สังสรรค์บล๊อกแก๊งค์
สังสรรค์บล๊อกแก๊งค์
ชาวบล๊อกแก๊งค์ แม้จริงๆแล้วจะเป็นคนที่เขียนโน่นเขียนนี่ในบล๊อกของตนตามความถนัด แต่ก็มีผู้อื่นเข้ามาอ่านเรื่องที่ตนเขียน จึงอาจนับว่าบล๊อกแก๊งค์เป็นสังคมออนไลน์ได้ชนิดหนึ่ง เพราะการเขียนและการเข้ามาอ่านนี้ ทำกันแบบไม่เห็นหน้าค่าตา ชื่อของล๊อกอิน บางคนไม่ได้ใช้ชื่อจริง รูปสัญลักษณ์ประจำตัว บางคนก็ไม่ได้ใช้รูปจริง
การที่ชาวบล๊อกแก๊งค์ได้สื่อสารกับเพื่อนๆบ่อยๆ ได้เข้าไปคอมเมนต์ความคิดเห็นและความรู้สึกของตนให้ขาประจำอ่านบ่อยๆ และได้ตอบคอมเมนต์ให้กับขาประจำบ่อยๆ
.. ยิ่งชาวบล๊อกแก๊งค์บางคนได้เปิดไฮไฟว์ของตนเองเพื่อการโต้ตอบเพิ่มขึ้นอีกทาง และได้มีการออนเอ็มแช็ทระหว่างกันกับขาประจำทุกครั้งที่ออนไลน์อีกทางด้วย ....นี่เป็นสาเหตุของความรู้สึกชอบพอและความต้องการพบหน้าค่าตากับตัวตนจริงๆจึงบังเกิดขึ้น
บลูยอร์ช.... ขออภัยที่เอ่ยนามเพื่อน... เขาเคยเขียนไว้ในบล๊อกของเขา มีเนื้อเรื่องโดยย่อบอกว่า สังสรรค์บล๊อกแก๊งค์ของเขามีอยู่ 3 กลุ่ม (อะไรจะเลิศปานนั้น)
กลุ่มแรก คือ กลุ่มหนอนหนังสือ เจอกันตามสัปดาห์งานหนังสือ ทานอะไรด้วยกัน เสวนาเรื่องในหนังสือและนักเขียนที่แต่ละคนชื่นชอบ รวมทั้งชักชวนให้เพื่อนๆอ่านหนังสือที่ตนเองชื่นชอบด้วยกัน
กลุ่มที่สอง คือ กลุ่มคนรักหนัง ซึ่งมีการนัดหมายเจอกันในงานเปิดตัวหนัง สัปดาห์หนังนานาชาติ หรือนัดพบกันที่หน้าโรงหนัง ทานอะไรด้วยกัน คุยกันด้วยความคิดเห็นเกี่ยวกับหนังที่ตนเองชอบและไม่ชอบ
แล้วก็มาถึง กลุ่มที่สาม คือ กลุ่มไร้สาระ...นัดเจอกันเดือนละครั้ง เพื่อดื่ม กิน เมาท์ แซว นินทากันเป็นหลัก นั่งรากงอก กะเก้าอี้ ตั้งแต่ 6 โมงเย็น ถึง 4 - 5 ทุ่ม สถานที่ก็จะโยกย้ายไปเรื่อยๆ ขึ้นกับเดือนนั้นอยากทานอาหารอะไร แต่มักจะมีเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ด้วย และพยายามหาสถานที่ที่มีรถไฟฟ้าผ่าน
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผมก็อยู่ในกลุ่มหลังนี้ .....กลุ่มไร้สาระ
หากมีคนสงสัยว่า พวกเรานัดพบกันแต่ละเดือนได้ยังไง? ก็ไม่ยากครับ...บ้างก็โทร.บอก และมักจะเขียนบอกนัดกันในคอมเมนต์บล๊อกของแต่ละคน
และพวกเรา ยังยินดีต้อนรับชาวบล๊อกแก๊งค์สุภาพชนที่อยากเปิดตัวตนเองให้เพื่อนๆบล๊อกแก๊งค์รู้จัก ขอแต่เข้ามาคอมเมนต์ในบล๊อกของพวกเราบ่อยๆหน่อย.... จะได้รู้จักพื้นฐานกันก่อน ไม่ต้องเขินเรื่อง ฐานะ หน้าตา รูปร่าง อายุ อาชีพ การศึกษา หรือรสนิยมทางเพศนะครับ เพราะสิ่งเหล่านี้ พวกเราในกลุ่มมีพร้อมอยู่แล้ว ทุกรูปแบบ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เออ แต่ถ้าให้ดี หนีบ บลู แลเบ๊ล ไปฝากสักขวดด้วย บางคนเขาบอกว่า เขาจะขอ จุ๊บ
อ้อ ค่าใช้จ่าย แชร์เงินกันครับ ไม่แพงหรอกครับ
กินเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน บ้านใคร บ้านมัน ...โฮะ โฮะ โฮะ จะโทร.ให้ลูกมารับก็ได้
. เออ แต่ ขอแถมหน่อย ใครมีร่างกายแข็งแรง มักจะเป็นที่พึ่งของเพื่อนๆ อาจจะช่วยพยุงเพื่อนบางคนขึ้นรถแท๊กซี่ด้วยยามเขางอแง บอกว่า ม่ายยย เมา คิก คิก คิก คิก
หรือหากใครยอมรับว่า โสดสนิท จะกลับบ้านตอนห้าทุ่มกลัวทางบ้านจะแปลกใจ (วันเสาร์นี่) พวกเราบางคนก็จะไปต่อกันที่ร้าน โอเกะ แถวๆ อตก. หรือไม่ก็ไปต่อกันที่ แผงลอยร้านข้าวต้มอร่อยๆ
ข้าวเกรียบกุ้ง น้ำพริกเผา
ลาบหมูทอด
ต้มยำกระดูกหมูอ่อน
แซ่บอร่อยจนบอกทางในครัว นำน้ำซุปมาเติม... เออะ ดี เขาก็นำมาเติมฟรีให้ด้วย
สำหรับครั้งล่าสุด เมื่อคืนวันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน ตามกำหนดนัดสังสรรค์รอบของเดือนนี้ ซึ่งนัดกันที่ร้านตักสุรา สาขาอนุสาวรีย์ชัย (สาขานี้เป็นสาขาแรกของร้านตักสุรา ที่มีทั้งหมด 5 สาขาตักสุราในปัจจุบัน)
ได้ยินพวกเราบางคนบอกว่า ร้านนี้อาหารอร่อย เป็นกันเอง บริการเร็ว ราคาเหมาะสม แถมสะดวกกับการเดินทางของหลายๆคน ก็อาจจะแวะมาที่ร้านนี้ บ่อยสักหน่อย
บังเอิญ คืนนั้นเกิดฝนหล่นจากฟ้าตั้งแต่ตอนเย็น ไม่ยอมหยุดตกง่ายๆ น้ำเจิ่งถนน รถเก๋งรถส่วนตัวติดกันบนถนนพอสมควร หากใครยืนรอรถเมล์ จะหงุดหงิดเรื่อง เม็ดฝนเปื้อนหน้าและโปรยบนหัว ฉะนั้นเมื่อบางคนอยู่ในบ้าน มองออกไปนอกหน้าต่าง จะแทบอยากผิดนัด ไม่อยากออกไปนอกบ้าน
คืนสังสรรค์คืนนั้น จึงมีคนมากันน้อย คงจะเพราะสาเหตุเรื่อง ฝน นี่แหละ....แต่ก็มีบางคนติดธุระ และติดเด็ก (ติดเด็กครับ ไม่ใช่ติดเหล็ก)
ผมไปถึง ก็มีพวกเรานั่งรอกันอยู่บ้างแล้ว อาหารก็พร่องไปบ้างแล้ว เครื่องดื่มและน้ำแข็งก็พร่องไปบ้างแล้ว แต่มิตรภาพกับความผูกพันระหว่างพวกเราไม่เคยพร่อง
ดื่มไป กินไป สั่งอาหารเพิ่มใหม่ สั่งน้ำแข็งเพิ่มใหม่ คุยกันไป เมาท์แซวคนที่ไม่มากันไป (ฮ่า ฮ่า ฮ่า... สม อยากไม่ มา ในคืนนั้น) ...ดูๆเหมือนว่า จะเป็นเรื่องไร้สาระ
เห่าดง จานนี้ เห่าดงจริงๆ เนื้อสีขาว ไม่เหม็นคาว รสชาติอร่อยดี ผมเพิ่งทานครั้งแรกเหมือนกัน
จานนี้ ยำใบบัวบก ใส่เนื้อปลาทูนึ่ง(คงจะเอาไปย่างก่อน) อร่อยและแปลก
แต่ จริงๆแล้ว ผมอยากบอกว่า ไม่หรอก.... การพูดคุยแบบไม่ต้องเก๊ก แบบจริงใจนี้ ทำให้ได้รู้จักเพื่อนๆมากขึ้น ได้เข้าใจสิ่งที่เพื่อนๆเขียนในบล๊อกมากขึ้นด้วย
ตุ๊กแก ที่แกเขียนว่ามันใหญ่ยักษ์ มันใหญ่สักแค่ไหน วะ?
เท่าขา
อ่าย..เว่อร์
ไม่เท่าขา ก็เท่าแขน ล่ะ วะ
...
อ่าย ที่ออนเอ็มทีไร แกชอบตอบว่า ตอนแมว แกพูดจริงๆ เหรอวะ
อืมม กำลังตอน
.อะร๊ายย ทุกครั้ง ที่ข้าออนเอ็มกะแก น่ะนะ แกจะต้อง ตอนแมว
อืมม ไม เหรอ? จะให้ข้า ตอนควาย เหอ ...ทำไมข้าจะ ตอนแมว ทุกวัน ไม่ได้
เออ ข้าเชื่อ แกมันเก่ง... แล้วแกใส่ชุดอะไรวะ ตอนกำลัง ตอนแมว
เสื้อยืด ใส่อย่างตัวนี้
ไม่ใช่ใส่ เสื้อสีเขียวๆผ่าตัด เหอ?
ม่าย ม่ายต้อง เสื้อสีเขียว มันใส่ผ่าตัดไม่ให้เสื้อข้างในเปื้อนเลือด ข้าตอนแมวแบบประณีต ไม่เคย เสื้อเปื้อนเลือด ข้าก็ไม่ต้องใส่เสื้อแบบนั้น... มันร้อน..... แก อยากจะตอน มั่ง มั๊ย ล่ะ?
อี บร้า
...............................
พี่ พี่เขียนบล๊อกแบบความเรียงนะ ไม ไม่ให้มันสั้นกระชับล่ะ .... ย่อหน้าของพี่ มันมีเพื่อ เว้นข้อความตอนที่ข้อความมันยาว มันดู ดู ไม่ค่อยมีคุณค่าแอบแฝง .... ผมว่า นะ ย่อหน้าที่พี่เริ่มใหม่ ทุกย่อหน้า ควรจะต้องมีความหมาย มากกว่า การแยกข้อความ
ตอนพี่เขียน พี่จะเอาไคลแมกซ์เอาไว้ตอนท้ายเรื่อง หรือตั้งแต่ต้นเรื่องเลยก็ได้ แต่ ข้อความของทุกย่อหน้า พี่จะต้องให้ไขความหมายของไคลแมกซ์ของพี่ให้ได้
........
เห็นมะ การพูดคุยยามค่ำคืนของชาวบล๊อก ที่บางคนอาจจะเคยมองว่า เมาท์กันในวงเหล้า มันคงเสียเวลา มันคงเสียบุคลิก มันต้องไร้สาระ
แต่ โปรดเชื่อผมเถอะ มันมีอะไรบางอย่างที่พวกเราจะพึงได้ ..... โดยเฉพาะ มิตรภาพ คำที่ผมรู้สึกว่า ยิ่งใหญ่ มีคุณค่ามาก มีคุณค่าในโลกของการหลอกลวง ของสังคมยุคปัจจุบัน
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง บอกว่า ผมอยู่ในบล๊อก ผมอยากคบตัวตนคนเป็นๆ มากกว่า อยากพบคนผ่านตัวอักษร
เห็นด้วย เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ผมตอบในใจ
สังสรรค์ชาวบล๊อกแก๊งค์ในครั้งต่อไป โนแอล นะครับ... จะไม่มีแอลกอฮอล์ สักหยด ผมสาบาน
. เพราะเป็นงานสังสรรค์ ในงานขึ้นบ้านใหม่ ของเพื่อนเราคนหนึ่ง และจะได้ไปเจอคุณแม่ของเพื่อนด้วย
เชื่อมั๊ย? คุณแม่ของเพื่อนฝากบอกมาว่า.... แม่อยากจะเจอเพื่อนๆบล๊อกแก๊งค์ของแก
เพราะคุณแม่ ท่านแอบเข้าไปอ่านคอมเมนต์ในบล๊อกของลูกชายบ่อยๆ จนคุณแม่เริ่มจะคุ้นกับชื่อล๊อกอินของบางท่านแล้ว อุ อุ อุ คุณแม่อยากพบตัว
งานบุญขึ้นบ้านใหม่ของเพื่อนผม..... ผู้ซึ่งจะมีแต่ ฝา ยังไม่มี ฝั่ง ให้คุณแม่ชื่นชมจะจัดเลี้ยงพระ ในวันอาทิตย์ที่ 30 พฤศจิกายน (เพื่อนผมคนที่จะขึ้นบ้านใหม่เป็นคนไหน เหรอ? กรุณาค้นหาในคอมเมนต์ข้างล่างนี้เดี๋ยวก็คงจะรู้ เพราะผมเชื่อว่า เดี๋ยวเขาก็คงจะเข้ามาคอมเมนต์แน่ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า)
ช่วยไปอวยพรขึ้นบ้านใหม่ให้เพื่อนผมหน่อยนะครับ... ไม่ไปกิน ไม่ไปบ้าน ไม่เป็นไร.... แค่เข้าไปอวยพรในบล๊อกของเขา
ให้คุณแม่ท่านแอบเข้าไปอ่านและแอบปลื้มลูกชายของท่าน ......ก็สุดประเสริฐแล้ว
ขอขอบคุณครับ
yyswim 
| Create Date : 09 พฤศจิกายน 2551 |
| Last Update : 9 พฤศจิกายน 2551 17:33:32 น. |
|
35 comments
|
| Counter : 3476 Pageviews. |
 |
|
|
)
) แถมรอบนี้ผมดันมีธุระ จำต้องโดดอีกต่างหาก แหะๆ ไม่รู้โดนเม้าท์ไปกี่ดอกล่ะเนี่ย 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
