21/10/16 ตื่นสายกว่าที่ตั้งใจ ลงไปหม่ำข้าวเช้าของโรงแรมดีกว่า ลงมาที่ห้องอาหารพนักงานยื่นพลาสติกรูปคนอันเล็กๆให้ บางคนก็ได้เป็นไข่พลาสติก คืองงว่าเอามาทำไมหว่า?? พอเดินมาที่โต๊ะ เลยถึงบางอ้อ ว่าเอาไว้วางว่าโต๊ะนี้มีคนนั่งอยู่และยังทานไม่เสร็จ โต๊ะไหนทานเสร็จ ออกจากห้องอาหาร ก็เอาพสาสติกอันนี้ไปคืนเจ้าหน้าที่ คือแบบ เข้าใจคิดอ่า ใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ

                     ที่นั่งบน TRA คล้ายๆ THSR แต่เป็นที่นั่งแบบ 2 ที่คู่กัน หลังที่นั่งเราเป็นแก๊งส์คุณป้า 4 คน คือคุยกันเสียงดัง แถมเปิดโทรศัพท์ ดู รายการเพลงอะไรไม่รู้ คือดังมาก คนในรถก็มองกัน แต่แก๊งส์คุณป้าก็ไม่รู้สึก คือตั้งแต่มาไต้หวัน 2 รอบเพิ่งเคยเจอนี่แหละ (-"-) ปกติคนทั่วไปจะมีมารยาท นั่งกันสงบๆ ไม่รบกวนคนอื่น ซักพักมีผู้หญิงคนนึง นั่งอยู่เบาะหน้าเรา คงทนไม่ไหว เดาว่าคงบอกแก๊งส์ป้า ถ้าจะเปิดอะไรเสียงดัง ให้ใส่หูฟัง เพราะเห็นทำท่าเสียบหูฟัง แก๊งส์ป้าเลยปิดเพลงทันที โหยยย อยากลุกขึ้นปรบมือให้ผู้หญิงคนนั้นจริง ที่นำความสงบมาสู่เรา
นั่งไปสักพักเราก็หลับ (นั่ง 3 ชั่วโมงแหนะ!!) แต่เพื่อนที่ไปด้วยมาเล่าให้ฟังที่หลัง ตอนมันกำลังเคลิ้มๆ แก๊งส์ป้าจะลุกออกไปชมวิว หรือเข้าห้องน้ำนี่แหละ แทนจะคว้าพนักเก้าอี้ กลับมาคว้าหัวเพื่อนเรา!!! คืออาจจะคว้าพลาด แต่คือ She ไม่ขอโทษค่าาาา แล้วแก๊งส์ She ก็เม้าส์มอยเสียงดังตลอดทาง คือผู้หญิงข้างหน้าลงที่เมืองไหนไม่รู้ เลยไม่มีฮีโร่ปราบแก๊งส์ป้าเลยยยย

                   
ถึงเมืองไถหนาน คนลงเยอะมากกก รถเริ่มโล่ง ซักพักก็มาถึงสถานี Kaohsiung Station หรือถ้ามาโดย THSR ต้องมาลงสถานี  Zuoying ทั้ง 2 สถานีีเชื่อมต่อกับ KMRT เลย สะดวกมากๆ   ตอนนี้ที่ Kaohsiung สามารถใช้ Easy Card ได้แล้ว ไม่ต้องใช้ i-pass เราเลยใช้ Easy Card แตะขึ้น KMRT ได้เลย 

                     เราจองที่พักไว้ที่ Backpacker inn ต้องลงสถานี Central Park การเดินทางคือ Exit 2 ออกจากสถานี เดินตรงไปแล้วข้ามถนน จะเห็น Shop New balance , Mizuno ก็เดินต่อไปอีกหน่อยก็ถึง ที่นี่เปิดให้ Check in ตอน 4 โมงเย็น แต่ตอนนั้นคือเกือบเที่ยง เลยฝากกระเป๋าไว้ก่อน ที่พักที่นี่มีทั้งแบบห้องรวม ห้องส่วนตัว เราจองแบบห้องส่วนตัว ราคาจะแพงขึ้นมานิดนึง แต่ก็ถือว่าถูกกว่าโรงแรมอื่นอยู่นะ เราจองห้องเตียงเดี่ยว 2 เตียง จองมาได้ 1500 TWD

                     อันนี้คือเราเอ๋อมาก ปกติโรงแรมที่เคยพักจะเก็บเงินก่อนแล้วออกใบเสร็จรับเงินให้ แต่ที่นี่ไม่มีอะไรเลย มีแต่ให้กรอกเอกสาร Check in เราก็คิดว่าสงสัยเก็บเงินตอน Check out มั้ง พอรุ่งขึ้นตอน Check Out เค้าก็ไม่เรียกเก็บ เลยบอกเค้าว่ายังไม่ได้จ่ายเงิน เค้าก็บอกเราจ่ายแล้ว คืองง จ่ายตอนไหนหว่า?? ปรากฎว่าเค้าชูใบเสร็จซึ่งแปะกับใบ Check in ว่ามีการจ่ายเงินแล้ว เลยถึงบางอ้อว่าสงสัยเค้าตัดบัตรเครดิต ตอนที่เราจองเลย (ใครมันจะไปรู้หล่ะ แหง่ววว)

                    ฝากกระเป๋า แล้วออกมาจากที่พักตอนเที่ยง ไปไหนดีหว่า กะว่าจะไป Pier-2 center ตอนเย็นๆ เลยตกลงว่าไปหาร้านชา Thai like tea กินดีกว่า ข้อมูลที่อ่านเจอมาคือนั่ง KMRT สีแดง ลงสถานี Houyi (KMU) Exit 2 พอออกมาแล้วววว ไปไหนต่อหว่าเปิด GPS ของเครื่องเรา หาร้านไม่เจอ เปิดของเพื่อนที่ไปด้วยคือหาเจอแต่เจอแบบงง เดินตาม GPS ไปทางซ้าย แล้วเข้าซอยแรก คือหาร้านไม่เจอ เลยหาว่ามีร้านอะไรใกล้ๆ เจอว่าเป็นร้านอาหาร Lapain คือเจอร้าน Lapain แล้ว เป็นร้านเล็กๆ แล้วถัดไปอีกหน่อยคือ Thai like tea2 คือเจอแต่ประตูปิด เลยคิดว่าร้านปิดไปแล้วมั้ง T_T แต่ยังตะหงิดๆ เลยเดินออกอีกทางไปโผล่แถว KMRT ที่ Exit 3 แต่ยังไม่ลง เดินไปทางซ้ายเพื่อกลับ Exit 2 ทางเดิม 

                  ตอนเดินผ่าน ทางลง KMRT แบบลิฟต์ ทันใดนั้น สายตาเราก็มองเห็นร้าน Lapain ทางซ้ายมือ พอมองถัดไปเจอแล้ว ร้าน Thai like Tea 2 คือร้านไม่ได้อยู่ริมถนน แต่อยู่หลังพื้นที่ฟุตบาทของ KMRT ที่มีต้นหญ้า ต้นไม้บัง สรุปคือ ที่เราเดินตอนแรก คือเดินอ้อมไปถนนหลังร้านเป็นวงกลมจ้าาาา (-"-)

             



      ไปถึงร้าน คือถ้าสั่งชาก็คือชาตรามือ แต่เราสั่งอย่างอื่น เพราะชาตรามือ ชานม กินที่เมืองไทยก็ได้ ก็ชี้รูปเครื่องดื่มที่เป็นแนวกาแล็คซี่ แล้วสั่งเลย น้ำอะไรไม่รู้ 5555 ราคา 65 TWD น่าจะเป็นน้ำที่มีส่วนผสมของน้ำอัญชัญ มะนาว น้ำสัปประรด คือกินแล้วสดชื่น อร่อยมากกก คลายร้อนไปได้เยอะเลย  

             

      ออกจากร้านก็หาที่เที่ยวต่อ เปิดหนังสือที่เอามาด้วยเจอว่าสถานี  Aozihdi มีทางออกไปพิพิธภัณฑ์ เลยนั่ง KMRT สายสีแดงถัดไปอีก 1 สถานี พอไปถึงยังไม่ออกจากสถานี ไปยืนดูแผนที่ คือไกลอ่าาาาา  เดินไม่ไหว  สถานที่เที่ยว แต่ละที่ต้องนั่ง Taxi ไป หรือมีรถประจำทางผ่าน หรือเปล่าไม่รู้เพราะเราไม่ได้หาข้อมูลมา  เลยตกลงใจกลับดีกว่า ไปตามแผนเดิมของเรา

                   
 นั่ง KMRT สายสีแดง มาเปลี่ยนเป็นสายสีเหลืองที่สถานี Formosa Boulevard จากนั้นนั่ง KMRT สายสีเหลืองไปลงสถานี  Sizihwan  Exit 1 เพื่อไป Takao Railway Museum คือสวนด้านหลังเท่าที่หาข้อมูลมาคือเดินทะลุไป Pier-2 Center ได้

   





                 Takao Railway Museum หรือพิพิธภัณฑ์รถไฟ  เป็นที่เก็บรวบรวม เรื่องราวเกี่ยวกับรถไฟตั้งแต่สมัยก่อน ที่นี่ไม่เสียค่าเข้า ใครเป็นสายสะสมตราประทับ พกสมุดมาได้เลย ตราประทับเยอะมากกกก  




เดินออกไปด้านหลังหวังจะไปสวนรถไฟ แหง่ววววว  อะไรคือเห็นรถไฟแค่ 3 ขบวน แล้วเป็นรั้วปิดทึบ ปรากฏว่าสวนรถไฟ เค้าปิด และอยู่ในระหว่างก่อสร้าง ซึ่งไม่รู้ว่าจะเปิดอีกเมื่อไหร่ แงๆๆๆๆๆๆ โชคร้ายจริงพวกเรา แล้วจะเดินไป Pier-2 Center ยังไงหว่าาาา  ระหว่างนั้นมีงานเข้าพอดี เราต้องทำงานส่งหัวหน้าทาง Web เลยหาที่นั่งทำงานผ่านมือถือ ส่วนเพื่อนเราหายไปเดินถ่ายรูป(มั้ง)

         




           เดินกลับเข้ามาในส่วนสำนักงาน เจอเพื่อนเรายืนคุยกับเจ้าหน้าที่อยู่ เลยไปยืนคุยด้วย ได้ความว่ามีรถ One day trip จ่ายค่าตั๋วในราคา 50 TWD ซึ่งต้นทางคือ  Takao Railway Museum แล้วรถจะผ่านสถานที่สำคัญต่างๆ เช่นกงศุลอังกฤษ Pier-2 Center ตลาดปลา ย่านสถาปัตยกรรมต่างๆ ไปตามจุดต่างๆ แล้ววนกลับมาที่เดิม เจ้าหน้าที่คุยเก่งมาก แนะนำสถานที่ต่างๆ ที่ควรไป คือแบบ เหยยย ดีงาม ที่เราหาข้อมูลมามันไม่มีอะไรแบบนี้เลย  แล้วรู้สึกว่าพลาดมาก ถ้ารู้อย่างนี้เราค้างที่เกาสง 2 คืนดีกว่า (รอแก้ตัวรอบหน้า) 

                   สำหรับรถ One Day Trip  ถ้าเป็นวันธรรมดา รถจะออกทุกๆ 1 ชั่วโมง แต่ถ้าเป็นวันเสาร์ อาทิตย์ รถจะมาทุกๆ 30 นาที ซึ่งถ้าเราแวะเที่ยวจุดต่างๆ ในวันธรรมดา เราจะมีเวลา 1 ชั่วโมง เพื่อมารอรถ ไปยังจุดถัดไป คือขึ้นคันไหนก็ได้ ที่เป็นรถของ One Day Trip ลักษณะรถจะเป็น Minibus ขนาดเล็กสีขาว คือจำลักษณะรถไว้ก็ได้ ตอนกลับมาขึ้น ถ้าไม่แน่ใจว่าใช่รถที่เราจะผ่านเส้นทางเที่ยวเราหรือเปล่า ก็โชว์ตั๋ว  การซื้อตั๋วคือจ่ายเงินที่คนขับ 50 TWD ต้องจ่ายเงินสดน้าาา จะได้ตั๋วสีแดงๆ มา 1 ใบ ห้ามทำหายนาจา

       




              ออกมาจากสถานีเป็นเวลา 15.30 น.ท้องฟ้ามืดครึ้มมากกก แถมฝนโปรยปรายลงมา ข้อเสียคือคนขับพูดอังกฤษ ไม่ได้เลย แต่เจ้าหน้าที่ในสถานีบอกคนขับไว้ให้เราแล้ว ว่าพวกเราจะลงที่สถานกงศุลอังกฤษ คือจะลงที่ไหน เอาแผนที่ชี้บอกคนขับไว้ก่อนก็ได้ พอถึงจุดเค้าจะไล่เราลงเอง 555555

     

                รถแล่นผ่านสถานที่ต่างๆ ฝนก็ตกลงมาอย่างหนักหน่วง คือพอถึงป้ายสถานกงศุล คนขับก็ให้เราลง คือฝนตกหนักมาก ไม่ลงได้ไม๊ ก็สื่อสารกันไม่เข้าใจ เลยลงก็ได้ วิ่งเข้าที่หลบฝน คือ สถานกงศุล ต้องเดินไต่บันไดขึ้นเขาไป วิ่งไป 7-11 หาซื้อเสื้อกันฝน ฝนตกหนักมาก ถึงมากที่สุด ไม่สามารถเดินขึ้นได้ เพราะเสี่ยงกับการลื่นตกเขา เพราะต้องเดินไต่ขึ้นไปสูงมาก เลยไม่ขึ้นก็ได้ เดินไปฝั่งตรงข้ามเพื่อถ่ายรูปกับคลื่นทะเล ถ่ายมันทั้งๆ ที่ฝนตก เพื่อรอเวลาอีก 1 ชั่วโมงที่จะขึ้นรถ

                   



  ถ้ามาวันที่อากาศดีดี ที่นี่สวยมากเลยนะ แต่เราโชคร้ายที่เจอฝน รอเวลา 1 ชั่วโมง จนกระทั่ง 4 โมงกว่า เจอรถมาจอด โชว์ตั๋วให้ดูเค้าก็พยักหน้าให้ขึ้นรถได้ ตอนแรกจะฝ่าฝนไปลง Pier-2 Center แต่รถ One Day Trip มันหมดตอน 5 โมงเย็น นั่นหมายความว่า ถ้าเราลง Pier-2 Center เราต้องหาทางกลับมาลง KMRT เอง ซึ่งถ้าเป็นวันอากาศดีดี เราเดินได้นะ แต่แบบฝนตกหนักมากกกกกกกกก เลยคิดว่าถ้าไปลง จะมีอะไรให้เดินเที่ยวไม๊ เพราะ  Pier-2 Center มันคล้ายๆ เอเชียทีค มีที่ถ่ายรูปสวยๆ ต้องเดินกลางแจ้ง แต่ฝนตก แล้วก็เย็นแล้ว ร้านมันคงไม่ค่อยมี เลยตัดใจ ไม่ไปก็ได้ นั่งดูแค่วิวฝ่าสายฝนอยู่บนรถ จนรถวนกลับไปจอดที่  Takao Railway Museum ก็นั่ง MRT กลับไปดู Dome Of Light ที่ สถานี Formosa Boulevard

       




           Dome of light อยู่ในสถานีเลย คือตอนเราไปถึงมีเสียงดนตรีด้วย คือสวยมากๆ เลย ยืนถ่ายรูปอยู่นาน เลยตัดสินใจไปตลาดลิ่วเหอ หาอะไรกินดีกว่า เพราะตั้งแต่เช้า ยังไม่ได้กินอะไรเลย นอกจากน้ำกาแล็คซี่ ที่ร้าน Thai like Tea2


เดินไปทาง Exit 11 ออกจากสถานีเดินเลี้ยวซ้าย เป็นถนนขายของกินทั้งเส้นเลย หิวมาก เจอร้านขายไก่ทอดซื้อกินก่อนเลย เป็นไก่ชิ้นเล็กๆทอดกรอบๆ โรยผง Spicy  ราคา 100 TWD  เดินมาเจอร้านขายหอยย่าง ตัวละ 40 TWD 3 ตัว 100 เลยจัดมา 3 ตัว เดินๆ ไป คือ พวกของทะเล กุ้ง หอย ตัวใหญ่มากกก น่ากิน แต่มีแต่ภาษาจีน และไม่มีราคาติด คนขายสื่อสารไม่รู้เรื่อง กลัวราคาจะแพง เรากับเพื่อนเลยเลือกกินหอยทอดดีกว่า จานละ 50 TWD คือหอยทอดที่นี่ เค้าจะทอดกับผักใบเขียว คืออร่อยอ่ะ ดีงาม แป้งเหนียวๆ คล้ายออส่วน เดินๆ ไปเจอร้านขายน้ำ เป็นน้ำใสๆ ใส่วุ้น เปรี้ยวๆ อร่อยดี ถ้วยละ 20 TWD  เดินมาเจอร้านขายนมอะไไม่รู้ มีผลไม้ คนต่อคิวยาวมาก เลยต่อคิวด้วย 5555 ปรากฏว่าเป็นนมแคนตาลูป อร่อยดีรสธรรมชาติ ไม่หวาน เห็นหน้าร้านมีรูปคนมากินติดไว้เต็มเลย สงสัยเป็นร้านดัง

 



                  กลับที่พักไปเอาของเข้าห้อง แล้วเตรียมตัวออกไปเดินตลาด Shinkuchan ออกจากที่พักเดินตาม GPS ไปทางซ้าย คือ GPS มันแปลก บอกให้ข้ามถนนไปทางขวา พอข้ามไป GPS ก็ชี้บอกให้ข้ามถนนกลับมาทางเดิม ระหว่างทางฝนก็ตกลงมาอีกแล้ว คือชั่งใจว่าจะไปตลาด หรือไม่ไปดี เสื้อกันฝนก็ไม่ได้เอาลงมา สุดท้ายก็เออ เดินกลางฝนละกัน 

   



                ตลาด  Shinkuchan ถ้าออกจากที่พักเรา เดินไปทางซ้ายจะผ่าน Shop Adidas แล้วเดินต่อ จะเห็นร้าน POYA อยู่หัวมุม ในร้าน POYA ก็จะเป็นร้าน 4 ชั้น ขาย Stationary , ของจุ๊กจิ๊ก Gift Shop ออกจากร้านเดินไปถนนทางซ้าย ก็จะเข้าสู่ย่าน Shinkuchan  ฝนก็ตกๆ หยุด อาศัยเดินไป หลบฝนตามร้านค้าต่างๆ ไป
ตลาดที่นี่ก็เหมือนตลาดกลางคืนย่านอื่น มีขายเสื้อผ้า ของกินเล่น มีร้านรองเท้า ถ้ามองจากที่พักเราอยู่ตรงกลาง ตลาดคืออยู่ด้านหลังเลย เดินวนเป็นสี่เหลี่ยมแล้วมาทะลุออกตรงถนนที่เราข้าม ตอนออกมาจาก KMRT แล้วเดินตรงไปที่พักแหละ 4 ทุ่มแล้ว กลับที่พักนอนดีกว่า เจอกันพรุ่งนี้