คนที่รับซื้อของโจร ไม่รู้ว่ามีความสุขหรือเปล่านะคะ กลางคืนหลับตาลงได้อย่างไร ไม่เข้าใจจริงๆ ค่ะ

ของแต่ละชิ้นมีค่าทางประวัติศาสตร์ทั้งนั้นนะคะ สงสัยได้ใบสั่งมา

ไม่รู้ว่ามีอะไรหลุดไปต่างประเทศแล้วบ้างก็ไม่รู้
น่าเศร้ากับคนที่ไม่เห็นคุณค่าจริง ๆๆ

ของที่ตัวเองไม่ใช่เจ้าของ เอาไปก็ไม่เป็นสุข เด๋วก็ต้องนำมาคืน หรือไม่ก็ มีอันเป็นไปตามกรรม

ปล. ขอบคุณที่แวะไปช่วยหลอนค่ะ

ขณะนี้มีผู้ที่รับซื้อของเก่าที่เริ่มทราบเรื่อง กำลังติดต่อนำทรัพย์สินบางส่วนมาส่งมอบคืนให้กับทางตำรวจบ้างแล้ว

ชอบประโยคนี้ครับ

ไม่เข้าใจพวกที่สะสมของเก่าแบบที่ต้องไปขโมยเขามา หรือมีแล้วก็ไม่สามารถบอกใครได้ว่าเรามีเพราะอาจโดนตำรวจจับ

ไม่เข้าใจว่ามีความสุขตรงไหน

เป็นสมบัติชาติที่ควรสงวนให้อยู่คู่ชาติไทยนะครับ...

พวกนี้น่าจะโดนลงโทษอย่างหนัก ไม่ว่าผู้ซื้อ หรือ คนขโมย

แค่เห็นรูปก็บอกไม่ถูกเลยค่ะ ขอบคุณที่นำมาฝากกันอ่านนะค่ะ มาที่นี่ที่ไรไม่เคยผิดหวังจริงๆค่ะ

พวกที่ชอบไปขโมยหรือรับซื้อนี่นะ ขอแช่งให้โดนผีหลอก

ก็เคยได้ยินบ่อยๆว่าของเก่ามักจะเรื่องลึกลับอธิบายไม่ได้อยู่บ่อยๆ แบบนี้ต้องให้โดนหนักๆ

กรรมวิธีการขโมย เหนือชั้นจริงๆ
ต้องมีคนในรู้เห็นเป็นใจ
ซึ่งคนเหล่านี้ ปะปนมากมายในสังคม
ไม่น่าไว้วางใจ

เสียดายจัง ของที่ถูกขายไป
ถ้าขายให้คนไทยยังพอว่า
แต่ถ้าหลุดไปอยู่ตปท. น่าเสียดายมากๆ

ของที่โดนขโมย ชำรุดมั่งหรือเปล่า
เวลาที่พวกนั้นแอบขนย้ายออกมา
ถ้ามีชำรุดก็น่าเสียดาย เพราะของบางชิ้นคงมีชิ้นเดียว
หาไม่ได้อีกแล้ว

คนพวกนี้ ไม่รู้จักความสำคัญของของเก่าล้ำค่าพวกนี้หรอก
รู้แต่ว่า ขายได้ มีราคาแพง เท่านั้นเอง

แต่ที่น่าเป็นห่วงอีกอย่าง ก็คือ
ของกลางที่ยึดกลับมาได้ จะได้คืนสู่มือเจ้าของทุกชิ้นหรือเปล่า เท่านั้นแหล่ะค่ะ
กลัวว่าจะมีใครบางคน เห็นแก่ได้ ยึดเอาไปเป็นของส่วนตัว
โดนเอาของปลอมมาเปลี่ยนแทน

..

อ่านเเล้วขนลุกเลยคร๊าบ...

จำได้สมัยหนึ่งเคยตรวจพบเศียรพระและที่โดนลักลอบส่งออกไปรู้สึกหดหู่มาก

เข้าใจนะครับว่าจริงๆแล้วคนทำนะเขาเรียนมาน้อย ไม่รู้จักคุณค่าของสิ่งของประกอบกับความยากจนและโอกาสเป็นหลัก

มีหลายครั้งที่เราเองเคยเจอคนเขาเอาพระพูทธรูปเก่าแก่ของครอบครัวเขาเองมาขายไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะ บางครัวครัว พ่อแม่ป่วย...หรือไม่มีกิน เขาถึงต้องทำแบบนี้

ยิ่งตามชนบทนะ ไปหาดูได้เลย..น่าสงสารมาก..

ขณะเดียวกันพวกลูกหลานเจ้าของสมบัติล้ำค่าของชาติทั้งหลาย..บางครั้งพอตกมาถึงรุ่นหลังๆเเล้วมักละเลยก็มี

เราว่าของแบบนี้ต้องปลูกฝังจิตสำนึกกันมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าของหรือไม่ก็ตาม...

อิอิ..อ่านข่าวแบบนี้แล้วของขึ้น...... ...ไม่ว่ากันนะคร๊าบ...

สักวันหนึ่งจะต้องชดใช้กรรม

ผมไม่ชอบคนขโมบเลยครับพี่สิน ของเล็กของน้อยก็ไม่น่าทำ ไม่ดีเลย ผมเปิดเทอมแล้วครับพี่สิน เรียนเหนื่อยมาก

ขอบคุณมากค่ะ ป่ามืดตกข่าวเป็นปกติค่ะ อ่านแล้วบอกไม่ถูกเลย เป็นคนชอบของเก่าค่ะ เวลาดูของเก่าจะชอบคิดถึงความเป็นมาเป็นของมีคุณค่าให้เราได้รู้ความเป็นมาของวัฒนธรรมด้วย ยิ่งมีความวิจิตรมากยิ่งแสดงให้เห็นถึงความเจริญและภูมิปัญญาของช่างฝีมือและรสนิยมของผู้ใช้ คนที่ขโมยต้องชดใช้การกระทำของเขาไม่ช้าก็เร็วค่ะ กฏแห่งกรรมให้ผลแน่นอนค่ะ

ปล..อนุโมทนาบุญค่ะ

อ่านแล้วได้แต่สลดใจ ปนสงสารครับ กฏแห่งกรรมไม่เคยละเว้นใคร

ขอบคุณสำหรับข้อมูล ดี ๆๆ คำถามที่ถามผมเองก็มึนไม่รู้เหมือนกันครับ

มาตามไปทัวร์อินเดียค่า

ขอเสริมเรื่องทูลกระหม่อมบริพัตรสักหน่อยนะครับ

สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ ชั้น ๕ สมเด็จเจ้าฟ้าชายบริพัตรสุขุมพันธุ์ ดิลกจันทรนิภาพงศ์ มหามกุฏวงศ์นราธิราช จุฬาลงกรณนาถราชวโรรส อดุลยยศอุภโตพงศ์พิสุทธิ์ นรุตมรัตนขัตติยราชกุมาร กรมพระนครสวรรค์วรพินัต สชีวะเชษฐาสาธิษฐสุขุมาลยกษัตริย์ อภิรัฏฐมหาเสนานหุษเนาอุฑฑิน จุฬินทรปริยามหาราชวรางกูร สรรพพันธุธูรราชประยูรประดิษฐา ประชาธิปกปัฐพินทร์ ปรมินทรมหาราชวโรปการปรีชาไยตโยฬารสุรพลประภาพ ปราบต์ไตรรัชยยุคยุกติธรรมอรรถศาสตร อุดมอาร์ชวีวีรยาธยาศรัย เมตตามันตภาณีศีตลหฤทัย พุทธิทาไตรรัตนศรณธาดา มหันตเดชานุภาพบพิตร ดังนั้นตอนเขียนพระนามย่อควรมีเครื่องหมายไปยาลน้อย สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ฯ กรมพระนครสวรรค์วรพินิตฯ
ประสูติเมื่อวันพุธที่ ๒๙ มิถุนายน ๒๔๒๔ ปีมะเส็ง สิ้นพระชนม์เมื่อ ๑๘ มกราคม ๒๔๘๗ รวมพระชันษาได้ ๖๔ ปี
มีพระโอรส-พระธิดาดังนี้
๑) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าชายจุมภฏพงษบริพัตร
๒) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงศิริรัตนบุษบง ดิศกุล
๓) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงสุทธวงษวิจิตร
๔) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงพิสิฐสลสมัย กิติยากร
๕) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงจุไรรัตนศิริมาน โสณกุล
๖) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงจัทรกานต์มณี สวัสดิวัฒน์
๗) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงน้อง
๘) พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าชายปรียชาติสุขุมพันธ์
ทั้ง ๘ พระองค์ประสูติแต่หม่อมเจ้าประสงค์สม (ไชยันต์)
๙) พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงอินทุรัตนา สารสาส เป็นพระธิดาพระองค์เดียวที่ยังทรงพระชนม์
๑๐) พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าชายสุขุมาภินันท์
สองพระองค์หลังประสูติแต่หม่อมสมพันธ์ (ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา) ครับ

ทำกันได้ คนเรา ไม่กลัวบาป หรือ ละอายใจกันมั้งเน้อ

คนนอกอย่างได้
คนใน(น่าจะ) เปิดทาง
เรื่องที่เหมือนจะทำได้ยากๆ อย่างขโมยทรัพย์สมบัติของในหลวง ร.5 ก็เลยเกิดขึ้นมาอย่างนี้แล ...
....
ตกลงยุคสมัยนี้จะไว้ใจใครได้มั่งเนี่ย

สวัสดีค่ะคุณสิน เพิ่งกลับมาค่ะ
อ่านเรื่องแล้วหดหู่ใจมาก ๆ ในเรื่องที่ของมีค่าถูกขโมยเอาไปวันละเล็กละน้อย จนคนเฝ้าไม่สังเกต มาสังเกตเมื่อรู้สึกว่าหายไปเยอะแล้ว นี่เป็นบทเรียนที่ดีสำหรับคนที่ดูแลทรัพย์สมบัติของชาติ ต้องสังเกตและรอบคอบมากกว่านี้ ยิ่งของมีค่ามาก ยิ่งต้องระวังมากนะคะ

แล้วก็ต้องชมเฃยเจ้าโจรใจบาปในแง่ที่มีความเฉลียวฉลาด มาอยู่ใกล้ ๆ โดยไม่มีใครสังเกตเห็น แล้วปฏิบัติการขโมยทีละน้อย ๆ พอไม่ให้สะดุดตาคนเฝ้า แต่น่าเสียดายที่ใช้ความเฉลียวฉลาดในทางที่ผิด แล้วไม่นานก็คงต้องชดใช้กรรมที่ก่อไว้เองนั่นแหละ

สาธุ...ทำชั่วย่อมได้ชั่วในผลกรรมที่ก่อขึ้น บางครั้งไม่ต้องรอชาติหน้า ชาตินี้ก็คงเห็นผลแล้ว

เรื่องบ้านเกิดของคุณสิน ซออู้ก็เห็นด้วยนะคะ แต่อาจจะต่างมุมมองกับเพื่อนได้

สาระดีอีกแล้วครับ ไม่ผิดหวังเลย จะมาอ่านบ่อย ๆ ครับ

บาปกรรมจริงๆ ขอให้โดนเอาคืนด้วยเทอญ...สาธุ
แวะมาส่งผ่านความคิดถึงค่า ได้รับแล้วส่งต่อด้วยนะเคอะ

...ผมว่า ความเป็นไทย
เราเต็มใจทิ้งไป
มากกว่าโดนขโมย

ลืมหมดเลยว่าจะมาเมนท์อะไร เห็นข้างบนเขาตอบแล้วอึ้งไปเลยอ่ะ

อ่านข่าวนี้แล้วหดหู่ใจจริงๆ
เอามาแล้วก็ไม่รู้จะเก็บไว้ที่ไหน ทุกข์ที่.1
จ่ายเงินไปมากกว่าการใช้สอยให้เกิดประโยชน์ ทุกข์ที่.2
เก็บไว้ก็ต้องระมัดระวังไม่ให้แตกหัก ทุกข์ที่.3
เกรงว่าจะถูกขมายต่อไปอีก ทุกข์ที่.4
ตำรวจจะมาตรวจเจอเมื่อไร ทุกข์ที่.5
เจ้าของจะมาเข้าฝันทวงคืนเป็นประจำ ทุกข์ที่.6
จะมีอาการเจ็บป่วยบ่อยๆเพราะเครียด ทุกข์ที่.7
เปลืองเนื้อที่ที่จะจัดเก็บ(ตามหลัก 5ส.) ทุกข์ที่.8
มีคนสาปแช่งให้มีอันเป็นไปทุกวัน ทุกข์ที่.9
ทุกข์ที่.10 ตายไปจะต้องตกนรกแน่ๆ

ขอภาวนาให้ตามเจอครบทุกๆชิ้น เพื่อคนรุ่นลูกหลานจะได้ภูมิใจกับสมบัติของชาติที่มีค่ามหาศาล

อ่านเรื่องราวทั้งหมดแล้ว แทบไม่น่าเชื่อว่าทรัพย์สินที่มีคุณค่าและประมาณราคาไม่ได้นี้ จะถูกเก็บไว้ในสถานที่แบบนั้น ที่เสี่ยงต่อการโจรกรรมจากคนร้าย และก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ ผู้ดูแลทรัพย์สินมีค่าระดับชาตินี้ควรจะมีมาตรการในการป้องกันที่ดีกว่านี้ หากเกินกำลังที่จะดูแลให้ดีได้ น่าจะบริจาคให้กับพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติรับไปดูแลต่อไป ไม่สมควรที่จะเอามาเก็บไว้ล่อตาล่อใจคนร้ายอย่างนี้
เรื่องนี้ควรจะเป็นอุทาหรณ์ที่ดีสำหรับสำนักงานดูแลทรัพย์สินของบรรดาเจ้านายทั้งหลาย ที่คาดว่าน่าจะมีอยู่อีกจำนวนมากในประเทศไทย

แวะมาเยี่ยมค่า

จุไม่ได้เป็นจารย์ อ่ะ จุเป็นถ้วยยยยยย

จุเคยเรียนประวัติศาสตร์ค่ะ ชอบของเก่าแก่ ของโบร่ำ โบราณ ตอนนี้ ตัวเองก็ทำท่าว่าจะกลายเป็นวัตถุโบราณไปซะเอง


เรื่องสมบัติพวกนี้....ถ้าไม่ใช่เจ้าของ เอาไปก็เดือดร้อน ทรัพย์สมบัติทุกชิ้นในแผ่นดิน มีเจ้าของเดิม วันหนึ่งก็ต้องคืนให้กับเจ้าของเดิม แต่ที่ปลอดภัยที่สุด ให้แผ่นดินเก็บรักษา

มันช่างกล้า

ขอบคุณที่แวะไปเที่ยวแล้วก็ชมค่ะ

ครั้งหน้าเป็นตอนจบแล้วนะคะ

ต้องตบบบบบบบบบ