"บทเรียน" บันทึกเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 09.35 น. ณ โต๊ะทำงาน บ้านหลังเล็ก วันนี้... ยามเช้าอากาศยังคงเยียบเย็นเช่นเดิม...สม่ำเสมอ และไม่มีทีท่าว่าจะเบาบางลงแม้แต่น้อย เสียงเพื่อนสนิท ดังปลุกฉันแต่เช้า ตามเวลาที่ตั้งไว้ และเงียบกริบลงอย่างซื่อสัตย์ เมื่อฉันกดปุ่มด้านขวาบนตัวเครื่อง หกโมงสิบห้านาที...จึงเป็นเวลาที่ฉันเริ่มขยับกายไปมาบนเตียง ด้วยความเย็นที่กระทบผิว ทำให้ฉันไม่ลืมหยิบเสื้อกันหนาวตัวโปรด คลุมกายก่อนออกจากบ้าน กุลีกุจอ...ขับรถไปส่งน้องชายเพื่อขึ้นรถบริษัทไปทำงาน หลังทำภาระกิจส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นเวลาของการเข้าสู่ระบบงานราชการ...เดิม เดิม ระหว่างขับรถกลับบ้านยามใกล้ค่ำ...นึกสะท้อนอะไรขึ้นมาบางอย่าง วันเวลา...ช่างหมุนไปเฉกลูกยางต้องลม ติ้ว ติ้ว ติ้ว...ก่อนจะร่วงลงสู่ดิน บทเรียนต่างๆ ที่ทยอยผ่านเข้ามาในแต่ละวัน จึงดูคล้ายหนังสือเล่มโต...ที่หนาขึ้นและหนาขึ้น วันนี้...ฉันได้บทเรียนเพิ่มขึ้น และจัดได้ว่าเป็นบทเรียนที่น่าจดจำเรื่องหนึ่งในชีวิต เพราะเป็นบทเรียนที่สอนให้ฉันรู้ว่า "อย่าขลาดกลัว...เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความจริง" และ "ควรยิ้มรับทุกๆความเสียใจ/เศร้าใจ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต" เริ่มต้นใหม่นะ วิภา...หนทางข้างหน้ายังรอให้เธอก้าวเดินต่อไป สู้ สู้... เพลงบทเรียน : บอย & ป๊อด อัลบั๊ม : Bittersweet (2007) เมื่อความคาดหวังของเรานั้นพังทลาย เมื่อความเสียใจเกิดจากการพบความจริง ทั้งที่เราได้ทุ่มเททำจนหมดทุกสิ่ง เมื่อใจที่ครั้งนึงนั้นเคยยังมีแรง กลับดูเหือดแห้งจนไม่เหลืออะไร เมื่อฟางเส้นสุดท้ายกำลังจะขาดหายไป ในเวลานั้นเรากำลังจะได้พบ บทเรียนสำคัญแค่ไหน รู้ไหม บทเรียนนี้ไม่มีสอน ต้องผ่านพ้นความทุกข์ร้อน เท่านั้นถึงเข้าใจได้ จะต้องเสียใจกี่ครั้งแต่ก็คุ้มเมื่อแลกกัน เพราะว่าหาเรียนไม่ได้จากที่ไหน บทเรียนที่ทำให้ใจของเรารับรู้ ว่าไม่มีอะไรคงอยู่เสมอไป เป็นบทเรียนชีวตที่แสนจะยิ่งใหญ่ เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน เมื่อความพยายามนั้นกลายเป็นสิ่งที่ผิด เมื่อความตั้งใจไม่มีค่าอะไร เหมือนทางที่เคยเดินมาตลอด คือทางที่เลือกพลาดไป ในช่วงเวลานั้นเรากำลังจะได้พบ บทเรียนสำคัญแค่ไหน รู้ไหม บทเรียนนี้ไม่มีสอน ต้องผ่านพ้นความทุกข์ร้อน เท่านั้นถึงเข้าใจได้ จะต้องเสียใจกี่ครั้งแต่ก็คุ้มเมื่อเทียบกัน เพราะว่าหาเรียนไม่ได้จากที่ไหน บทเรียนที่ทำให้ใจของเรารับรู้ ว่าไม่มีอะไรคงอยู่เสมอไป เป็นบทเรียนชีวิตที่แสนจะยิ่งใหญ่ เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน บทเรียนที่ทำให้ใจของเรารับรู้ ว่าไม่มีอะไรคงอยู่เสมอไป เป็นบทเรียนชีวิตที่แสนจะยิ่งใหญ่ เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน ความผิดหวังจึงจะเปลี่ยนเป็นพลังได้ เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน   Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2554 3 comments Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2554 10:57:11 น. Counter : 978 Pageviews. Share Tweet

วิธีลุกให้พ้นจากอดีต ไม่ใช่วิ่งหนี ไม่ใช่ปฏิเสธ แต่คือการยอมรับมันก่อน ว่ามันเคยมี เคยดี เคยเป็น และสุดท้ายคือ "มันจบไปแล้ว" #aston_ed ทุกความเสียใจ คือบทเรียนที่มีค่าค่ะ have a nice day   โดย: >>> (madampee ) 5 กุมภาพันธ์ 2554 11:14:21 น.

สุข ทุกข์ เศร้า เสียใจ เมื่อมันผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าจะช่วงเวลาไหนก็ตาม อย่าหลงกับมัน เพียงแค่ให้เรารับรู้ว่า มันคือ สุข ทุกข์ เศร้า หรือเสียใจ ก็แค่นั้น อย่าไปหลงยึดติดกับมันมากนัก เพราะไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกใดๆ ก็ตาม อีกเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ความสุขจะอยู่กับเรานานแค่ไหนกันเชียว หรือถ้าทุกข์ ใครจะทุกข์ได้ตลอดชีวิตกันนะ แล้วใครเล่าจะมานั่งเศร้า นั่งเสียใจ หรือเสียน้ำตาไปเรื่อยๆ มันจะทำให้เสียเวลามากกว่านี่สิ เราคิดอย่างนี้เสมอนะ... เป็นกำลังใจให้ จขบ.ด้วยนะ   โดย: น้ำค้างเดือนหก 14 กุมภาพันธ์ 2554 11:30:14 น.

ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจดีจากทั้งคุณมาดามพี และ คุณน้ำค้างเดือนหก อ่านแล้ว...น้ำตาซึม แล้วมันก็จะผ่านพ้นไปค่ะ ดิฉันจะรอวันนั้น ^^ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ทั้งสองท่าน   โดย: ดอกคูณที่จากไป 15 กุมภาพันธ์ 2554 0:35:10 น.