แม่ น. หญิงผู้ให้กำเนิดบุตร; เรียกหญิงทั่วไป เช่น แม่นั่น แม่นี่; เรียกหญิงที่ทำการต่างๆ เช่น ค้า ขาย เรียกว่า แม่ค้า ทำครัว เรียกว่า แม่ครัว ฯลฯ; เรียกคนผู้เป็นหัวหน้าหรือเป็นนาย เช่น แม่กอง แม่ทัพ; เรียกมาตราแจกลูกในอักขรวิธีว่า แม่ ก กา แม่กน ฯลฯ.


แม่กอง น. ผู้เป็นนายกอง.


แม่กุญแจ น. ตัวกุญแจ.


แม่คู่ น. นักสวดผู้ขึ้นต้นบท.


แม่จ้าง น. หมอตำแย, แม่ฮับก็เรียก.


แม่ซึ้อ น. เทวดาที่คอยรักษาทารกไม่ให้เป็นอันตราย.


แม่ทัพ น. นายทัพ.


แม่นม น. หญิงผู้ให้นมเด็กกินแทนแม่.


แม่น้ำ น. ลำน้ำใหญ่ ซึ่งเป็นที่รวมของลำธารทั้งปวง.


แม่น้ำทั้งห้า น. ทางตำนานหมายถึงแม่น้ำคงคา ยมุนา มหิ สรภู อจิรวดี.


แม่บ้าน น. หญิงผู้ดูแลบ้าน.


แม่เบี้ย น. พังพานงู.


แม่แปรก[-ปะ-แหฺรก] น. หญิงสาวแก่ผู้เป็นหัวหน้าของหญิงสาวทั้งปวง; ช้างพังหัวหน้าโขลง, แม่หนัก ก็เรียก.


แม่พิมพ์ น. ต้นแบบ, สิ่งที่เป็นแบบ.


แม่มด น. หญิงหมอผี, หญิงคนทรง, หญิงเข้าผี.


แม่ม่าย น. หญิงที่มีผัวแล้วผัวตายหรือเลิกหย่าร้างกันไป. แม่ร้างก็เรียก.


แม่มือ น. เรียกนิ้วมือนิ้วใหญ่ว่า นิ้วแม่มือ, หัวแม่มือ ก็ใช้.


แม่ย่านาง น. ผีผู้หญิงผู้รักษาเรือ, นางไม้.


แม่ยาย น. แม่ของเมีย.


แม่รีแม่แรด ว. ทำเจ้าหน้าเจ้าตา.


แม่เรือน น. หญิงผู้ปกครองเรือน, เรียก แม่เจ้าเรือน ก็มี.


แม่แรง น. เครื่องสำหรับดีด งัดหรือยกของหนัก, โดยพฤตินัยหมายถึงผู้ที่เป็นกำลังสำคัญในการทำกิจการใดๆ ก็ตาม


แม่เลี้ยง น. เมียของพ่อที่ไม่ใช่แม่ตัว, หญิงที่เลี้ยงลูกบุญธรรม, หญิงเจ้าบ้านที่ร่ำรวย.


แม่สื่อ น. หญิงผู้ชักนำให้หญิงและชายรักกันเพื่อเป็นผัวเมีย.


แม่หยั่วเมือง น. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณ, แม่ยั่วเมือง ก็ว่า.


แม่เหล็ก น. เหล็กชนิดหนึ่งที่ดูดเหล็กอื่นได้.


แม่อยู่หัว น. คำเรียกพระมเหสี

เรื่องที่เกี่ยวกับแม่ อ่านกี่ที ก็ซาบซึ้งค่ะ
ลูกจะดีจะชั่วอย่างไร แม่ก็รักลูกเสมอ