เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ในเวนิส..นครแห่งความสำราญที่เปรียบเสมือนหญิงงามเมืองในอดีต นครที่ผู้คนเสพย์สิ่งตื่นตาตื่นใจ เพรียกหาความเบิกบานบันเทิงใจกันอย่างไม่รู้จักอิ่มเอม นิยายเดินเรื่องด้วยฉากในปี 1498 เป็นหลัก สลับกับจดหมายของ Catullus กวีชื่อดังในยุคโรมันรุ่งเรือง ช่วง 63 ปีก่อนคริสต์กาล บทกวีกล่าวถึงความรักที่เขามีต่อ เลสเบีย หญิงสูงศักดิ์ชาวโรมันที่ยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายมากหน้าหลายตาโดยไม่สนคำครหาเวนิส ปี 1498 คือสวรรค์ในแดนดินสำหรับสองพี่น้อง Wendelin และ Johann von Speyer ชาวเยอรมันที่เดินทางรอนแรมมาเพื่อแนะนำให้ชาวเวนิสรู้จักศาสตร์แห่งสิ่งพิมพ์ มันเป็นการปฏิรูปใหม่ที่จะช่วยให้ผลิตหนังสือได้ครั้งละหลาย ๆ เล่ม แทนที่จะนั่งคัดลอกทีละแผ่น หลังเดินทางมาถึงเวนิส สองพี่น้องเริ่มผูกสัมพันธ์กับบรรดาผู้มีอิทธิพลและเชื้อพระวงศ์ และเลือกแต่งงานกับสาวเวนิสที่ต่างกันไปคนละแบบ Lussieta อบอุ่นเบิกบาน เธอเป็นภรรยาที่อุทิศตนเพื่อสามีและครอบครัว ข้อเสียคือเชื่อถือโชคลางจนบางครั้งขัดใจกับ Wandelin Paola เย็นชาและมีทีท่าเป็นการเป็นงาน เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งกระด้างแต่มีหัวธุรกิจ เวนิสต้อนรับสองพี่น้องเป็นอย่างดี แต่เวนิสก็เหมือนกับสายน้ำที่ปรวนแปรยากจะหยั่งถึง ไม่นาน คู่แข่งการพิมพ์ที่มีตัวพิมพ์สวยกว่าก็ปรากฎขึ้น พร้อมกับนักบวชผู้ต่อต้านการพิมพ์อย่างหัวชนฝา และข่าวลือน่ากลัวที่บอกว่าคนพิมพ์หนังสือมีส่วนเกี่ยวข้องกับการสร้างเหรียญปลอม ตามมาด้วยการ เชือดไก่ให้ลิงดู ของทางการ หากแต่ Wandelin ยังคงต่อสู้ต่อไป และหวังว่าบทกวีของ Catullus จะช่วยพลิกสถานการณ์ให้เขาได้ และ Catullus ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ใช้ชีวิตโลดแล่นอยู่ในเวนิสเช่นกันFelice Feliciano อาลักษณ์หนุ่มรูปงามผู้เปี่ยมเสน่ห์และแจกจ่ายความรักออกไปให้ทุกคนอย่างทั่วถึง หากแต่สิ่งเดียวที่เขาหลงไหลคือตัวอักษร และคนเดียวที่เขาใส่ใจคือบรูโน่ Sosia Simeon หญิงร่านสวาทชาวดัลเมเชียที่ออกล่าผู้ชายมาเก็บรายชื่อไว้ในสมุดบันทึกส่วนตัว กามารมณ์คือสัญชาตญาณที่สองในชีวิตเธอ เธอผ่านชายมาแล้วอย่างโชกโชน..ทั้งหมอ ชาวบ้าน ผู้สูงศักดิ์ เธอไม่ยอมตกอยู่ในอาณัติใคร แม้แต่ Rabino หมอชาวยิวที่ช่วยรักษาเธอและยอมแต่งกับเธอทั้งที่ไม่ได้รักBruno Uguccione อาลักษณ์หนุ่มที่เคยสดชื่นเปล่งปลั่งเป็นหนุ่มรูปทองไม่แพ้เฟลิซ จนกระทั่งเขาย้ายมาเวนิสและตกเป็นทาสเสน่หาของโซเซียอย่างโงหัวไม่ขึ้น เขามีชีวิตอยู่เพื่อรอให้เธอเรียก และหลงไหลบทกวีของ Catullus ซึ่งชีวิตจริงช่างพ้องกับชีวิตของเขาอย่างไม่น่าเชื่อGentilia Uguccione น้องสาวของบรูโน่ที่ถูกส่งเข้าสำนักชีหลังกลายเป็นกำพร้า แม้จะอยู่ใน Sant Angelo di Contorta อันมีชื่อฉาวโฉ่มาเป็นเวลานาน เธอยังคงเป็นหญิงพรหมจรรย์เพราะความอัปลักษณ์ผิดพี่ผิดน้อง และความหมกมุ่นในศาสตร์มืดความรู้สึกหลังอ่าน ...อ่านจบลงด้วยความรู้สึกเฉย ๆ ไม่เกลียดแต่ก็ไม่ได้ชอบ เพราะโดยส่วนตัวแล้ว ไม่ค่อยชอบตัวละครยุคโบราณที่มีทัศนคติรับไม่ได้สำหรับคนยุคเราในแง่ของนิยาย เรื่องนี้จืดไปหน่อย ตัวละครดูมีมิติในระดับหนึ่ง แต่ไม่มีเสน่ห์หรือโดดเด่นเท่าที่ควร ทุกตัวดูเหมือนจะมีทัศนคติคร่ำครึในยุคนั้นคล้ายกัน (อาจยกเว้นตัวโซเนียที่ดูมีสีสันที่สุดในเรื่องก็ว่าได้)ในแง่ของนิยายประวัติศาสตร์ เรื่องนี้บรรยายถึงเวนิสและบรรยากาศได้ดีมาก เห็นภาพนครที่การค้าคึกคัก พ่อค้าแต่งตัวฟู่ฟ่า ขุนนาง..ชนชั้นอภิสิทธิ์..คอยชุบมือเปิบและกุมเศรษฐกิจของเมืองไว้ ตัวละครหลายตัวเป็นบุคคลที่มีอยู่จริง นอกจากนี้ ภาษาของผู้แต่งก็สละสลวย ใช้การเปรียบเทียบได้สวยงาม ละเมียดละไม (ควรพกพจนานุกรมไว้ใกล้ตัวขณะอ่าน)** SPOILER**(1) ตัวละครที่ชอบใจในช่วงแรก เปลี๊ยนไป๋ในตอนท้าย กลายเป็นคนคร่ำครึงมงาย เหมือนกับว่าอยู่ ๆ คนแต่งก็จับนางเอกเปลี่ยนเป็นยัยบ้าปัญญาอ่อนที่ไหนไม่รู้ (คิดดู ทะเลาะกับสามีเรื่องตู้ที่เธอคิดว่าเป็นลางร้าย งอนมากขึ้นทุกวัน จนสุดท้ายล้มป่วยเกือบตาย พอรอดก็จับบทงอนต่อ พาลนึกไปว่าสามีจะวางยาไปโน่น) เลยรับไม่ได้นิดหน่อย(2) ตอนแรกชอบตัวโซเซียที่ร่านดี 555 แต่พอนานเข้าก็ชักเซ็ง ไม่รู้ว่าเธอออกมา 11รด ไปทั่วเมืองแบบนี้ได้ไง ทั้งที่ในเรื่องบอกว่าเธอไม่ใช่คนสวย ไม่ใช่คนมีเชื้อสายสูงส่ง ไม่ได้ยั่วยวนชายได้อย่างมีระดับแบบหญิงงามเมือง และก็ไม่ใช่ช็อคกะรี่ด้วย ...อ่านแล้วก็เลยงง ๆ ว่าแล้วผู้ชายติดยัยนี่ได้ไง? (3) ถ้ามองในแง่ชีวิตรัก พล็อตเหมือนมีสองเรื่อง เรื่องของ Wandelin-Lussieta ที่เน้นเรื่องวงการสิ่งพิมพ์ไปด้วย กับพล็อตรักสามเส้าระหว่างโซเซีย-บรูโน่-เฟลิซ แต่บอกตามตรงว่าไม่สนุกเลยสักพล็อต ถ้ามีฉากยื้อแย่งความรักมากกว่านี้หน่อยก็คงดี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
