้งหนึ่งได้เคยรู้จัก เธอผู้น่ารักและคงเก็บเธอไว้ในส่วนเล็กๆของความทรงจำอันสวยงาม
เพราะรอยยิ้มเธอทำให้ฉันมีความสุข และคงทำให้ใครต่อใครที่รู้จักเธอได้มีความสุขด้วย ฉันเชื่อย่างนั้น
ในแง่มุมของความเป็นคน เธอย่อมมีทั้งความดีและไม่ดีเหมือนทั่วไป
แต่เมื่อเธอยังอยู่ในความทรงจำของฉันเธอจะยังยิ้มให้กับโลกนี้เสมอ เพราะนั่นเป็นแง่มุมที่ฉันรู้จักเธอ
มุมเดียวก็เพียงพอสำหรับความรู้สึกดี
.........
ในยามบอกลา ฉันมองเธอจนลับสายตา วันนั้นฉันตำหนิตัวเองอย่างร้ายแรง
วันนี้ฉันขอโทษตัวเองที่ตำหนิไป เพราะฉันได้สิ่งล้ำค่า มาแทน
คนมากมายชอบพูดถึงการไม่ครอบครอง ฉันไม่สนใจ
แวบแรกในความคิด เหมือนคนทั่วไป ฉันอยากครอบครองเธอ อยากให้เธอเป็นของฉัน เหมือนกับที่ฉันยอมเป็นของเธอ
แต่โลกความจริงฉันทำได้เพียงแต่หวังจะให้เธอเก็บฉันไว้ในความทรงจำเล็กๆ
เก็บผู้ชายคนหนึ่งที่รู้จักอย่างผิวเผินที่สุด ไม่มีอะไรน่าประทับใจ ไม่มีอะไรน่าจดจำ
แต่ไม่ผิดไม่ใช่หรือหากฉันหวังว่าเธอคงจดจำ
สำหรับฉัน ดีใจที่เกิดมาในยุคสมัยของผู้หญิงที่มียิ้มหวานที่สุดในยุคสมัยคนหนึ่ง และได้พบเธอ
นั่นเป็นคุณค่าของชีวิต
ฉันไม่ได้รู้จักเธอเพื่อทำให้เธอรักฉัน แต่ฉันรู้จักเธอเพราะเธอทำให้โลกนี้มีรอยยิ้มที่เป็นส่วนเล็กๆของความฝันของฉัน
ขอให้เธอมีความสุขกับชีวิต และกับเรื่องราวอีกมากมายที่ต้องพบเจอในชีวิต
ดอกไผ่ สัญลักษณ์ของการเสียสละ
Create Date : 11 กรกฎาคม 2549 |
|
15 comments |
Last Update : 11 กรกฎาคม 2549 21:21:05 น. |
Counter : 705 Pageviews. |
|
|
|
หวานจังเลย....
ปล.ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อคนะจ๊ะ