กุมภา... ล้าชะมัด

1 มีนาคม - หวยออก

กะแล้วเชียวว่าคนชอบแทงหวยอย่างพ่อต้องทิ้งเลขเด็ดให้คนข้างหลัง

หลายคนถูกหวยใต้ดินกันเพียบเลยค่ะ เลขท้ายรางวัลที่หนึ่งคือ 227
แทงตรงๆ ก็เดือน 2 วันที่ 27
หรือแทงแค่วันที่ 27 ก็ได้แล้ว เลขนี้จะมีคนถูกเยอะที่สุด บางคนแทงไป 1,000 บาทแน่ะ บางคนก็ 500 บาท รับไปเหนาะๆ ครึ่งแสน

เสียดาย จขบ. ดันไม่ได้แทง พี่สะใภ้ว่าจะแทงแต่ลืม

เดี๋ยวช่วงเผากระดาษเงินกระดาษทอง ช่วงจุดธูป ช่วงไหว้จิปาถะ จะบอกพ่อให้ช่วยล็อคเลขหวยงวดหน้าเสียหน่อย อุอุ


28 กุมภาพันธ์

คุณพ่อเสียแล้วค่ะ แหะแหะ ... ห่างจากอัพบล็อกครั้งก่อน 12 วัน สรุปว่าที่ดูหมอไว้ว่า "7 วัน" นี่ก็เกือบแม่นแฮะ

วันที่ 26 แม่เชิญซินแสอีกคนมาดูฮวงจุ้ยบ้าน ทุกคนเลยอยู่บ้านเกือบทั้งวัน แม่กับน้องไปโรงพยาบาลตอนเกือบเย็น พ่อยังคุยกึ่งรู้เรื่อง แต่อยู่ๆ ก็ทรุด หมอบอกว่าให้เตรียมพร้อม คงอีกไม่กี่ชม.
... คนที่อยู่บ้านเลยต้องมานั่งสอยปิดกระเป๋าเสื้อ 7 ชุดที่จะให้พ่อใส่ แล้วก็ไปโรงพยาบาล ตอนไปถึง พ่อไม่รู้ตัวแล้ว แต่ชีพจรยังอยู่

เป็นอันว่าสิ้นลมจริงๆ ตอนย่างเข้าวันที่ 27 เวลา 2:24 (กำลังคิดอยู่ว่าไปแทงหวยใต้ดินดีไหมฟะ? เผื่อพ่อให้โชค)

จากนั้นก็...ปัญหาร้อยแปด
อย่างแรกคือยังอยู่ในช่วงตรุษจีน ชนกับวันมาฆบูชาอีก ต้องวันที่ 1 เมษายนถึงพ้นฤกษ์มงคลจริงๆ เพราะตอนนี้ทำพิธีสวดอะไรไม่ได้เลย

อย่างที่สอง สุสานยังไม่ได้ขุดเลย ฤกษ์เริ่มขุดคือวันที่ 1 เมษายนเช่นกัน เกิดทำพิธีศพเรียบร้อยแล้วยังไม่มีสุสานให้ลงเนี่ย เป็นเรื่องแน่

ถามจนท. โรงพยาบาล เขาบอกว่าศพฉีดน้ำยาแล้วอยู่ได้ 7 วัน หรือนานกว่านั้นขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ ถ้าจะให้นานเป็นครึ่งเดือนได้จริงก็ต้องฝากไว้ในตู้เก็บศพ (คล้ายตู้ที่เราเห็นในหนัง)
... จขบ. ฟังแล้วก็อยากฝากศพในตู้ก่อน กะว่าคอนเฟิร์มเรื่องสุสานกับพ้นฤกษ์มงคลแล้ว ค่อยเริ่มขั้นตอนงานศพ

แต่ยังไงๆ แม่ก็จะรอคุยกับอาเจ่กคนนึงที่จัดงานศพให้อาม่า (แบบว่าไม่สนอะไรแล้ว อะไรก็ให้เจ่กคนนี้ตัดสิน) พอเช้า โทรไปถาม อาเจ่กแกบอกว่า "ได้" แม่เลยบอกให้รับศพออกมาวันรุ่งขึ้น ทำพิธีตอนยกศพเข้าโลงนิดหน่อย แล้วไปตั้งที่วัดตามปกติ

วันที่ 27 ตอนเย็น โลงจึงอยู่ที่ศาลาแล้ว ชนกับที่เขาจัดงานวัด ลำโพงเสียงดังมาก เกือบทุกคนที่นอนไม่พอจึงปวดหัวกันสุดๆ คุยรายละเอียดแบบมึนๆ เสียดายกระจายข่าวไปไม่ทันว่ามีงานวัด รถเข้าไม่ได้ และไม่มีสวด แขกที่มาเลยมาแบบมาจุดธูปไหว้ แล้วก็นั่งเฉยๆ จนแม่เกรงใจ สั่งคนวิ่งไปซื้อก๋วยเตี๋ยวในงานมาเลี้ยงแขกบ้าง

วันนี้ 28 ก็ยังเหมือนเดิม ไม่มีสวด เพราะเป็นวันมาฆบูชา

ฤกษ์ทั้งหลายแหล่เลยดูไม่งามไปหมด เช่น ตอนแรกว่าจะทำกงเต็กวันที่ 4 ส่งศพไปสุสานวันที่ 5 (เหลือวันสวดพระอภิธรรมแค่ 3 วัน) แต่แม่ดันไปดูฤกษ์กับซินแสฮวงจุ้ย (คนที่เพิ่งมาดูบ้านนั่นแหละ) ซินแสบอกให้ส่งศพวันที่ 8 ... กลายเป็นสวดพระอภิธรรมถึงวันที่ 6 โน่น และงานทั้งหมดนาน 10 วัน ซึ่งคนจากสมาคมก็แย้งว่าคนจีนเขาไม่จัดงานเป็นเลขคู่ เขาจัด 7, 9, 11 วันเป็นเลขคี่กัน

พอโทรถามซินแสว่าส่งศพวันที่ 5 ได้ไหม (งานจะได้เป็น 7 วันตามหลัก) ซินแสก็ให้ฤกษ์ออกเดินทางไปส่งศพตอน 9 โมงเช้า ซึ่งมันทำไม่ได้ เพราะต้องมีพิธีไหว้โน่นไหว้นี่อีกมาก ปกติเขาเสร็จกันเที่ยงทั้งนั้น
(จริงๆ ซินแสมีดูอีกแบบ คือ ทำพิธีส่งศพวันนึง เดินทางไปสุสานต่างจังหวัดแล้วฝากศพไว้ อีกสามวันหลังค่อยไปทำพิธีลงหลุมอีกที ... แค่ฟังก็ no ทันที ญาติกับแขกได้ด่าตายหองแบบนั้น)

ด้วยเหตุนี้ หลังจากมึนกันสุดๆ แม่ก็ยึดซินแส จัดงานสิบวัน (ก็ได้ฟะ)
... ในขณะที่จขบ. ไม่ชอบใจยังไงไม่รู้ รู้สึกงานพ่อกร่อยๆ ไม่สวยงามตามธรรมเนียมอะ ฝากศพพ่อไว้ในตู้แต่แรกก็สิ้นเรื่อง ช่วงสองวันนี้ไม่สะดวกจริงๆ นี่หว่า อีกอย่าง ถึงฝากศพก็จุดธูปและเคาะเรียกกินข้าวได้

งานนี้ทำให้รู้ว่าตัวเองคิดและตัดสินใจอะไรต่างจากคนอื่นเยอะเลย (โดยเฉพาะคนในครอบครัว)
และอีกอย่าง บ้านจขบ. นี่โคตรไม่มีระเบียบเลย ไม่มีการวางแผนเป็นขั้นตอน เรื่องที่ควรจะง่ายๆ หรือแบ่งกันทำเลยยุ่งไปหมด -*-
(ที่ตัวเองเป็นคนทำอะไรตามแผนไม่ได้นี่คงเพราะโตมาในบ้านนี้ส่วนนึงแหละ เฮ้อ)

เรื่องปวดกบาลทิ้งท้าย:
ก่อนวันหยุดยาว คนจ่ายงานเขาทิ้งงานไว้ให้อีกสองชิ้น ทีนี้ ไม่รู้เขาเช็คผิดหรือยังไง งานล็อตเก่าชิ้นสุดท้ายส่งวันที่ 1 แต่งานล็อตใหม่ชิ้นแรกส่งวันที่ 2 กับ 4 .... พี่แกไม่คิดเรอะว่าคนต้องเดินทางไปรับงาน แล้วก็ต้องเว้นวันทำงานอีกนิดด้วย (ขนาดบอกแล้วนะว่าพ่อไม่สบายหนัก)

วันนี้ต้องทำงานล็อตแรกชิ้นสุดท้ายให้เสร็จ (คิดว่าอาจเลทได้วัน เพราะออฟฟิศปิดนี่หว่า จะรีบส่งไปทำแป๊ะฟะ) แต่งานล็อตใหม่เนี่ย..จะให้เข้าไปเอาตอนไหนอ่า? แล้วจะทำตอนไหน? เพราะเริ่มวันจันทร์จะเป็นงานศพเต็มรูปแบบแล้ว

ปวดหัวทิ้งท้ายรอบสอง:
อยู่ๆ ก็คันตามตัวด้วย ตามขอบเสื้อผ้า แขน หลัง ฯลฯ ไม่รู้แพ้ฝุ่น (เพราะเริ่มเป็นตอนออกนอกบ้านตอนกลางวันแล้ววิ่งไปวิ่งมา) หรือภูมิแพ้ หรืออะไร แต่เมื่อวานในงานจะเริ่มคันมากกกกก อากาศในศาลาร้อนอบอ้าวด้วย ตายแน่ตู


= = = = Update = = = =

เปลี่ยนวันอีกแล้ว กลายเป็นส่งศพวันที่ 5
กำลังพยายามหายโมโหกับเหตุผลที่เลื่อนวันเร็วขึ้น ตัดพิธีการออก


15 กุมภาพันธ์

เข้าบล็อกแก๊งค์ไม่ได้หลายวันแล้วค่ะ บางทีเปิดบล็อคได้หน้าเดียว รีเพรชต่อไม่ได้ละ วันนี้เป็นวันแรกที่กดเปลี่ยนไปมาได้เยอะสุดแล้ว (แต่ขนาดจะเม้นท์ในบล็อกตัวเองยังปาเข้าไปห้ารอบกว่าจะติด)

รู้สึกว่าปีนี้แปลกดี ตรุษจีนชนกับวาเลนไทน์
เห็น e-card แบบนึงของพันทิป วาดเป็นรูปการ์ตูนถือซองสองแบบให้เลือก...จะเอาเงินแต๊ะเอียหรือความรัก

คนออกแบบคงไม่ได้คิดอะไร แต่พอเห็นแล้วอดคิดไปในแง่ที่ "ต้องเลือกอย่างเดียว" แฮะ เลยสงสัยว่าฤกษ์ปีนี้มีนัยยะอะไรรึเปล่าหว่า
(แต่ถึงไง ก็ไม่เกี่ยวกับจขบ. ที่ไม่มีโชคทั้งสองเรื่องอยู่แล้ว 555)


---- ตรงนี้ค่อนข้างหดหู่ ใครกำลังลั๊ลลาไม่ต้องอ่านก็ได้ค่ะ ----

พ่อผ่าตัดอีกแล้ว อันที่จริง หลังทำคีโม 5 ครั้งแรกก็มีผ่าทีนึงแล้วช่วงเดือนธันวา เพราะเส้นเลือดหัวใจตีบ ต้องทำบัลลูนให้สองเส้น
หลังจากนั้นก็มีเข้าโรงหมอด้วยเรื่องประปราย ท้องร่วง อะไรแบบนั้น

ก่อนวันที่ 14 พ่อก็อยู่โรงพยาบาลเพราะท้องไม่หายร่วง แต่ก็อุตส่าห์ออกมาได้ช่วงวันไหว้ คราวนี้มีสาย feed ห้อยติดจมูกไว้เลย (แอบนึกถึงกัปตันเดวี่ โจนส์นิดหน่อย แหะแหะ)

ช่วงเช้า พ่อก็บ่นว่าเจ็บๆๆ แต่พอดีคืนนั้นเพิ่งเริ่มให้ใส่แพมเพอร์ส (พ่อถ่ายนิดๆ ตลอด กลัวตก) เลยคิดกันว่าพ่อฟอร์ม หาเรื่องให้ถอดผ้า อีกอย่าง ก่อนออกจากโรงพยาบาลวานซืน หมอมีบอกว่าที่บ่นเจ็บเอวอาจเพราะเกร็งท้องลุกขึ้นลุกลงผิดท่า กล้ามเนื้อเลยปวด

เอนี่เวย์ พอเช้าก็พาพ่อไปโรงพยาบาลอยู่ดี ซีทีสแกนถึงรู้ว่าลำไส้แตก (ดีนะที่ไปรพ.) พอเปิดท้อง หมอบอกว่าเชื้อมะเร็งมันเข้าไปใต้เนื้อเยื่อ ลำไส้กรอบหมดเลยแตกง่าย ...อะไรประมาณเนี้ย ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน--ฟังต่อจากแม่อีกที รู้แต่อีกหน่อยไส้ก็อาจแตกอีก และตอนนี้พ่ออยู่ไอซียู

ทีนี้ เพื่อนพ่อที่ตปท. เขาให้คนทรงเจ้า (แม่บอกว่า..เค้าอุตส่าห์เข้าทรงให้ทั้งที่ปกติช่วงนี้เขาไม่ทำกันเลยนะ) คนทรงบอกว่าอาม่ามารอแล้ว เตรียมชุดได้ อาทิตย์นี้แหละ (อันนี้ฟังจากแม่ซึ่งชอบดราม่า เลยไม่รู้ว่า "อาทิตย์นี้" ในแง่ไหน)

ก็.. อ่านะ รอดูละกันว่าหมอแม่นแค่ไหน ทั้งสองแบบ


สุสาน:
ทีนี้ จขบ. คุย(กึ่งเถียง)กับแม่ เลยรู้ว่าพ่อยังไม่มีที่ฮวงซุ้ยเลย ไอ้เราก็นึกว่าสุสานที่ฝังอาม่าคงมีที่ให้ทุกคนในครอบครัว ปรากฎว่าเขาซื้อกันแบบตัวใครตัวมันแฮะ แล้วพ่อก็ดันไม่เคยหาที่ให้ตัวเองไว้เลยทั้งที่แม่เคยบอกแล้ว คงคิดแบบคนรุ่นเก่าน่ะ
... ซึ่งถ้าดูกรอบเวลาหนึ่งอาทิตย์ จะยุ่งยากมากแน่ เพราะช่วงตรุษจีน บรรดาซินแสเขาจะหยุดงาน 15 วัน (ความรู้ใหม่นะเนี่ย) แบบว่าการไปสุสานถือเป็นเรื่องไม่ดีมากๆ ช่วงนี้ ขนาดพูดถึงยังไม่ดีเลย


สุขภาพจิต:
กรณีนี้ ทำให้นึกถึงหลักที่บอกว่า "คำทำนายร้ายๆ จะไม่พูดกัน"
เพราะแม่นี่แบบฟันธงแล้วว่าไม่รอดแน่ แล้วก็จิตตก มาจี้ต่อให้จขบ. จิตตกตามบ้าง เหมือนกับว่าธุระปะปังทั้งหมดจะเกิดขึ้น ณ บัดเดี๋ยวนี้
(ซึ่งแว่บแรก จขบ. ฉุนมาก พ่อตูยังไม่ตายนะเฟ้ย ไม่ต้องรีบขนาดนั้น)

แม่ลูกเลยปล่อยออร่าทะมึนใส่กันพักนึงเมื่อกี้ แต่หายแล้วล่ะ แม่ได้ปล่อยดาร์กมู้ดมาก็ดีขึ้น (มั้ง) ส่วนเรามาคิดๆ แล้วก็ปล่อยมันไป ต้องบอกตัวเองว่าอย่าจิตตก อย่าจิตตก

ป.ล.
มันเกี่ยวกับตรุษจีนปีนี้ไม่ได้ไปไหวอากงอาม่าบ้านเก่าเปล่าฟะ? รู้งี้ไปไหว้แล้วขออาม่าให้รอสักปีดีกว่า อาม่าแกเป็นยัยเฒ่าสารพัดพิษ น่าจะยื้อให้พ่อได้แน่ (กรี๊ด คืนนี้วิญญาณอาม่าเข้ามาตบหัวแน่)


5 กุมภาพันธ์ -- โน่นเจ๊ง นี่พัง นั่นดับ อะไรกันนักฟะ

บ่นเรื่อยเปื่อย:
หลังจากเดือนที่แล้ว เน็ตไวร์เลสดับไปร่วมเดือน เพิ่งติดต่อช่างมาจัดการได้เมื่อต้นเดือนค่ะ

สรุปว่าปัญหาคือพี่ชายเปลี่ยนเครื่องเร้าท์เตอร์หรือโมเด็มก็ไม่รู้เป็นเครื่องใหม่ แต่เครื่องใหม่นี่มันไม่จ่ายสัญญาณมาที่โน้ตบุ้คเรา จ่ายให้เครื่องแม็คของพี่คนเดียว (เออ ตูมันลูกเมียน้อย ) เข้าใจว่ามาตรฐานมันคนละแบบ คนแก้เขาก็แก้ไม่ได้

ทางออกคือต้อง unlock สัญญาณ แล้วจะเล่นเน็ตได้ทั้งพี่ทั้งน้อง ไม่ต้องซื้ออะไรเพิ่ม
... แต่เรารู้จักพี่เราดี ลองเดินไปถามว่าจะปลดล็อคสัญญาณไวร์เลสนะ เฮียแกก็ทำหน้าเข้ม ไม่ยอม บอกว่าสัญญาณมันจะช้าลงมาก บลาบลาบลา (แกเล่นเท่าไหร่กันว้า? เช้อ) เอาเหอะ อยากไวก็เสียตังค์ ซื้อเครื่องใหม่มาแทนไอ้ตัวเล็กละกัน

แต่ความจริงๆ ซื้อเครื่องใหม่นี่เลยก็ดี เพราะตัวเก่าเป็น Huwei เล็กๆ ไม่มีเสาสัญญาณ แลดูโปเก และขนาดลองเปิดหาสัญญาณไม่นาน เครื่องร้อนจี๋เลย ไม่น่าไว้ใจอย่างยิ่ง (รุ่นพี่บอกว่ามันเป็นรุ่นที่เขาแถมกัน)


... ต่อจากคอมพ์ ก็เป็นแอร์ น้ำยาหมด เปิดแล้วไม่เย็น

ทีนี้ จขบ. นอนเช้าตื่นเย็น มีกำหนดส่งงานทุกสองสามวัน ขนาดเวลาออกไปลั๊ลลาตามร้านหนังสือยังไม่มีเลย การเรียกช่างอะไรสักอย่างมาจะเป็นเรื่องที่ต้องเตรียมการล่วงหน้านิดหน่อย ช่วงนี้ไม่สะดวก เลยทนนอนไปทั้งอย่างนั้น

ขอบอกว่านรกมากค่ะ เพราะเป็นคนเปิดแอร์นอนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ห้องไม่ได้เปิดหน้าต่างด้วย (ช่วงนี้แถวบ้านมีเสียงก่อสร้าง ยิ่งเปิดไม่ได้ใหญ่) พัดลมที่มีไม่ช่วยอะไรเลย

ดังนั้น จึงหงุดหงิดจิตฟุ้งซ่าน มีเสียงก่อสร้างทุบตึก ขุดตรึ่ดตรึ่ดกวนยามหลับ นอนไปนอนมาก็แว่บตื่นเพราะร้อนแดด หลับไม่สนิท ตื่นมาก็ไม่มีไอแอร์เย็นฉ่ำแบบเก่า ต้องนั่งทำงานในห้องอับๆ ไป (เพราะดันมีนิสัยไม่ชอบเปิดหน้าต่าง ไม่ค่อยเปิดพัดลมด้วย)

... มาเขียนระบายแบบนี้ ก็รู้สึกแฮะว่าความทรมานส่วนนึงนั่นเพราะตัวเองผิดเองแฮะ แหะแหะ

ช่างมาล้างแอร์แล้วค่ะเมื่อวาน แต่ที่สยองคือเมื่อคืน ตามท่อมีน้ำรั่วซึมออกมา (ปกติไม่มีนะ) สงสัยต้องเรียกช่างมาอีกแน่เลย

เรียกช่างน่ะก็ยุ่งแล้ว (สำหรับคนนอนไม่เป็นเวลา) แต่ไอ้ตอนขนกองหนังสือหลบนี่สิ เรื่องใหญ่ สาเหตุที่ต้องเตรียมตัวล่วงหน้าเยอะๆ ก็เพราะต้องย้ายหนังสือนี่แหละ

อุ๊ย แต่เมื่อวานย้ายหนังสือแล้วเจออะไรแปลกๆ เยอะแยะเลย


เพื่อนเก่า:
เพื่อนเก่าสมัยประถม-มอต้นนัดชุมนุมกันปลายเดือนก่อน งวดนี้ไปบ้านเพื่อนที่อยู่แถวธนบุรีปากท่อ (ใช่เปล่าว้า จำไม่ค่อยถูก)

บ้านเขาเป็นตึกห้องแถว 10 ห้องที่ทุบข้างในทำใหม่หมด เลยกว้างขวางพอดู ที่กรี๊ดมากคือน้องชายเขาเป็นคนเดียวที่ไปอยู่ที่นั่นประจำ คนอื่นมีห้องแต่ไม่มีโอกาสได้ไปนอนเลย บางส่วนยังโล่งๆ ไม่กั้นห้องด้วยซ้ำ

แหม๊ สำหรับคนที่โดนค่อนแคะเรื่องหนังสือบ่อยมาก อยากย้ายไปสิงและขนหนังสือไปไว้ที่นั่นชะมัดเลย เสียดายบ้านเขาอยู่ไกลปืนเที่ยงจริงๆ

จีบน้องชายมันซะดีไหมเนี่ย? ฮึ่ม


เที่ยว:
บอกปัดโปรแกรมไปหมด แล้วก็ชักเริ่มวิตก เกิดอยากเที่ยวเมื่อถึงวันหยุดล่ะ? เป็นไปได้มากด้วย ช่วงนี้เครียดบ่อย ทำไงดี? (ปกติจะเป็นแบบนี้แหละ ไม่วางแผน พอถึงวันก็..ไม่มีที่ไป)

เฮ้อออ

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2553		16 comments
Last Update : 2 มีนาคม 2553 0:16:07 น.
Counter : 1063 Pageviews.
Share Tweet