ตอน...'til..I..see....y o u ....again.... วันจันทร์ที่ 25 มิถุนายน 2550, ห้าทุ่ม, กรุงเทพฯ บันทึกนี้เรื่อยเปื่อย...ตอน...'til..I..see....y o u ....again.... วันนี้หลังเลิกเรียน.....ผมก็ขับรถกลับบ้าน......เหมือนๆ......ทุกวัน...... ถ้าวันไหน..ต้องกลับไปนอนค้างที่บ้าน....... ที่จริง...มันก็....'เกือบ'....จะเหมือนปกติ..........แล้วนะ.... วันนี้ที่บ้าน.....เงียบเหงาขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก.............. ... .. . I can still remember as..... I write down these words... The music in your voice.... and the silence of the universe..... and I am singing.... now I"m singing here.....for you...... I am whispering....your name... I am telling to the wind... your love has brought me here.... 'til I see you again..... ' t i l . I . s e e . y o u . a g a i n . . . . . . ... .. . "แม่......ไม่มีบิ๊กกี๋...แล้ว....ที่บ้านเราคงจะเหงาขึ้นเยอะเลยนะ........" ผมบอกกับแม่ไป.....เมื่อตอนบ่ายก่อนจะออกไปเรียน.... จำได้ว่าเหมือนเคยบอกประโยคนี้ให้แม่ฟังไปครั้งหนึ่งแล้ว.... ... .. . "บิ๊กกี๋....ตายแล้ว......." ราวตีห้า......แม่เรียกผม...พร้อมกับพยายามเขย่าให้ผมรู้สึกตัวตื่น...... จากนั้นผมก็เดินตามแม่ลงไปชั้นล่าง..... ตาของบิ๊กกี๋....หลับลงทั้งสองข้าง...... ไม่มีเสียงของลมหายใจ...... ไม่มีการขยับขึ้นลงบริเวณท้อง....ที่เหมือนว่ามันจะยังหายใจอยู่....... ขาทั้งสี่ข้าง....เหยียดแข็งตรง........ ที่ตัวมันยังอุ่นอยู่เลย..... ผมได้แต่บอกแม่ว่า......... "ไม่มีใครได้เฝ้ามันเลย......ตอนที่มันหายใจเป็นครั้งสุดท้าย.........." ... .. . หลังจากที่ผมโทรบอกให้น้องชายรู้.... ก็โทรไปยังวัด.....แม่บอกว่าได้เบอร์โทรฯ..มาจากโรงพยาบาล.... เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว........ แม่คงจดหมายเลขโทรศัพท์มาผิด...... เสียงปลายสายบอกว่า.....ไม่ใช่วัด....... แต่เขาก็ยังถามผมซ้ำว่า....จะโทรไปที่ไหน........ ความจริงเวลานั้น...มันยังไม่หกโมงเช้าเลย....... และน้ำเสียงที่งัวเงีย...เหมือนยังไม่ตื่น...... ก็ไม่ได้แสดง...อารมณ์หงุดหงิดหรือโมโห..... ผมบอกเขาไปว่า.....สุนัขที่บ้านเสียไปแล้ว...เช้านี้.... และก็ถามเขาไปว่า......พอจะรู้จักวัดคลองเตยในบ้างมั๊ยครับ...... เขาเองก็ตอบกลับมาว่า....เขาเองก็ไม่เคยไปหรอก..... แต่น่าจะอยู่บนถนนที่ใดที่หนึ่ง....... ผมก็ได้แต่ขอบคุณเขาไป.... เวลาขณะนั้นยังไม่หกโมงเช้าเลย.... หมายเลขโทรศัพท์ของผม...ก็ไม่ตรงกับของใครสักคนที่เป็นเพื่อนหรือญาติพี่น้องเขาสักคน.... แต่เขาก็กลับไม่ได้จะบอกแค่....มันไม่ใช่หมายเลขของเขาแล้ววางสายไป...... ขอบคุณพี่นะครับ...... [ แปะไว้ก่อน...จะกลับมาเขียนต่อให้จบ..... ] ... .. . หนึ่งเดือนเต็มแล้วอ่ะ...... คิดถึงแกนะ.......บิ๊กกี๋..... ... .. . memory..keeps....those...we...love....... close...to...us...... f o r e v e r .... ...   Create Date : 26 กรกฎาคม 2550 10 comments Last Update : 26 กรกฎาคม 2550 14:46:23 น. Counter : 499 Pageviews. Share Tweet

น่าเห็นใจจัง.. เพราะต้องผูกพันกันมากแน่แน่ ไม่รู้จะปลอบใจยังไง มานั่งเป็นเพื่อนแทนละกัน แวะมาเยี่ยมคะ   โดย: the kookkom 26 กรกฎาคม 2550 17:44:53 น.

+ โอว ... โทษทีฮับนายตะ พี่ไม่ได้แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมในบล็อกซะนาน (ก็เห็นนานๆ อัพทีนี่นา แหะๆ) + เสียใจด้วยกับเจ้าบิ๊กกี๋นะคับ กฎแห่งไตรลักษณ์ยังไงก็ยังทำหน้าที่ของมันอยู่เสมอ เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องสามัญธรรมดาโลก ... ถ้าเคยทำบุญร่วมกันไว้เมื่อชาติปางก่อน ชาติหน้าเค้าก็อาจได้มาเกี่ยวข้องกับตะ ไม่ทางใดก็ทางนึงอีกก็ได้อ่ะครับผม + พักหลังๆ ไม่ค่อยได้คุยกัน ... หวังว่าคงสบายดีนะคร้าบ   โดย: บลูยอชท์ 2 ตุลาคม 2550 14:18:14 น.

คิดถึง บิ๊กกี๋ จัง นึกถึงตอนที่เคยเล่นด้วยกัน   โดย: PiakJung IP: 58.8.84.77 12 ตุลาคม 2550 23:02:13 น.

ไอ่พี่โยตะ บร้าๆๆๆ   โดย: ทิชชู IP: 124.121.220.90 27 ตุลาคม 2550 15:28:47 น.

หวัดดี ได้ตัวแทนบิ๊กกี๋ยังอ่ะ   โดย: s_manavvan 28 พฤศจิกายน 2550 12:10:48 น.

Jingle bells Jingle bells what fun it is to wish our friends a very Merry Christmas. แปะไว้นานจังเน้อ   โดย: Xenosaga 25 ธันวาคม 2550 12:53:34 น.

+ ดีฮับ นายตะ ... นี่ไม่ได้เข้าบล็อกนานซะจนวันเกิดไม่ขึ้นที่หน้าแรกบล็อกแก๊งเลยเหรอครับเนี่ย ... ก็ HBD ให้มีฟามสุขมากมายในวันเกิด และทุกๆ วันตลอดปีเลยนะคร้าบผม   โดย: บลูยอชท์ 1 กุมภาพันธ์ 2551 10:00:52 น.

แวะมาทักทาย แวะเอาดอกไม้มาฝาก แวะมาฝากความคิดถึง   โดย: Xenosaga 5 กรกฎาคม 2551 14:06:56 น.

ฮือๆ   โดย: someone like me 13 กันยายน 2551 22:34:35 น.

เงียบหายไปนานมาก จนน่าเป็นห่วง   โดย: หลักสี่ IP: 161.200.255.162 23 พฤศจิกายน 2551 20:15:47 น.