ทำบุญ 9+1 วัดที่อยุธยา อาทิตย์ 16 กรกฎาคม 2549 ขึ้นชื่อว่าวันอาทิตย์ ฉันน่าจะได้ตื่นสัก 8-9 โมงเพื่อชดเชยวันจันทร์ถึงศุกร์ที่ต้องตื่นเช้าตะลอนขึ้นรถไปทำงาน แต่วันนี้... ฉันก็ต้องตื่นเช้าอีก ใช้บริการของ ขสมก.อีกเหมือนวันธรรมดา หนำซ้ำยังไปรถสายคู่ปรับ 102 อีกซะด้วย ก่อนหน้านี้ทริปการไปทำบุญ 9 วัดของฉันล่มไป 2 ครั้ง ครั้งแรกเกิดจากยัยจิตหลอนเพื่อนฉันบ่นว่าอยากทำบุญ ให้ฉันช่วยไปเป็นเพื่อนโดยเธอจะพาตะลอนทัวร์ 9 วัด หลังจากตกลงและนัดวันกันเรียบร้อย วันก่อนไปเธอก็โทรมายกเลิกเพราะมีธุระไม่สามารถเข้ามากรุงเทพได้ เป็นอันว่าล่มไป ส่วนครั้งที่สอง เพื่อนที่ฉันเคยหลอกล่อพาไปดูพลุเมื่อครั้งก่อน บ่นว่าอยากไปทำบุญในโครงการที่ขสมก.จัด ก็เลยจุดประกายปิ๊งให้ฉันอาสาไปด้วย พอใกล้วันเธอก็ไม่ยอมจองตั๋วซะงั้น ก็เป็นอันว่าล่มไปอีก เห็นทีถ้าอยากไปจะรอพึ่งคนอื่นไม่ได้ ฉันจึงจัดการสำรองที่นั่งเองซะโดยมีเพื่อนที่น่ารักคนหนึ่ง ซึ่งถึงแม้บ้านเราพึ่งมาใกล้กัน แต่เราเรียนด้วยกันมา 4 ปี อาสาไปเป็นเพื่อน รถออกเจ็ดโมงเช้าที่ศาลากลางสมุทรปราการ ฉันให้เพื่อนฉันช่วยเก็บตกฉันจากริมถนนขึ้นไปบนรถแท็กซี่ด้วย เพื่อนฉันมีพ่อไปส่ง ส่วนฉัน...นอกจากพ่อจะไม่ไปส่งแล้วตอนฉันออกจากบ้านพ่อก็ยังนอนไม่ตื่นเลย (หยวน ๆ ฝากเงินมาทำบุญแล้วไม่ว่ากัน อิอิ) ไปถึงเห็นรถ 102 เป็นสง่าอยู่ 3 คัน เราสองคนได้นั่งคันที่ 2 แรก ๆ รถเริ่่มออกตอนประมาณ 7.15 น. บนรถเรามีคนขับและกระเป๋าหน้าตาคุ้นเคยที่ตอนนี้เปลี่ยนหน้าที่ไปเป็นไกด์จำเป็นไปแล้ว รูปเดียวได้ทั้งกระเป๋าและคนขับ พี่่กระเป๋าเล่าถึงสถานที่ที่เราจะไปกัน พี่เขาบอกว่าถ้าลงรถไปแล้วจะไม่สามารถมาเล่าประวัตินู่นนี่ให้ฟังได้เพราะอาจผิดกฎหมายท่องเที่ยว (ซึ่งฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมถึงผิด) จริง ๆ ทริปนี้เป็นทริป 9 วัด แต่พี่เขาบอกว่ามีโปรโมชั่นเสริมอีก 1 วัด ดังนั้นต้องทำเวลา และเปลี่ยนแผนจากกำหนดการนิดหน่อย ฉันกับเพื่อนก็ไม่ขัดข้องอยู่แล้ว วันนี้ถึงไหนถึงกัน วัดแรกที่เราไปโกยบุญชื่อว่า “วัดท่าการ้อง” เมื่อเร็ว ๆ มาี้นี้ ถ้าใครดูข่าวทีวีบ่อย ๆ อาจจะได้ยินชื่อของวัดนี้อยู่บ้างเพราะเป็นวัดที่ทีวีมาทำข่าวว่ามีห้องน้ำสะอาดมาก พอได้มาใช้บริการเอง ทำให้รู้ว่าสมคำเล่าลือ น่าประทับใจดูดีมีชาติตระกูลสมชื่อเสียงจริง ๆ วัดแห่งนี้ได้ชื่อว่าท่าการ้องเพราะจากเสียงการ้องจริง ๆ สำหรับประวัติวัดนี้ (วัดอื่นจำไม่ได้ จะไม่เล่า) เกิดสงครามแล้วมีการทิ้งศพไว้โดยไม่ได้ฝังหรือเผาเป็นจำนวนมากในบริเวณนี้ ทำให้เหล่านกกาลงมาจิกกิน ผู้คนได้ยินเสียงการ้อง จึงเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นวัดท่าการ้อง กา กา กา (ผิดถูกขออภัย ) วัดท่าการ้อง ที่นี่เราร่วมกันถวายเทียนพรรษา และสักการะพระพุทธรูปประจำวัดหลายองค์ หนึ่งในนั้นคือหลวงพ่อยิ้ม ซึ่งเชื่อกันว่าขอพรได้ศักดิ์สิทธิ์ 4 ข้อ ถ้ามากกว่านี้มักจะไม่สัมฤทธิ์ผล หุหุ ฉะนั้นตอนขอพรฉันจึงนับ ข้อหนึ่ง..ข้อสอง..ข้อสาม..และข้อสี่ แว่บนึงมีความคิดว่าจะขอข้อที่สี่ว่า “ขอให้ขอพรได้มากกว่าสี่ข้อ” แต่ไม่ได้ทำนะคะ เหอ เหอ ไม่โลภ ไม่โลภ นอกจากนี้ยังเชื่อกันว่าผู้ที่ได้มาทำบุญที่นี่แล้วสักครั้งมักจะได้กลับมาทำบุญที่นี่อีกครั้งนึง ก็หวังว่าถ้ามีโอกาสก็อยากไปอีก ไปแบบไม่รีบไม่ต้องกำหนดเวลา คงดีไม่น้อย หลังจากไว้พระ ตีฆ้อง และถ่ายรูปกันได้นิ๊ดหน่อย เราก็ต้องทำเวลาเดินกลับไปขึ้นรถ ระหว่างทางมีผู้ชายคนนึงมาเดินอยู่ขอถ่ายรูปฉันกับเพื่อน ท่าทางแกรีบร้อนถ่ายคนนู้นคนนี้ที เราก็งง ๆ แต่ก็ยืนให้เขาแช๊ะไปหนึ่งภาพ แล้วก็เดินไปขึ้นรถมุ่งหน้าต่อไป ใช้เวลาเดินทางถึง “วัดกษัตราธิราช” ไม่เกิน 5 นาที เพราะวัดอยู่ใกล้ ๆ กัน เป็นวัดที่มีประวัติจารึกไว้ในสมัยกรุงศรีอยุธยา เคยถูกพม่าเข้ายึดเป็นที่ตั้งปืนใหญ่ยิงผู้คนในพระนครล้มตายเป็นจำนวนมาก แล้ววัดก็ร้างเพราะถูกทำลายในตอนเสียงกรุงให้พม่า จนกระทั่งสมัยรัตนโกสินทร์ จึงได้รับการบูรณะขึ้นมาใหม่ วัดกษัตราธิราช หลังสักการะพระประธานในอุโบสถ ดูรอยพระพุทธบาทจำลองแล้ว เป้าหมายของฉันกับเพื่อนอยู่ที่ท่าน้ำให้อาหารปลา ราคาอาหาร 3 ถุง 20 เราแบ่งกันคนละถุงครึ่ง ไอ้ตอนลงไปน่ะ ไม่คิดอะไรหรอกค่ะ เดินไปให้ในแพที่ทางวัดทำยื่นออกไป โรย ๆ กันดูปลาขึ้นมาผุบพับ ได้เห็นดุกยักษ์ ปากกว้างมาก พออาหารหมด เรือยนตร์วิ่งผ่าน ระลอกน้ำซัดเข้ามา เริ่มรู้ตัวว่ากลัวน้ำ เหอ เหอ ขามันสั่น รีบชวน+เกาะเพื่อนเดินขึ้นมาทันใด “วัดหน้าพระเมรุ” นับเป็นวัดที่ถูกทำลายน้อยที่สุดเมื่อครั้งเสียกรุงให้พม่า พี่กระเป๋าบอกพวกเราว่า ท่องชื่อพระพุทธรูปของวัดนี้ตั้งนานกว่าจะนำมาพูดได้ นั่นคือ "พระพุทธนิมิตรพิชิตมารโมลีศรีสรรเพชญบรมไตรโลนาถ” (ยาวจริง ๆ ด้วย) พระพุทธนิมิตรพิชิตมารฯ พยายามถ่ายภาพนี้หลายแช๊ะมาก ออกมามืดตลอด นึกว่าไม่มีบุญ เลยลองเปลี่ยนเป็น Night Mode ถึงออกมาเป็นแบบนี้ เฮ้อ...เหนื่อย ด้วยความที่เป็นคนมีความสามารถในเรื่องศิลปะเป็นอย่างมาก กอปรกับความสามารถในการจดจำเป็นเลิศ ตอนเลือกรูปมาลงเนี่ย ตากล้องมั่ว ๆ อย่างฉันเนี่ยชักจะสับสนแล้วว่ารูปที่ฉันถ่ายเนี่ยตกลงฉันถ่ายที่วัดไหนว๊าาาา แล้วนี่ฉันจะเอารูปมาลงถูกวัดป่าวเนี่ย ผู้ร่วมทริปทุกคนทำเวลาดีเยี่ยม โดยเฉพาะรถของฉัน ฉันสังเกตว่าถึงแม้ว่าป้ายรถฉันจะเขียนว่าเป็นคันที่สอง แต่รถของฉันก็เปรี้ยวออกก่อนคันที่หนึ่งบ่อยครั้ง พวกเรามุ่งหน้าต่อไปที่วัด “วัดธรรมิกราช” ไปถึงฉันกับเพื่อนไหว้พระราหูก่อน ตามด้วยพระนอนองค์ใหญ่เกือบเต็มห้อง (ไม่โบสถ์ก็วิหาร สับสน) จากนั้นก็เดินไปสักการะพระพุทธรูปอีกองค์ และระหว่างทางไม่พลาดไปชม(ผ่าน)เจดีย์สิงห์ล้อม แล้วก็แชะรูปกับเพื่อนแบบผลัดกันแช๊ะ หลายวัดที่ผ่านมา เราสองพยายามจะถ่ายรูปคู่กันแบบสวย ๆ แต่มันไม่ค่อยประสบผลสำเร็จเท่าไหร่ จะให้คนอื่นถ่ายให้ก็กลัวเขาตกใจวิ่งหนีฉันไปกันหมด วัดธรรมิกราช ฉันชอบเพื่อนฉันรูปนี้มาก (ซ้ายล่าง) ดูเพื่อนฉันมีรัศมีน่ารักสดใสเป็นประกาย (คงเป็นเพราะฝีมือคนถ่าย ) เงี้ยะแหละนะคนเราหัวใจมีสีชมพู ไม่เหมือนฉัน ถ่ายรูปไหนก็รัศมีพุงมาก่อน จำได้ว่าเคยไปเที่ยวกับเพื่อนอีกกลุ่มนึง เวลาถ่ายรูปมันก็ซูมพุงเราอยู่นั่นแหล่ะ บอกว่าอย่าซูม อย่าซูมก็ไม่เชื่อ ถ่ายมาเสร็จมันม่านั่งหัวเราะกันใหญ่เลย เล่าแล้วแค้น ระงับความมีโทสะโมหะไว้ก่อน "วิหารมงคลบพิตร" ได้แวะกันยาวนานเพื่อพักรับประทานอาหารกลางวันและซื้อของกันตามอัธยาศัย พอลงรถคนส่วนใหญ่เขาไปไหว้พระกัน ในขณะที่ฉันกับเพื่อนก็ดิ่งเข้าร้านของกินก่อนเลย เพื่อนฉันสั่งกระเพราหมูไข่ดาว (ซึ่งเป็นกับข้าวตามสั่งที่ฉันไม่เคยสั่งมากินเลย) ส่วนฉันสั่งก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตกกิน แล้วก็เก็บตังก์ตามรอยเพื่อนร่วมคณะไปทำบุญ...อย่างรวดเร็ว ที่นี่ฉันตัดสินใจเสี่ยงเซียมซี ตั้งจิตถามเรื่องงานแล้วก็เขย่า ๆ ๆ ได้เบอร์ 26 ในนั้นดีอย่างเดียวคือถ้าเป็นสตรีมีครรภ์จะได้บุตรสาว แต่ถึงแม้พุงฉันจะใหญ่แต่ฉันก็ไม่มีครรภ์ ฉะนั้นข้ามเรื่องนี้ไป เรื่องอื่นอ่านแล้วไม่ดีเลยแฮะ ก็ขยำทิ้ง แต่หลังจากขยำทิ้ง...ฉันสับสนว่าเมื่อกี๊ฉันถามเรื่องงาน แต่ฉันจำไม่ได้ว่าตั้งจิตถามเรื่องงานทำอยู่ปัจจุบันหรือเรื่องงานที่กำลังตั้งใจจะไปทำ แล้วมันงานไหนหวาที่ไม่ดีตามคำเซียมซีทำนาย เหอ เหอ ใครว่าผู้หญิงลืมยาก ขอเถียง ฉันนี่แหล่ะลืมง่ายชะมัด วิหารมงคลบพิตร ลงจากวิหารมาฉันต้องกลับขึ้นไปใหม่เนื่องด้วยลืมทำบุญพระประจำวันเกิด เอิ๊ก ๆ เลยขอเวลาเพื่อนแป๊บขอไปหยอดเหรียญก่อน เสร็จแล้วลงมามองไปรอบ ๆ ทางเดินยาวไกลกว่าจะไปถึงอีกฟาก เหลือเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมงเราสองเลยล่าถอยกลับไปที่ขายของกินเอ้ย..ของฝากดีกว่า แม่กับพ่อบอกว่าห้ามซื้อขนมมาเด็ดขาด เผอิญขนมเด็ดขาดไม่มี มีแต่โรตีสายไหม ก็เลยซื้อได้ (ฮ่า ฮ่า ห้ามลอกเลียนแบบ) ก็ว่าจะเผื่อมือไว้หิ้วหนังปลา แต่ว่าพอไปถึงร้านขายหนังปลามันก็พะรุงพะรัง เลยหิ้วแค่ถุงเล็ก ๆ พอได้ซื้อ ตอนขึ้นรถคาดว่าคงถูกสายตาปรามาสเพราะหิ้วกันมาสองคนแบบบ้าหอบฟาง (ฉันหอบพัดใบลานแทนฟาง) พอมาถึงที่นั่ง จะเิอาของวางไหนว๊าาาา แล้วจะนั่งไหนว๊าาาา เหอ เหอ เริ่มภาคบ่ายที่ “วัดสุวรรณดาราราม” ลงรถไปเห็นผู้ชายที่ถ่ายรูปเราเมื่อเช้าเอาจานที่มีรูปเรามาวางขายใบละ 100 บาท พึ่งถึงบางอ้อว่าที่เขาตามถ่ายรูปคนที่มาทัวร์ก็เพราะเอามาทำของที่ระลึกให้ จริง ๆ พี่กระเป๋าบอกแล้วตั้งแต่เช้าขึ้นรถว่าจะมีคนมาขอถ่ายรูปไปทำจาน แต่เราก็ลืมกันไป (เห็นม๊ะลืมง่ายอีกแล้ว) เขาทำให้เราสองใบเพราะเราถ่ายคูกันสองคน แต่เขาไม่ได้เงินเราสองคนสักใบ น่าสงสารเขาจังที่มาเจอฉัน เหอ เหอ วัดสุวรรณดาราราม ไหว้พระเสร็จ ก็เน้นมาแลกกันแซ๊ะคนละท่าสองท่าอีก มุ่งหน้ากันต่อที่ “วัดพนัญเชิง” วัดนี้คนเยอะมาก ๆ อาจเป็นเพราะมีชื่อเสียง เราเข้าไปถวายผ้าจีวรห่มหลวงพ่อโตด้วย ตอนแรกกลัวว่าจะไม่ทันเวลา แต่เราสองคนก็จะทำ 555 ไม่รอก็ให้มันรู้ไป แต่โชคดีเสร็จเร็ว ประทับใจคนโยนผ้าค่ะ เพราะโยนแม่นมาก ๆ โยนแบบไม่เหลียวหลัง โยนผับ ผับ ผับ เก่งจริง ปรบมือให้เลย วัดพนัญเชิง ฉันกับเพื่อเจอเงินตก 100 บาท อยู่ห่างไปประมาณ 3 เมตรบริวเณลานหน้าวัด แต่ใครจะกล้าเข้าไปหยิบ เพราะมันไม่ใช่เงินเรา ก็ได้แต่ปล่อยมันปลิวไปปลิวมา จริง ๆ น่าเสียดาย น่าจะเก็บไปหยอดตู้วัด เย็นย่ำเหลืออีกไม่กีวัด เรามาแวะกันที่ “วัดใหญ่ชัยมงคล” ที่นี่แวะไว้พระ สักการะพระเจ้าตากสินมหาราช ระลึกถึงคุณความความดีและความเสียสละของบรรพบุรุษไทยที่ทำให้เรามีเอกราช มีแผ่นดินไทย ตราบจนถึงทุกวันนี้ พระเจ้าตากสินมหาราช ไก่ ต้นไม้ และคุณยาย บริเวณโดยรอบดูสวยงามร่มรื่น แต่เราไม่ได้เดินทอดน่องชมโดยละเอียดเนื่องด้วยไม่มีเวลาและกลัวตกรถ ฉันกับเพื่อนจึงหันมายุ่งกับต้นไม้และไก่รอบ ๆ บริเวณนั้นแทน ถ่ายรูปกันเดินไปเดินมาเห็นคุณยายมานั่งขายปลาตะเพียนตัวเล็ก ๆ เลยขอคุณยายแชะ 1 รูป แล้วก็ช่วยยายซื้อ 1 ตัว ซื้อแม่แถมลูกคุ้มสุด ๆ “วัดสมณโกฏฐาราม” เป็นวัด +1 ที่ผู้จัดเพิ่มให้จากลิสต์ เนื่องด้วยเห็นว่าวัดนี้ต้องการให้ญาติโยมได้มาทำบุญช่วยกันทำนุบำรุง เนื่องด้วยเป็นวัดขนาดเล็ก ที่นี่เราร่วมกันถวายสังฆทาน ออกจากวัดด้วยบรรยากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝนยามเย็น วัดสมณโกฏฐาราม สุดท้ายวัดที่ 9 จริง ๆ ตามรายการคือ “วัดมเหยงค์” มาถึงฝนก็แหมะ แหมะ แหมะ กระเป๋าอีกคันรถเดินมาคุยด้วยบอกว่ามาทีไร ฝนมาตกวัดนี้ทุกที ให้คิดซะว่าเป็นน้ำมนต์ สำหรับที่นี่เห็นแล้วให้ความรู้สึกร่มเย็นดีมาก ตอนแรกเราไม่รู้ว่าต้องเดินขึ้นไปปักธูปที่ข้างบน ด้วยความ... จุดธูปเสร็จไหว้เสร็จฉันก็ปักธูปข้างล่างตรงกระถามใกล้ ๆ เทียน มองซ้ายมองขวาทำไมไม่มีคนปัก ก็ถึงบางอ้อว่าต้องไปปักข้างบน เหอ เหอ เลยดึงธูปที่ปักลงไปขึ้นมาใหม่แล้วเอาไปปักข้างบนบ้าง ไม่เป็นไรม้าง ไม่มีใครสังเกต ว่ากันว่าถ้าใครมีโรคประจำตัวอะไรให้อธิฐานแล้วเอาศีรษะก้มลงแตะฐานองค์พระจะสำฤทธิ์ผล แต่เนื่องจากตรงที่เขาแตะกันถึงคนเต็มเลย ตรงที่เรายืนเราพยายามยื่นหัวไปมันก็ไม่ถึง (เกิดมาเตี้ยไปนิด) เราก็เลยเอามือแตะแทน เหมือนกันแหล่ะ เนอะ เนอะ วัดมเหยงค์ ที่วัดนี้แม่ชีเป็นผู้พาเราทำพิธีเดินรอบ ๆ พร้อมสวดมนต์ แผ่เมตตา ระว่างเดินผนก็แหมะ ๆ ๆ ลงมาพักนึงแล้วก็หยุด พอเดินไปที่ทำพิธีที่ที่สอง ผนก็ตกแหมะ แหมะ แหมะ ลงมาใหม่ หนนี้แหมะแรงกว่าแหมะแรก เลยกางร่มไปเดินทำพิธีไป ฮ่า ฮ่า จากนั้น ยังมีความพยายามหลังทำพิธีเสร็จฝนหยุด ก็ไปต่อกันอีกที่ (เรียกว่าอะไรไม่รู้) ตอนนี้ฝนหยุดแล้ว เราได้เห็นรุ้ง ไม่เคยเห็นมานานมากนับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ห้องโปรเจค คราวนี้เห็นแบบมองหน้าขึ้นท้องฟ้าก็เห็น เห็นตัวเดียวไม่พอ เราก็รุ้ง 2 ตัว ทบทวนความรู้กันหน่อย รุ้งมี 7 สี ม่วง คราม น้ำเิงิน เขียว เหลือง แสด แดง รุ้งตัวบนคือรุ้งตัวผู้ รุ้งตัวล่างคือรุ้งตัวเมีย เออ...ไม่ลืมแฮะ ระหว่างทางเดินข้ามธารน้ำ ขาไปต้องข้ามสะพาน ขากลับก็ข้ามสะพาน ก็ยังดีที่เป็นสะพานดูแข็งแรง แต่ไม้มันก็ดูไม่ถี่ ยังเห็นร่องมองไปเห็นน้ำ เหอ เหอ น้ำอีกแล้ว คิดถึงตอนไปนาเกลือกับเพื่อนตอนม.ปลาย ให้ข้ามร่องน้ำแบบนี้แต่เป็นไม้แผ่นเดียวตอกยึดกับตอไว้ 2 ฝัั่ง ในความคิดฉันน้ำก็ดูลึกนะแล้วมันก็สูงมากกว่า 1 เมตรด้วย เพื่อน ๆ ที่ช่ำชองมองก็ไปยืนกลางแผ่นไม่แล้วขย่มขึ้นลงทำตัวเด้งดึ๋ง เราเห็นแล้วจะเป็นลม พอถึงตาเราข้าม สั่งมันรอบทิศ ใครเอาขามาขย่มไม้แม่จะทวงเงินห้องที่ติดไว้ สวดเช้าสวดเย็น รวมถึงแกล้งเช็คชื่อขาด ก็เลยไม่มีใครกล้า แล้วเราก็แทบจะกระโจนใส่เพื่อนที่รอรับอีกฝั่ง พวกมันก็ขำกันใหญ่ แต่ก็ดีใจนะที่มีคนคอยรับคอยส่งมือ รอฉันตลอดทั้งตอนไปและตอนกลับ ถึงแม้ครั้งนี้ไม่มีเพื่อน(บ้า ๆ )พวกนั้น แต่ฉันก็ยังมีเพื่อนอีกคอยจับมือไว้ตอนข้ามสะพาน แม้มันไม่น่ากลัว แต่มันก็ไม่น่าไว้วางใจ จับมือกันเดินไว้ดีกว่า (ทำไมฉันปอดแหกอย่างงี้นะ ) กลับบ้านโชคดีที่รถลงทางด่วนแล้วส่งตามป้าย เพราะไปจอดอู่เราต้องย้อนกลับมาอีก ดีจริง หอบของลงรถเจอพ่อพอดี ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ อิ่มบุญ อิ่มขนมจีบ ซาลาเปา ลูกชิ้น ไส้กรอก และกลับไปอิ่มหนังปลาทอด อิ่มโรตี อิ่มข้าวเเกรียบ และอิ่มขนมอื่น ๆ ที่หิ้วมาอีก งานนี้แย่อย่างเดียวคือข้อเท้าบวมกลับมา สงสัยมันเริ่มร่ำร้องกับน้ำหนักตัวแล้วมั้งคิดว่า สนุก น่าประทับใจ และได้บุญ 259 บาทก็ไปได้ค่ะ หมายเหตุ : ยาวมาก ๆ เสร็จเวอร์ชั่นนี้ยังเหลือเวอร์ชันบน Space อีก โอ้ววววว....ยังไม่ได้ทำ   Create Date : 20 กรกฎาคม 2549 29 comments Last Update : 20 กรกฎาคม 2549 11:12:30 น. Counter : 769 Pageviews. Share Tweet

มาเจิมคนแรกเลย ... เล่าเรื่องสนุกมากมายเลยครับ ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยคนนะครับ ...   โดย: Cymry 20 กรกฎาคม 2549 13:08:03 น.

โอ้โห ... วันนี้ยาวมากเลยค่ะ แต่ก็อ่านจบน๊า เพราะแวะมาอนุโมทนาบุญด้วยกันวันก่อน วันนี้ก็เลยได้เวลาดีมาเก็บตกเนื้อเรื่อง อ่านแล้วทำบุญสุขใจดีจริงๆ ค่ะ เหมือนเราได้ไปด้วยเลย ... อ่านแล้วมีขำตั้งหลายตอนแน่ะ โดยเฉพาะตอนเซียมซี่พูดเรื่องตั้งครรภ์อ่ะจ้ะ อ่ะ อ่ะ เคยได้ยินชื่อวัดวัดมเหยงค์ แต่ว่าไม่แน่ใจว่าจะใช่หรือเปล่าเพราะว่าเพื่อนเคยไปทำบุญวัดนี้เหมือนกัน เค้าบอกว่าประทับใจ แต่ว่าก็ไม่ได้เล่ารายละเอียดอะไรให้ฟังมากนัก วันนี้ก็เลยได้มาอ่านเอาจากบล็อกวันนี้ก่อนล่ะค่ะ เอาบรรยากาศเข้าว่า เย็นใจเพราะฝนตกเปาะแปะ   โดย: JewNid 20 กรกฎาคม 2549 13:12:19 น.

อนุโมทนา สาธุครับ ได้บุญหลายเลยนะนั่น   โดย: เข็มขัดสั้น 20 กรกฎาคม 2549 13:33:56 น.

มาขอแบ่งบุญซักกะติ๊ดนึงก็พอ   โดย: Malee30 20 กรกฎาคม 2549 21:52:00 น.

นั่นสิ หนุกดี..เพื่อนบ้านที่ไม่รู้จักเมียงม่า อยู่ติดกันแท้ๆแต่เราไม่ค่อยสนใจ แบบว่าเรื่องราวในอดีตมันร้าวรานใจ แต่ว่าก็มีคนไทยที่ถูกต้อนไปสมัยเสียกรุงและก็ไปมีลูกหลานที่โน่นไม่น้อยนะ บางคนก็ไปเป็นเมียหม่องใช่ป่าว สมัยนั้นก็คงจะแค้นสุดแค้นนะ ก็มาเผาเมืองฆ่าๆๆๆ พ่อแม่พี่น้องเราบานตะไท ต้อนเราไปแล้วคนที่ไปพบรักในสงครามทั้งรักทั้งแค้น อึ๋ยยยย... ฝันดีจ้า ลืมโทรก็เงียบดีสิ ใช่ป่าว..   โดย: ป่ามืด 20 กรกฎาคม 2549 22:24:34 น.

ภาพขาวดำบางภาพให้อารมณ์เหงา เศร้า จริงๆ ค่ะ อาจจะเพราะว่าเราเห็นสีสัน มันดูเหมือนมีอารมณ์สนุกสนาน ร่าเริงอยู่ พอทำให้สีมันหดหายไป ก็เหมือนเราได้มองเห็นแกนจากภาพเลยว่าจะสื่ออะไรออกมา เหมือนสีนี่มันเคลือบแฝงความหมายของภาพอยู่ พอสีหายไป เราก็ได้เห็นความจริง ... โห ช่วงนี้เป็นอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ กำลังมุ่งสู่โลก (โรค)คิดมาก คือคิดไปโน่นแน่ะ ... เราชอบเพลงของตา Blunt ค่ะ เมื่อก่อนฟังแล้วไม่ชอบเลย เหมือนร้องเพลงเพราะบ่น แต่ว่าฟังไปฟังมา อ้าว เสียงก็ใช้ได้ ทำนองเพลงก็ดี เลยกลายเป็นว่าฟังบ่อยๆ จากไม่ชอบกลับชอบเลยล่ะค่ะ   โดย: JewNid 22 กรกฎาคม 2549 3:34:55 น.

ไม่ว่าจะเที่ยวที่ไหนๆ ที่มี ปูชนียสถาน... ไม่มีที่ไหนสู้ อยุธยาได้เลยครับ สาธุ...   โดย: อะไรดี 22 กรกฎาคม 2549 10:13:02 น.

สาธุ ขออนุโมทนาทัวร์บุญ ..วันก่อนไม่ได้เก็บบุญ วัดการ้อง มีความหมายที่เราไม่ต้องคิดจำก็ไม่ลืม ใช่ๆ..เห็นด้วยเวลาอันจำกัดทำให้เรารีบเร่งเกินไป บุญเก็บไม่ทัน พี่ชอบไปช้าๆเรื่อยๆนะ บางทีก็ชอบแช่อยู่วัดใดวัดหนึ่งนานๆ ดูความเคลื่อนไหวของวัดด้วย ดูหมาดูแมว ดูพระท่านทำกิจอะไรกันมั่ง แอบฟังคนมาคุยกับพระด้วย ..แต่ละวัดก็แต่ละบรรยากาศ ช่วงเข้าพรรษาที่ไปมามีวัดนึง เจ้าอาวาสท่านแบกเสาเข็มอยู่ พระลูกวัดอีกหลายองค์ก็แบบคล้ายกรรมกรเก็บรื้ออยู่ กำลังก่อสร้างศาลา เลยได้สมทบทุนสร้าง พี่ชอบวัดนี้ที่สุด บรรยากาศชนบท ..แต่ก็มีอีกวัดนึงพระท่านยกน้ำหวานมาให้พวกเรา โห..ทำไรไม่ถูกเลย ชื่นใจประทับใจเพราะทั้งร้อนทั้งเหนื่อยแล้วและก็รู้สึกว่าท่านไม่ต้องยกมาก็ได้ บอกทางเราก็พอ เมื่อวานไปงานบุญงานเลี้ยงทั้งวันอิ่มหมีพีมัน แต่งานสิ รอเต็มเลย   โดย: ป่ามืด 22 กรกฎาคม 2549 10:24:31 น.

ตามรอยบุญครับ ข้อมูลดีมากๆครับ   โดย: นายเบียร์ 22 กรกฎาคม 2549 16:09:19 น.

แวะมาเยี่ยมเหมือนเคยค่ะ เอ แว๊บไปบ้านพี่ป่ามืดมาก เห็นว่าต้องทำงานวันเสาร์ด้วย ป่านนี้กลับบ้านแล้วมั้งค่ะเนี่ย ... ขยันขันแข็ง ทำงานวันเสาร์ก็ยังไม่หยุด เจ้านายน่าจะพิจารณาขึ้นเงินเดือนให้น๊าเนี่ย ....   โดย: JewNid 22 กรกฎาคม 2549 18:19:48 น.

มาปลอบใจ..โอ๋ๆ ..อยู่คนเดียวเหรอ อืม..มันย่อมแตกต่าง วันนี้ใช้แรงงานค่ะ ย้ายคุณจอมปลวกออกไปจากบ้าน ยังไม่ได้ใช้สารเคมีใดๆ แต่มีบี้ตายไปบ้างก็งี้แหละนะ เราก็เสียหาย ทางโน้นก็ยอมสละมั่ง แต่ก็ถือว่าปราณีมากถ้าเป็นตะก่อนไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลง ถล่มยาก่อนเลย มีการอวยพรให้ไปดีนะ ..ยังไม่เสร็จแต่ส่วนที่แย่ที่สุดเอาออกไปแล้ว ที่เหลือเอาไงดี ที่แน่ๆก็ต้องมีตายกันอีกแน่นอน ..กะลังวางแผนจะทำบ้านให้ปลวกไม่รับประทานป้องกันระยะยาวไม่ต้องก่อเวรกันอีก ..ฝันดีจ้า..   โดย: ป่ามืด 22 กรกฎาคม 2549 22:22:46 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ อยู่สมุทรปราการเหรอคะ ส่วนไหนเอ่ย .. อยู่แถวเดียวกันมั้ยเนี่ย   โดย: LaZyDaizY 22 กรกฎาคม 2549 22:52:02 น.

แวะมารับบุญด้วยคนค่ะ อนุโมทนาค่ะ   โดย: Hachi_chan 23 กรกฎาคม 2549 13:04:01 น.

แหม่ เล่าได้สนุกจัง ล่าสุดที่ไปทำบุญกับเพื่อนๆที่อยุธยานี่ ตั้งใจว่าจะให้ครบเก้าวัด แต่ได้แต่ห้าวัด เพราะเสียเวลากินกุ้งกันนานไปหน่อย 555 แล้วก็เลือกเฉพาะวัดเล็กๆอ่ะครับ ไปติดใจวัดนึงเงียบสงบ แต่โบสถ์ใหม่มาก ไปกราบพระแล้วก็นั่งเล่นตากลมสบายจริงๆ ไม่เหมือนวัดดังๆที่มีญาติโยมพลุกพล่านไปหมด ไหนจะต้องเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะคีบ เพราะเบื่อรองเท้าหายกันด้วย เฮ้อ เอ ตอนไปเพื่อนผมก็ได้ไปถวายจีวรที่วัดพนัญเชิงเหมือนกัน (แต่ผมยืนดูอยู่ข้างๆ) เห็นเจ้าหน้าที่ที่เป็นคนโยนจีวรโดยนั่งๆยืนๆอยู่บนหน้าตักหลองพ่อแล้ว ผมว่ามันแหม่งๆดูไม่เหมาะยังไงไม่รู้ เห็นเพื่อนบอกว่าภายหลังเค้าห้ามแล้ว ไม่รู้ตอน จขบ ไปเจ้าหน้าที่พวกนั้นยังยืนอยู่หน้าตักหลองพ่ออยุ่รึป่าวอ่ะ ผมเพิ่งรู้ด้วยว่า ขสมก มีโครงการดีๆแบบนี้ด้วย น่าชมคนคิดจริงๆ ส่วนกระเป๋ารถที่เป็นไกด์จำเป็นนั้น ที่ห้ามไปให้ความรู้ข้างล่าง คงเป็นเพราะผู้ที่จะทำหน้าที่นั้นได้ จะต้องสอบผ่านได้ใบประกอบวิชาชีพไกด์หรือมัคคุเทศน์ละมังครับ   โดย: ข้าวตู 23 กรกฎาคม 2549 13:50:05 น.

แหม่ เล่าได้สนุกจัง ล่าสุดที่ไปทำบุญกับเพื่อนๆที่อยุธยานี่ ตั้งใจว่าจะให้ครบเก้าวัด แต่ได้แต่ห้าวัด เพราะเสียเวลากินกุ้งกันนานไปหน่อย 555 แล้วก็เลือกเฉพาะวัดเล็กๆอ่ะครับ ไปติดใจวัดนึงเงียบสงบ แต่โบสถ์ใหม่มาก ไปกราบพระแล้วก็นั่งเล่นตากลมสบายจริงๆ ไม่เหมือนวัดดังๆที่มีญาติโยมพลุกพล่านไปหมด ไหนจะต้องเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะคีบ เพราะเบื่อรองเท้าหายกันด้วย เฮ้อ เอ ตอนไปเพื่อนผมก็ได้ไปถวายจีวรที่วัดพนัญเชิงเหมือนกัน (แต่ผมยืนดูอยู่ข้างๆ) เห็นเจ้าหน้าที่ที่เป็นคนโยนจีวรโดยนั่งๆยืนๆอยู่บนหน้าตักหลองพ่อแล้ว ผมว่ามันแหม่งๆดูไม่เหมาะยังไงไม่รู้ เห็นเพื่อนบอกว่าภายหลังเค้าห้ามแล้ว ไม่รู้ตอน จขบ ไปเจ้าหน้าที่พวกนั้นยังยืนอยู่หน้าตักหลองพ่ออยุ่รึป่าวอ่ะ ผมเพิ่งรู้ด้วยว่า ขสมก มีโครงการดีๆแบบนี้ด้วย น่าชมคนคิดจริงๆ ส่วนกระเป๋ารถที่เป็นไกด์จำเป็นนั้น ที่ห้ามไปให้ความรู้ข้างล่าง คงเป็นเพราะผู้ที่จะทำหน้าที่นั้นได้ จะต้องสอบผ่านได้ใบประกอบวิชาชีพไกด์หรือมัคคุเทศน์ละมังครับ   โดย: ข้าวตู 23 กรกฎาคม 2549 13:52:30 น.

ฮั่นแน่ ตอนนี้เลยได้ข้ออ้างแล้วล่ะว่า วันเกิดวันเดียวกับเพื่อนน่ารัก แบบนี้คงจะไม่ลืมสำหรับปีหน้านะค่ะ ( เหมือนขู่เลย ) 555 อีกอย่าง แอบอ้างด้วยว่า เพื่อนน่ารักเกิดวันนี้ แสดงว่านิดก็คงน่ารักเหมือนกัน เอาค่ะ ข้ออ้างเล็กๆ แต่ได้กำลังใจก้อนโตเลย คนไม่ชม เราชมตัวเราเองก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะค่ะ   โดย: JewNid 23 กรกฎาคม 2549 16:36:44 น.

ยาวโคตรๆๆๆๆ แต่ยังไงๆ ก็ขอให้ผลบุญ ส่งให้คุณจูน ไม่มีปัญหาเรื่องการกินหละกันครับ เอะ เกี่ยวมั้ยเนี้ยะ เหอๆๆๆๆ   โดย: infonoom 24 กรกฎาคม 2549 19:32:46 น.

จ๊ะเอ๋.. ยังรบกะปลวกอยู่ค่ะ วางแผนจะชนะระยะยาวเฉพาะพื้นที่ แล้วงานเก็บกวาดสำรวจก็ยังรออยู่เต็มเลย เพราะได้แต่มองแล้วส่ายหน้าก็เลยไม่เสร็จสักที..   โดย: ป่ามืด 25 กรกฎาคม 2549 14:07:37 น.

อ่า..สวนกัน สวนกัน ตะกี้ก็เมนท์ไม่ได้เหมือนกัน คงเป็นเพราะสวนกันป่าว สบายดีนะ นึกว่าป่วยนะนี่..   โดย: ป่ามืด 25 กรกฎาคม 2549 14:11:02 น.

สวัสดีค่ะ ... ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ไปให้กันวันนี้นะคะ ... ช่วงนี้เศร้าแตว่าก็อยู่โหมดทำใจแล้วล่ะค่ะ กลัวไม่สวย (เกี่ยวอะไรกันก็ไม่รู้ล่ะคะ)   โดย: JewNid 25 กรกฎาคม 2549 18:44:54 น.

เมื่อคืนก็นอนไม่ค่อยดีเลย วันนี้ก็เลยต้องกล้ำกลืนแถมขับรถเจอแต่รถอันธพาลด้วยมีแซงซ้าย โอ้ หวาดเสียวจริง เกือบไป ..นี่เราไม่ได้ทำไรเลยนะ ยังอาจมีเรื่องได้ กะว่า..จ่อมไม่ออกไปไหนแล้ววันนี้ ไม่ค่อยปลอดภัย ต้องทำตัวดีมากๆ ..คุยกะใครมากก็มีอาจทะเลาะกันได้วันแบบนี้ เคยเป็นป่าว   โดย: ป่ามืด 26 กรกฎาคม 2549 15:30:43 น.

ไปทำบุญได้บุญ แล้วเก็บบุญมาเล่าให้เพื่อนๆได้อานิสงค์บุญกันถ้วนหน้าแบบนี้ ได้บุญเยอะเลยค่ะ เล่าได้สนุกเห็นภาพตามไปเชียว ชื่อวัดแรกฟังแล้วชวนขนลุก แต่ชอบจัง ชอบประวัติที่เล่ามาน่ะค่ะ ชอบโรตีสายไหมเหมือนกัน แต่แป้งจะชอบหมดไปก่อนไส้จะหมดทุกที ต้องกินไส้ตามทีหลัง ^^   โดย: prncess 27 กรกฎาคม 2549 8:39:18 น.

ชอบโรตีสายไหมเหมือนคุณเจ้าหญิง แต่เพลาๆไว้มั่งก็ดีนะเพราะหวานเกินร่างกายต้องการ หุหุ..เครียด - กิน - อ้วน ---> อ้วน เครียด กิน ..อาการแบบนี้ก็เป็นเหมือนกัน อาหารความเครียด สะสางถึงต้นตอต้องฆ่าๆๆๆ..ความเครียด แบบไม่ต้องปราณี.. พฤหัสสวัสดี..   โดย: ป่ามืด 27 กรกฎาคม 2549 12:18:43 น.

^ ^ ^ พูดเรื่องอาหาร เครียด และฆ่าๆ กลัวมาก แต่ตอนนี้กำลังตักน้ำพริกคลุกข้าวกินอย่างเอร็ดอร่อย สงสัยลืมคิดก่อนนะค่ะเรื่องอ้วนๆ เพราะหิวแล้วไม่กิน เราจะไปฆ่าคนอื่นเอาได้ง่ายๆ ... ฮี่ๆ   โดย: JewNid 27 กรกฎาคม 2549 15:56:02 น.

คุณนิดมายั่ว..แค่น้ำยิน"น้ำพริก" ต่อมน้ำลายก็ทำงานทันทีและท้องก็อยากจะครวญคราง.. แล้วน้อง ZAZaSassY มีคั่นระหว่างมื้ออีก แต่สุขใจก็ดีแล้ว ต้องมีแรงไว้ก่อน   โดย: ป่ามืด 28 กรกฎาคม 2549 10:56:42 น.

โห แบบนี้ต้องเรียกว่าเป็นแฟนรุ่นใหญ่ของการ์ตูนช่องเก้าซะแล้วสิค่ะ เพราะว่ามี Full House ยั่วยวน ยังพ่ายการ์ตูนเลยแบบนี้ แต่เอาค่ะ เราเลือกได้เน๊อะว่าจะดูอะไร เพราะว่าถ้าหากว่าเริ่มดูแล้วคงติดแน่ๆ เลย (คาดว่านะค่ะ) วันหยุดแล้วน๊า มีความสุขนะค่ะ พักผ่อนเยอะๆ น๊า เอ พูดแบบนี้แล้วไม่รู้ว่าจะมีไปทำงานวันเสาร์เหมือนอาทิตย์ก่อนหรือเปล่าน่ะค่ะ   โดย: JewNid 28 กรกฎาคม 2549 20:35:33 น.

มานับดูว่าเก้าวัดแต่ละครั้งก็เก้า +++++++ โห บุญเพียบแปร้เลย.. วันหยุดพักกายใจนะ   โดย: ป่ามืด 29 กรกฎาคม 2549 20:39:25 น.

จ๊ะเอ๋ ..อยู่หน้าคอมเหรอ 555 เจอคนแปลกก็อาจเป็นพี่ก็ได้นะ จะไปเดินแถวไหนคะ เผื่อพี่ฝันไปนั่งรอ   โดย: ป่ามืด 30 กรกฎาคม 2549 14:01:50 น.

เราอยู่อยุธยานะ อยู่ฝั่งตรงข้ามกับวัดธรรมิกราช ไว้วันหลังมาเที่ยว แล้วแวะมาพักเหนื่อ+ดื่มน้ำที่บ้านได้นะ   โดย: ขวัญใจช่างภาพ (shamuneko ) 13 กันยายน 2549 23:28:32 น.