มีเรื่องที่สระว่ายน้ำ มีเรื่องที่สระว่ายน้ำ เรื่องบางเรื่องผมไม่อยากจะจำ ไม่อยากแม้แต่จะคิด แต่ก็ไม่อาจจะสลัดออกไปจากสมองได้ง่ายๆ ....ทั้งๆที่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นนานมาแล้ว เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 4 ปีก่อน นานพอที่จะลืมจนเลือนลางเหมือนเรื่องอื่นๆ ...แต่ผมก็ยังจำได้ วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ผมไปว่ายน้ำตอนบ่ายสามโมงครึ่ง ปกติผมมักจะไปราวสี่โมงเย็นมากกว่า ไปถึงสระ ตอนบ่ายสามโมงครึ่ง แดดยังจ้าอยู่เลย แสงสะท้อนของดวงอาทิตย์ผ่านระลอกคลื่นในสระ ระยับระยิบเข้าตา รังสีร้อนแบบนี้ มักจะทำให้ผิวเกรียมแดดได้ง่าย ฉะนั้นบ่ายที่ร้อนอย่างนี้ จึงไม่ค่อยจะมีใครว่ายน้ำ ตอนนั้นร่มเงาที่ทอดลงมาจากตึกใกล้ๆ ลามมาถึงลู่ว่ายที่ 2 ....ปกติ ลู่ว่ายประจำของผม มักจะเป็นลู่ว่ายที่ 3 มาทีไร ก็ลงที่ลู่ 3 ...แต่ผมก็เล็งแต่ไกลแล้วว่า วันนี้คงจะว่ายที่ลู่ 2 ดีกว่า เพื่อจะหลบแดดสักหน่อย ..คนหล่อๆก็ต้องดูแลรักษาผิวพรรณ เป็นธรรมดา หุ หุ หุ พอจะหย่อนตัวลงในสระ ในลู่ว่ายที่ 2 ผมก็พบว่า มีคนยืนอยู่ในน้ำตรงแท่นกระโดดลู่ว่ายที่ 2 อยู่ก่อนแล้ว ....เป็นคนที่ผมเคยเห็น ว่ามักจะว่ายอยู่ แถวลู่ว่ายที่ 7 ทุกวันเสาร์ - อาทิตย์ตอนแดดร้อนๆ ....ผมไม่เคยเห็นเขามาว่ายตอนเย็น หรือมาว่ายในตอนกลางคืน ...เดาเอาว่าเขาคงจะชอบว่ายกลางแดด พอดีก็ไม่เคยถามเขา เพราะไม่ค่อยสนิทและไม่ค่อยได้เจอเขาบ่อยนัก เท่าที่เคยเห็น เขาจะเป็นคนแบบไม่ค่อยจะมีเพื่อน เจอทีไร ก็จะเห็นเขามาคนเดียว จะว่ายคนเดียว เขาจะชอบแยกไปว่ายห่างผู้อื่น จะไม่ยอมคุยกับใคร ..และแม้กระทั่ง ขณะยืนรอเข้าห้องอาบน้ำจืด ซึ่งมีคนอื่นยืนรออยู่ด้วย เขาก็จะยืนก้มหน้า ไม่ค่อยยอมคุยกับใคร หรือยิ้มให้ใคร เขาคนนี้ จะชอบกระโดดพุ่งตัวลงน้ำจากแท่นกระโดด ทุกครั้งที่จะลงสระ กระโดดทีก็น้ำกระจายครั้งใหญ่ที ได้ยินเสียงน้ำแตกกระจายไปทั่วทั้งสระ เพราะเขาชอบจะเอาหน้าอกและท้องลงกระแทกน้ำ อย่างไม่กลัวเจ็บ ... ฉะนั้น เมื่อเขากลับมาจากไปปัสสาวะทุกครั้ง ก็จะได้ยินและได้เห็นน้ำแตกกระจายครั้งใหญ่ทุกครั้ง ส่วนใหญ่คนที่เห็นภาพและเสียง ต่างหันมาสบตากัน แล้วขบขันกันทุกคน เฮอะ เฮอะ เฮอะ ..เจอซาดิสต์ตัวจริง เขาคนนี้ ผมคิดว่าอายุประมาณ 40 กว่าๆ สูงราว 160 เซนฯกว่าๆ หุ่นท้วม มีไขมัน ผิวแห้งคล้ำ เส้นผมก็แห้งเป็นสีน้ำตาล การแต่งตัวเท่าที่มองเห็นในบางวัน จะสวมเสื้อยืดสีคล้ำ กางเกงวอร์มสีดำหลวมๆ สวมรองเท้าผ้าใบเก่าๆ ...ดูภาพรวมแล้ว คล้ายกับเป็นคนต่างจังหวัด ไม่สนใจการแต่งตัว ...และอาจจะเรียนไม่สูงนัก ตอนผมจะหย่อนตัวลงในสระ ที่ลู่ว่ายที่ 2 เขาก็ตกใจเล็กน้อยพอๆกับผม เพราะต่างคนไม่คิดว่าจะเจอใคร แบบไม่ได้ตั้งตัว .....ผมยิ้มให้เขาตอนที่สติกลับคืนมา เขาก็สบตาผม แล้วพยักหน้าตอบ ผมเลี่ยงไปหย่อนตัวลงน้ำ ที่ลู่ว่ายที่ 3 แทน ก็เป็นลู่ว่ายที่ผมคุ้นเคยมาว่ายทุกวัน อุอุอุ แต่วันนี้ แดดมันยังร้อน นาทีนั้น ตรงหน้า ทุกลู่ไม่มีใครว่ายน้ำเลย บนอัฒจันทร์ มีคนนั่งคุยกันอยู่ราว 3 คน ผู้ควบคุมสระก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน นาทีนั้น ขณะที่ผมกำลังสวมแว่นตากันน้ำ จะเริ่มต้นว่าย จึงมีเพียงชายคนที่ผมพูดถึง มองดูผมอยู่ใกล้ๆ และเงียบ ไม่พูดอะไรเลย ผมเริ่มออกว่าย ว่ายช้าๆตามจังหวะที่เคยว่าย ...จะว่าไป ผมไม่ใช่คนว่ายน้ำเก่ง เพราะจริงๆแล้วผมอยากเรียกตัวเองว่า ผมเป็นนักแบดมากกว่า เนื่องจากเพราะเคยบ้าตีแบด ผมเคยเข้าแข่งแบด แต่ที่ห่างจากสนามแบดไป เพราะใช้ไหล่ จนไหล่เขาขอร้องให้หยุดพัก จึงแขวนแร๊กแก๊ต มาอยู่ในสระแทน ก็เลยเกิด Why You Swim (yyswim) ขึ้นมาเป็นตัวเป็นตน เพื่อนมหาวิทยาลัย นักว่ายน้ำตัวจริง เขาก็แปลกใจว่า ผมเปลี่ยนใจ ได้ไง ตอนที่เรียนซึ่งเรียนอยู่คนละคณะกัน แต่อยู่ซีมะโด่งด้วยกัน เขาเคยชวนผมไปสระ ผมไม่ไป ผมชวนเขาไปคอร์ต เขาก็ไม่เคยไป ...มาถึงตอนนี้ ผมชวนเขาไปสระ เขาหัวเราะแล้วบอกว่า ‘มรึงเปลี่ยนใจ กรูก็เลยเปลี่ยนใจมั่ง” แน่ะ มันชวนผมไป สนามกอล์ฟ เมื่อผมว่ายไปจนสุดขอบสระ ก็ครบ 50 เมตร ว่ายกลับมาสุดขอบสระ ก็อีก 50 เมตร อย่างนี้ผมนับว่า 1 รอบ เมื่อว่ายไปอีก และว่ายกลับมาอีก ก็อีก 1 รอบ รวมเป็น 2 รอบ ผมก็ว่ายแบบนี้ไปเรื่อยๆ ตอนผม เริ่มออกว่ายรอบที่ 4 เขาคนที่อยู่ ลู่ว่ายที่ 2 เขาก็เริ่มออกว่ายบ้าง ผมยังว่ายไปเรื่อยๆ ไม่ได้รีบร้อน คิดว่าดี ซะอีก มีเพื่อนว่ายอยู่ในสระด้วยคน จะได้ไม่เหงา การว่ายก็เลยตีคู่กันไป เขาคงอยากจะว่ายแซงผม ตอนจะครบรอบว่ายที่ 4 เพราะเห็นเขาว่ายเร่งเข้าสระ เพื่อให้ล้ำหน้าผม แต่พอผมกลับตัว และว่ายไปอีกนิด ก็ทันเขาอีก ก็เลยว่ายคู่กันต่อไปตามเดิม เขาพยายามเร่งว่ายมาก เพื่อให้ล้ำหน้าผม ตอนจะครบ 550 เมตร แต่พอผมกลับตัวแล้วว่ายต่ออีกนิด ก็ทันเขาอีก ผมว่ายครบรอบว่ายที่ 6 พร้อมกับเขา พอผมกลับตัว เสียงฝั่งเขาก็เงียบไป สงสัยจะเหนื่อย เลยหยุดว่าย ผมเลยว่ายตามจังหวะปกติของผม รอบที่ 7 – 8 – 9 คนเดียว เมื่อผมเริ่มออกว่าย รอบที่ 10 เขาคนนั้นก็เริ่มออกว่ายตามผมแบบติดๆ ใหม่อีกครั้ง ...เขาพยายามจะแซงผมตอน 1,050 เมตร แต่แซงไม่ได้ เขาก็เลยพยายามจะว่ายให้ตีคู่ทันผม ตอนผมว่ายครบรอบที่ 11 ผมว่ายนำเขาอยู่สัก 2 เมตร ตอนนี้ ผมเริ่มออกว่ายรอบที่ 12 แล้ว แต่เสียงว่ายตามผมมาเบาลง เขาคงจะเหนื่อย แดดร้อนด้วย เขาคงจะว่ายห่างจากผม จริงด้วย เพราะหลังจากผมกลับตัวที่ 1,250 เมตร และว่ายไปได้สัก 10 เมตร ผมก็มองเห็นเขาว่ายสวนมา ผมยังคงว่ายต่อไป ตอนว่ายกลับมาใหม่ที่ 1,350 เมตร ก็เห็นเขายืนพักเหนื่อยที่ขอบสระ และตอนผมว่ายกลับมาใหม่อีก ที่ 1,450 เมตร เขาก็รีบถีบตัวออกไปจากขอบสระก่อนผม และว่ายนำผมไปก่อน และพยายามจะโหมว่ายเร่งอย่างหนัก เพื่อไม่ให้ผมว่ายทันเขา ตอนนั้นผมเห็นว่าจะครบ 1,500 เมตรแล้ว และร้อนด้วย จึงคิดจะปิดการว่ายที่ 1,500 เมตร แล้วขึ้นไปหลบแดดข้างบน จะดีกว่า จึงเร่งว่ายหน่อย พอผมเร่งว่าย เขาก็เร่งสปีดการว่ายยิ่งขึ้นอีก น้ำในสระแตกกระจายทีเดียว ขนาดอยู่ในสระ ผมยังรู้ อย่างนี้คนบนอัฒจรรย์ ก็ต้องเห็นแน่ แต่อาจคิดว่า ผมกับเขาว่ายด้วยกัน เป็นเพื่อนกัน ก็เป็นได้ เขากับผม แตะขอบสระพร้อมกัน ...จะต่างกันก็ตรงที่ ผมใช้แขนพยุงตัวขึ้นจากสระทันทีที่มือผมแตะขอบสระ แต่เขารีบถีบตัวออกจากขอบสระทันที เพื่อไม่ให้เสียเวลาในการว่ายรอบต่อไป ตอนนั้น ผมคิดในภายหลังว่า เขาอาจจะยังไม่รู้ว่า ผมหยุดว่ายแล้ว ก็ได้ พอขึ้นจากสระ ผมก็รีบเข้าที่ร่ม รีบไปปัสสาวะก่อนทันที ไม่คิดอะไรมาก ไม่ได้คิดถึงเขาคนเมื่อตะกี้ด้วย ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำ รอบข้างจึงเงียบมาก พอปัสสาวะเสร็จ ก็ตรงไปที่ห้องอาบน้ำจืด เพื่อหวังจะล้างคลอรีนออกจากตัว ระหว่างที่เปิดน้ำล้างตัวอยู่ หูก็ได้ยินเสียงตะโกน เสียงวิ่ง เสียงอึกทึกอยู่ที่ข้างนอก “เสียงอะไร!!! ฟังไม่รู้เรื่องเลย ช่างมันเหอะ” ผมคิด “คงไม่เกี่ยวอะไรกับตัวผมหรอก” ผมคิดเช่นนั้น อาบน้ำเสร็จ ผมก็เดินไปที่ล๊อคเกอร์ ไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัว เช็ดตัวแห้งแล้ว จึงเดินออกมาที่สระเพื่อจะหาที่นั่ง นั่งพัก พอเดินออกมา เห็นภาพตรงหน้า สุดขอบสระด้านโน้น ผมก็ตกใจ เพราะเป็นภาพ ผู้ควบคุมสระสองคน กำลังช่วยกันผายปอดชายคนนั้นอยู่ หันมองไปอีกด้านหนึ่ง ผู้ควบคุมสระอีกคนหนึ่ง กำลังพูดโทรศัพท์เสียงดัง เพื่อขอความช่วยเหลือจาก199 ...คนบนอัฒจรรย์ ตอนนี้ ก็ไม่ได้นั่งอยู่ที่เดิมแล้ว แต่เดินไปยืนมุงดูอยู่ใกล้ๆกับที่มีการผายปอด สักประเดี๋ยวผู้ควบคุมสระ ก็มาถามผมว่า “รู้จักกับชายคนนี้ ดีมั้ย? รู้จักบ้านเขามั้ย?” ผมบอกว่า “ไม่รู้ ไม่ทราบชื่อเขาด้วย” ผู้ควบคุมสระถามผมว่า “เมื่อกี้เห็นเขามีอาการยังไง?” ผมก็บอกว่า “ไม่รู้สิ เขาไม่ได้พูด แต่ว่าเขาว่ายตามผมตลอด” ผู้ควบคุมสระถามผมว่า “กี่รอบ?” ผมบอกว่า “คง 7 มั้ง!!! แต่เขาไม่ได้ว่ายต่อเนื่อง เขาว่ายสัก 300 แล้วก็หยุด แล้วเขาก็ว่ายอีก 300 แล้วก็หยุด แต่เขาสปีดหนัก คงจะเหนื่อย และวันนี้ร้อน” คนที่อยู่บนอัฒจรรย์ 3 คน เขาก็บอกสิ่งที่เขาเห็น คล้ายๆกับที่ผมบอก คือไม่มีใครรู้จักชายคนนี้ และชายคนนี้ว่ายหลายรอบ และพยายามรีบว่าย ผู้ควบคุมสระถามหมายเลขล๊อคเกอร์ของผม แล้วเขาก็ใช้คีมงัดกุญแจ อีกล๊อคเกอร์ที่เหลือ เพื่อจะหาเบอร์โทร.ติดต่อบ้านของชายผู้นี้ สักครู่เดียว ทั่วทั้งสระก็ได้ยินเสียงหวอ ชุดช่วยเหลือทั้งของเอกชน และของตำรวจก็มาถึง มากันหลายคันรถทีเดียว จอดรถหน้าสระเต็มไปหมด เขาใช้เตียงหาม ยกชายผู้นี้ไปโรงพยาบาลโดยด่วน มีผู้ควบคุมสระตามไปเป็นญาติชั่วคราว ผู้ควบคุมสระบอกผมในวันต่อมาว่า ตกลงชายผู้นี้เสียชีวิต และเสียชีวิตไม่ใช่เพราะการจมน้ำ แต่เสียชีวิตเพราะโรคหัวใจ เป็นเพราะเหนื่อยมากเกินไป จนหัวใจช๊อค ทางโรงพยาบาลชันสูตรศพแล้ว ทางโรงพยาบาลพบว่า ในปอดไม่มีน้ำอยู่เลย แสดงว่าเขาเสียชีวิตขณะว่ายน้ำแล้ว จึงจมน้ำอีกที ผู้ควบคุมสระอีกคน บอกผมในภายหลังเช่นกันว่า ในวันนั้น เห็นชายผู้นี้ เขามาตั้งแต่บ่ายโมง เขาเห็นชายผู้นี้วิ่งผ่านหน้าสระว่ายน้ำ ตอนบ่ายโมงหลายรอบ แล้วก็มีคนอื่นเห็นชายผู้นี้อีกว่าเข้าไปยกเวตอยู่คนเดียว อีกหนึ่งชั่วโมง(ข่าวเรื่องนี้ กระจายรู้กันทั่วสนามกีฬาครับ) แล้วชายผู้นี้ก็ไปกินข้าว ไม่รู้ว่ากินข้าวเที่ยงหรือเปล่า ไปตอนบ่ายสาม เสร็จแล้วชายผู้นี้ ก็มาออกกำลังกายต่อ ที่สระว่ายน้ำอีก ผู้ควบคุมสระคนแรก บอกผมเพิ่มเติมว่า ภรรยาของชายผู้นี้เขาไม่ติดใจเอาความ เพราะเขาทราบว่าแฟนของเขา เป็นโรคหัวใจ ขนาดที่เคยนำส่งโรงพยาบาลกระทันหัน ก็เคยทำมาแล้ว และชายคนนี้ เขาก็รู้ปัญหาของตัวดีว่าเป็นโรคหัวใจ เขาก็เลยพยายามจะออกกำลังกายบ่อยๆเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงยิ่งขึ้น ผมเขียนบล๊อกเรื่องนี้ขึ้น เพื่ออยากจะยืนยันกับคนที่ออกกำลังกาย ไม่ว่าจะออกกำลังกายประเภทใด ขอให้ออกกำลังกายหนัก ถี่ และเร็ว เท่าที่ตนจะทำได้ เท่านั้น ....เพียงพอแล้ว ไม่ควรทำเกิน อย่าฝืนทำต่อไป ให้เท่ากับหรือมากกว่าผู้อื่น หรือทัดเทียมเท่ากับมืออาชีพ โดยไม่มีโค๊ชอยู่ด้วย เพราะอาจจะเกิดอุบัติเหตุรุนแรงตามมา อุบัติเหตุ คือ เหตุที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว แถมอะไหล่ร่างกายมนุษย์ก็หาที่เหมาะสมกับตัวเรา ..หาได้ยาก ยิ่งหากอุบัติเหตุรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิต ถึงจะมีอะไหล่ร่างกายมนุษย์ที่เหมาะสม แต่มันก็ ใช้ไม่ได้แล่ววววววว yyswim   Create Date : 22 พฤษภาคม 2548 18 comments Last Update : 13 มิถุนายน 2551 0:27:17 น. Counter : 3412 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ อ่านแล้วนึกไม่ถึงนะคะ ยังเห็นกันอยู่แท้ๆ เค้ามีโรคประจำตัว น่าเป็นห่วงนะคะ มาคนเดียวด้วย   โดย: รักดี 22 พฤษภาคม 2548 18:06:54 น.

มาอ่านเป็นอุทาหรณ์ ผมเป็นคนสูบบุหรี่ เวลาไปว่ายน้ำกับลูกก็เหนื่อยง่าย แต่ช่วงนี้กำลังเลิก คือไม่ได้สูบมาสักพักแล้ว พอไปว่ายน้ำกับลูกเมื่อไม่นานมานี้ อาการเหนื่อยแทบขาดใจก็ไม่มี ถึงอย่างไรก็ไม่ได้ย่ามใจ ไม่พยายามออกแรงมากเกินไป มีอาการตะคริวนิดหน่อยก็เลิกเลยครับ   โดย: ultraman seven 22 พฤษภาคม 2548 18:11:15 น.

ใน blog ที่เข้าไปดูนั่นเป็นรูปเก่านะครับ ตอนนี้ลูกชายผมจะหกขวบแล้ว ว่ายน้ำได้คนเดียว ไม่กลัวแล้ว แล้วก็ ผมเลิกสูบมาสองอาทิตย์ว่าแล้วครับ   โดย: ultraman seven 22 พฤษภาคม 2548 22:26:48 น.

เวลาผมไปวิ่งที่สวนรถไฟก็สังเกตพฤติกรรมการวิ่งของหลายคน ผมไม่ได้ไปตั้งใจสังเกตใครหรอกครับ แค่สังเกตคนที่วิ่งมาใกล้ๆผม หรือผมวิ่งไปใกล้ๆเขา โดยเฉพาะผู้ชาย เขาไม่ยอมแพ้น่ะครับ ถ้าผมอยู่ข้างหน้า เขาก็พยายามวิ่งแซง ถ้าผมจะแซง เขาก็เร่งฝีเท้าไม่ให้ผมแซง เนี่ย เจอแบบนี้บ่อยเลย มันคือ spirit ของการเอาชนะเหรอครับ ที่ผมสงสัยคือ เค้ามี spirit ของการเอาชนะตัวเองรึปล่าว จริงๆผมเริ่มออกวิ่งได้ประมาณ 2 ปี เพราะน้ำหนักตัวเกิน 10 โล เริ่มมีปัญหาสุขภาพ อยากอยู่นานๆ ก็เลยหันมาออกกำลังกาย ทั้งๆที่ตลอดชีวิตไม่ได้สนใจเลย ผมก็จะไม่อึดเวลาออกกำลังกาย วิ่งได้ซักรอบสวน (2โลครึ่ง) ก็ต้องหยุดเดินให้ความร้อนลดลงหน่อย แล้วค่อยวิ่งต่อ บางวันร่างกายไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ก็วิ่งร้อยหน่อย เปลี่ยนมาเดินเร็วๆแทน ผมว่าผมรู้ลิมิตของตัวเองนะ เรื่องไรจะยอมเหนื่อยตายง่ายๆ ก็เลยงงๆกับบางคนครับ (เน้นว่าบางคนนะครับ)ว่าที่เขามาออกกำลังกายเนี่ย เพื่อจะดูดีในสายตาคนอื่น (ชอบโชว์) หรือว่าเพื่อสุขภาพตัวเอง ++++++++++++++ แหะแหะนนี้มาเมนตืเยอะกว่าที่ผ่านมา อย่าเบื่อละกันคร้าบบ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะครับ   โดย: นิเค 22 พฤษภาคม 2548 22:39:55 น.

ที่มาของชื่อ yyswim คืออย่างนี้นี่เอง เดียวผมตั้ง yuswim แข่งล่ะกันครับ อิอิ   โดย: yuswim (Christian Chang ) 23 พฤษภาคม 2548 2:42:41 น.

หงึ..อึ้ง.. ไม่คิดว่าจะโหมขนาดถึงเสียชีวิต ..แย่จัง ยังว่ายน้ำไม่เป็นเลยค่ะ แหะๆ ชาตินี้จะว่ายน้ำเป็นกะเค้าไม๊เนี่ย ^^"   โดย: chirala (chirala ) 23 พฤษภาคม 2548 5:37:53 น.

อืมมม อ่านแล้วอึ้งเหมือนกัน   โดย: me2you 23 พฤษภาคม 2548 10:34:40 น.

อ่าๆ พี่ว่ายไปได้ไงอ่า 1500 เมตร!!!! ผมคงตายตั้งแต่ 100 เมตรแระ 5555 อ่าๆ อ่านแล้วก็ทำให้รู้นะครับว่า เราควรรู้ว่าเรามีขอบเขตแค่ไหน อืมๆ ขอบคุณเอามาให้อ่านนะครับพี่ :)   โดย: Due_n IP: 203.118.105.156 23 พฤษภาคม 2548 12:53:01 น.

เรื่องนี้ผมว่าคุณ yyswim น่าลืมยากนะ ก็เคยตายยินอยู่บ่อยนะ นักกีฬาตายคาสนาม บางรายเป็นนักกีฬาอาชีพอีกตะหาก ยังจำภาพได้ติดตาที่นักฟุตบอลผิวดำล้มลงกลางสนาม ตาเหลือกขึ้นด้านบน ต่อมาก็ตาย... หรือแม้แต่ "ย.โย่ง" เองก็ไปแบบไม่คาดฝันเหมือนกัน ล่าสุดที่ได้ยินข่าวเมื่อไม่นานก็นักกีฬาไทยระดับจังหวัด (ไม่แน่ใจ) นี่แหละ ดีว่ารายนั้นช่วยไว้ได้ทัน แต่เห็นว่าความจำทดถอยไปซ่ะ 2-3 วัน นับว่ายังโชคดี ส่วนมากเท่าที่ได้ยินข่าวมักจะไม่รอด ต้องขอบคุณที่เขียนเรื่องแบบนี้มาให้ได้อ่านกัน อย่างน้อยก็ช่วยเตือนใครต่อใครได้ไม่มากก็น้อย.... มีผมคนหนึ่งล่ะ   โดย: merf1970 23 พฤษภาคม 2548 16:49:38 น.

-คุณMerf1970 คับ ผมชอบจำในสิ่งที่ควรจะลืม แต่กลับชอบลืมในสิ่งที่ควรจะจำคับ อย่างเช่น ชื่อเล่นที่เพื่อนในBlogเขาเรียกเพื่อนในBlogเนี่ย ผมไม่เคยจำชื่อใครได้สักคน ทักผิดทักถูกให้น่าอับอาย ให้รู้สึกหมองหม่นตัวเอง พิกล!!! ผมเคยทักคุณนิเค ว่า คุณโอ๊ต ยังเงี้ย คุณนิเคสมควรจะโกรธผมมากมาก ก็ไปทักเอาชื่อน้องคุณนิเคเข้า นะซี . คุณช่วยขอบคุณที่ผมเขียนเรื่องนี้ ผมก็ขอขอบคุณคุณด้วย ที่คุณช่วยเข้ามาอ่าน เรื่องนี้ผมจำได้ดี จะเขียนเมื่อใดก็ได้ แต่เมื่อจะเขียน ผมคงจะต้องอธิบายเหตุการณ์ด้วย ทำให้ผมต้องบอกว่าผมว่ายไปเท่าไรแล้วตอนเขาเริ่มว่ายครั้งแรก ตอนเขาเริ่มว่ายครั้งสอง และตอนเขารีบสปีดตัวเองออกว่ายก่อนผม ตอนเขาว่ายครั้งที่สามตอนนั้นผมว่ายไปเท่าใดแล้ว และบังเอิญว่าผมจะขึ้นจากสระผมจึงเร่งว่าย ทีนี้เขาคงคิดจะไม่ยอมให้แซง เขาจึงเร่งว่ายหนีแบบยอมตาย พอถึงขอบสระแล้วเขาก็ยังไม่ยอมหยุด ยังคงเร่งว่ายต่อไปอีก ความเหนื่อยล้าสุดสุดกับโรคหัวใจของคนวัยประมาณ40กว่าๆ ที่จริงก็ยังถือว่าเป็นวัยหนุ่มใหญ่ แต่พอมาเจอกับการออกกำลังกายกลางแดดร้อนต่อเนื่องยาวนาน3ชั่วโมงกว่าๆ ร่างกายก็เลยขาดผึงแบบไม่รู้ตัว เรื่องนี้ผมยังไม่กล้าเขียนตอนผมเริ่มเปิดBlog เพราะผมกลัวว่าอาจจะมีใครมาเขม่นผมได้ ที่บอกระยะทางว่าผมว่ายไปเท่าใด ผมรอมาราว3เดือน จึงเขียนเรื่องนี้ใกล้กับเรื่อง “ไปออกกำลังกาย” และ “ไปสระว่ายน้ำ” เพื่อจะสร้างความเข้าใจของคนอ่าน เรื่อง ควรออกกำลังกายที่ตนเองชอบ ตนเองสะดวก เมื่อตนเองพร้อม และเท่ากับกำลังหรือเท่ากับระดับของตนเอง อย่าไปเปรียบเทียบกับการออกกำลังของคนอื่น เชื่อไหมคุณMerf ระยะหลังนี้ผมจะไม่ชอบให้ใครมาว่ายคู่ไปกับผมหลายๆรอบ โดยผมจะหยุดว่ายแล้วขึ้นจากสระด้วย ทำคล้ายกับว่าผมว่ายครบระยะทางแล้วเพื่อไม่ให้เขาเสียหน้า และBlogเรื่องต่อไป ผมจะเขียนเรื่องแนวๆทำมาหาเงินดีกว่า หาเงินไปเล่นกีฬา เอามั้ยคับ? - คุณDue_nคับ ชื่อของคุณดิว เป็นชื่อเล่นชื่อเดียวที่ผมจำได้ เก่งมั้ย? ก็มีคุณดิวคนเดียวที่เรียกผมว่า พี่ หุ หุ หุ ขอบคุณคับน้องดิว งั้นเรียกผมให้เต็มยศไปเลยน้อง พี่ชื่อเล่นว่าต้อมคับ เออ!!! สระในคณะความยาว25เมตรใช่มั้ย? ไม่ลึกด้วยใช่มั้ย? คุณหมอปัญญา ไข่มุก บอกว่าการว่ายน้ำเป็นการออกกำลังกายแบบแอโรบิคที่ดี จึงควรจะพยายามว่ายน้ำต่อเนื่องให้ได้หลายๆนาที โดยว่ายในจังหวะปกติที่ถนัด พอว่ายเหนื่อยก็เปลี่ยนไปว่ายท่าไหนก็ได้เบาๆแบบพยุงตัวอยู่แถวขอบสระ อาจจะแตะขอบสระได้บ้างแต่ห้ามจับขอบสระ พอมีแรงอีกนิดหนึ่งจึงเริ่มว่ายต่อในจังหวะที่ถนัดอีก เรื่องว่ายเร็วหรือว่ายเอาระยะทาง นั้นไม่เกี่ยว ว่ายเอาเพียงแต่เวลาสัก20-30นาทีคับ ถ้าทำอย่างนี้ได้ จะเป็นการออกกำลังกายที่ดีต่อหัวใจและปอด คนที่ว่ายน้ำไม่เป็นก็อาจจะใช้มือเกาะขอบสระ หรือใช้มือจับKick Board แล้วใช้เท้าตีน้ำ ตีเท้าไปเรื่อยๆอย่างนี้นานๆ อาจสัก10-20นาที ฝึกบ่อยๆหัวใจและปอดจะแข็งแรง และจะแปลกใจที่ตัวเองชักจะเริ่มลอยน้ำได้ดีขึ้น - คุณme2you วันนี้ไม่พูดไม่เขียน จะรีบแวะเวียนไปไหน ล่ะค้าบบบบ - คุณchirala ชาตินี้ว่ายเป็นน่ะ? สำคัญว่าชอบน้ำจริงหรือเปล่า? บางคนไปว่ายน้ำ2ครั้ง แล้วบอกว่าว่ายน้ำเป็นยาก ก็เลยปลูกลูกท้อ คนที่ชอบอะไรจริงจริงเขาจะไปทำสิ่งนั้นบ่อย ไม่เป็นไม่ยอม อยากเป็นอ่ะ!!!! สุดท้ายก็เป็นเหมือนคนอื่น ถึงจะช้ากว่าคนอื่นหน่อยก็ตาม แต่แหม่ แหม่ เพื่อนที่เรียนด้วยกันช่วยกันสอนช่วยกันลุ้นให้ว่ายให้ถึงขอบสระ ได้เห็นภาพได้ฟังเสียง พลอยสนุกตามกลุ่มที่เขาเรียนว่ายน้ำกัน สุดท้ายทุกคนว่ายน้ำเป็นหมด ไม่มีงานอะไรยาก เกินความพยายามครับ ขอแต่ให้มีความชอบ และมีคนช่วยสอน - คุณChristian Chang ชื่อคุณเหมือนดาราฮ่องกงเจียวละ ฟังแค่ชื่อก็นึกเห็นภาพหนุ่มหล่อผิวขาวเนียนรูปร่างสูงหุ่นดีแล้ว จะเปลี่ยนไปใย แต่ถ้าเปลี่ยนจริงก็เป็นฝาแฝดกันคับ - คุณนิเค ขอโทษที่เมื่อกี้เอ่ยพาดพิง ช่วยเขียนเยอะซิ ดีคับ ชอบ บางคนเขาอยากชนะตามนิสัย เหมือนคนขับรถเร็วชอบแซงคนอื่น และไม่ชอบให้คนอื่นแซง แต่บางคนเขาไม่ชอบให้ใครแซงเพราะเขากลัวเสียหน้า อย่างรถเล็กกว่าแซงเงี้ย อย่างรถเมล์แซงเงี้ย อย่างผู้หญิงหรือคนแก่ขับแซงเงี้ย เขาจะไม่ยอม แต่เขาจะยอมให้แซงถ้าเป็นรถเบนซ์สปอร์ต รถยุโรปป้ายแดง แล้วหุ่นคุณนิเคเป็นรถสปอร์ตหรือสิบล้อล่ะ? เฮอะ เฮอะ เฮอะ - คุณUltra คับ ครอบครัวของคุณคงจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากๆ รักลูกรักสุขภาพรักปลา แต่ยังขาดที่ยังไม่ได้เขียนถึง ก็คุณแม่ของลูก แฮ่ะ แฮ่ะ แฮ่ะ ยกไว้บูชาห้ามใครแตะต้อง ถึงคุณรักดี ขอบคุณนะคับที่มาเยี่ยมBlogคนแรก ผมงี้มีกำลังใจเขียนเพราะคุณมีส่วนช่วยอย่างมากคับ ผมไปเม้นต์ให้คุณน้อยต้องขอโทษด้วย เพราะไปเจอแต่ต้นไม้ดอกไม้สวยๆ และคนถ่ายเก่ง ผมก็ตะลึงพูดได้คำเดียว จวย เขียนอย่างอื่นไม่เป็นเพราะไม่รู้เรื่องเลย   โดย: yyswim 24 พฤษภาคม 2548 19:11:22 น.

ผมก็ชอบว่ายน้ำ ท่าลูกหมูตกน้ำครับ ตอนนี้ไม่ได้ว่ายเลย ไม่รู้จะไปว่ายที่ไหน เฮ้อ   โดย: มังกรสยาม 24 พฤษภาคม 2548 22:34:57 น.

เมื่อก่อนเป็นนักว่ายน้ำครับ จำได้ว่าว่ายวันละหลานกิโลเลย เหนื่อยมาก อืม ตอนที่อ่านเนี่ย นึกเลยว่าต้องเป้นแบบนี้ แยนะครับ ทุกอย่างต้องอยู่ในความพอดีนะ ไม่มากไปไม่น้อยไป   โดย: underdog(พ่อน้องโจ) IP: 203.172.121.253 28 พฤษภาคม 2548 0:29:35 น.

- คุณมังกรสยามคับ ว่ายสระใกล้บ้าน สะอาด ราคาที่คุณพอใจซิคับ ถ้าคิดไม่ออก ผมเสนออย่างนี้ ลองติดต่อศูนย์เยาวชนกรุงเทพมหานคร มีสระอยู่12สระคับ จากจำนวนศูนย์เยาวชนกรุงเทพมหานครทั้งหมด30ศูนย์ แสดงว่าบางศูนย์เยาวชนไม่มีสระนะคับ แต่มีกิจกรรมกีฬาและนันทนาการอื่นหลายสิบรายการให้เลือกเล่น มีครูสอนฟรี เล่นฟรี ยกเว้นเทนนิส แบด ว่ายน้ำต้องจ่ายเงิน แต่ราคาถูกคับ สำหรับผม อย่างหนึ่งที่ผมจะเลือก คือต้องเป็นสระตรงยาว50เมตร เพราะผมไม่ชอบว่ายสระสั้น และสระที่ต้องว่ายเลี้ยวโค้งอ้อมไปตามรูปโค้งของสระ ผมจะไม่ชอบว่าย แต่ถ้าไม่ถนัดว่ายน้ำ ผมเชียร์ให้คุณมังกรสยามเล่นกีฬาอื่นๆที่คุณชอบเล่นนะคับ ฟุตบอล บาส ตะกร้อ วิ่งหรือจะเป็นกอล์ฟ โยคะ ตีสนุ๊กเกอร์ก็ได้ หุ่นคุณจะได้มีกล้ามแข็งขึ้นอีกนิด งานถ่ายภาพที่คุณชอบ จะได้ทำได้อย่างสุดสุดตามที่ใจรัก โดยไม่มีอุปสรรคเรื่องเหนื่อยง่าย หรือเจ็บป่วย - คุณพ่อน้องโจ ทุกอย่างอยู่ที่ความพอดี ถูกต้องคับ ไม่ว่าจะออกกำลังกาย ใช้จ่ายเงิน กินอาหาร กินทุเรียน คิดคำนึงเรื่องความรัก หรือแม้แต่การปลดปล่อยทางเพศ มากไปก็ไม่ดี แฮ่ะ แฮ่ะ พูดกับคนหนุ่มด้วยกันได้มั้ยเนี่ย!!!   โดย: yyswimไม่ได้Log in IP: 203.151.140.115 28 พฤษภาคม 2548 12:49:10 น.

น่ากลัวจริงๆ เลยนะคะ เมื่อก่อนก็เป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียน (นานมากแล้ว ซัก 25 ปีได้แล้วมั๊ง ฮ่า) ว่ายได้ไกลๆ นานๆ เพราะต้องซ้อมทุกเย็น (อึด) เดี๋ยวนี้เหรอ ซัก 50 เมตรก็จอดแล้วเหนื่อย สังขารค่ะ สังขาร ที่คอนโดมีสระว่ายน้ำ ก็ไปว่ายบ่อยอยู่ทุกอาทิตย์ แต่ไปเล่นน้ำกับลูกสาวซะมากกว่า กำลังสอนลูกสาวอยู่ ว่ายได้ดีพอสมควร แต่ยังสู้แม่ไม่ได้ ^_^ อีกหน่อยคงเก่งกว่า แต่ไม่แน่ เพราะเค้าไม่ค่อยชอบว่ายน้ำ ที่หัดให้จะได้ว่ายเป็น ช่วยเหลือตัวเองได้ เค้าชอบเต้นระบำ หรือยิมนาสติกมากกว่า   โดย: แหม่ม (พฤษภาคม 2510 ) 28 พฤษภาคม 2548 14:09:52 น.

ผมไม่ค่อยชอบว่ายน้ำ เพราะว่ายเป็นแต่ท่าลูกหมาตกน้ำป๋อมแป๋ม แต่ออกกำลังแบบอื่นพอไหว เพิ่งแวะเข้ามาอ่าน เขียนสนุกดีครับ ขอบคุณครับ   โดย: AAA IP: 203.151.140.118 31 พฤษภาคม 2548 20:06:00 น.

ออกกำลังกาย ต้องทำให้ถูกวิธีค่ะ   โดย: mda IP: 203.159.36.10 4 ตุลาคม 2548 18:43:33 น.

ขอขอบคุณ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจนะครับ ขอขอบคุณ ขอขอบคุณ ขอขอบคุณ   โดย: yyswim 22 ตุลาคม 2548 8:57:22 น.

อยากว่ายน้ำ แต่จะติดที่เวลางาน ดังนั้นจึงอยากทราบสถานที่อยู่ในเส้นที่อยุ่ใกล้รถไฟฟ้าbts เพราะเวลาเข้างานของดิฉันคือ 11.00-20.00 แล้วส่วนใหญ่สระว่ายน้ำจะเปิดสาย ปิดเวลาเดียวกับที่ดิฉันเลิกงาน และดิฉันมีวันหยุดแค่วันเดียว คือ วันอังคาร (ว่ายได้แต่วันหยุด) อ้อ ลืมบอกไป ดิฉันทำงานอยู่ย่านสยาม ใครรู้ว่ามี สระว่ายน้ำ ที่ไหนที่เปิดเร็ว บอกกันบ้างนะคะ ขอบคุณมากค่ะ   โดย: baimon knonkaew IP: 125.24.211.185 21 กรกฎาคม 2552 14:45:36 น.