|
~ ตั้งแต่วันนั้น ~ ละมุน
นั่งดูหนังสือก็หวั่นไหว ไม่รู้มันเป็นอะไร ประเดี๋ยวก็มีหน้าเธอ ล่องลอยเข้ามา ฟังเพลงหรือดูทีวี ดูภาพพวกดารา ข้างในแววตาก็เป็นภาพเธอ
ออกไปดูหนังก็ยังเผลอ ก็คิดว่าไปด้วยกัน เผลอๆบางทีก็หัน เหลียวมองหาเธอ เดินดูข้าวของก็นึก ว่าคนข้างๆคือเธอ หลับยังละเมอทุกคืน
อยากให้พรุ่งนี้ยังมีเธอ เหมือนครั้งวันวาน ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอีกแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสร่างฟ้า ตั้งแต่วันที่เธอจากไป ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ ยิ่งค่ำคืนไหนได้แหงนมองฟ้า ฝากดวงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ ฝากบอกให้เธอได้รู้ ว่าคิดถึงเธอจริงๆ
ข่าวในหนังสือก็ติดตาม อ่านซ้ำมันทุกเรื่องไป ไม่ใช่อะไรเผื่อมี เรื่องราวของเธอ เดินไปทุกมุมทุกที่ ที่ๆเคยมีเธอ เผื่อจะพบเจอซักวัน
อยากให้พรุ่งนี้ยังมีเธอ เหมือนครั้งวันวาน ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอีกแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสร่างฟ้า ตั้งแต่วันที่เธอจากไป ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ ยิ่งค่ำคืนไหนได้แหงนมองฟ้า ฝากดวงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ ฝากบอกให้เธอได้รู้ ว่าคิดถึงเธอจริงๆ
ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสร่างฟ้า ตั้งแต่วันที่เธอจากไป ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ ยิ่งค่ำคืนไหนได้แหงนมองฟ้า ฝากดวงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ ฝากบอกให้เธอได้รู้ ว่าคิดถึงเธอจริงๆ
Create Date : 09 มกราคม 2551 |
Last Update : 21 ธันวาคม 2553 12:27:14 น. |
|
0 comments
|
Counter : 667 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
" สำหรับฉัน..... ความรักไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต ถ้าชีวิตเป็นเหมือนนกตัวหนึ่ง ความฝันเป็นปีก และความรักจะเป็นลมใต้ปีก นกอย่างฉันบินได้เพราะความฝัน ไม่ใช่ความรัก ความรักเป็นแค่ลมใต้ปีก ที่จะทำให้ฉันบินสูงขึ้น แต่.....จะไม่มีมันก็ได้ ไม่มีมันฉันก็ยังเคลื่อนไหว...... ความรักมันเป็นอะไรมากมายต่อฉัน แต่ฉันก็อยากให้มันเป็นสิ่งที่ดีต่อหัวใจมากกว่า"
Some people come into our lives And quickly go... Some stay for awhile And leave footprints on our hearts And we are never,ever the same.....
ประตูรักห้องถัดไป - อาพัชรินทร์
|
|
|
|
|
|
|