Bloggang.com : yuttipung : พายุ

พายุ

ลมพายุคุบ้าครวญหวนคลั่ง
สิ่งที่ยั้งยังมิอาจต้านทานไหว
พลังร้ายมิมีคลายสลายไป
กลับยิ่งพัดกระจัดใจให้กระเจิง

เกิดมันขึ้นด้วยแรงแห่งกิเลส
ด้วยอาเพทคุกคามตามลุ่มเหลิง
แม้นหวังหนึ่งซึ่งเป็นดั่งพลังเพลิง
กลับว้างเวิ้งเปิงเปิดกระเจิดสิ้น

ลมคุ้มคลั่งไร้พลังจะรั้งต้าน
อันตรธานความหาญอาจให้ขาดวิ่น
พัดศักดิ์ศรีสิ้นพ่ายเสียบ่ายบิ่น
พร้อมกัดกินหมิ่นมนุษย์ชำรุดร่อย

ความเสรีฤามีเพียงความเวิ้งว้าง
เมืองเรืองพร่างพร้อยด่างมิห่างคล้อย
ทรากบางสิ่งเหลือทิ้งเพียงร่องรอย
เศษส่วนน้อยลอยล่องในครรลอง

วายุมุโรมโรยระโหยหาญ
คัคนานต์ปานจะไหวให้คล้ายหมอง
สุริยะยังจะยั้งพลังรอง
หากวารียังไหลรี่ไม่มีหยุด

ฉัน...กระแสหนึ่งซึ่งกระเซ็น
ลอยลำเค็ญกระเด็นไกลเกินยั้งยุด
เป็นไปตามกระแสแม้รั้งฉุด
ระโรมรุดรัวร้องก้องปฐพี

แต่ลมร้อนมิโรยร่อนดอนสวรรค์
อัศจรรย์อันเป็นเหตุของเปรตผี
หวนเสียงโหยโรยละ...อเวจี
ครั้นครานี้มนุษย์รั้นกีดกันใคร

ลมพายุคุบ้าครวญหวนคลั่ง
สิ่งที่ยั้งยังมิอาจต้านทานไหว
พลังร้ายมิมีคลายสลายไป
กลับยิ่งพัดกระจัดใจให้กระเจิง

แต่งสิ้นสุด ณ 29 กรกฎาคม 2538 (หากพายุยังพัดอยู่)

หลังจากเว้นว่างจากการเขียนบล็อกไประยะหนึ่งเนื่องจากภาระการงาน ก็เลยต้องใช้วิธีหากินง่ายๆ ด้วยการนำกลอนเก่าๆ ที่เขียนไว้มาลงที่นี่

ความจริงตอนเลือกมาลงก็ไม่มีเหตุผลอะไร อ่านดูกลอนเก่าๆ ที่เขียนนั้นหาดียาก ก็พยายามเลือกที่คิดว่าแต่งได้ดีระดับหนึ่งมา แล้วก็เจอกลอนบทนี้เข้า

ผมจำไม่ได้ว่าทำไมถึงแต่งกลอนบทนี้ คิดว่าสมัยหนึ่งพยายามแต่งกลอนที่มีเนื้อหาจริงจังมากขึ้น ประกอบกับตนเองชอบแต่งกลอนยามว่าง ฝนตก ซึ่งระหว่างแต่งเชื่อแน่ว่าคงไม่ใช่ฝนตกเปาะแปะเป็นแน่แท้

พายุ ในกลอนบทนี้ความจริงเป็น พายุอารมณ์ในใจมนุษย์ครับ แต่รู้สึกบังเอิญพิกลว่าพ้องกับช่วงที่เพิ่งเกิดพายุไซโคลนนาร์กิสเหมือนกัน ไม่ว่าภัยธรรมชาติ หรือภัยจากมนุษย์ ล้วนน่ากลัว และสะท้อนว่าแท้จริงคนเรานั้นตัวเล็กนัก ยิ่งยามเมื่อเจอกับภัยที่คาดไม่ถึง

Create Date : 09 มิถุนายน 2551

Last Update : 11 มิถุนายน 2551 12:21:01 น.

17 comments

Counter : 903 Pageviews.

อ่านจนจบ จะไม่ทักทายก็กะไรอยู่...สวัสดีค่ะ

โดย: กาบชมพู

วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:19:31:07 น.

สวัสดีครับ ขอเข้ามาอ่านด้วยคนครับ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:23:28:53 น.

โดย: renton_renton

วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:16:34:18 น.

ตามมาจากเวปสารคดีก๊าบ

โดย: ม่วนน้อย

วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:19:15:59 น.

มนุษย์ตัวเล็กๆ นี่แหละ ก่อพายุแห่งการทำลายล้างมานักต่อนัก

เมื่อวานซืนฝนตกฟ้าร้องน่ากลัวมาก
กี๋ต้องพาลูกๆ(หมา) ไปหลบในห้องนอน หมากี๋กลัวฟ้าร้องอ่ะ

แต่ฟ้าคำรามลั่นมาแต่ละที เหมือนอยู่เหนือหัวเราไปนิดเดียว
ตอนนั้นยังนึกอยู่เลยว่า ถ้ามีภัยธรรมชาติจริงๆ จะหลบยังไงถึงจะพ้นหนอ

ปล.อัพบ๊อกแล้วนะคะ

โดย: กี๋พกแป้ง

วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:21:08:51 น.

กาบชมพู, Insignia_Museum, ม่วนน้อย
^
^
^
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันครับ

คุณกี๋
^
^
^
คร้าบ

โดย: yuttipung IP: 58.9.186.25 วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:10:33:26 น.

จิตมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง จริงๆค่ะ
เห็นภาพประกอบ แล้วนึกถึง พายุอารมณ์ ในใจมนุษย์
พายุอารมณ์แต่ละคน ที่ซ่อนไว้ภายในร่างกาย
รอจังหวะการเคลื่อนตัวออกมาภายนอก ดูแล้วน่ากลัวจังเลยค่ะ

โดย: Shallow Grave

วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:14:26:52 น.

ขอเชิญชวนคุณYuttipung เข้าชมภาพยนตร์สั้น ของกลุ่ม Mit Out Sound Films ณ MU MU Gallery (GTMA German Thai Media Association) สาธร ซอย 1 ดูรายละเอียดได้ที่ //mitoutsoundfilms.blogspot.com/
ขอบคุณครับ

Mit Out Sound Films

โดย: Mit Out Sound Films Showcase IP: 203.107.203.48 วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:16:52:29 น.

^
^
^
ภาพประกอบจริงแล้วคือภาพทางอากาศของพายุนาร์กิสนั่นเองครับ

โดย: yuttipung IP: 58.9.185.239 วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:16:52:54 น.

ขอบคุณที่แวะไปคับ

โดย: พรเก้าประการ

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:1:34:34 น.

พายุในใจคนนี่แหละค่ะ ร้ายแรงที่สุด
ยากจะหยุดยั้ง และยากจะเยียวยา

โดย: rebel IP: 125.24.171.128 วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:20:44:26 น.

โดย: a_mulika

วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:22:55:39 น.

โฮ่ย.... หายไปนานมากๆ

ผมเวียนเข้ามาดูจนท้อใจไปแล้วนะครับนี่ นึกว่าคุณจะเลิกเขียนบล็อคไปแล้วซะอีก

ดีใจที่กลับมานะครับ

โดย: แฟนผมตัวดำ

วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:13:27:14 น.

มาอ่านบทกวีจากสมุดบันทึกเล่มเก่าแก่

โดย: wayakon

วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:20:04:41 น.

พรเก้าประการ
^]
^
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเช่นกันครับ

rebel
^
^
นั่นสิครับ แต่พอเห็นนาร์กิสแล้วบางทีพายุในใจคนก็อาจกลายเป็นเรื่องเล็กๆ ไปก็ได้นะครับ

a_mulika
^
^
ดื่มน้ำเยอะอยู่แล้วครับ

แฟนผมตัวดำ
^
^
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนบ่อยๆ ครับ

wayakon
^
^
ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ

โดย: yuttipung IP: 202.44.8.100 วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:22:24:44 น.

พายุอารมณ์แรงร้ายทำลายชนม์
คือจิตตนก่อเกิดระเบิดบ้า
ใช้จิตกล่อมอารมณ์บ่มปัญญา
ใช้ดวงตาแห่งจิตทำลายมัน

โดย: ผ่านทาง IP: 118.173.161.63 วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:27:19 น.

^
^
^
มีมาแต่งต่อด้วย :)

โดย: yuttipung IP: 58.9.187.109 วันที่: 4 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:29:03 น.