*** ค่อนข้าง spoiler***เรื่องเริ่มเล่าจากมุมมองของ Sabine เธอเสียสามีชื่อ Parsifal ที่มีเชื้อเอดส์ไปอย่างกะทันหันในชั่ววันเดียว ทั้งที่เธอทำใจไว้ว่าเขาน่าจะอยู่ได้อีกหลายปี Parsifal สามีของเธอเป็นพวกรักร่วมเพศ เขาสร้างฐานะจากอาชีพขายพรม แสดงตลกเป็นอาชีพเสริม ต่อมาก็พบรักแท้กับลูกครึ่งเวียตนาม-ฝรั่งเศสชื่อ Phan Sabine หลงรัก Parsifal ตั้งแต่แรกเจอในร้านอาหาร เธอกลายเป็นผู้ช่วยนักมายากลของเขา ติดตามเขามาตลอด 20 กว่าปีทั้งที่เขาไม่มีทางรักตอบเธอได้ แต่ Parsifal ก็รับ Sabine มาใช้ชีวิตร่วมกันในบ้านหลังใหญ่กับ Plan อย่างมีความสุขและเข้าอกเข้าใจกันสามคน... จนพวกผู้ชายเป็นเอดส์ ...เมื่อ Phan ตายเพราะเอดส์ Parsifal แต่งงานกับ Sabine เพราะเป็นห่วงเธอที่จะถูกทิ้งไว้คนเดียว เขาเริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวหลายอย่างให้เธอฟัง ก่อนจะจากไปโดยไม่ทันเล่าความลับสำคัญที่สุดให้เธอฟัง นั่นคือเขายังมีครอบครัวอยู่ในเนบราสก้า เขาไม่ใช่ลูกคนเดียวที่เสียพ่อแม่ไปในอุบัติเหตุอย่างที่บอกทุกคน--แม้แต่ชายคนรัก และสมาชิกครอบครัวบางคนกำลังจะมาแอลเอSabine เป็นลูกสาวแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ที่ยังนัดเจอกันแทบทุกวัน เธอพยายามหาเหตุผลให้การกระทำของสามี Parsifal ไม่ใช่คนได้ดีแล้วทิ้งครอบครัว คำถามที่เกิดขึ้นคือทำไมต้องโกหก? ครอบครัวแบบไหนกันที่สามีเธอลบไปจากอดีตอย่างสิ้นเชิง? ท่ามกลางความโหยหาถึงสามีที่ไม่มีตัวตนให้มองหาในอนาคตอีกแล้ว Sabine ตัดสินใจย้อนกลับไปหาสามีในอดีต เด็กชายในเนบราสก้าที่มีเหตุผลบางอย่างให้ละทิ้งครอบครัว สร้างตัวตนใหม่ และไม่กลับไปอีกเลยนิยายเรื่องนี้ห้ามคนที่กำลังโศกเศร้าอ่านเด็ดขาด! อารมณ์ที่แผ่ซ่านออกมาขณะอ่านช่วงแรกคือโหยหาหวนไห้ เนิบนาบราวกับชีวิตแทบจะหยุดนิ่งไปแล้ว (อันน่าจะเป็นเหตุให้หลายคนเลิกอ่าน หรือปาทิ้งตั้งแต่อ่านได้ไม่ถึงร้อยหน้าแรก เล่มที่ได้มาก็ดูบวม ๆ พิกล ไม่รู้เพราะโดนปาลงส้วมรึเปล่า)ต้องบอกอย่างจริงใจว่าเนื้อเรื่องไม่มีอะไรน่าสนใจเป็นพิเศษ โทนอารมณ์คล้ายหนังช่องฮอลมาร์ค คือออกแนวละเมียดละไม รู้สึกได้ถึงสายสัมพันธ์อบอุ่นในครอบครัว (อาจติดเศร้าเล็กน้อย) จบลงด้วยความหวัง แต่แทบจะไม่มีแอ๊คชั่นอะไร อาจพูดได้ว่าเป็นหนังภาพสวยที่น่าเบื่อ แต่ในบางอารมณ์ เรากลับนั่งดูจนจบได้อย่างอิ่มอารมณ์ผู้แต่งไม่ได้แยกเนื้อเรื่องเป็นบท ๆ แต่แบ่งเป็นสองส่วน ส่วนแรกเป็นการแนะนำตัวละคร บอกเล่าสถานการณ์ปัจจุบัน สลับกลับไปพูดถึงความสัมพันธ์ในอดีตและความฝันถึงผู้ตายบ้างเป็นระยะ ๆ ส่วนที่สองถึงจะเดินเรื่องต่อจริง ๆการเดินเรื่อง: เรื่องเล่าจากมุมมองของ Sabine ที่เหมือนชีวิตหยุดนิ่งอยู่ในช่วงไว้ทุกข์ เธออาจเห็นหรือทำบางอย่างแล้วก็นึกถึงฉากในอดีต แล้วก็เล่าออกมา บอกให้เรารู้พื้นเพความเป็นมาของสามีเธอกับคู่รักเกย์และเธอในขณะเดียวกัน เหตุการณ์ในปัจจุบันก็มีความคืบหน้า เพราะครอบครัวของ Parsifal จะมาเยี่ยม ประเด็นของครอบครัวที่ซาบีนเล่าค่อย ๆ ขมวดไปสู่หนังสือช่วงที่สอง ฉากในเนบราสก้า ย้ำความจริงใจอีกรอบว่าถ้าอยากอ่านให้สนุก ต้องไม่รู้อะไรก่อนเลยจะดีที่สุด เปิดอ่านไปเท่าที่จะอ่านได้ แล้วค่อยตัดสินใจว่าสำนวนแบบนี้ อารมณ์และพล็อตนี้...อยากอ่านต่อไหม เพราะคิดว่าความสนุกของหนังสือเล่มนี้ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ส่วนตัว ข้อเด่นของหนังสือคือเขียนได้ให้อารมณ์ดี หนังสือน้อยเล่มที่เราอ่านแล้วรู้สึกได้ถึงอารมณ์บางอย่าง แต่เล่มนี้ อ่านแล้วรู้สึกเนิบ ๆ เศร้า ๆ อ้อยอิ่ง ตรงกับโทนไว้ทุกข์ของตัวเรื่องเลยประสบการณ์ส่วนตัว: เนิบนาบจนเกือบเลิกอ่านเหมือนกัน โชคดี (รึเปล่า?) ที่ซื้อมาโดยไม่มี dust jacket เลยไม่รู้พล็อต แถมจำไม่ได้ว่าคุณมะวันเคยรีวิวไว้แล้ว เลยอ่านต่อไปเรื่อย ๆ ค่อนข้างชอบสำนวนที่เรียบง่ายแต่กินใจ ดูไม่มีอะไรแต่ชวนให้ติดตามอ่านต่อ เลยยังไม่วาง แม้จะรำคาญอยู่บ้างที่เนื้อเรื่องเหมือนจะย่ำอยู่กับที่ โชคดีซ้ำสองเมื่อตัดสินใจอุทิศเวลาหนึ่งวันเต็ม ๆ ตะลุยอ่านรวด ผลคือสร้างอารมณ์ร่วมได้ชนิดท่วมท้น หลุดเข้าไปอยู่ในโลกหนังสือ ที่มีแต่หิมะไกลสุดลูกหูลูกตา (ฉากในช่วงหลังคือเนบราสก้า) อบอุ่นและงดงาม อิน ขนาดนอนแล้วฝันถึงตอนจบที่ยังอ่านไม่ถึง แล้วร้องไห้ในฝันเป็นวรรคเป็นเวรและสุดท้าย อ่านจบลงด้วยความรู้สึกที่ดี จัดเป็นหนังสือเล่มแรกที่อ่านและนางเอกเป็นผู้หญิงที่แต่งงานกับพวกรักร่วมเพศที่มีคู่อยู่แล้ว ...คล้ายกับครอบครัว สามคนผัวเมีย?
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
