แล้วไม่สรุปให้เหรอ อันไหนดีง่ะ....

ไอ้อันข้างล่างอ่ะ มันดีเปล่า?????

นานาจิตตังครับ พูดยาก

เอิ๊กส์ๆๆ อ่านข้อ 15 แล้วขำ ดักคอเพื่อนเหรอจ๊ะ อิอิ

ช่ายและเพราะคนเรานั้นแตกต่าง แต่เราสามารถเรียนรู้ที่จะอยู่กับคนที่แตกต่างอย่างมีความสุขได้ โดยเข้าใจคนรอบข้าง น้องสินเคยอ่าน Personality type มะ พื้นฐานบุคลิกภาพที่แตกต่างระหว่างคนเราน่ะ แนะนำจ้า

ฮี่ ๆ ทำตัวไม่ถูกเลย

จะยังงัยดีน๊า



...

เห้นด้วยครับ คนจะรักหรือจะเกลียดเราก็ที่การกระทำของเรานี่ล่ะ จริงๆเลย

อืมๆๆ อ่านแล้วโอเคเลยครับ หลายๆข้อที่ผมมักจะเป็นอย่างหลังตลอดเลยอ่า บางอันก้ตรงกับอย่างแรกๆ ไม่รู้วัดอะไรบ้างรึปล่านะครับ แต่เชื่อว่าผมก้พอจะรู้ว่ามันหมายถึงอะไรและเพราะอะไรที่ผมทำไปแบบนั้นอะนะ

ขอบคุณครับ

อยากรู้ว่าเป็นคนแบบไหน ก็เลยเลือกตอบเป็นข้อ ๆ
1. จะเลือกตักกุ้งตัวเล็กในถ้วยกลางก่อน
>> ไม่ชอบทานกุ้งตัวใหญ่

2. จะเลือกกินเส้นก๋วยเตี๋ยวก่อน ส่วนของอร่อยจะเก็บไว้กินตอนท้าย
>> ก็เลยอดเพราะเพื่อนแวะมาตัก นึกว่าเราไม่ชอบทาน

3. จะเช็ดช้อน หรือลวกช้อนก่อนถ้ามีน้ำต้มเดือดอยู่ใกล้ๆ
>> ไหนๆ เขาก็วางไว้ให้แล้ว

4. จะใช้ช้อนกลาง หรือถ้วยตักแบ่งเมื่อกินอาหารร่วมกับผู้อื่น
>> แต่กับเพื่อนสนิท บางครั้งก็ละเลย

5. จะตักอาหารบุฟเฟ่ต์หลายเที่ยว เที่ยวละน้อยๆ
>> ออกกำลังกายไปในตัวค่ะ ได้ทานหลายอย่างด้วย

6. จะนับธนบัตรเพียงรอบเดียวก่อนจะมอบให้ผู้อื่น
>> ไม่ผิดค่ะ เรื่องเงิน

7. ไม่เลือกผลไม้ก่อนซื้อ
>> ฝากคนขายเลือกค่ะ รับรองอร่อยกว่าเลือกเอง

8. ไม่เลือกห้องพักก่อนจะเช็คอิน

9. จะขอเลือกเก้าอี้ที่นั่ง ตรงกลางจอหรือกลางเวที
>> จะได้ดู credit หนังด้วย

10. จะไปประชุมก่อนเริ่มเวลาประชุม
>> ไปเลือกที่นั่งไกลๆ ค่ะ

11. จะนั่งเก้าอี้สัมมนาแถวหลังแม้จะไปถึงห้องสัมมนาก่อน
>> แน่นอนค่ะ มาก่อนเลือกก่อน

12. จะมอบเอกสารให้ผู้อื่นโดยใส่ในซองให้
>> เพื่อความเรียบร้อย

13. จะห่อปกหนังสือที่ยืมจากผู้อื่นและจะใช้ที่คั่นหนังสือ
>> สงสารหนังสือค่ะ ต้องรักษา

14. จะไปงานแต่งงานหรืองานศพ แบบอยู่ช่วยเหลืองานหรือจะอยู่จนงานเลิก
>> หลังงานเลิกมักจะมีอะไรให้ดู

15. จะคอมเม้นต์ Blog
>> บางเรื่องมีข้อคิด บางครั้งแวะมาบอกว่ายังมีชีวิต



เพราะความต่าง จึงทำให้สังคมมีการเปลี่ยนแปลงและพัฒนา
สิ่งที่ควรทำ คือ การยอมรับในความต่างด้วยเหตุผล
ไม่ใช่แค่มอง
แต่นำมาปฏิบัติ เมื่อพิจารณาแล้วว่า ดี เหมาะสม
และละเว้น หากก่อความเดือดร้อน

เห็นมั๊ย ความดีทำได้ง่าย และทำได้ทันที

1. จะเลือกตักกุ้งตัวใหญ่ในถ้วยกลางก่อน
แต่บางคนจะตักกุ้งตัวเล็กในถ้วยกลางก่อน
>> ไม่เลือกเลยแฮะ ตักได้ตัวไหนก็เอาตัวนั้น


2. จะเลือกกินลูกชิ้นและเนื้อหมูก่อนจะกินเส้นก๋วยเตี๋ยว
แต่บางคนจะเลือกกินเส้นก๋วยเตี๋ยวก่อน ส่วนของอร่อยจะเก็บไว้กินตอนท้าย
>> กินปนๆ กันค่ะ ^^


3. จะเช็ดช้อน หรือลวกช้อนก่อนถ้ามีน้ำต้มเดือดอยู่ใกล้ๆ
แต่บางคนจะไม่สนใจ…ไม่เช็ดไม่ลวก
>> แหะๆ ตอนอยู่แถวโน้นก็ไม่เช็ด ตอนมาอยู่อินเดีย กลัวค่ะกลัว.. เช็ดเหมือนกัน

4. จะใช้ช้อนกลาง หรือถ้วยตักแบ่งเมื่อกินอาหารร่วมกับผู้อื่น
แต่บางคนจะไม่สนใจ….ไม่ชอบใช้ช้อนกลางหรือถ้วยตักแบ่ง
>> แล้วแต่ว่ากินกับคนไทยหรือเปล่า ถ้ากับคนไทยก็ใช้ช้อนกลางค่ะ .. ถ้าไม่ใช่คนไทยก็ตักๆๆๆๆใส่จานทีเดียว ^^

5. จะตักอาหารบุฟเฟ่ต์ครั้งเดียวพูนจาน
แต่บางคนจะตักอาหารบุฟเฟ่ต์หลายเที่ยว เที่ยวละน้อยๆ
>> ตักทีน้อยๆค่ะ แต่ไม่ได้หลายเที่ยวหง่ะ แง๊ๆๆ กินได้น้อย


6. จะนับธนบัตรสองรอบก่อนจะมอบให้ผู้อื่น
แต่บางคนจะนับเพียงรอบเดียว
>> อืม ..นิสัยเสีย ไม่ค่อยนับเลย ถ้าเหรียญล่ะนับเพราะมันเยอะๆ^^

7. จะขอเลือกผลไม้ก่อนซื้อ ถ้าไม่ให้เลือกจะไม่ซื้อ
แต่บางคนจะไม่สนใจ ยังไงก็ได้
>> ยังไงก็ได้นะ แต่ถ้าช้ำๆมากก็ไ่ม่เอาเหมือนกัน

8. จะขอเลือกห้องพัก(เลือกใกล้วิว เลือกใกล้ลิฟท์
เลือกใกล้บันไดหนีไฟ เลือกห้องที่ได้รับแดดเช้า)ก่อนจะเช็คอิน
แต่บางคนจะไม่สนใจ ให้พักห้องไหนก็ได้
>> จริงๆ อยากได้ห้องวิวสวยๆ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ^^

9. จะขอเลือกเก้าอี้ที่นั่ง ดูหนังและฟังคอนเสิร์ตใกล้ทางเข้าออก
เพื่อความสะดวกลุกเข้าลุกออก
แต่บางคนจะเลือกตรงกลางจอหรือกลางเวที
เพื่อหวังจะได้ดูชัดๆอย่างเดียว
>> ชอบเลือกมุมขวาแถวบนกั๊บ เห็นชัดเหมือนกัน ยืดขาได้ด้วย

10. จะไปประชุมก่อนเริ่มเวลาประชุม
เพื่อทักทายสมาชิกและเตรียมความพร้อม
แต่บางคนจะไปตรงเวลาหรือไปสาย
>> แหะๆ แล้วแต่ว่าจะตื่นไม่ตื่น .. ตื่นเต้นน้อยตื่นเต้นมาก ..


11. จะนั่งเก้าอี้สัมมนาแถวหลังแม้จะไปถึงห้องสัมมนาก่อน
แต่บางคนจะเลือกนั่งแถวหน้าหรือใกล้ไมโครโฟน
>> แถวหลังค่ะ .. ชอบมองเห็นทุกคนอ่ะ .. ^^

12. จะมอบเอกสารให้ผู้อื่นโดยใส่ในซองให้
แต่บางคนจะให้เฉพาะเอกสาร
>> ใส่ซองกั๊บ (ถ้ามีพอดี)

13. จะห่อปกหนังสือที่ยืมจากผู้อื่นและจะใช้ที่คั่นหนังสือ
แต่บางคนจะไม่ทำ
>> ใช้ที่คั่นหนังสือค่ะ ไม่ชอบทำหนังสือใครยับอ่ะ แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาทำหนังสือเรายับด้วย .. >_<

14. จะไปงานแต่งงานหรืองานศพ ไปแบบลงชื่อว่ามา แล้วจะเลี่ยงกลับ
แต่บางคนจะอยู่ช่วยเหลืองานหรือจะอยู่จนงานเลิก
>> อยู่จนเสร็จแหละค่ะ .. เพราะถ้าไปงานก็แสดงว่าตั้งใจไป ..ไม่ได้ไปเพราะว่าไปงั้นๆ (ถ้ารุ้สึกแบบนั้นก็ไม่ไปเลย)

จบแล้วก๊าบบบ

ข้อสิบห้าขอไม่ตอบบบ

มาแล้วไม่เม้นท์ความคิดของตน
มัวแต่อ่านความคิดชาวบ้าน อิ อิ
สุขสันต์วันอังคารครับ

แวะมาเยี่ยมแต่ยังอ่านไม่จบ เลยยังไม่แสดงความคิดเห็น
จะกลับมาอ่านอีกครั้งครับ

U2

oh my god มัน มัน วิเศษมาก นายแน่มาก ข้อ 15 นี่มันทะแม่งๆอยู่นาไม่เกี่ยวกับ14ข้อใช่ไหม ต้องเป็นความไม่พอใจอย่างแรงแน่เลยนิ พยายามเขียนให้ยาวแล้วแต่ได้แค่นี้เอง

แวะมากวนประสาทหน่อย...อีกรอบ
ไปขี้มาเรียบร้อยแล้วโว้ย...เอาเข้าไปอ่านในห้องน้ำจึงอ่านจบไป 2 รอบ
ชอบที่ผู้เข้ามาเยี่ยมชมเม็นต์มากกว่าแต่ละคนสำนวนเด็ดๆ

ของข้าอะไรก็ได้สบายๆไม่ยึดติด ไม่ได้ทำเป็นกิจวัตรสักอย่าง จะทำอะไรขอเป็นฤกษ์สะดวกมากกว่า พอใจก็ให้ไม่พอใจก็เฉย
เรื่องที่นายเขียนเป็นเรื่องของคนเรื่องมาก ที่ชอบสร้างเงื่อนไขให้ตัวเองจนบางครั้งไม่มีความสุขเอาเสียเลย
ต้องยังงั้น ต้องอย่างงี้ ติไปเรื่อย
สำหรับข้ายึดถืออย่างมั่นคงคืออย่าทำให้ผู้อื่นเขาเดือดร้อนเพราะเรา จะทำอะไรก็ทำไป พอแล้ว...เอวัง

อ่านจบแล้ว คิดว่าจะอ่านแล้วตอบแบบรวม ๆ ดี
หรือว่าจะลองเอามาตอบเป็นข้อ ๆ ดี


??





คิดไปคิดมา..เลือกแบบหลังละกัน น่าสนุกดีอ่ะ


1. ไม่เคยสังเกตตัวเองเลยแฮะ เหมือนว่าจะตักไม่เลือก

2. กินลูกชิ้นและเส้นสลับกันไป แต่ก็ลงท้ายด้วยลูกชิ้นอยู่ดี

3. ปกติไม่ได้สนใจ นอกจากที่ไหนมีหม้อให้ลวกอยู่ใกล้ ๆ ก็จะลวก

4. ใช้ช้อนกลางค่ะ

5. ตักหลายเที่ยวค่ะ

6. นับสองรอบ หรือมากกว่านั้น

7. ถ้าเค้าให้เลือกได้ก็เลือก ถ้าไม่ให้เลือกก็ไม่เลือก
แต่ก็ซื้อได้

8. พักห้องไหนก็ได้

9. ถ้าเลือกได้ก็เลือกไกล ๆ และตรงกลาง ๆ ค่ะ
ถ้าเลือกไม่ได้ก็ไม่เป็นไร (แต่ดูถ้าใกล้เกินไปจะไม่ดู
เอาไว้ดูรอบอื่นก็ได้ เพราะดูใกล้ ๆ แล้วมึนหัว))

10. ไปประชุมแบบฉิวเฉียดดดดดด

11. ดูก่อนได้ป่ะว่าสัมมนาเรื่องอะไร ?

12. ให้แต่เอกสาร

13. ไม่ค่อยยืม แต่เท่าที่เคยยืมก็ไม่ได้ทำอะไร
นอกจากทะนุถนอมมากกว่าของตัวเองนิดหน่อย

14. ((ดูก่อนว่างานใคร))ปกติก็ไปแต่งานของคนสนิท ก็เลยอยู่ช่วยตลอด

15. อ่านตลอดค่ะ นอกจากบางบล็อกที่เห็นหัวข้อน่าสนใจแต่พอคลิกเข้าไปแล้ว ไม่น่าสนใจอย่างที่คิดก็จะไม่อ่านค่ะ
ไม่ลงชื่อด้วยค่ะ



หมดแล้วเหรอออออออออ

ข้อ 1 กับ 2 สำหรับผมนี่บอกไม่ถูกว่าตักอะไรก่อน ทันอะไรก็กินนั่น แต่ผลสรุป ทุกอย่างมันอยู่ในพุงเหมือนกัน ฮิๆ

ข้อ 6 . นั้นบางครั้ง 2 รอบสำหรับผมยังไม่พอครับ (ถ้าสิ่งที่เรียกว่าเงินนั้นมีจำนวนเกิน 10 หน่วย)

ข้อ 7. ยิ่งแล้วไปใหญ่เลย ไม่เฉพาะผลไม้หรอกครับ สินค้าทุกชนิดครับ ถ้าผมไม่เห็น ไม่ได้จับไม่ได้ลูบไม่ได้คลำ (ยกเว้นเวลาไปแถว..รัชดา ได้แค่ดู ..ฮิ) ให้ราคาถูกกว่ายังไงก็ไม่ซื้อ อย่างล่าสุด เรื่อง จักรยานที่พึ่งไปเอามา จริงๆแล้วอยากได้อีกยี่ห้อหนึ่ง ถูกกว่าซัก 20 % แล้วสามารถขายต่อง่ายกว่าด้วย แต่ต้องรอสั่งนำเข้ามา เรียกง่ายๆว่าต้องวางเงินจองด้วย ผมเลือกอีกยี่ห้อหนึ่งทันทีเลยครับ ไม่มีการคิดมาก

มีข้อสังเกตุอีกข้อหนึ่ง เรื่องรถยนต์ที่ขายในเมืองไทยก็เหมือนกัน บางรุ่นจองกันข้ามปีก็มี ไม่รู้คนซื้อคิดยังไงกับการไปวางเงินจองรถที่ยังไม่ผลิตออกมา มันถึงได้มีปัญหาไง ยอดจองมากก็เร่งผลิต ทำให้การ QC อาจจะหลุดมาตรฐานมาบ้าง ถึงจะเป็น 1 ใน100 ก็เถอะ ไม่รู้ว่าไอ้วัฒนธรรมการจองรถนี่มันเริ่มมาจากไหน ผมอยากจะรู้จังว่ารถ แพงๆอย่าง เฟอร์รารี่ ลัมโบกินี่ ถ้าเราเห็นว่าจอดอยู่ในโชว์รูมแล้วเราเดินเข้าไปจะซื้อนี่ ผมว่าน่าจะได้เลยนะ คงไม่ได้ยินคำว่า "ขอโทษนะค่ะ พอดียอดขายเราเยอะน่ะค่ะ ต้องจองอย่างน้อย 3 เดือนค่ะ" นะ..555

ส่วนข้ออื่นๆนั้น ก็เป็นบ้างไม่เป็นบ้างครับ

ขอบคุณสำหรับคำขอบคุณนะคะ

เราเองก็เป็นคน "ทำดี" ในบางเรื่อง และ "ทำไม่ดี" ในบางเรื่องค่ะ


บางทีการทำดีมากเกินไปก็กลายเป็นภัยนะคะ

ยากจังเนอะ

ปกติถ้ามีกุ้งในชามกลาง ผมก็ยกมาทั้งชามเลยครับ 5 5 5

ใครอยากกินก็สั่งใหม่ดิ 5 5 5

ล้อเล่นครับ ส่วนใหญ่ก็ใส่ชามแบ่งสิครับ ไม่ยาก ๆ

แล้วแต่อารมณ์ตอนนั้นๆด้วยล่ะค่ะ
ไม่ค่อยคงเส้นคงวาเท่าไหร่
ถ้าเข้าบล๊อกเพื่อนคนไหนแล้วก็จะอ่านจนจบล่ะค่ะ แต่เม้นต์นี่แล้วแต่อีก เอิ้ก

วันนี้ยุ่งๆรีบๆ ไว้จะมาอ่านละกันครับ น่าจะดี

โดนนนนนน...ไปหลายข้อเรยยยย....เรา..

แต่ไม่บอกหรอกนะ..ว่าข้อไหนม่างง..อิ อิ

มีล้านคน ก็ล้านใจ

หลายพ่อพันธุ์แม่...


แต่เวลาดูหนังออมเลือกตรงกลางนะคะ อิอิ มันชัดดี ไม่ค่อยสนเรื่องออกง่าย เพราะว่า ยังไงก็ได้ออกอยู่ดี

ส่วนข้อ15นี่...มันก็...แล้วแต่เนอะคะ

ใช่แล้วคะ คนเราคิดไม่เหมือนกัน ทำอะไรๆ ก็ไม่เหมือนกัน
มีความแตกต่างกัน ทั้งชาติ ศาสนา และวัฒนธรรมคะ
ทุกๆคนมีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นของตน

ทำดีไว้เถิด ชีวิตจะได้ไปสู่หนทางที่ดีคะ

ก็เพราะคนไม่เหมือนกัน……ชอบไม่เหมือนกัน คิดไม่เหมือนกัน
รู้ไม่เหมือนกัน ถนัดไม่เหมือนกัน นิสัยไม่เหมือนกัน
…..จะให้เหมือนกันได้ยังไง?


ถึงจะบอกว่าเราไม่เหมือนใคร ….แต่ก็ควรจะฉุกใจคิดและปรับปรุงตัวเอง เพราะสิ่งที่เราทำ มีคนอื่นร่วมฟังร่วมเห็นและร่วมทำอยู่ด้วย


เพราะคนอื่นจะรัก จะเคารพ จะเกลียด จะเหยียดหยาม ….ก็เพราะ

การกระทำของเรา…ไม่ใช่ที่หน้าตาและชื่อเสียง

ชอบมากเลยค่ะ เป็นสิ่งที่เตือนใจได้ดีมากเลยค่ะ

โฮ๊ะ ๆ ๆ วันนี้เด็ดสุดๆ เลยเรื่องของนาย จะเขียนอย่างไม่ปรานีเลยนะ

ป.ล. อันแรก ธรรมดาจะอ่านความเห็นคนอื่นก่อน แล้วค่อยมาเพิ่ม วันนี้ความเห็นหลากหลายจัง เอาว่า ไม่อ่านแล้วดีกว่า ตอบเลย


1. ถ้าเป็นเมื่อก่อน แม้จะอยู่กับครอบครัว ผมก็เลือกกุ้งตัวใหญ่ก่อนครับ แต่ตอนนี้ กุ้งจะเล็กจะใหญ่ รสชาติก็เหมือนกันแหละ

2. ของอร่อยๆ เก็บเอาไว้ พอเห็นเพื่อนทานหมดแล้ว เรายังมีแบ่งให้เพื่อนได้อีก เพราะผมชอบทานเส้นก่อนอ่ะสิ

3. เช็ดช้อนด้วยกระดาษทิชชูสะอาด แต่ลวกน้ำร้อน อันนี้เคยได้ยินว่า ลวกช้อนหลายๆ คัน สิ่งสกปรกก็อยู่ในน้ำร้อน พอเรามาลวกอีก สิ่งสกปรกก็ติดช้อนมาอยู่ดี เลยไม่ลวก

4. หลังๆ พยายามใช้ช้อนกลางตลอด แต่กับวงเพื่อน เขาก็ไม่ค่อยใช้ช้อนกลางเลย เราไม่รังเกียจ แต่ป้องกันโรคตับอักเสบบีไว้บ้างก็ดี

5. แรกๆ ตักพูนๆ ทุกครั้ง หลังๆ ไป surway ก่อนว่า อะไรอร่อยๆ แล้วรอบต่อมา ตักพูนๆ เฉพาะของที่เราชอบกิน

6. เรื่องเงินนี้ เคยยื่นเงินผิด คิดว่าให้ไป 1020 บาท แต่กลายเป็นว่า ให้ไป 2000 เพราะเห็นแบงค์พันเป็นแบงค์ยี่สิบ คิดแล้วเศร้า ทำไมเขาไม่บอกเราเลย
แล้วตอนไปร้านอาหาร คำนวณตังค์ให้เขาด้วย เผื่อเขาคำนวณผิด ราคาอาหารถูกไปจะได้แย้ง ไม่อยากเป็นหนี้เขาในชาติหน้าอ่ะสิ การเอาความผิดของผู้อื่น โดยคิดว่า เป็น"ความบกพร่องโดยสุจริต" ไม่ต่างกับการขโมยของ ผมคิดอย่างนั้น


7. อันนี้หลังๆ ผมก็เป็น คือ เราควรได้รับสิทธินั้น เพราะถ้าผลไม้เน่า ถ้าเขาบริสุทธิ์ใจ ควรให้เราเลือก ยิ่งผลไม้ราคาแพงด้วย อย่าอายที่จะขอเลือก

8. จะห้องพักไหนก็ได้ ที่ปลอดภัย เงียบ ให้เราพักผ่อนได้เต็มที่ ก็แค่นอนชั่วคราวไม่กี่วัน แต่ถ้าเป็นบ้านที่เราต้องอยู่ตลอด ค่อยเลือกมากๆ อีกที

9. ขอหน้าๆ ไว้ก่อน อุตส่าห์เบียดกับชาวบ้านมาแล้ว ยังไงก็ต้องเห็นชัดๆ อยู่ดี

10. ไปก่อนก็ดี ได้มีเวลาคุยกับคนที่เราอยากคุยด้วย เพราะตอนประชุมและหลังประชุม อาจจะไม่มีเวลามากพอที่จะคุยกัน


11. เลือกนั่งหน้า และ พอที่สามารถเดินไปที่ไมค์ได้ นั่งใกล้ไมค์เกินไม่ดี คนเดินไปมา จะรำคาญได้

12. ส่งเอกสาร แล้วแต่สถานการณ์ ใส่ซองไป คนรับอาจจะไม่รู้ว่า เราใส่อะไรไปบ้าง อยู่นอกเอกสารยังสามารถชี้แจงว่าเราเอกเอกสารอะไรบ้างให้เขา อย่างไรก็แล้วแต่กาลเทศะ

13. ไม่ค่อยอยากยืมหนังสือคนอื่น กลัวทำของเขาเสีย แต่คนอื่นยืมเรา กลับมาสภาพไม่เหมือนเดิม หรือยืมถาวรไปเลย

14. สมัยก่อนเลี่ยงเพราะกลัวเหนื่อยและขี้เกียจ แต่หลังๆ ถ้าเป็นเพื่อนหรือญาติเรา จะทำด้วยความเต็มใจ

15. จะคอมเม้นต์ blog ผมจะสแกนอ่านอย่างรวดเร็วสำหรับเพื่อนๆ ที่เขียนเรื่องโอเค และจะตอบกลับให้เขาเพราะเขาเม้นต์ให้เรา แต่บางคน ผมไม่รู้ อาจจะอยากได้จำนวนคนเข้าชมเยอะ เป็นสแปร์ไว้ อันนี้ผมก็เป็น ผมอาจจะเป็นคนหนึ่ง ที่อยากให้คนมาตอบเม้นต์เยอะๆ แต่บางทีเรื่องที่เราลงไปไม่น่าสนใจ หรือดูเหมือนชื่นชมตัวเอง คงไม่มีใครอยากจะดูคนอื่นได้ดีเสมอไปหรอก ผมก็ไม่ใช้คนที่สมบูรณ์เต็มร้อย มีโกรธ อารมณ์รุนแรงในบางเวลา แต่ผมก็พยายามลดตรงนี้อยู่ เพื่อตัวผมเอง

ตัวอย่างหนึ่งที่ผมพบคือ วันเกิดผม 26 ตุลา ผมเห็น blog คนอื่น หรือกระทู้ที่ลง ก็มีคนมาอวยพรเยอะ แถมใน bloggang ก็ยังมีการเขียนอวยพรวันเกิดให้กับสมาชิกด้วย แต่ก็แปลก ทำไมไม่มีผม หรือว่า ต้องมีสมาชิกแจ้งเข้าไป ทางเว็บมาสเตอร์เขาถึงค่อยอัพเดทมาใส่ลง หรืออะไรก็แล้วแต่ ผมไม่คิดมาก(จริงๆ) เพียงตอนนี้ผมมีเนื้อที่ส่วนตัวในโลกไซเบอร์ไว้ขีดเขียนๆ เอาไว้ให้คนที่ผมรัก คนที่ผมอยากให้เขาเข้ามาอ่านก็พอแล้ว

เขียนซะมากเลย ไม่ว่ากันนะ สินนะ

สวัสดียามเช้าค่ะ
แอบบบบมา ปลุกค่ะ

[วันนี้ Net ที่นี่ไม่ดีเลยค่ะ เขียนแล้วมีปัญหาตลอด]
[ขอเขียนอีกครั้งค่ะ]

สวัสดีวันพุธ...อากาศกำลังดีเชียวค่ะ
เจ้าของบ้านและแขกที่นี่ น่ารักทุกคนเลยค่ะ
แวะเข้ามาบ่อยๆ คงไม่ว่ากันนะคะ

วันนี้แวะเอาเรื่องขำขันของข้อแรกมาฝากกันค่ะ

ชายสองคนสั่งไก่ 2 ชิ้นมาทาน บังเอิญว่า ขนาดของไก่ไม่เท่ากัน

2: เชิญคุณก่อน
1: [หยิบไก่ชิ้นใหญ่กว่าไปทาน]
2: ได้ยังไง ทำไมหยิบชิ้นใหญ่ไป
1: ถ้าผมให้คุณหยิบก่อน คุณจะหยิบชิ้นไหน
2: ก็ต้องชิ้นเล็กสิ
1: นั่นไง ยังไงผมก็ได้ชิ้นใหญ่อยู่ดี
2: ???

คนทั่วไปมักจะมีความรู้สึกที่เรียกว่า การเกรงใจ
หากได้เลือกของอะไรก่อน มักเลือกของที่ดูธรรมดา เพื่อให้คนข้างหลังได้สิ่งที่คิดว่าดีกว่า
หากเราคิดแตกต่างจากเขา เราก็จะได้ประโยชน์ชนิดที่เถียงไม่ได้
[แต่ใช้ไม่ได้กับทุกเรื่องและทุกคนนะคะ]

พออ่านคอมเมนต์ของคนในนี้แล้ว ก็เลยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้

ความแตกต่าง ไม่ใช่ความขัดแย้ง
เราควรจะยอมรับความแตกต่างของคน แต่ในความเป็นจริง จะมีใครสักกี่คนที่สามารถรับความต่างได้จริงๆ

ทำงานให้สนุกนะคะ

อ่านจบแล้วค่ะ แต่ว่าที่เม้นสั้นไม่ได้หมายความเหมือนข้อ 15 นะคะแต่ตอนนี้จะรีบไปทำงานค่ะแอบแวปเข้ามาอ่ะคะอิอิอิแล้วจะมาใหม่ค่ะ

ทึ๋งมากครับ คิดได้ไงเนี่ย comment ก็สุดยอด