ไปกันแบบมึนๆ งงๆ คนเราต้องมีครั้งแรกแหละหน่าา

ตกลงกันไว้ว่าจะไป 4 คน เบ็ดเสร็จออกมาเลยเป็นราคาแบบนี้

ผ่านไปจนข้ามปีก็ไปทำ passport ใหม่ เนื่องจาก เล่มเก่าจะหมดอายุก่อนถึงวันไป

ตอนแรกไม่อยากลางานเลยไปตอนวันแรงงานแห่งชาติ แม่เจ้า!! คนมหาศาลล้านแปดมากเลยไม่ได้ทำ

สุดท้ายต้องยอมลางานไปทำไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเรียบร้อย เสียไปคนละ 1,000 บาทถ้วน

อ่อ..ยังไม่หมด ก่อนไปยังเซิทๆ ดูอีกว่าจะซื้อตั๋ว Universal ไปก่อนดีมั๊ยนะ 

พอดีไปเจอบนมีคนแนะนำให้ไปซื้อที่ห้าง The One เลิกงานก็เลยลองโฉบไปดู

เป็นตั๋วแบบไม่ระบุวัน เห็นบนเวป Confirm ว่าใช้ได้แน่นอน

Rate ช่วงนั้นแพงเหมือนจะเป็นราคาปกติ แต่ได้คูปองอาหารเพิ่มอีก 10 เหรียญ เลยตัดสินใจซื้อเลย

ก่อนไปสองวันก็แลกเงินติดตัวไปซะหน่อย 2 คน พกไปพอประมาณ 10,100 บาทได้มา 400 เหรียญ

โชคดีที่ทำงานในเมืองเลยได้ไปแลก Super Rich เลย 

พอถึงวันก็จัดกระเป๋าออกเดินทางกันชิวๆ เพราะเครื่องออกเที่ยงโน่นแหนะ มีเวลาเตร็ดเตร่

เผื่อเวลานิดหน่อยไปเช็คอินหน้า Counter เพราะลองทำเวปเช็คอินแล้วที่นั่งไม่ติดกัน เลยไปขอเปลี่ยน แฮ่ๆ

แต่กว่าจะได้ขึ้นเครื่องนะ ตรวจซะแทบจะจับแก้ผ้ากันเลยทีเดียว เห็นผู้ชายถอดเข็มขัด รองเท้า นาฬิกาให้วุ่น

บินลัดฟ้าสู่สิงคโปร์ตามกำหนดต้อง 16.35 น. ช้ากว่าเวลาไปหน่อยเพราะอากาศแปรปรวน

แต่ลงเครื่องปุ๊บอากาศสดใสดีนะ ลงมายังไม่พ้นงวงช้างพี่โบ๊ทก็ขอดูดบุหรี่ก่อนเลย 

ณ จุดนี้ กล้องอะไรไม่ได้หยิบออกมา เดินตามคนอื่นก็ไม่ทันแล้ว สรุปไปออกผิด Terminal 

ไปเถียงกะตม.บ้านเค้าอยู่พักใหญ่ ก็หนูไม่รู้เดินมั่ว นั่งรถไฟมาออกตรงนี้ได้ไงไม่รู้ 555+

ขึ้นรถไฟจาก Changi  Airport ไปลง Ferrer Park กว่าจะถึงที่พัก 6 โมงเห็นจะได้ 

ห้องพักมีขนาดเล็ก แต่ไม่ได้ซีเรียสเพราะไว้นอนอย่างเดียว เดินเข้าไปก็เจอที่นอนเลย

ไปถึงวางกระเป๋าแล้วก็รีบออกมาเลย เพราะกลัวฟ้ามืด ประกอบกับ หิวมากกกกกกกกกกกกก!!

ไม่ได้ถ่ายรูปที่พักไว้เลย มุ่งหน้าตรงไปยัง ไชน่าทาวน์

ตอนนั้นหิวมาก เดินหาโซนของกินก่อนเจอปุ๊บกินปั๊บไม่ไหวแล้ว สุดท้ายต้องมานั่งเสียดาย

เพราะเดินมาอีกนิดนึง ก็จะเป็นร้านยอดนิยม ที่อร่อยๆ คนมากินเยอะๆ แอบเศร้าอ่ะ 

แต่พอกินอิ่มแล้ว ก็มีแรงเดินต่อ ยิ้มได้แล้วววววว

เดินออกมาเจอเป็นงานฝีมือของเด็กๆ นะ วาดรูปลงบนโคมไฟกระดาษ เห็นมีติดรางวัลกันด้วย

คนมาถ่ายรูปกันเยอะเลยที่ถนนเส้นนี้เพราะเค้ามีงาน

มีโคมไปกระดาษแบบนี้เต็มถนนเลยแหละ

เดินตามทาง ตามคนอื่นๆ ที่ถือกล้องไปเรื่อยๆ อยู่ดีดีมาโผล่ตรงนี้เฉยเลย 

ตามแพลนไม่มีโซนนี้เลยนะเพราะตอนแรกคิดว่าคงขี้เกียจเดินไรงี้

แต่ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว มีงานแสงสีขายของอะไรเต็มไปหมดเลย ไม่รู้ว่าเป็นงานอะไรเดินตามคนอื่นไปเรื่อย

ภาษาอังกฤษก็ไม่แข็งแรง ไม่รู้หรอกว่าอะไรเป็นอะไร ฮ่าๆ

หันไปอีกที อ้าวววว..นั่นมัน G-MAX นี่หว่า 

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เดินกันต่อเลยแล้วกัน มาถึงนี่แล้วนี่หน่า

ไปพักแปบนึงเดี๋ยวค่อยมาเขียนต่อ..