มองหาที่นั่ง





มองหาที่นั่ง




ทันทีที่มอไซค์เบรคหน้าสถานีรถไฟ สินโล่งอกราวกะวิ่งถึงเส้นชัย

อากาศที่หายใจเข้า..มันโล่งสบายกว่าตอนที่ซ้อนท้ายตะกี้นี้เย๊อะ…ยังกะดำเป็นขาว ตะกี้นี้น่ะ ใจหนึ่งก็อยากให้มอไซค์บึ่งให้ทันรถไฟ
แต่อีกใจหนึ่งก็พูดว่า

“มึงอย่าเร็วนักซิวะ กรูกลัวตกว๊อยยย”
สินก้อเลยหายใจติดๆขัดๆไม่ทั่วท้อง


มือขวาของสินอุ้มพระ…เป็นพระบูชาขนาดเก้านิ้ว…หนักชิบ !!!!
มือซ้ายของสินเกาะรอบเอวหนุ่มมอไซค์ แต่ความที่แดดบ่ายมันร้อน และ
หนุ่มมอไซค์ก็เหงื่อเหม็น สินก็เลยแค่เกาะเอวของมันแบบหลวมๆ ก็เลย
ยิ่งทำให้กลัวตกเข้าไปใหญ่

“กรูยังไม่ได้แต่งงาน..น๊า มึงอย่าขับเร็วนักซิวะ” สินพูดอยู่ในใจ



ตอนที่สินกะลังใช้คางบวกหัวไหล่และมือซ้าย เพื่อจะหยิบแบ๊งค์ออกจาก
กะเป๋าตังค์ ตอนนั้นมือขวาไม่ว่าง เสียงระฆังรถไฟตีดังสองครั้ง แล้วก็สองครั้ง ขับให้อาการร้อนใจของสินวิ่งวูบวาบไปมาขึ้นมาใหม่

“อ้ายเชี่ย…ช่วยกรูถือห่อพระหน่อยก็ไม่ได้ หวังจะได้กะตังค์อย่างเดียว
นะมึง”

“พี่…พี่ ไม่มีแบ๊งค์ย่อย..เร๋อ?”

“ไม่มี”

“พี่…พี่ ผมไม่มีตังค์ทอนนะ”

“เชี่ย!.....กรู เลยอดได้ตังค์ทอนเลย..”


สินใช้ทั้งสองมืออุ้มพระ รีบวิ่งเข้าสถานีรถไฟ ปากก็ด่าอ้ายมอไซค์ไปหลายคำ

“ซื้อตั๋วไม่ทันแล้วกรู…..จ่ายบนรถ กะแล้วกัน”

ตอนที่สินมองเห็นขบวนรถไฟ รถไฟกำลังเคลื่อนตัวออกพอดี สินอุ้มพระมือขวา มือซ้ายส่งสัญญาณบอก..โบกี้รถไฟ “เดี๋ยวซิว๊อยยยย!!!!!”



ประตูรถไฟตรงหน้า มีหนุ่มนักศึกษายืนขวางบนขั้นบันได มันกะลังอ้อนสั่งลาแฟนสาวนักศึกษาที่…...ยืนขวางสินไม่ให้ขึ้นบันไดนี้

“อะไรกันนัก ว๊า!!!!! กรูยิ่งรีบรีบ”


สินต้องวิ่งอุ้มพระไปทางบันไดประตูถัดไป ทางหัวรถไฟ แต่เพราะรถไฟวิ่งเร็วขึ้น สินจึงเปลี่ยนเป็นรอเหนี่ยวตัวขึ้นบันไดประตูรถไฟ ที่กำลังจะเคลื่อนผ่านหน้าแทน

ขึ้นได้แล้ว ….เฮ้อ!!! โล่งอก …ถึงจะขึ้นได้แบบทุลักทุเล เพราะมือขวาอุ้มพระ มือซ้ายว่างมือเดียวนี่แหละ

หัวใจนั้นเต้นแรง ตึ๊ก ตึ๊ก ตึ๊ก จากอาการทั้งตื่นเต้นทั้งเหนื่อย …เออ ใครไม่เคยมั่ง ก็ให้รู้ไป



ขึ้นมาได้แล้ว สินก็เดินมองหาที่นั่ง เดินเซไปเซมาไปเรื่อยๆทางหัวรถไฟ

“แน๊!!!! อ้ายนักศึกษาหนุ่มเมื่อครู่..ได้ที่นั่งแร๊ะ.. ดู๊…..มันหัวเราะร่าเลย
ตะกี้มันยังทำหน้าเศร้าต่อหน้าแฟนสาวอยู่เลย …. อ้ายเวน !!!”


รถไฟวิ่งเร็วขึ้น เสียงล้อรถดังแข่งกับเสียงอึกทึกของผู้คน หนวกหูชิบหา…. แดดบ่ายส่องผ่านเข้ามาก็ร้อนเปรี้ยง ส่องโดนหน้าจนต้องหยีตา สินเดินโซเซโยกเยกเพราะแรงเหวี่ยงของรถไฟที่เลี้ยวไปเลี้ยวมา เดินมาจนสุดโบกี้ก็ยังหาที่นั่งไม่ได้ ที่จริงก็เห็นมีอยู่ที่หนึ่งแหละ

…แต่เป็นที่ที่เด็กกะลังนอนหลับเหยียดขายาวบนเก้าอี้ สินก็เลยไม่อยากจะปลุกเด็ก ปล่อยให้เด็กนอนหลับสบายเป็นสุขต่อไป



โบกี้ถัดไปอีก แล้วก็โบกี้ถัดไปอีกก็เหมือนกัน ไม่มีที่นั่งว่างเลย เสียงดังจากล้อรถกะเสียงพูดชนิดตะโกนของผู้คน เสียงดังกลบกันชนิดไม่รู้ว่าเสียงใดเป็นของใคร แดดก็ร้อนมาก จะปิดหน้าต่างกั้นแดดก็ใช่ที่ เพราะนี่มันรถไฟชั้นสาม รถวิ่งจากชานเมืองเข้ากรุงเทพระยะสั้นๆ ไม่มีองค์ไม่มีแอร์หรอก ใครขืนปิดหน้าต่างกั้นแดดซิ คงจะโคตรร้อนจนหันมาต่อยหน้าคนปิดละวะ และที่สำคัญ ..ไม่มีเลย. ที่ที่จะให้กรูนั่ง สักกะที่

โคตรซวยเลย หนักพระที่อุ้มอยู่ก็หนัก ร้อนแดดมันก็ร้อน หนวกหูก็โคตรหนวกหู แล้วยังจะต้องเดินหาเก้าอี้ ย้อนกลับมาทางเดิมอีก




เดินมาถึงท้ายขบวน โอ๊ะ เจอแล้ว …..เห็นยายแกนั่งอยู่คนเดียวบนเก้าอี้นั่งได้สองคน ท่าทางคงจะเป็นคนต่างจังหวัด คือดูจากท่านั่งชันเข่าบนเก้าอี้ นุ่งผ้าถุงสีเขียวมอๆ เสื้อผ้าฝ้ายลายลูกไม้ที่แต่เดิมคงจะสีชมพู
แต่ตอนนี้เป็นสีสกปรก


บนเก้าอี้ที่ว่างข้างแก แกวางห่อข้าวเหนียวนึ่ง ปลาย่าง แจ่ว แล้วก็พวกผักต้มเอาไว้ ทั้งหมดอยู่ในถุงพลาสติกอย่างละถุง แล้วก็วางบนกระดาษหนังสือพิมพ์แผ่นใหญ่อีกทีหนึ่ง เรียกว่ายายแกวางจองที่นั่งนั่นแหละ

และตอนนี้ปากถุงของกินของยายแก ก้อเปิดออก…. เพราะยายกะลัง
กินของกินข้างตัวอย่างเอร็ดอร่อย ไม่มองใคร



แกไม่มองสินที่กะลังมองแก แกหยิบของ อย่างละนิดอย่างละหน่อยเข้าปาก แล้วก็เคี้ยว ยายมองไปนอกหน้าต่างยามที่กำลังเคี้ยว ทั้งๆที่สินก็มองที่นั่งว่างข้างตัวแก แต่ยายแกไม่สนใจ..หรือแกจะมองไม่เห็นสิน


ติดกันกับเก้าอี้ เป็นถุงใส่ของจำนวนหลายถุงวางอยู่บนพื้นรถไฟ แล้วก็วางซ้อนๆกันขึ้นมา ถุงที่อยู่บนสุด อยู่สูงกว่าระดับเก้าอี้รถไฟเล็กน้อย

แต่ก็ดูแข็งแรง …น่าจะเพียงพอที่จะเป็นเก้าอี้ชั่วคราวได้

สินเมื่อยแขนเมื่อยขาเป็นที่สุด เมื่อยายไม่แบ่งที่นั่งให้ ก็เลยถือวิสาสะ….จะนั่งบนถุงแระ!!! พอสินหย่อนก้นลงไปใกล้… จะถึงถุงใส่ของ บนสุด



ยายแกก็ร้องเสียงดัง “เอ๊ย ระวังไข่ …อ้ายหนู ระวัง อย่าทำ!!!”


“อ้าว ก็มันเมื่อยนิ ยาย แล้วจะให้นั่งที่ไหนล่ะเนี่ย??”
สินพูดในใจ แล้วปากก็ถามยายไปว่า

“อ้าว ถุงอะไรล่ะ ถุงไข่เร๋อ?? ”



ยายแกก็มองสิน ดวงตาของแกไม่ได้ดุ หรือท่าทางโกรธหรอก …แต่แกมองตาสิน แบบท้าทาย

“ถุงลวดหนาม !!! จะนั่งเห๋อ!!!“




โดย yyswim




 

Create Date : 28 ตุลาคม 2548
21 comments
Last Update : 28 ตุลาคม 2548 10:14:36 น.
Counter : 837 Pageviews.

 

5555555

แวะมาอ่านค่า

หวัดดีนะคะ

 

โดย: Batgirl 2001 28 ตุลาคม 2548 10:27:58 น.  

 

กร๊ากกกกกกกกกกกกก แล้วสรุปว่าไข่ลุงปลอดภัยกลับบ้านไม๊ฮะลุง

 

โดย: err_or 28 ตุลาคม 2548 10:33:54 น.  

 

ha ha ha



so, any seat you got on that day?

 

โดย: กุมภีน 28 ตุลาคม 2548 10:41:33 น.  

 

55 อ่านแล้วทำให้นึดถึงตอนที่ต้องเข้ามาเรียนกรุงเทพใหม่ๆเลย ก็มีรถไฟนี่แหละ ทั้งราคาถูก (กท-ตรัง 151 บาท เมื่อปี 2526) ทั้งเมื่อยตัว ทั้งวุ่นวายเลย แต่ก็ได้รสชาติดี ที่ประจำของผมเวลาไม่มีที่นั้งคือ ข้อต่อรถไฟ เด้งดึ๋งดี แต่ถ้าฟลุ๊กได้ที่นั่ง เวลานอนก็กระดาษหนังสือพิมพ์ปูใต้ที่นั่งแล้วก็ลงไปนอนเลย
ปล.ตอนนี้คงทำแบบนั้นไม่ไหวแล้ว เฮ้อ!

 

โดย: merf1970 28 ตุลาคม 2548 10:58:16 น.  

 

 

โดย: อินทรีทองคำ 28 ตุลาคม 2548 11:05:13 น.  

 

เรื่องราวดีครับ

 

โดย: Zantha 28 ตุลาคม 2548 11:59:31 น.  

 

 

โดย: รักดี 28 ตุลาคม 2548 19:28:41 น.  

 

แล้วตอนนี้ไข่ปลอดภัยรึเปล่าคะ

 

โดย: NIS (NiS*Za ) 28 ตุลาคม 2548 19:55:31 น.  

 

สงสัยพระที่อุ้มมา ท่านทดสอบความสามารถ
นั่งเลยๆ......

 

โดย: suparatta 28 ตุลาคม 2548 19:57:38 น.  

 

 

โดย: wbj 28 ตุลาคม 2548 20:06:47 น.  

 

แล้วตกลงนั่งป่าวคะ

 

โดย: rebel 28 ตุลาคม 2548 20:10:03 น.  

 


555555

สินเป็นตัวโจ๊ก ซะแร้วววววว…..


ไม่มีใครเห็นใจ คนหล่อ มั่งเหรอ!!!!!


 

โดย: yyswim 28 ตุลาคม 2548 20:35:09 น.  

 

เอิ๊กส์ๆๆๆ เรื่องจิงเป่าน้องสิน จี้ดีอ่ะ
แล้วตกลงจบงัยอ่ะ กลายเป็นยายหลานเฮฮาเป่า
แล้วจาแบกพระปายหนายหว่า
นั่งมอไซด์แข่งกะรถไฟ หนุกดีอ่ะ นึกถึงสมัยเรียนเลย คิ๊กๆ ทำไมชีวิตลำบากจัง หนักด้วย

 

โดย: ladybear (ladybear ) 28 ตุลาคม 2548 23:17:33 น.  

 

คุณสินหอบบุญไปไหนคะ
นั่งรถไฟชั้นสาม เอ...ยังคาใจเลยค่ะ ว่าจะได้นั่งหรือเปล่า

ดีนะคะ ที่คุณยายท่านเตือน
ไม่เช่นนั้นละก้อ...

วันหยุดค่ะ คุณสิน ทำงานหรือเปล่าคะ

 

โดย: mda IP: 203.159.12.16 29 ตุลาคม 2548 7:39:50 น.  

 

แวะมาเยี่ยมคร้าบ

 

โดย: ultraman seven IP: 221.128.113.154 29 ตุลาคม 2548 16:04:58 น.  

 





มีที่นั่งให้หนี่ฯมั๊ยค่ะ



 

โดย: หนี่หนีหนี้ 29 ตุลาคม 2548 18:39:51 น.  

 


Blogเรื่องนี้ …ขอไม่ต่อความยาวนะค้าบ
เพราะเป็นเรื่องน่าอาย และไม่ค่อยมีสาระอะไร

แต่ Blogเรื่องต่อไปซิค้าบ…

เป็นเรื่องมีสาระ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ในหลวง


แล้วเนื้อหาค่อนข้างยาว….

 

โดย: yyswim 30 ตุลาคม 2548 0:15:07 น.  

 

แล้วเรื่องต่อไป publish เมื่อไหร่อาจ๊ะ เจอ blog มีสาระเกี่ยวกับในหลวงที่ไร มะกล้าเมนท์ทุกที แบบว่ามะกล้าเล่นๆอ่ะ เอาไว้เคารพงัย

 

โดย: ladybear (ladybear ) 30 ตุลาคม 2548 8:17:50 น.  

 

อิอิ...

งั้นเดี๋ยวจะรอบล๊อกต่อไปนะคะ

 

โดย: NIS IP: 58.10.188.182 30 ตุลาคม 2548 17:35:21 น.  

 

อิอิ ภาษาไทยมันดิ้นได้นะคะ

 

โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) 30 ตุลาคม 2548 22:40:13 น.  

 



สินมีปัญหาเรื่องพระบรมฉายาลักษณ์อยู่ครับ คือยังย่อพิกเซลของภาพ ไม่ได้ (ภาพเกิน 50 kb) ที่บ้านไม่มีโปรแกรมโฟโต้ ช๊อป ซะด้วย

คาดคะเนว่า จะทำสำเร็จที่ที่ทำงานพรุ่งนี้ประมาณเที่ยงครับ

แล้วจะรีบ Publish ให้ทันที

 

โดย: yyswim 30 ตุลาคม 2548 23:27:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


yyswim
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [?]





บล็อกสรรสาระนี้ จขบ.ไม่ได้เขียน-ไม่ได้ถ่ายภาพ-ไม่ได้อัพโหลดคลิปเอง หากแต่ทำหน้าที่เป็นบรรณาธิการบล็อก เสาะหาเรื่องดีๆ รูปสวยๆ คลิปแปลกๆ มาไว้ในบล็อก


ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยม ขอเชิญชมหรืออ่านตามสบาย ไม่ต้องคอมเมนต์ก็ได้ จขบ.ชอบการเข้ามาเยี่ยม แบบกันเอง ง่ายๆ สบายๆ




เริ่มเขียนBlog เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2548


เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2550 เวลา 23.30 น.


เริ่มนับจำนวนผู้เข้าเยี่ยมชม




Latest Blogs

New Comments
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2548
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
28 ตุลาคม 2548
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add yyswim's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.