เค้าว่ากันว่าไปกรุงเทพต้องไปนมัสการวัด 9 วัด แต่.......

อืม เริ่มหัวเรื่องมา งงกันมั๊ยค่ะ ว่าทำไมไปกรุงเทพ แล้วไปนมัสการวัด 9 วัด แต่มีคำว่า "แต่" ขึ้นมา มันเกิดอะไรขึ้น งั้นเดี๊ยวมิ้วเล่าให้ฟัง ขอเริ่มต้นโม้เริ่มเรื่องก่อนแล้วกันค่ะ อ้ออีกเรื่องนึงคือไปครั้งนี้มิ้วไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเลย พกกล้องไปแต่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปกันเลย เสียดายจัง เฮ้อออออออ เสียดายจัง !

เรื่องก็มีอยู่ว่า ................. กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เอ๊ย ! ไม่ใช่ เอ๊ ! หรือว่าใช่ดีน่ะ มิ้วได้จองตั๋วหางแดงไปกลับ เชียงใหม่ - กรุงเทพ 0 บาทไว้ เมื่อชาติกว่า กว่า แล้ว ตอนแรกจองมากะน้องสองคน แต่สุดท้ายน้องต้องโบกมือ บ๊าย บาย ไปคนเดียวแล้วกันเพราะติดงาน มิ้วเลยต้องฉายเดี่ยว ไปคนเดียวก็ได้ แต่แอบกระซิบหน่อย อิอิ อย่าไปบอกใครน่ะ ว่ามิ้วก็โดดงาน แบบลาเปื่อยเหมือนกัน (โปรดสังเกตไม่ได้ใช้คำว่า "ป่วย" เพราะสถานการณ์ตอนนี้คือ การป่วยการเมืองอ่ะค่ะ แหะ แหะ) ทีนี้แผนการณ์เปลี่ยนใหม่หมด น้องก็ไม่ได้ไปด้วย มิ้วเลยโทรนัดเพื่อนทุกสารทิศ ว่าจะไปหาหมดทุกคน มีเวลาให้คนละเท่านี้ เท่านี้ เพื่อที่ทุกคนจะได้มีโอกาสได้เจอมิ้ว เพราะมิ้วเป็นของสงวน ซึ่งหาได้ยากและที่สำคัญไม่มีใครอยากจะเจอด้วย เอ๊ย เพราะกว่าจะลงดอยมาหาแสงสีได้ คงอีกนานกว่าจะมาอีกครั้ง แต่ที่จริงกลัวต่างหากอ่ะค่ะ ว่าจะไม่มีใครมารับ ซึ่งมิ้วจะง่อยเปลี้ยเสียขาทันที ที่ไปถึงกรุงเทพ แหะ แหะ

และแล้วก็ถึงวันเดินทาง เครื่องออก 8.20 น. แต่มิ้วออกบ้านกัน 7.00 น. จากแม่โจ้มาสนามบินเชียงใหม่ ก็ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว ตาย ตายแน่ จะตกเครื่องมั๊ยเนี๊ยะ น้องสาวก็รีบบึ่งรถเต็มที่ พอมาถึงสนามบิน ต้องเสียเวลาแสกนกระเป๋าอีก โอย จะทันไหมหนอ แต่สุดท้ายก็ทันค่ะ ( แต่ไม่ดีเลยน่ะค่ะ การทำอะไรที่กระชั้นชิดเนี๊ยะ มันเครียดกันไปหมดเลยเนอะ ) สาวดอยอย่างมิ้วก็เลยหิ้วชะลอมของฝากถึงบรรดาผู้ร่วมอุดมการณ์ทั้งหลายพะรุงพะรังเต็มเลย มีทั้งสตอเบอรี่สดและแห้ง แคบหมู ส่วนน้ำพริกอ่องของหม่อมแม่ ไม่กล้าหิ้วขึ้น กลัวไม่ผ่านอ่ะค่ะ เลยโหลดลงใต้เครื่อง บนเครื่องได้นั่งใกล้คุณป้าท่านนึง ซึ่งท่านน่ารักมาก ใจดี เลยนั่งเป็นเพื่อนกันมา และท่านก็ได้ให้พระรอดมิ้วมาองค์นึงด้วย และท่านบอกจะไปงานบวชหลานต่อที่ภูเก็ต มิ้วก็เลยฝากอนุโมทนาสาธุไป สิ่งดีดีทั้งหลายจะได้เข้ามาในชีวิต อิอิ โดยเฉพาะ หนุ่ม หนุ่ม 5555

เครื่องบินใช้เวลาตามกำหนดการเป๊ะ เป๊ะ ก็ถึงท่าอากาศยานสุวรรณภูมิแล้ว เย้ เย้







ด้วยความโชคดีจากการร่วมอนุโมทนาสาธุไปกะคุณป้า อิอิ ก็มีผู้ร่วมอุดมการณ์ โดดงานมารับ แถมช่วยหิ้วของให้หมดเลย อิอิ สบายเลยเรา

ขอบคุณ เฮียมิสเตอร์ดีแห่งห้อง BP ที่มารับแล้วก็พาไปส่งค้าบพ้ม แถมเลี้ยงไอติม กะปิ๊ซซ่าอีก ขอบคุณจริง จริง จนมิ้วซาบซึ้งน้ำตาจะไหลอยู่แล้วอ่ะ สัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือสามัญที่เรียนผ่านมาหลาย หลาย รุ่น ถ้ามาเชียงใหม่คราวหน้าจะบริการอย่างดีเลยค่า อิอิ



พอโบกมือบ๊าย บาย กะมิสเตอร์ดีที่ต้องรีบไปปฏิบัติภารกิจอันยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติแล้ว มิ้วก็เริ่มเดินทางตะลอนทัวร์ไปกะเพื่อน จากที่เคยเกริ่นว่ามากรุงเทพต้องไปไหว้พระ 9 วัด แต่... มิ้วมากรุงเทพ กลับได้ไปนมัสการห้างซ่ะเกือบ 9 ห้างซ่ะงั้น แหะ แหะ เริ่มแรกไปเดินตะแลดแต๊ดแต๋ ลากกระเป๋า พร้อมหิ้วของฝากไปให้เพื่อน เพื่อน ทั้งหลาย ที่เซ็นเตอร์วัน วันแรกมิ้วจะไปบ้านเพื่อนที่บ้านนา นครนายก เลยคิดจะขึ้นรถตู้กันต่อที่อนุสาวรีย์ชัย ฯ แต่เพื่อนอีกคนก็รีเควส เอ๊ย มิ้วรีเควสมา ให้มาเจอมิ้วก่อน ก็รับไปกินข้าวกันต่อ ที่ฟิวเจอร์ปาร์ครังสิต และมิ้วกะนงค์จะได้ขึ้นรถกลับบ้านนาได้ง่ายด้วยอ่ะ วันแรกก็เดินห้าง กันขาขวิดเลย แหะ แหะ

ปะ ปะ ออกเดินทางไปบ้านนากัน



ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง 30 นาที ก็ถึงบ้านนงค์แล้ว มีสมาชิกมารับกันเต็มเลย อิอิ สงสัยคงได้กลิ่นของแปลกเข้าบ้านมาแน่เลย



นี่เจ้าบอล หนุ่มหล่อประจำบ้าน



แล้วนี่ก็ทองเอ๊ย ของบ้านนี้ พูดเก่งมาก เรียกหาเจ้าบอล กับเจ้าแบม ทั้งวัน



อากาศที่บ้านนา เย็นสบาย กลางคืนก็เย็นเหมือนกัน แต่พอสาย สาย มา อากาศเริ่มร้อนแล้วอ่ะ ที่บ้านนา มิ้วก็ได้ไปช๊อปปิงเช่นเคย เป็นห้างเหมือนกัน แต่เป็นห้างข้างหลังโรงบาล ที่เค้าเรียกกันว่าตลาดนัด ว่าจะหยิบกล้องไปด้วย แต่นงค์มันบอกไม่มีไรหรอก ไม่ต้องไปถ่าย (ขี้เกียจถือไปด้วยแหละ แต่โทษนงค์มันไว้ก่อนว่ามันสั่งห้ามไม่ต้องเอาไป ) ไปเหมาซื้อขนมกุ๊ยช่าย หอยจ๊อ ขนมครก กลับบ้านมาฝากพ่อ แม่ นงค์ เสร็จแล้ว เราสองคนก็รีบกินข้าว แล้วออกเดินทางกลับเข้ากรุงเทพต่อ เพราะถึงรอบเปลี่ยนมือผู้คุมเอ๊ยผู้ดูแลแล้ว ออกจากบ้านนาประมาณ 11 โมง ตอนแรกนัดกะกู๊ฟฟี่ที่เซ็นตั้งลาดพร้าวตอนเที่ยง แต่กว่าจะถึงคงเกินเวลานัดแน่ แน่ แล้วพอดีกู๊ฟฟี่เปลี่ยนที่นัดใหม่ แถมสะดวกกว่าเดิมด้วย ให้ไปเจอกันที่ไอทีแสควร์หลักสี่ เลยไม่ต้องดั้นด้นไปเจอรถติดมากมาย

ตอนนี้ก็ถึงคิวโบกมือบ๊าย บาย เปลี่ยนมือผู้ดูแล จากเพื่อนนงค์เป็นเพื่อนกู๊ฟฟี่ แล้ว เราสองคนก็เดินช๊อปปิงซื้อของ ดูของที่ไอทีแสคร์อีกแป๊บ ได้ไรคงไม่ต้องบอกน่ะค่ะ อิอิ แต่ก็คุ้มดีอ่ะ เสร็จแล้วเพื่อนกู๊ฟฟี่จะไปฟอร์จูนต่อ เพราะจะส่งไอพอดไปซ่อม เสร็จแล้วบึ่งรถออกไปโลตัสหน้าราม 2 กันต่อ เพราะนัดเพื่อนต่ายอีกคนไว้ ว่าเย็นนี้จะไปกินข้าวเย็นแล้วร้องเกะกันต่อ ตอนแรกก็ยังไม่รู้ว่าร้านไหนกันดี กู๊ฟฟี่เลยโทรถามเพื่อนว่าร้านแถวรามอินทรา มีร้านไหนน่านั่งมั๊ง เพื่อนของกู๊ฟฟี่เลยแนะให้ไปร้าน water side ก็เลยโอเคตกลงว่าไปร้านนี้กัน แต่จากบางนาไปรามอินทรา ก็เกิดเหตุการณ์หลงทางกัน ขึ้นเส้นผิดไปโผล่ออกปทุมธานี ปู้น โห กว่าจะวกรถกลับมาได้ เสียเวลาไปตั้งนาน สงสัยคงอยากให้มิ้วรู้จักเส้นทางในกรุงเทพกันมั๊งค่ะ อิอิ

ที่ฐานทัพร้าน water side พวกเราก็เริ่มโทรตามเพื่อนคนอื่นให้มาสมทบ เพราะคืนนี้เหมาห้องเกะกันไว้ทั้งคืน อิอิ ตามนโยบาย ร้านไม่ปิด เราก็ไม่กลับ แต่ขอ comment ร้านนี้หน่อยนึง ว่า โปรแกรมเลือกเพลง ไม่ค่อยสะดวกเลย หายาก เมื่อยมือ กว่าจะได้ร้องเพลงกันเพลงนึง ต้องเสียเวลาหาตั้งนาน น่าจะมีหนังสือให้เลือก แล้วพิมพ์โคดไปน่าจะง่ายกว่าอ่ะ แต่เรามาถึงกันขนาดนี้ เลือกเพลงยากยังไง เราก็ไม่หวั่น ก็แหกปากกันไปจนตี 1 แต่รู้สึกมิ้วจะหอนมากกว่าเพื่อนอ่ะ เลยได้ข้ออ้างลาเปื่อยดี ดี แล้วว่า พอดีหนูคออักเสบอ่ะค่ะ เลยขอหยุดงาน 555



สุดท้ายงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา เราก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านนมัน คืนนี้มิ้วระเห็จไปขอนอนบ้านกู๊ฟฟี่ต่อ จากรามอินทรา เราต้องวกกลับบางพลี แต่ขากลับนี้รถไม่ค่อยเยอะ แต่ที่น่ากลัวคือ กู๊ฟฟี่มันง่วง และเริ่มเมาด้วย เฮ้ย เฮ้ย ทางกรุงเทพเค้าไม่รู้จักน่ะ และขับเกียร์ออโต้ไม่เป็นอ่ะ อยู่บ้านนอกใช้แต่เกียร์กระปุกอย่างเดียว ถ้าไปไม่ไหวจริง คงจอดรถข้างทางกันแน่ แน่ แต่ก็มาถึงบ้านกันจนได้ หมดเวลาไปอีก 1 วัน

วันสุดท้าย ด้วยความเป็นคนดี อิอิ ตื่นเช้ามา เจ้าของบ้านยังไม่ตื่น ผู้อาศัยเลยทำความสะอาดบ้านให้ โห นี่อยู่บ้านนี่เค้าเป็นคุณหนูเลยน่ะ หม่อมแม่ไม่ให้แตะเลย (เพราะชีมักจะบ่นอยู่เสมอว่ามิ้วไม่เรียบร้อย ทำไม่ถูกใจ) ปัดกวาดเช็ดถู เก็บเสื้อผ้า ล้างห้องครัว ทิ้งขยะ กรอกน้ำ ต้มน้ำ ให้หมด ส่วนเจ้าของบ้าน ยังไม่ตื่น โอ้...... อืม อืม สงสารไปทำงานมาไม่ได้นอนเลย แถมต้องมารับภาระไปรับมิ้วอีก เลยปล่อยให้นอนไป มิ้วเลยฆ่าเวลาจัดเก็บห้องให้ไปก่อน แต่พอตื่นขึ้นมานึกว่าจะชมกันสักหน่อย ดั๊นมาบอกว่า "ทำไมไม่ล้างห้องน้ำด้วย อันนั้นแหละที่ต้องการที่สุด" ตอนแรกก็จะล้างให้แล้ว แต่หาน้ำยากะแปรงไม่เจออ่ะ แล้วดันมาบอกต่อว่า "แล้วทำไมไม่มาถาม" เชอะ ! ได้ทีขี่แพะไล่เลยอ่ะคนเรา อิอิ !

พอจัดการอะไรที่บ้านเรียบร้อย แต่ก็มาเจออุปสรรคใหญ่ จากที่จัดเก็บให้คนอื่นได้ แต่ดันมาจัดการตัวเองลำบาก เพราะต้องเก็บของยัดใส่กระเป๋า เตรียมเดินทางกลับคืนนี้ ยัดของเกือบไม่หมด ต้องม้วน ม้วน ยัด ยัด กว่าจะปิดกระเป๋าได้ ขนาดนี้ยังไม่หมดเลย ยังต้องหิ้วขึ้นเครื่องอีกถุงเบ้อเริ่ม แล้วเราก็ออกไปหาข้างเที่ยงกินกัน ก่อนไปกู๊ฟฟี่ก็ให้ตัดสินใจว่าจะไปสยามหรือลาดพร้าว มิ้วก็บอกตามใจ ที่ไหนก็ได้ กู๊ฟฟี่เลยตัดสินใจพาไปกินข้าวกันที่พารากอนกัน แล้วแวะซื้อ Daddy Dough กลับบ้านมาฝากหม่อมแม่ กะน้องสาว เสร็จแล้วกู๊ฟฟี่อยากตัดผมและไปทำธุระแถวลาดพร้าว ก็เลยเดินทางกันต่อ ไปเซ็นทรัลลาดพร้าว (ไปกรุงเทพอีกทีนี่สงสัยเซ็นฯ ลาดพร้าวคงย้ายไปแล้วอ่ะ)

จัดการธุระอะไรเสร็จเรียบร้อย ออกจากเซ็นทรัลตอน หกโมง 40 ก็เกิดอาการกลัวตกเครื่องอีกแล้ว ตาย ตาย จากลาดพร้าว ไปสุวรรณภูมิ จะเช็คอินทันมั๊ยเนี๊ยะ แต่กู๊ฟฟี่ก็พามาถึงภายในครึ่งชั่วโมงจนได้ ไปรอเช็คอินขึ้นเครื่องกัน รอกันอีกสักแป๊บ มิ้วก็ต้องโบกมือบ๊าย บาย ขอบคุณหลาย หลาย แล้วเดินเข้าห้องแห่งความลับกลับบ้านเกิดเมืองนอนที่จากมาเกือบ 3 วัน



ขากลับได้นั่งเครื่องใหม่ ตรงเวลาเป๊ะ แถมสบายด้วย จองคนเดียวได้นั่งตั้ง 3 ที่ อิอิ สบายไปเลยเรา คุ้ม คุ้ม ไว้หางแดงที่รัก ออกโปรถูกใจแบบนี้มาอีกน่ะค่ะ



บ๊าย บาย กรุงเทพ 3 วัน กะอีกเกือบ 9 ห้าง .....



แต่ภาระกิจมิ้วยังไม่เสร็จสิ้น เพราะกู๊ฟฟี่ให้เอาของไปให้แม่กู๊ฟฟี่ต่อ เลยไปบ้านแม่ต่อ ไปถึงก็คุย คุย เมาส์ เมาส์ กะแม่ กว่าจะกลับถึงบ้านเกือบ 5 ทุ่ม มากรุงเทพครั้งนี้ คุ้มเกินคุ้ม ได้เจอทั้งเพื่อน ได้ทั้งเที่ยวหลายที่ ได้นั่งรถรอบกรุงเทพ สนุกดี แต่คราวหน้าถ้ามาอีก เดี๋ยวขอมิสเตอร์ดีพาไปไหว้พระ 9 วัด จริง จริง บ้างดีกว่าเนอะ เนอะ

Create Date : 22 มกราคม 2551		8 comments
Last Update : 28 มกราคม 2551 12:39:49 น.
Counter : 1359 Pageviews.
Share Tweet