ต้องอุ้มตลอดจนอิม๊าโทรมซ้าาาา
(บางทีตั้งกะเช้าไม่ได้อาบน้ำเลย เพราะไม่ยอมปล่อยลูก)
ก่อนจะเล่าว่าฝึกแล้วเป็นยังไง ..สรุปผลของการฝึกเลยว่า "ไม่รอด" ครับพี่น้อง แป่วววว
แต่ๆๆๆ เรื่องนี้มีข้ออ้าง เพราะว่าเท่าที่เข้าใจนะ ..การฝึกแบบนี้คือให้เด็กหลับในสภาพที่ตื่นมาเค้าจะเห็นอย่างนั้น ...แต่เมฆนอนกับม๊ากับป๊า ตอนเอาเมฆเข้านอนถึงจะปล่อยให้เมฆอยู่เองได้จนหลับไป แต่พอเมฆตื่นมากลางดึก เมฆก็เจอม๊าอยู่ดี มันก็เลยแอบไม่ได้ผล (รึเปล่าไม่รู้นะ อันนี้คิดเอาเอง)
วันแรกที่ฝึกเนี่ย เมฆร้องอยู่เกือบชั่วโมง (ไม่เข้าไปดูเลย) แล้วก็หลับ แต่ซักพัก ก็ตื่นมาร้องอีกเกือบชั่วโมงเหมือนกัน ...
วันที่ 2 ร้องน้อยลง
วันที่ 3-4-5 นี่แทบไม่ร้องเลย จนม๊าแอบดีใจ
แต่พอวันที่ 6-7 ร้องหนักกว่าวันแรกอีก แป่ววว
ไปๆมาๆ ชักจะไม่ไหว เลยคุยกะป๊าว่า ..แค่เอาเจ้าเมฆเข้านอนให้เป็นเวลาก็พอละดีกว่า ปล่อยให้นอนเองแล้วแหกปากขนาดนี้ไม่ไหวละ ยังไงเราก็นอนกะมันอยู่ดี ...ตกลงกันได้ ก็เลยค่อยยังชั่วหน่อย
ตอนนี้เจ้าเมฆเลยเริ่มกินนม เข้านอนเป็นเวลาขึ้นละ ค่อยยังชั่ว
ตารางเมฆตอนนี้คือ นมมื้อเย็นรอบสุดท้าย 5 โมง เสร็จแล้วเล่นซักพัก พาออกไปเดินเล่นจนหลับ กลับมาตื่นประมาณทุ่มกว่าๆ พาอาบน้ำ แล้วเอาเข้านอน 2 ทุ่ม ให้นมแล้วหลับคาเต้าไปเลย
ถ้าเมฆไม่หลับรอบนั้น จะเล่นจน 3 ทุ่มแล้วเอานอนอีกที ดูดนมคาเต้าอีกรอบ ส่วนมากเมฆจะหลับ แ้ล้วหลังจากนั้นเมฆจะตื่นมากินนมอีกทีตอน 5 ทุ่ม, ตี 2, ตี 5 แล้วก็ 8 โมง บวกลบนิดหน่อย ...จัดเวลาได้แค่นี้ม๊าก็โอเคละล่ะ (สำหรับตอนนี้นะ)
อาโผ่ได้อุ้มเมฆแล้วดีใจจัด
ช่วงฝึกแรกๆม๊าเจออาโผ่ทำสงครามเย็นใส่ เพราะปล่อยให้คุณหลานสุดที่รักร้องไห้
ตอนนี้เจ้าเมฆนอนในอ่างน้ำเองได้แบบไม่ต้องจับคอไว้ละ
พริ้มเชียววววว
ช่วงฝึกเมฆนี่ม๊าจดๆๆๆเอาไว้ด้วยว่าเมฆทำไรกี่โมงมั่ง พอเข้าที่ก็เลยได้ cycle ของการ กิน เล่น นอน มาเป็นตารางประจำวัน (แต่บางวันเมฆก็ไม่ยอมทำตามตารางนะ แรกๆม๊าก็เครียดแต่หลังๆปล่อยๆมั่ง ...แอบเหนื่อย)
ช่วงเวลาเล่น ต้องปล่อยให้คว่ำ จะได้หัดคลาน
เดือนนี้ดูด "มือ" กระจุยกระจาย
ย้ำว่าดูดมือ ไม่ใช่ดูดนิ้ว !!!!
น้ำลายหยดเป็นว่าเล่น
ขี้กลากขึ้นรอบปากเลย
ม๊าเดินไปไหน ก็แหวนตามตลอด
อย่างงี้จะไม่ให้หลงได้ไง ...จริงมะ ??
พอจับนอนหงายก็ทำท่ายกน้ำหนัก
บ้าพลังเหมือนป๊า 555
เริ่มเบื่อละ ม๊าถ่ายรูปอยู่นั่นอ่ะ มาเล่นซะทีสิ
คุยด้วยก็ยิ้มมมมม น่าร๊ากกก
ม๊ากับป๊าไม่ค่อยซื้อของเล่นให้ เพราะคิดว่าคุยกับลูก เล่นกับลูกน่าจะดีกว่า เมฆเลยไม่ค่อยมีของเล่นเท่าไหร่ แต่ม๊ากับอาโผ่อย่างเหนื่อย เพราะต้องคุยด้วยทั้งวัีน (แต่ม๊าอ่านหนังสือแล้วชักอยากหาอะไรมาให้เล่นแฮะ)
ป๊ากลับมาจากทำงาน ก็ตาป๊าเล่นกะลูกละ
รูปหล่อประจำเดือน
เดี๋ยวเย็นนี้ออกไปกินข้าวข้างนอกกัน (นานๆม๊าได้ออกจากบ้านที)
เมื่อก่อนเคยคิดว่าถ้ามีลูก ไม่อยากพาออกไปไหนมาก เลี้ยงที่บ้านดีกว่า ออกไปก็ภาระ แถมดีไม่ดีรบกวนชาวบ้านด้วย ...แต่ว่าพอเดือนแรก เอาเมฆไปตรวจตัวเหลือง + ฉีดวัคซีน ก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่หว่า เลยพาออกมาเป็นระยะๆ
ไปๆมาๆ พาออกไปบ้างอาจจะดีกว่า ยิ่งเดือนนี้นะ พอพาออกไปข้างนอก เมฆมองนู่นมองนี่ อารมณ์ดี ไม่ตื่นคนด้วย นาจะได้เรียนรู้พอสมควร (มั๊ย??) ...ตอนนี้ทุกเย็นม๊าเลยพาเมฆออกมาเดินเล่นในหมู่บ้าน รับอากาศธรรมชาติมั่ง จะได้ไม่ติดห้องแอร์ (ช่วงนี้ไม่เปิดแอร์แล้วร้อนมากอ่ะ)
อาโผ่กับหลานสุดเลิฟ
ถ่ายรูปกับหลานหน้าตรงไม่ค่อยได้ ต้องเอามาจุ๊บตลอด (ไม่เห่อเล๊ยยย)
ปากปลาหมึกของป๊าทำเอาเจ้่าเมฆเงียบได้
(เนื่องจากกลัว)
ม๊าต้องเริ่มฝึกใ้ช้ baby carrier ละ
เจอเข้าไปครั้งแรก จ๊ากซ้าาาา (แต่ตอนนี้โอเคละ)
ฝึกนั่งซักหน่อย ...นั่งได้แปปนึงก็เซ
สุดท้ายก็ลงมานอนคว่ำตามระเบียบ
ปกติม๊าจะทำกับข้าวเย็นจันทร์ - ศุกร์ ช่วงเตรียมของก็ให้อาโผ่เลี้ยงให้ กลายเป็นว่า อาโผ่ได้เล่นกะเมฆเยอะกว่ากับม๊า พอม๊าไปอุ้มตอนเมฆไม่ได้อยากกินนม หรืออยากนอน เมฆไม่ร่าเริงเท่าตอนอยู่กับอาโผ่ ม๊าเลยเกิดอาการจิตตก บอกป๊าว่าไม่ทำกับข้าวทุกวันละ ขอเล่นกะลูกมั่ง เดือนนี้เลยไปกินข้างนอก (ปากซอย) กันบ่อยหน่อย (แต่ม๊าชอบ เพราะอยู่บ้านมันเบื่อ)
สายตาเว้าวอน + บิดตูดกลมขนาดนี้
มะ มะ มะ มะ มะ มะ ไม่รัก ไม่รัก ไม่รักได้ไง
(ทำนองเพลงของลีโอพุฒสมัยม๊าเป็นวัยรุ่น)
อาโผ่ไม่น้อยหน้า ขออุ้่มมั่ง
เดือนนี้เมฆเกร็งขา ไม่ค่อยยอมให้จับนั่ง
คลานยังไม่ได้เลยลูก จะยืนแล้่วหรอ ?
ถ้าสังเกตจะเห็นว่าเจ้าเมฆผมน้อยมาก ...ป๊ากับม๊าเลยจับโกนผมซะเลย
วันอาทิตย์ทั้งป๊า ม๊าแล้วก้อาโผ่ไปบ้านอาม่า (ย่า - เนื่องจากเป็นจีนคนละเผ่าเลยแยกได้ง่ายหน่อย ยายเป็นจีนแคระเรียกอาโผ่ ย่าเป็นแต้จิ๋วเรียกอาม่า) อยู่กันครบ เลยจับโกนซะเลย เอามีดโกนหนวดของอากงมาเปลี่ยนใบมีดเนี่ยแหละ ไม่ต้่องมีอุปกรณ์อะไรมากมาย
ม๊าอุ้ม อาแปะเล่น ป๊าโกน อาโผ่ อาม่า อากงช่วยลุ้น (แต่ป๊าโกนช้า อาม่าทนไม่ได้สุดท้ายเลยมาโกนให้ด้วย) เมฆก้แหกปากตามระเบียบ
เป๊งเหม่งมาแล้ววว
(ลุกโกนหัวแล้วน่าร๊ากกกก ม๊าชอบ)
กลับถึงบ้านป๊าก็อุ้มเมฆออกไปที่สวนทันที
แปลว่าม๊าต้องหิ้วกล้องตามไปถ่ายให้
ได้เวลาถ่ายกะม๊ามั่ง
เมฆจ้องดอกไม้ไม่ยอมหัน
..ไปถ่ายกับดอกไม้เลยไป
ป๊าทวงลูกคืน
เมฆท่าทางจะยังไม่หายเหนื่อยจากการแหกปากตอนถูกโกนหัว
นิ่งมากกกก
มาดูหัวชัดๆ
หัวผมสวยมั๊ยคับ ???
ใครว่าไงไมรู้ แต่ม๊าว่าน่าจุ๊บซักหลายๆฟอด
หัดนั่งอีกตามระเบียบ
ยิ้มแล้วม๊าอดใจไม่ค่อยไหว
แหม่มเคยบอกว่า เวลาแกมีลูกแล้วลูกแกทำอะไรก็จะน่ารักไปหมด
เข้าใจละ 555
ท่าเล่นประจำของม๊า
ถ้าั่ม๊านั่งจะเอาเมฆไว้บนเข่า
ถ้าม๊านอน จะเอาเมฆไว้บนพุง
มีอยู่ครั้งนึง เมฆเพิ่งฉี่แตก ม๊าเลยถอดผ้าอ้อมให้เมฆโป๊ๆ แล้วจับมาวางบนพุง เสื้อม๊าก็เลิ่กขึ้นมา เขย่าไปเขย่ามา เมฆขี้แตกเต็มพุง ขยับไปไหนไม่ได้ ต้องตะโกนเรียกอาโผ่มาช่วย เลอะขี้กันทั้งแม่ทั้งลูก 555
น้ำลายหยดตามระเบียบ
อันนี้นอนบนพุงละ
ตาโตได้อีก
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [