บันทึกของเด็กชายกำลังโต
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
26 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 

แค่อยากเตือนสติใครสักคน

ถึง น้อง

ไม่รู้ว่าเธอจะได้อ่านหรือเปล่า และไม่รู้ว่าจะเข้าใจหรือไม่


สิ่งที่เราควรภูมิใจ ไม่ใช่สิ่งที่เราทำได้ แต่เป็นเพราะเราได้ทำอย่างเต็มที่

ที่พูดนี่คงไม่ได้เป็นการสีซอให้ควายฟัง คำพูดอาจดูรุนแรง แต่ถ้าได้มาอ่านขอบอกว่าเตือนด้วยความเป็นห่วง


โลกเรานั้นมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นทุกวัน อย่าคิดว่าเรื่องเล็กๆของเรายิ่งใหญ่เหมือนที่คนทั้งหลายยกยอ นั่นเป็นการทำร้ายตัวเอง


เธอจะภูมิใจในความสำเร็จนั้นก็สมควร แต่เธอไม่ควรลืมสิ่งเล็กๆ นั่นคือการมองโลกด้วยสองตา คือมองทั้งสองด้าน มิใช่ปิดตาข้างเดียวแล้วใช้เดาเอากับสิ่งที่ตาอีกข้างควรมองเห็น


ละวางความเป็นอัตตา ตัวกูของกู เสียบ้าง เธอจะมีความสุขกว่าที่เป็นอยู่ เธอกำลังหลงอยู่ เธอเป็นเหมือนกบ ที่อยู่นอกกะลา แต่กลับเข้าใจว่าหนองน้ำคือโลกทั้งโลก เธอต้องเข้าใจคน เข้าใจโลก เธอต้องเรียนรู้โลก ไม่ใช่เอาชนะ


จำที่เคยบอกได้ไหม กุ๊ยกับลูกผู้ชายต่างกันยังไง

กุ๊ย ใช้กำลัง ทำให้คน ล้ม
ลูกผู้ชาย ใช้กำลัง ทำให้คน ลุก
เราจึงยกย่อง ลูกผู้ชาย แต่ด่า กุ๊ย
เราจึงควรเป็นลูกผู้ชายที่ช่วยให้คนลุก


เธอเป็นคนฉลาด คงเข้าใจที่บอกนี่ไม่ยาก แต่ถ้าไม่เข้าใจ ลองอ่านอีกสักรอบ เชื่อว่าไม่ยากเกินความเข้าใจของเธอ


เธอยังเด็กและอายุเยาว์ มีเรื่องอีกมากมายที่ต้องพบ มีคนมากมายที่ต้องเจอ หวังว่าเธอคงเรียนรู้จากคำพูดเตือนนี้ หากว่าเธอเข้ามาดู เธอคงเข้าใจ


ด้วยความรักและหวังดีเสมอ


พี่ชายของแก


และคนที่หลงเข้ามาเจอหน้านี้ ต้องขออภัยที่อาจบ่นทั้งๆที่หลายคนคงไม่อยากฟัง ขอโทษที่ใช้วิธีประหลาดๆ






 

Create Date : 26 พฤษภาคม 2549
0 comments
Last Update : 26 พฤษภาคม 2549 23:59:05 น.
Counter : 569 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เติบโตและยั่งยืน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






黒川 Kurokawa (black river) 明 Akira (bright)

บันทึกออนไลน์ของคนเล็กๆ แต่ตัวไม่เล็ก เก็บแง่มุมของคนนู่น เรื่องของคนนี้ ชีวิตของคนนั้น มาบอกเล่า เม้าท์ แซว ไปตามเรื่อง ประกอบกับรูปถ่ายเล่าเรื่องราวที่เจ้าของบล็อกกำลังหัดถ่ายอยู่ครับ


รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นว่าวที่กำลังสู้อยู่กับลม มีเพียงเชือกเส้นเล็กๆที่บอกไม่ได้ว่าคืออะไร ดึงรั้งชีวิตไว้ไม่ให้ลอยละลิ่วไปกับสายลมแรง


และหากมีใครสักคนกำลังโหยหากำลังใจ บล็อกเล็กๆนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่หัวใจกำลังอ่อนล้า อยากให้รู้ว่า ที่ตรงนี้ก็มีคนๆหนึ่งยืนอยู่เป็นเพื่อนทุกข์ เพื่อนสุข เพื่อนร้องไห้ เพื่อนหัวเราะ และยินดีที่จะให้กำลังใจคุณเสมอครับ













ขอบคุณที่เข้ามาเที่ยวคับ
Google
Friends' blogs
[Add เติบโตและยั่งยืน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.