Illustrator: Isol
Hardcover: 48 pages
Publisher: Henry Holt and Co. (October 14, 2004)

นักเขียนคนหนึ่ง (พอล ออสเตอร์) รับปากว่าจะเขียนเรื่องสั้นพิเศษสำหรับเช้าเช้าวันคริสต์มาสให้หนังสือพิมพ์นิวยอร์คไทม์ส ปัญหาคือเขาไม่ใช่นักเขียนที่จะเขียนเรื่องซาบซึ้ง เลยต้องมานั่งกลุ้มว่าจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับคริสต์มาสที่ไม่ซึ้งได้ยังไง

เมื่อนำปัญหาคับอกมาปรารภกับคนขายซิการ์ที่ชื่อ Auggie Wren เขาก็ได้คำตอบเป็นเรื่องสั้นจากประสบการณ์ของ Auggie เอง

มันเป็นเรื่องจากประสบการณ์ของ Auggie เมื่อเขาจับพวกจิ๊กของในร้านได้ พอวิ่งไล่ตามไป โจรรีบหนีเสียจนทำกระเป๋าเงินตกไว้ Auggie เก็บกระเป๋าไว้เฉย ๆ จนกระทั่งวันคริสต์มาส จึงนำไปคืนเพราะอยากทำดีในวันนั้น

แต่นิยายของออสเตอร์เสียอย่าง... ไม่เคยเขียนเรื่องดีงามสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว

* * * * * *

เป็นเรื่องที่สั้นจริง ๆ อ่านครึ่งชั่วโมงก็จบ
เนื้อเรื่องแบ่งเป็นสองส่วน เล่าด้วยน้ำเสียงของพอล ออสเตอร์ (ผู้เขียน) เหมือนเป็นบันทึกส่วนตัว
เปิดเรื่องมา เขาก็แนะนำให้เรารู้จักกับ Auggie Wren กับงานศิลป์ของเขา ...ซึ่งจขบ. คิดว่าเป็นคอนเซปต์งานที่เท่ห์มาก

ออสเตอร์เล่าต่อว่าเขาไปตกปากรับคำเขียนเรื่องสั้นไว้ แต่เขียนไม่ออก นาย Auggie คนนี้รู้เข้าก็บอกว่า..โอ้ย เอาเรื่องของผมไปสิ เลี้ยงข้าวผมมื้อแล้วผมจะเล่าให้ฟัง

...กลายเป็นเรื่องอีกเรื่องหนึ่ง เกี่ยวกับ Auggie กับหญิงชราตาบอด ที่แสร้งทำเป็นย่าหลานกันเพื่อฉลองวันคริสต์มาสด้วยกัน บรรยากาศของเรื่องควรจะจบอย่างงดงาม ถ้าตัว Auggie ไม่ทำอะไรบางอย่างลงไป

เพราะเป็นเรื่อง (โคตร) สั้น จึงไม่ค่อยได้ใจจขบ. เท่าไหร่ (ขนาดไม่มีปัญญาอ่านเรื่องยาว ก็ยังนิยมเรื่องยาวอยู่ดี) อีกอย่าง เรื่องมันไม่มีอะไรเลยจริง ๆ เล่าต่ออีกหนึ่งหรือสองประโยค บล็อกนี้ก็จะกลายเป็นสรุปเรื่องไปเลย

ประเด็นในเรื่อง..เท่าที่คิดออก..จะเกี่ยวกับ:
- การขโมย การขโมยสิ่งที่ผู้ครอบครองไม่ได้เป็นเจ้าของอยู่แล้วเรียกว่า 'ขโมย' ไหม?
- การรับและการให้ (เน้นว่าในวันคริสต์มาส)

สรุปง่าย ๆ ว่าเพราะเรื่องมันสั้น เลยไม่มีพลังในการส่งสารเท่าไหร่ (ความเห็นส่วนตัวนะ) แค่อ่านเพลิน ๆ เอาอารมณ์คุ้นเคยเวลาอ่านสำนวนออสเตอร์แค่นั้น

ในทางตรงข้าม เรื่องงานศิลป์ที่ Auggie Wren ใช้เวลาวันละไม่เกิน 5 นาทีทำมาตลอด 12 ปีต่างหากที่โดนใจเข้าเต็มที่ คือ มันก็ไม่มีความหมายอะไรเป็นพิเศษหรอก แต่จขบ. ชอบว่ามันเท่ห์ ลึกซึ้งดี

** Spoil (มั้ง?) * *

งานศิลป์ของ Auggie คืออัลบั้มภาพ
เขาจะไปยืนตรงมุมถนนจุดหนึ่ง ในช่วงเวลาที่แน่นอนของทุกวัน แล้วถ่ายภาพมา 1 ภาพมาติดในสมุดอัลบั้ม ทำเช่นนี้จนได้ภาพรวม 4000 กว่าใบ..เมื่อเขานำงานมาให้ออสเตอร์ดู

ส่วนประเด็นเรื่องหญิงชราตาบอด การเอากระเป๋าไปคืนขโมยเพราะเกิด Christmas spirit พอเจอย่าของขโมยอยู่คนเดียวเลยปลอมเป็นหลานชาย (หรือตัวขโมย) แล้วกลับทำตัวเป็นขโมยในตอนท้าย นี่ก็จุดประกายความคิดได้ระดับนึง แต่ไม่โดนใจ

Note:
แก้ไขหลังโดนท้วงว่า "อ่านไม่รู้เรื่อง" 555
ถ้ายังไม่รู้ ก็คงต้องบอกว่ามันมีให้รู้แค่นี้แหละ

Create Date : 07 กันยายน 2549
Last Update : 12 กันยายน 2549 2:18:17 น.		10 comments
Counter : 1489 Pageviews.
Share Tweet