ตอน...กระผมโดน...แถก......ฮะ....

วันพฤหัสบดีที่ 18 ม.ค., ห้าทุ่มเป๊ะแต่เขียนเสร็จตีสองฮะ, สมุทรปราการ

บันทึกนี้เรื่อยเปื่อย...ตอน...กระผมโดน...แถก......ฮะ....



เอ่อ...กระผมโดนแถก..........ฮะ....
แถกครืออะไร...แล้วมันมาจากไหน.............ป้านิดๆ..แกถามกระผมมา....เอ็มฯ....
ผมก็ตอบกลับไปแบบไม่คิดว่า........''.ส วี ส..''.....(แถก..ฮอยเออร์...ฮ่ะๆๆ.... v(^^").. )

เกริ่นหน่อยว่าตอนแรก...กระผมก็ไม่ค่อยจะรู้....ที่จริงไม่รู้เลยมากกว่า......แบบเชยโคด...... - -"
เขาเล่นกันจะครึ่งประเทศแระ......
น้องที่แถกมาทางหลังไมค์คนแรก..เม..OnNaNoKo....และก็เจ๊แจง.....

น้องเมแกเลยต้องอธิบายผมว่ามันคล้ายๆ...จม,ลูกโซ่....แต่ดูดีกว่านั้น.....





---------------------------------------------------
"เรื่องแรก -- เอาเป็นเรื่องเรียน"....ก่อนละกันคับ....


ตอนนี้กำลังต่อปริญญาโทใบที่สอง....สาขา..management..information...technology....ที่เอแบคคับ....
เทอมนี้เรียน..จันทร์..อังคาร..ศุกร์...และอาทิตย์........

ที่ลงเรียนเพราะ...รู้สึก/คิด...ว่าตัวเองว่าง......บวกกะเผื่อค่าตัวที่มันอาจเพิ่มขึ้น..(ได้มั่ง).... - -"


จบตรี...ไฟฟ้าที่พระนครเหนือ.....
หลังจากจบตอนนั้น......ก็ได้งานที่..โรงงานญี่ปุ่น..แถวอยุธยา.......
เป็นงานซ่อมบำรุงเครื่องจักร.......ตอนสัมภาษณ์กับคนญี่ปุ่น..เขาถามว่าทำได้มั๊ย.......
ตอบไปว่า....''ซาบายยยยยย''.....ในใจกรูแม่ม..จบไฟฟ้าสื่อสารมานะเนี่ย..... - -"
งานกัดกลึง....เชื่อม.....ก็รู้แบบงูๆปลาๆ.......โฮ่ย......
ไฮดรอลิกส์...นิวเมติกส์....พีแอลซี..เขียนแบบเครื่องกล......ฯลฯ........ต้องมาเรียนรู้ใหม่เกือบหมด.....
กับงาน..รู้สึกว่าตัวเองบางครั้งเนือยๆ...เหมือนไม่ค่อยตั้งใจเท่าไหร่.........
ก่อนออกมาเรียนต่อ.....ทำโปรเจกต์พวกโมฯเครื่องจักรที่เขาจะทิ้ง...เอากลับมาใช้........
บางครั้งก็ต้องออกไปดูเครื่องจักรที่ไปฝากซับคอนแทรคข้างนอก....กลับมาดึก....
บางทีก็ติดรถขนพาร์ท.....ที่เขามาส่งกะดึก........
และก็ยังเคยไปยืมอุปกรณ์ของบริษัทพานาโซนิก.....วันที่ลิฟต์เสีย....
แถมยังต้องขนอุปกรณ์หนักไม่รู้กี่สิบกิโลฯ.......ไปกะช่างสองคน...เดินขึ้นบันไดหนีไฟ...อีกยี่สิบกว่าชั้น..... - -"
ช่างเทคนิคที่ทำงานมาด้วยกัน...ยังบอกว่า....ทำงานด้วยกันกำลังมันส์เลย.........ตอนที่ผมยื่นใบลาออก.......

จบโท....วิดคอมฯที่..'เมกา......
ไปอยู่ที่นั่นสี่ปีเต็มๆ...ตอนนี้กลับมาและได้ทำงานหนึ่งปีกว่าๆ..........
ที่บริษัทฮาร์ดดิสต์..'เมกัน...แถวสำโรง..........
เขียนซอฟต์แวร์...เครื่องจักร......ใช้ภาษาซี..ซะมาก..............
เรียนที่นั่นจริงๆ...สองปี....บวกเรียนภาษา.......และทำงานเก็บเงินเที่ยวอีกหนึ่งปี.........


ลป1....ตอนปริญญาตรี...ขยันโคด......เกรดต่ำสุดอยู่แถวๆ...1,9x....
โปรหลุด...โปรหลุด......เกือบไทร์อยู่สี่เทอม......
สุดท้าย..ยังได้จบสี่ปีพอดีกะเขา..........เพื่อนที่ติดโปรมาด้วยกันยังมีเคือง...ไหง๊พวกมันต้องมาจบห้าปี......

ลป2....ถ้าใครจะพูดถึงเกรด.....คงเอาของป.โท...มาโม้อย่างเดียว..........
เพิ่งมากลับใจ...ตั้งใจเรียน.......ก็ตอนอยู่..'เมกา...แระ.............



---------------------------------------------------
"เรื่องสอง -- เบรกเกอร์ที่แล็ปคอมมิวฯ"....ต่อเรื่องสมัยป.ตรี......


เมื่อพูดถึงสมัยป.ตรี.....ที่จริงก็มีเรื่องตลกๆขำๆ....อยู่พอควร......
แต่ตอนนี้นึกถึงเรื่องนี้....อาจจะไม่ค่อยฮา..ซักเท่าไหร่....................

เมเจอร์ที่เลือก...คือไฟฟ้าสื่อสาร........เพราะฉะนั้นส่วนใหญ่....
จะเฝ้า...แล็ปคอมมิวฯ.......เกือบตลอด.........
วันนั้นไม่แน่ใจว่า......รออะไร...แต่ประมาณรอคุยกับอาจารย์อยู่ที่แล็ป...........

ในแล็ปก็จะมีโต๊ะเวิร์คช็อปสีขาวๆ...กว้างพอควร...สามารถวางอุปกรณ์ได้..........
ตั้งติดกัน..ลักษณะหันหน้าเขาหากัน...แล้วเว้นว่างเป็นทางเดินเข้าออกได้...สลับเป็นแถวๆ......
โต๊ะเองก็มีการต่อเติมคล้ายๆตู้...ขึ้นมาด้านบน....จะมีพวกเบรกเกอร์..ปลั๊กไฟ...ต่อไว้ให้ใช้งาน.........


วันนั้นก็มีกลุ่มนึง...นั่งทำแล็ปอยู่.......แต่คนละบริเวณกับที่ผมยืนรอ.....
และกระผมคง...ไม่รู้อารมณ์ไหน....คงเหงาๆ........ยืนดันเบรกเกอร์...ขึ้นๆลงๆ...เล่น.. - -"
โดยไม่ได้สังเกต..กลุ่มที่ทำแล็ป............

เอาล่ะสิ........เบรกเกอร์..มันทิป....ตัดไฟทั้งแล็ป............
กลุ่มคนที่ทำแล็ป...ก็ประมาณ.........เฮ๊ย..อะไรฟร่ะ....ไฟดับ.......ก็เดินไปดูที่เบรกเกอร์ตัวใหญ่.....
ก็บังเอิญจังหวะที่ผม...ดันเบรกเกอร์ตัวเล็กที่ผมดันขึ้นลงเล่น...กลับมาตำแหน่งปกติ.............

ไฟฟ้ามันก็กลับมาเหมือนเดิม......... - -"
ไอ้คนกลุ่มนั้นมันก็งงๆ....เออ...กลับมาทำต่อ............

ผมก็ยังเพลิน.....ดันเบรกเกอร์ลงมาอีก.........ไฟฟ้ามันก็ดับอีก..........
กลุ่มพวกนั้นก็บ่นอีก.....ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้ตั้งใจฟังเสียงเอะอะในห้องที่เกิดขึ้น......ก็เลยยังไม่รู้..........
พวกนั้นก็เดินกลับไปที่เบรกเกอร์ตัวใหญ่....จังหวะเดียวกะที่ผมดันไอ้ตัวเล็กข้างหน้าผม...กลับมาที่เดิม...และไฟก็กลับมาปกติ....


ด้วยกำลังมันส์..(มั๊ง)....ในอารมณ์ของกระผม.....ดันขึ้นๆลงๆ.......
เหตุการณ์ก็ดำเนินอยู่อย่างนั้นไม่รู้ว่ากี่รอบ........

จนได้ยินเสียงพูดดังพอประมาณ.............



แม่มเอ๊ย.......หมาตัวไหน...มันกดเบรกเกอร์เล่น....ฟร่ะ...........

-________________-"



---------------------------------------------------
"เรื่องสาม -- เด็กสายวิทย์ห้องคิงส์"...ประมาณ..ม.3....


ตอนนั้นก็อีก.....ไม่ค่อยตั้งใจเรียน.........ติดเพื่อนติดเกมส์ฟามิค่อม..มากๆ..ตอนนั้น.....
เลิกเรียนเสร็จก็ไปกดเกมส์บ้านเพื่อน...เพราะเปิดเทอมที่บ้านไม่ให้เล่น... - -"

จำได้ว่า...ไอ้พวกวิทย์ฯ......นี่ไม่รู้เรื่องเลยตอนนั้น.....แรงเริง...งาน....กฎของโอห์ม..ฯลฯ........
โฮ่ย.....มั่วโคด..............
จำได้ว่ามีข้อสอบ..คำนวณแบบเติมในช่องว่างเสียด้วย......


กรู....มั่วแม่มหมด.......นั่งระลึกชาติ..นึกตัวเลขเอง..ช่องนี้จะใส่อะไร.......... - -"



ตอนอาจารย์ประกาศคะแนน....ไล่เรียงตามอันดับเลขที่........
หลังจากที่อาจาย์ประกาศคะแนนของผม......
เพื่อนคนนึงมันพูดขึ้น.....


"ใครฟร่ะ......แม่มโคด..โง่เลย......ได้คะแนนเท่านี้........."

-________________-"



---------------------------------------------------
"เรื่องสี่ -- ไม้ขีดไฟ"...เห็นพี่สาว..(พี่ตู่หลักสี่)....พูดถึงไม้ขีดไฟ........กระผมเองก็มีวีรกรรมเกี่ยวกะไม้ขีดไฟ......


ไม่ใช่ว่าผมจะกลัวไฟนะคับ........ไม้ขีดไฟ....นี่เป็นของเล่นยอดนิยม....อันดับต้นๆ..ของกระผมทีเดียว......
ชอบมากกกกกกกก.......ชอบเล่นไฟมากๆ........โตมาเลยชอบเล่นกะไฟ..เอ๊ย..มะช่าย........

ตัวนี่ก็ยังไม่ค่อยจะโต...สูงกว่าปี๊บที่เขาใส่ผักดอง.......หรือถังเหล็กที่เขาใส่สีทาบ้าน...นิดหน่อยเอง....
ก็รู้จักเล่นไฟแล้ว.......แล้วยังรู้อีกว่า.......ความร้อนขนาดของไม้ขีดไฟ..ไม่ไหม้เหล็ก.....
และก็หากไม่มีน้ำ.....ก็สามารถใช้ทรายดับไฟได้...............มันไปรู้ได้ยังไงฟร่ะ... - -"
เคยขโมยตังค์แม่.....แอบไปซื้อไม้ขีดมาเล่น......ไม่กล้าไปหาไม้ขีดในบ้าน.......
ไฟแช็ค...ก็จุดไม่เป็น...เพราะนิ้วยังเล็ก...และก็เจ็บนิ้ว....


และก็กลัวแม่มาก...หากแม่รู้ว่าเล่นไฟนี่...จะโดนตีเลย..........


และข้างบ้านหลังที่รั้วติดกันเลยทีเดียว.....บ้านนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่...นานๆ..จะมาอยู่ซักวันสองวัน............
ในท่อระบายน้ำหน้าบ้านเขา...เลยจะค่อนข้างแห้ง.........และสมัยเด็กๆ........
จะมีพวกต้นไม้เยอะมาก...ต้นสน..ใบและลูกสนจะหล่นตกตามพื้นเยอะมาก............


ตอนเด็กๆ...ก็จัดการซะ.......เกณฑ์น้องชาย.....
ช่วยกันเก็บพวกเศษกระดาษ..หนังสือพิมพ์.......เศษไม้แห้งๆ...พยายามสอดลงไปทางรู..ฝาท่อไอ้บ้านข้างๆ......
ใส่จนเต็มเลย.........แล้วก็จุดไม้ขีดหย่อนลงไป.........


จำได้ว่าเคยมีข้างบ้านทิ้งพวกขวดเหล้าเล็กๆ...ที่แจกบนเครื่องบิน......
ก็เคยเท...ตามลงไป.........

ข้างในท่อด้านล่าง...งี๊สว่างโล่.....แล้วก็ขึ้นไปยืนเล่นบนฝาท่อ....เห็นว่ามันอุ่นดี...... - -"

แต่เป็นเพราะบ้านหลังนี้มันติดกัน.......แม่เลยเห็นง่ายๆ............



เอาใหม่คราวนี้วางแผนกะน้อง.......ได้ไม้ขีดมากล่องนึง...............
ลากปี๊บ......เล่นอยู่แถวบ้านอีกเหมือนกัน.......แต่เลยมาประมาณห้าหลัง.......
แถมมีซอยทางเดินเล็กๆ.....อยู่ข้างๆ...บ้านหลังใหม่นี้.............

ก่อนลากปี๊บนี่มา...ก็จัดการใส่เศษกระดาษ.....หญ้า...ใบต้นสน......กิ่งไม้แห้งบ้างไม่แห้งบ้าง....
ตามแต่จะหาได้.....ฯลฯ...
ใส่ลงไปในปี๊บจนเยอะพอควร........



พอถึงตรงบริเวณซอยที่ว่า...และเล็งแล้วว่าไม่มีใครเห็นว่าแอบเล่นไฟแน่.......
ก็จัดการจุดไม้ขีดแล้วหย่อนซะ.........ไฟลุกพรึบ...ควันโขมงลอยออกมา..........


คนงานในบ้านหลังนั้นตะโกนร้อง...ไฟไหม้ออกมาเกือบจะทันทีหลังจากควันลอยขึ้นมา.........
ผมกะน้องตกใจกับเสียงตะโกน...รีบเอาทรายกลบไฟ........


แล้ววิ่งลากปี๊บกลับบ้าน.....ประจวบกับคนงานในบ้านหลังนั้นออกมาเห็นผมกะน้องพอดี..........



เย็นวันนั้น..ผมกับน้องโดนไปคนละกี่ที...จำไม่ได้แล้ว...........



---------------------------------------------------

ตอนนี้จะตีสองแระ.....ไว้เด๊วกลับมาเขียนต่อ........
รู้สึกเหมือนมีเรื่องจะโม้ให้ฟังมากกว่า...5.......เลยทีเดียว... : )
เอาไว้กลับมาต่อคับ.....

และก็ยังนึกไม่ออกว่า.....จะแถกใครต่อดี.........หึหึ...หัวเราะแบบมีเลสนัย...

Create Date : 19 มกราคม 2550		8 comments
Last Update : 19 มกราคม 2550 12:15:22 น.
Counter : 487 Pageviews.
Share Tweet