สาวเป๋อเจอรักไม่ธรรมดา + Money! Honey! เงินมามะ หัวใจจ๊ะจ๋า บล็อกนี้ขอสวมวิญญาณสาวใสวัยแรกรุ่นหน่อย อ่านแล้ว กรุณางดกระแนะกระแหนเรื่องวัย (เพราะเปลืองพลังงานเปล่า ๆ 555) จขบ. เคยอ่านนิยายวัยแรกรุ่น ปกตูนสดใสพวกนี้มาบ้างแล้ว (ช่วงแรกจับไปรีวิวกับนิยายแปลเกาหลี) ยอมรับว่าช่วงแรกไม่ค่อยปลื้ม รู้สึกว่าเนื้อเรื่องไม่มีอะไร บางทีก็ไม่สมเหตุผล..และ "แพง" แต่เวลาเปลี่ยน วัย..เอ๊ย รสนิยมก็เปลี่ยนได้ นิยายแนวนี้มีข้อดีอยู่อย่างคือสำนวนสดใสซาบซ่า มุกวัยรุ่น (แหงล่ะ วัยรุ่นเขียนนี่) ไม่ยึดติดกับแนวเรื่องแบบเก่า ๆ เดิม ๆ อ่านไปอ่านมา..อย่าคิดมาก..ก็รู้สึกว่า..เออนะ ใสน่ารักดี คลายเครียดได้เหมือนกัน สองเล่มนี้เพิ่งได้มาครึ่งราคา เอาไว้อ่านแก้เซ็งก่อนนอนค่ะ พล็อตเน้นแปลกกุ๊กกิ๊กริรัก เด็กเริ่มโตอ่านได้ ฉากล่อแหลมที่สุดก็แค่จุ๊บปาก (ซึ่งคงต้องยอมรับแล้วว่าเป็นเรื่องจิ๊บ ๆ สำหรับเด็กรุ่นใหม่) สาวเป๋อเจอรักไม่ธรรมดา ผู้แต่ง: ปลาน้อยร้อยชั่ง สำนักพิมพ์ Come On พิมพ์ครั้งแรก 2548 ราคา 169 บาท ลูกเป็ดขี้เหร่ที่แสนธรรมดาอย่างฉัน "ฉิ่ง ทิฆัมพร แช่มช้อย" ที่ถูกรังเกียจเดียดฉันท์จากครอบครัว ทั้งยังไร้ตัวตนจากสังคมรอบด้าน ไม่ว่าจะเพื่อนในโรงเรียน รึแม้แต่อาจารย์ก็ยังไม่เคยจำชื่อฉันได้ แต่ประกายรัศมีความโดดเด่นของฉันก็เจิดจ้าขึ้น เมื่อไปเจอหนังสือ "กลเม็ดเด็ดหัวใจชายหนุ่ม" ที่รุ่นน้องลืมทิ้งไว้ ฉันจึงทดลองกับ "ต้าหลุน" พระเอกโฆษณาหมากฝรั่ง ผู้ชายในฝันของใครๆ ที่มีสโลแกนกระแทกใจสาวธรรมดาอย่างฉันที่ว่า "ทุกคนเป็นคนพิเศษของผม" ฉันต้องใช้ความหน้าด้านหน้าทนทำตามวิธีในหนังสือเพื่อพิสูจน์ว่าฉันมันโดดเด่นและเป็นคนพิเศษให้ได้!!! จขบ. ชอบเล่มนี้ค่ะ นางเอกค่อนข้างติงต๊องหน่อย ๆ เข้าคู่กับพระเอกขี้เล่นได้พอดี ถึงเรื่องราวความรักจะเริ่มต้นแบบไร้สาระ คือ นางเอกตามเรียกร้องความสนใจจากดาราเพื่อจะได้เด่นดังกับเขาบ้าง แต่เรื่องที่ตามมากลับน่ารักน่าติดตามดี (ฮาอีกต่างหาก) จุดที่ชอบคือคนแต่งไม่ได้วาดภาพตัวเอกไว้โดดเด่นเสียเว่อร์ ตอนท้ายเฉลยให้เห็นว่าทุกคนก็แค่คนธรรมดา ๆ เท่านั้นเอง ทำให้รู้สึกว่าความรักในเรื่องเป็นธรรมชาติดี มีตามกรี๊ดดารา มีฉากตามหึงกันนิดหน่อย แต่ไม่น่าเกลียดค่ะ Money! Honey! เงินมามะ หัวใจจ๊ะจ๋า ผู้แต่ง: มิเรียม สำนักพิมพ์ Come On พิมพ์ครั้งแรก 2548 ราคา 139 บาท เมื่อ "เพียว" นักล้วงกระเป๋าสาว ต้องตกกระไดพลอย(เงิน)โจน เป็นสายลับสาวสุดเซ็กส์(เสื่อม) ติดตามตัว "นาวิน" นักธุรกิจหนุ่มที่หนีงาน เพราะเบื่อชีวิตการเป็นมนุษย์เงินเดือน เส้นขนานสองเส้นมาบรรจบกันโดยไม่มีใครคาดคิด เมื่อนายนาวินอุตริจุ๊บเธอ แถมยังบอกอีกว่า "ไร้รสชาติชะมัด" กรี๊ด! สัญชาตญาณความเป็นหญิงรักนวลสงวนตัวทำงานแล้ว... ฮึ กล้าดียังไง เอามาห้าร้อยเดี๋ยวนี้นะ (รักนวลหรืองกกันแน่ยะ?) คนสองคนเข้ามาคลุกคลีกัน ต่างเติมเต็ม(และเติมเงิน)ให้แก่กัน เกิดความรักอันยิ่งใหญ่ ถ้าหากรักนี้ ไม่บอก ไม่พูด ไม่กล่าว.... เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ติดตามได้ในหนังสือเล่มนี้ค่ะ เล่มนี้ยังเดินเรื่องอ่อนไปนิด ไม่มีไคลแมกซ์ให้ลุ้น (ความจริงมี แต่เขียนผ่าน ๆ ไม่เน้นซะงั้น) แล้วก็ขมวดจบดุ่ยไปหน่อย เรื่องรัก: จขบ. ไม่ค่อยแน่ใจว่าพระเอกชอบนางเอกตอนไหนกันแน่ อ่านไปเรื่อย ๆ แล้วก็..อ้าว รักแล้วเหรอ? แต่เก๊กอยู่ จากนั้นก็แยกจากกันนาย 6 ปี พอเจอกันก็มีแฟนเก่าโผล่มา (แบบไม่ค่อยมีบท แต่ส่งผลกับเรื่อง? งงอีกแล้ว) แล้วก็สรุปจบห้วน ๆ นิดหน่อย ...คนแก่งง เนื้อเรื่องโดยรวมเดินเรื่องแบบเว่อร์ ๆ คล้ายการ์ตูน เช่น ครอบครัวนางเอกใช้เงินกันแหลก ในขณะที่นางเอกต้องออกไปล้วงกระเป๋าเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว แล้วแม่ก็เชียร์ให้ลูกจับเศรษฐีตลอด ... คงเพราะเว่อร์ไปหน่อย เลยอ่านแล้วแค่เพลิน ๆ ค่ะ   Create Date : 12 ธันวาคม 2549 16 comments Last Update : 12 ธันวาคม 2549 7:33:12 น. Counter : 1124 Pageviews. Share Tweet

เอ่อ คุณยาคูลท์เก่งจัง อ่านจนจบได้ ไม่เคยทนอ่านได้เกินสองหน้าเลยค่ะ จริงๆ เรื่องเวอร์ๆแบบการ์ตูนนี่อ่านได้นะคะ แต่ขอภาษาดีๆหน่อยเถอะ นิยายแบบนี้ เจออีโมค่อน กับบทสนทนาพาฝัน(ร้าย)เข้าไป เลิกเลยค่ะ ไม่สามารถ   โดย: piccy 12 ธันวาคม 2549 8:09:21 น.

^ ตอนแรกสุดที่อ่านแนวนี้ ก็เป็นแบบนี้ค่ะ แต่พอนาน ๆ เปิดที ก็เริ่มชิน บางเล่มนี่อ่านอีโมค่อนแล้วสนุกด้วยซ้ำ เหมือนเป็นภาพประกอบแบบนึงที่บอกว่าคนพูดหน้าแดง เหงื่อตก ตกใจ ส่ายหัว พยักหน้า ฯลฯ (ประมาณว่านักเขียนเขาขี้เกียจบรรยายแบบสมัยเก่าน่ะ) ... แต่ส่วนใหญ่ นิยายเกาหลีจะใช้อีโมค่อนได้สนุกกว่าของไทยแฮะ คนไทยใช้ไม่กี่แบบ ซ้ำซากและไม่ตรงความหมายในเรื่องเท่าไหร่ ส่วนสำนวน ลองอ่าน ๆ ดูก็แปลกใหม่ดีนะ เช่น โกหก=โกซิก "เดี๋ยวตบให้"="ไหนเอาใบหน้ามาชนฝ่ามือฉันหน่อย" ... หนุกไปอีกแบบ เอิ้กๆ   โดย: ยาคูลท์ 12 ธันวาคม 2549 8:52:07 น.

ปลาน้อย เขียนได้ดีค่ะ ฮา น่ารัก และไม่วาบหวามเกินงาม คนแต่งไม่ทำให้รู้สึกว่า เรื่องเกินจริงมาก ทั้งที่มันก็เกินจริงแหละ แต่สามารถอ่านได้ และอ่านซ้ำได้อีกต่างหาก ฮี่ๆๆ แอบกระซิบว่ามีผลงานปลาน้อยทุกเล่มค่ะ ถ้าเครียดหยิบขึ้นมาอ่าน ฮาดี ใสด้วย ชอบค่ะ   โดย: นภชล 12 ธันวาคม 2549 8:55:19 น.

เห็นมีคนชอบ ชอบเยอะนะ ปลาน้อยนี่ จริงๆ ชอบเปิดดู นวนิยาย ที่สื่อสารด้วยอีโมเหมือนกันนะ เป็นการนำรูปแบบ การเขียน แบบรูปภาพเข้ามาช่วยสื่อสารด้วย แต่บางอีโม เห็นแล้วแอบเอ๋อ มันแปลว่าอะไรนี่   โดย: grappa 12 ธันวาคม 2549 9:11:24 น.

คุณนภชล - แสดงว่าคนแต่งเขียนดีแบบนี้ทุกเรื่องสิคะ? อือม์ๆๆ รู้แบบนี้แล้ว วันหลังจะได้หยิบได้ ไม่งั้น บางทีเจอเยอะ ๆ แล้วมึน ไม่รู้จะหยิบเล่มไหนดี (อารมณ์คล้ายตอนหลุดไปเดินเซ็นเตอร์พ้อยท์ 555) คุณ grappa - เห็นด้วยเลยค่ะ หลัง ๆ มีพัฒนาเป็นท่าทางด้วยค่ะ ชูมือฮูเร (เดาว่าท่านี้) ยกมือ หรือแม้แต่ใช้จุดแสดงท่าก้มหน้าคิด (มั้ง) ... ชวนจิ้นมาก   โดย: ยาคูลท์ 12 ธันวาคม 2549 9:16:30 น.

การ์ตูนน่ารักทั้งน้าน   โดย: PutterZ (ToppuT ) 12 ธันวาคม 2549 10:00:09 น.

ยอมแพ้หนังสืออีโมค่ะ (พอๆ กับที่ไม่นิยมนิยายอาร์พีจี)   โดย: แพนด้ามหาภัย 12 ธันวาคม 2549 10:54:49 น.

แหะๆ เรายังไม่เคยอ่านเรื่องที่มีอีโมฯ เลยค่ะ (เชยเนาะ) แต่คิดว่าตัวเองน่าจะพอรับได้นะ (แต่ยังไม่อ่าน เลยยังไม่แน่ใจค่ะ แหะๆ) อัพทีเดียวสองเล่มในหนึ่งบล็อกก็ดีนะคะ จะได้อ่านไปเลย คุณยาคูลท์ก็อัพเล่มหนึ่งๆ ไม่ยาวมากอยู่แล้ว อ่านได้สบายเลยแหละค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 12 ธันวาคม 2549 15:02:00 น.

ปลาน้อยเขียนดีหรือคะ จะได้จำไว้อีกชื่อเพราะสังเกตมานานว่ามีผลงานต่อเนื่อง--   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 12 ธันวาคม 2549 19:37:08 น.

คุณ PutterZ - ใช่ค่ะ ดัชมิลล์ - เหอ นึกว่าแพนด้าจะอ่านแนวนี้ได้นะเนี่ย แสดงว่าเธอแก่กว่าที่เราคิด คุณสาวไกด์ - อยากอัพหลายเล่มเหมือนกัน แต่ชอบอ่านแล้วเขียนเลยค่ะ ไม่งั้นลืม แหะแหะ (สองสามวันนี้มีลืมหลายเล่มแล้ว พอจะอัพ นึกไม่ออกซะงั้นว่าเล่มนี้มันเป็นไงฟะเนี่ย) คุณพุดน้ำบุศย์ - ถ้าเขียนโทนแบบเล่มนี้ ถือว่าอ่านได้สำหรับแนววัยรุ่นค่ะ ประมาณว่า..ถ้าจขบ. มีหลานสาววัย 12-15 อยากอ่านเรื่องรัก ก็คงกล้าให้หยิบเล่มนี้อ่านน่ะ   โดย: ยาคูลท์ 12 ธันวาคม 2549 21:11:16 น.

พี่ยาคูลท์อ่านหนังสือเร็วโคตๆ เดือนนี้ไอซ์ยังไม่ได้อ่านไรซักเล่มเลย งื้ดๆ จับวางๆ เฮ่อ   โดย: Clear Ice 13 ธันวาคม 2549 8:26:11 น.

โอ้ เรายังไม่เจ๋งจริง ต้องพัฒนาความสามารถในการอ่านมากกว่านี้ ใช่มั๊ยคะ "พี่ยาคูลท์" กร๊ากกกกกก (อ้างอิงจากหน้าที่แล้ว...เป็นรุ่นพี่เรา ) ป.ล. เรื่องหื่น โหด แบบ SM ยังอ่านไม่ได้ เคยลองเปิดๆแล้ว ฮ่า   โดย: piccy 13 ธันวาคม 2549 11:47:21 น.

ไอซ์ - แนวนี้อ่านง่ายน่ะ เบาๆ ชิลๆ คุณน้อง piccy - อย่าอ้างอิงพี่ ๆ น้อง ๆ มากก็ดีนะ แบบว่า..เผื่อใครหลงมา จะได้นึกว่าเรายังคิกขุ 555 (ไม่เจียมเลย ป้า)   โดย: ยาคูลท์ 13 ธันวาคม 2549 23:28:56 น.

ไม่เคยกล้าจับแนวนี้มาอ่านเลยค่ะ กลัวเครียด (เพราะเสียดายตังค์)   โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 15 ธันวาคม 2549 10:33:34 น.

^ ^ ^ เหอๆๆๆ เหมือนกันเลยค่ะ เคยลองนิยายเกาหลีที่มีอีโมไปเรื่องหนึ่ง แล้วรับไม่ได้สุดๆ ปกติถ้าเป็นชุด ยังงัยก้ต้องมีให้ครบ อ่านให้จบ แต่นี่..เล่มเดียวจอด   โดย: หมูย้อมสี 18 ธันวาคม 2549 14:48:49 น.

^ ^ ตอนแรกสุดที่เปิดอ่านแนวนี้ จขบ. ก็เป็นค่ะ เหวอและรับไม่ได้สุด ๆ แต่นาน ๆ ไป ก็ค่อย ๆ อ่านได้จริง ๆ นะ เชื่อสิ (เอ๊ะ แล้วจะไปบังคับเขาอ่านให้ได้ทำไมเนี่ย?)   โดย: ยาคูลท์ 19 ธันวาคม 2549 0:41:10 น.