เคยมั้ย ที่ตกหลุมรักใครบางคน ประมาณ รักแรกพบ ปิ๊งปั๊งเมื่อครั้งแรกเจอ ไม่รู้นิสัย ไม่รู้อะไร รู้แต่ว่า ก้อ...ตูชอบ ก้อน่ารักดี อิอิ
แต่อารมณ์ครั้งแรกนั่น มันกำลังสร้างรากหยั่งลึก ซักพักก้อเกิดนึกได้ ด้วยสาเหตุอะไรก้อตาม เช่น "เฮ้ย! จริงๆ แล้ว ถ้าเค้าเกิดชอบตูขึ้นมาจริงๆ เราก้อคงไม่เอาหรอกมั้ง เพราะเค้าเอาแต่เที่ยว กินเหล้า งานการไม่ทำ" หรือว่า
"เฮ้ย! ยังไงเค้าก้อไม่มีวันชอบเราหรอก เค้ามีแฟนแล้วหนิ" เราก้อเลยเกิดอาการ หลงรักเอง แล้วเออออห่อหมกเอง ตกลงปลงใจเองว่า ไม่เอาแระ ตัดใจดีกว่า ว้า...มันทำใจลำบากนะเนี่ยะ แต่ถ้าไม่หยุดมันวันนี้แต่อนาคตเราอาจต้องช้ำใจ เอาซะวันเนี้ยะแหละ
เคยเกิดอยู่สองหน หนแรก เพื่อนกันตั้งแต่มัธยมเนี่ยะแหละ ประมาณหยอกล้อทีเล่นทีจริงกันมา แต่ไม่ได้อะไรมากมาย พอมาทำงานเจอกันอีกที น่านนนน เกิดใจตรงกัน ปิ๊งปั๊งกันโดยไม่ต้องบอก แค่มองตาก้อรู้ว่าคิดเหมือนกัน แต่นะ หลังจากคืนที่กินเหล้าเข้าไปมึนๆ เค้าชวนไปเที่ยววันรุ่งขึ้นก้อจำใจต้องปฏิเสธไป เพราะรู้ว่าถ้าไปอ่ะยาวแน่ หยุดมันดีกว่า แล้วกลับมานั่ง hurt คนเดียว เศร้าๆ เซ็งๆ กินข้าวไม่อร่อย หงุดหงิด งี่เง่าไปนานหลายวันที่เดียว ต้องห่างๆกันไปเพื่อทำใจ เค้าคงค้างๆคาๆอยู่เหมือนกัน แต่กับเรา เราทำใจแล้ว แต่นะ ก้อกลับมาคิดใหม่เพราะตอนนี้เค้าปรับปรุงตัว ทำงานทำการแล้ว แต่ก้อนะ มันไม่มาจีบตูแล้วนี่หว่า แค่โทรมาคุยถามสารทุกข์สุกดิบ แต่ก้อชื่นใจดี อิอิ แล้วแต่บุญพาวาสนาส่งเช่นกัน ....อันนี้เคสนึง
เคสต่อไป...(ดูเหมือนเคสเยอะ ตามประสาคนโสด ตกหลุมรักผู้ชายง่ายจัง เฮ้อออ-*-) รักแรกพบอีกแระ ปิ๊งปั๊ง ทั้งๆ ที่รู้มาก่อนว่าเค้าอาจไม่ใช่ชายเต็มร้อย แต่ด้วยความที่ใกล้ชิดก้อนะ แอบคิดไป ซักพัก รู้สึกตัวเองแปลกๆ ถอยออกมาห่างๆ ดีกว่า ขอเวลาทำใจซักกะนิด ไอ้เคสเนี้ยะยังไม่มีทางออก(ความจริงก้อเคยเป็นมาก่อนหน้านี้ตอนเรียนมหาลัย เกย์ค่ะ หลงรักเกย์ แต่โชคดี ทางออกมี เพราะว่าคนนี้นิสัยไม่ดี เลยเลิกคบกันไป) ไม่มีที่ปรึกษา ทำไงดีว่ะ หลงรักคนที่ไม่ใช่ผู้ชาย....โอ๊ยยยยย อยากจะบ้าตาย ช่วยด้วยยยย...ผู้ชายแท้ๆ ดีๆ ยังมีเหลือมั้ยเนี่ยะ.....