ปรัมปรา...เซย่ากับมนตราอลเวง
ผู้แต่ง: ฝั่งฟ้า สำนักพิมพ์: Come On พิมพ์ครั้งแรก 2549 ราคา 159 บาท
เรื่องราวที่พลิกฉบับปรัมปรา ทั้งหมดเริ่มต้นขึ้นเมื่อ เซย่า หญิงสาวอาภัพที่ต้องคอยเป็นทาสรับใช้แม่เลี้ยงและพี่สาว เกิดไม่ยอมรับข้อเสนอก่อนเที่ยงคืนที่นางฟ้ามือใหม่มอบให้ ซ้ำร้ายยังขอพรว่าอยากจะเป็นสโนว์ไวท์ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเสียอีก เธอจึงได้ประจักษ์กับด้านมืดของตำนานเจ้าหญิงหิมะขาว และก็เพิ่งได้เรียนรู้ว่า เมื่อคนแคระทั้งเจ็ดไม่ได้ใจดีอย่างที่คิด ราชินีแม่มดก็ไม่จำเป็นต้องเสียแรงปรุงแอปเปิ้ลพิษเสมอไป การต้องหลบหนีจากการถูกจ้องเอาชีวิต พร้อมกับการออกตามหาเจ้าชายในฝัน ก็กลับกลายเป็นเรื่องราวที่ไม่ได้ราบรื่นชื่นหวานอย่างที่เธอคาดไว้ ทว่านั่นก็ชักนำให้เธอได้พบกับชายหนุ่มหน้าตาอัปลักษณ์แต่จิตใจบริสุทธิ์ ผู้ที่ทำให้เธอได้รู้จัก ปิดตาแล้วเปิดใจ จนได้พบรักแท้ที่มาจากภายใน ใช่เพียงที่เธอเคยจินตนาการ
แม้ปาฏิหาริย์ อาจสามารถ ทำให้นิทานกลายเป็นชีวิต...แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างในนิทาน
* * * * * *
เล่มนี้น่าจะถูกใจคนชอบยำเทพนิยายค่ะ
เปิดเรื่องมาเป็นฉากเซย่า ลูกเลี้ยงที่โดนแม่เลี้ยงกดขี่ให้คอยรับใช้งานในครัว ต้องคอยปรนนิบัติแม่เลี้ยงกับพี่สาว 2 คน โดนกลั่นแกล้งไม่ให้ไปงานเลี้ยงในวัง แล้วก็มีนางฟ้าโผล่มาให้พร เตรียมเนรมิตเสื้อผ้าพร้อมรถม้าและสารถีให้เธอไปงานเลี้ยงได้ถึงเที่ยงคืน ...ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามาจากเทพนิยายเรื่องใด...
แต่นางเอกเธอเคยอ่านเทพนิยายเรื่องนี้แล้ว เลยหัวหมอ คิดไกลไปว่า..เอ๊ะ พรถึงแค่เที่ยงคืนนี่ไม่เวิร์คนะ ถ้าเกิดไม่เจอเจ้าชายล่ะ? ถ้าเธอไม่ทันได้ทิ้งรองเท้าไว้ล่ะ? ถ้าเจ้าชายตามเธอไม่เจอหรือไม่ตามล่ะ? (โอ้.. อ่านถึงตรงนี้ ได้ใจและเสียงก๊ากจากจขบ. ไปเลย ช่าง realistic ดีมาก) ... เพื่อลดความเสี่ยง เธอเลยขอย้ายวิก ให้นางฟ้าส่งเธอไปเป็นสโนว์ไวท์แทน!
ทีนี้ นางฟ้าองค์นี้น่ะ..เป็นมือใหม่ ประเดิมให้พรเซย่าเป็นคนแรก เลยเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย ทำคฑาหัก แถมหยิบหนังสือผิดเล่มมาร่ายมนตร์อีก ผลคือเซย่าได้ไปอยู่ในนิทานเรื่องสโนว์ไวท์จริง แต่เป็นตัวละครใหม่..ในเรื่องที่ไม่เหมือนเก่าเท่าไหร่ งานนี้ คนอ่านเลยได้แต่ลุ้นกับเธอตลอด
แอบสงสารเจ้าชายที่ควรจะได้ลงเอยกับนางเอกนิดหน่อย อยู่ ๆ เลยต้องลำบากข้ามวิกมาตามหานางเอก ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย
เล่มนี้ พล็อตเรื่องน่าสนใจ เดินเรื่องได้น่าติดตามดี แฝงข้อคิดจากเทพนิยายไว้นิดหน่อย (จขบ. อ่านแนวนี้มาเยอะแล้ว เลยไม่รู้สึกว่าเป็นข้อคิดที่ลึกซึ้งอะไร แต่เด็ก ๆ อ่านอาจได้อีกอารมณ์) ตอนต้นเรื่อง อ่านแล้วแอบขำ แต่พอเดินเรื่องไปกลับออกแนวรักแกมผจญภัยแทน
ขัดใจนิดหน่อยกับบางช่วง ที่นางเอกดูจะหวังพึ่งคนอื่นตลอด แต่พอนึกว่าเป็นนางเอกในนิทาน..ก็โอเค
* * แอบสงสัย (Spoil):
ในเรื่อง มีช่วงหนึ่งที่เซย่าหนีจากเมืองหนึ่ง และเข้าไปเป็นพี่เลี้ยงเจ้าชายเวนส์ในอีกเมืองหนึ่ง เธอได้เจอหน้าราชาราชินีในเมืองครบ แต่ต่อมา เธอก็ต้องหนีต่อไป แล้วพอฉากสุดท้าย ... 9 ปีหลังอภิเษกกับเจ้าชาย เธอกลายเป็นราชินี เรื่องก็เฉลยว่าเจ้าชายเวนส์ที่เคยผูกพันกันในโลกนิทานสโนว์ไวท์ ความจริงก็คือโอรสของเธอนั่นเอง
>> งั้นเมืองของเจ้าชายเวนส์กับเมืองที่เซย่าอยู่ (และต่อมาได้กลายเป็นราชินี) ก็ต้องเป็นเมืองเดียวกันสิ ในเรื่องไม่ได้เคลียร์จุดนี้ ช่วงที่อ่านจะรู้สึกเหมือนเป็นคนละเมืองกัน แต่พออ่านถึงฉากสุดท้ายแล้วจะ..เอ๊ะ สะดุดนิดหน่อย
>> แล้วเลยสงสัยต่อไปอีกว่า ราชินีเมืองนั้นก็คือตัวเซย่าในอนาคต แล้วทำไมเซย่าในอดีตกับอนาคตจำหน้าตัวเองไม่ได้? หน้าเปลี่ยนไปขนาดนั้นเลยเหรอ?
พยายามคิดว่าเป็นโลกนิทานคนละเรื่อง เลยเป็นแบบนี้ได้ แต่ถ้าเป็นแนวข้ามเวลา การให้ราชินีพบปะกับเซย่านี่จะ time paradox สุด ๆ เลย
* * * *
Create Date : 06 ธันวาคม 2549 |
|
10 comments |
Last Update : 6 ธันวาคม 2549 22:19:47 น. |
Counter : 1247 Pageviews. |
|
|
|