แต่ แต่ แต่ มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น วันศุกร์เช้าที่ 19 ผื่นลมพิษขึ้นทั้งตัว (ยกเว้นหน้า) โดยไม่ทราบสาเหตุ เกิดมาไม่เคยเป็น ก็กินยาแก้แพ้ ผื่นยุบ ก็สบายใจว่าคงไม่มีปัญหาอีกในวันเสาร์และอาทิตย์
แต่ แต่ แต่ เสาร์เช้าตื่นมา ผื่นลมพิษขึ้นอีก นูนๆปื้นๆเต็มหลัง เต็มแขน และ ต้นขา อย่างเซ็งเป็ด เพราะจะเตรียมตัวออกเดินทางไปพัทยาวันนี้ แต่ผื่นดันขึ้นซะงั้น ก็ต้องกินยา ผื่นยุบ พร้อมไปพัทยาด้วยสภาพเนื้อตัวที่เรียบเป็นปกติอีกครั้ง วันนี้ผ่านไปด้วยดี ออกงานแบบเนื้อตัวเรียบ ก็หวังว่า เช้าวันอาทิตย์วันวิ่ง คงไม่มีผื่นขึ้นอีก
แต่ แต่ แต่ ตื่นเช้าวันอาทิตย์ คันคะเยอเพราะผื่นลมพิษอีก ขึ้นเต็มหลัง ขึ้นแขน ไม่ขึ้นขา ชั่งใจว่าจะวิ่งดีไหม แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว ก็ต้องวิ่ง แค่อาการคันคงไม่มีปัญหากับการวิ่ง ก็กินยาอีก ผ่านไปสักชั่วโมงกว่าๆ ผื่นหายไป ก็สบายใจ ได้ใส่ชุดวิ่งชุดโปรดแบบผิวเรียบอีกครั้ง
วิ่งคราวนี้ อัดยาแก้แพ้ แก้ผื่น ง่วง มึน และ ได้เปลี่ยนเจลยี่ห้อใหม่ที่ซื้อเมื่อไปวิ่งมาราธอนที่เวียนนา...หวังว่าคงไม่กระทบกระเทือนการวิ่งครั้งนี้ สาธุ!
ปีนี้ถือว่าอากาศดีมากๆๆๆ ตลอดเส้นทางวิ่งไม่เจอแดด ไม่เจอฝนเลย ต่างจากปีที่แล้วอย่างลิบลับ น้ำและเกลือแร่ครบ ไม่มีขาด
ปีที่แล้ว 2012 หญิงก็มาวิ่ง Full marathon ที่พัทยาค่ะ เจอแดดเปรี้ยง ตั้งแต่โลที่ 16 จน 42 น้ำไม่ขาด แต่เกลือแร่หมด ไม่พอสำหรับนักวิ่งมาราธอน จำได้ว่าได้รับเกลือแร่แค่ 2 station เอง ทำให้เจอกับภาวะ "ตะคริว" ขึ้นน่อง ทรมานมาก วิ่งไป แวะยืดไป ร้อนก็ร้อน หิวน้ำก็หิว แต่ก็หอบสังขารเข้าเส้นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แม้สภาพจะเดี้ยง ด้วยเวลา 5.41 ชั่วโมง
ปีนี้หญิงถือว่าเตรียมตัวมาสำหรับวิ่งเนินของพัทยา ซ้อมวิ่ง Hill มาตลอดสองสัปดาห์ ถือว่าเส้นทางฟูลมาราธอนพัทยา นักวิ่งต้องเจอเนินในครึ่งแรกเกือบๆ 27 โล เลยทีเดียว เตรียมแว่นกันแดดพร้อมสำหรับสู้แดด เตรียมตังค์มาพร้อมสำหรับแวะซื้อเกลือแร่ที่ 7/11 เผื่อเกลือแร่ขาดแบบปีที่แล้ว แถมปีนี้ไม่มีแดดเลย เพอร์เฟค! คิดว่าปีนี้คงแก้มือได้ เพราะปีที่แล้วร่อแร่มาก
วิ่งได้ตามที่แพลนไว้ตลอด 10/20/30 โล เริ่มมีความหวังกับปีนี้
เริ่มจุกตั้งแต่โลที่ 27 หิวน้ำ แต่กลืนไม่ลง มันจุก ก็คิดว่าคงกินน้ำเยอะเกิน ก็เลยจุก
โลที่ 30-36 ตลอดหาดจอมเทียน เริ่มพะอืดพะอม แน่นลิ้นปี่อย่างมาก หิวน้ำ แต่กินได้นิดเดียว มันกลืนน้ำไม่ลง กลืนเจลก็ไม่ลง เหมือนร่างกายไม่รับ เริ่มวิ่งๆ เดินๆแล้ว เริ่มอยากจะอาเจียน
ทนตลอดโลที่ 37-40 ทรมานมาก ช่วงนี้เริ่มรู้สึกง่วงมาก ยังบอกพี่จุ่นเลยว่า ขอแวะหลับได้ไหม อยากจะนอนมาก
ในที่สุด ก็ได้อาเจียนออกมาโลที่ 40 ข้างทาง ใส่ถังขยะ(เหม็นๆ) เป็นเหตุการณ์ครั้งแรกในชีวิต ที่ผาณิตอาเจียนในที่สาธารณะ ใส่ถังขยะเหม็นๆ ท่ามกลางสายตาผู้คน และ สายตานักวิ่งที่วิ่งผ่านไป 555 สะใจกับตัวเองมาก อะไรที่ไม่เคยก็ได้เจอ .....ถือว่าเป็นประสบการณ์ดีๆ เรื่องราวดีๆ (ตอบแบบน้องแพนเค้ก)
พี่จุ่นยืนลูบหลัง และ ให้กำลังใจ จริงๆแล้ว พี่จุ่นให้กำลังใจตลอดเส้นทาง จะถามหญิงตลอดว่า..... ไหวไหม ไม่ไหวก็เดิน ไม่เป็นไร ค่อยๆไป ......ขอบคุณที่รักมากๆค่ะ
ระหว่างยืนอาเจียน ต้องขอขอบพระคุณน้ำใจที่งดงามในสนามวิ่งจากพี่นักวิ่งท่านหนึ่ง bib 557 พี่วัลลภ สิริฤกษ์วิภาส แห่งฟอร์รันเนอร์ ที่วิ่งผ่านและเห็น และยื่นน้ำให้ ....ขอบคุณค่ะ
สถานที่แวะอาเจียน คือหน้าโรงงานแห่งหนึ่ง ด้านในมีตู้น้ำขาย เหมือนสำหรับขายพนักงานในโรงงานมาซื้อกิน หญิงหิวน้ำมาก พี่จุ่นก็เลยเดินไปซื้อน้ำให้ในโรงงาน พี่ผู้ชายที่ยืนคุมตู้ เขาเห็นหญิงยืนอ้วกอยู่แล้ว เห็นเหตุการณ์ พอเห็นพี่จุ่นเดินมาซื้อน้ำ พี่เขาจะให้น้ำฟรีเลย ไม่เอาเงิน แต่พอดีเตรียมเงินมา เป็นแบงค์ยี่สิบ แต่พี่เขาไม่มีเหรียญทอน ณ ตอนนั้น จริงๆไม่ต้องทอนก็ได้ แต่พี่เขาไม่ยอมรับเงิน เขาก็เลยให้น้ำมาขวดหนึ่ง น้ำใจจากพี่เขาล้วนๆ เย็นเจี๊ยบชื่นใจ พี่ใจดีมากๆๆๆ ที่ไม่หวงน้ำเลย .....ขอบคุณค่ะ
แม้จะสะบักสะบอมอีกรอบในปีนี้ แห่งสนามพัทยา แต่ก็แลกกับการได้เจอมิตรภาพ และ น้ำใจ ที่ไม่อาจลืม ...นี่คือเสน่ห์ของ Full marathon ที่เราไม่สามารถจะรู้เลยว่า ตลอด 42k จะเกิดอะไร เราจะเจออะไร จะเจ็บตรงไหน ทำตามเป้าไหม หรือ ไม่ตามเป้า มันไม่สามารถคาดการณ์ได้เลย นี่คือเสน่ห์ ....ที่นักวิ่งไม่เคยเข็ด ต้องขอเจออีก ต้องขอวิ่งอีก ...นี่แหละ Marathon !
ดังนั้น ใครมาถามว่า วิ่งครั้งนี้ ตั้งเป้าเวลาเท่าไหร่ จะถึงเส้นชัยในกี่โมง หญิงจะตอบเสมอว่า ไม่รู้ เพราะไม่เคยหวัง ไม่เคยตั้งเป้าใดๆกับเวลา เพราะไม่ได้มาแข่งกับใคร ตอบได้อย่างเดียว มั่นใจอย่างเดียวว่า.... เข้าเส้นชัยแบบขนตาเด้ง ปากแดง แน่นอน และยิ้มหวานเมื่อเข้ากล้อง ...อันนี้ชัวร์ล้าน% 555
สรุปว่า จากโลที่ 40-42 เดินค่ะ จูงมือเดินกับพี่จุ่นกระหนุงกระหนิงไปเรื่อยๆ เพราะยังมวนท้องอยู่ พอวิ่งก็จะเริ่มพะอืดพะอมอีก ขอเดินดีกว่า แต่ก็วิ่งนะคะ วิ่งเข้ากล้อง กล้องพี่ตุ้ม กล้องพี่รุจน์ และกล้องของท่านอื่นๆ ขอให้ได้รูปสวยๆไว้ก่อน ถ่ายรูปเสร็จ ก็เดินต่อ แล้วก็วิ่งอีกครั้งเพื่อเข้าเส้นชัย เย้!
สรุปว่าอาเจียนคราวนี้ ไม่รู้ว่ามาจากยาที่กินกดอาการลมพิษ หรือ เจลใหม่ กันแน่ ยัง ..งงงวย.. อยู่
ไม่เป็นไรค่ะ ปีหน้าขอแก้มือใหม่ สำหรับพัทยามาราธอน...เธอได้ใจฉันมากนะยะ คุณพัทยามาราธอน!
....แถมเดือนนี้ ก็ครบปีแล้วสินะ ที่เราทั้งคู่ไม่กินเนื้อสัตว์ใหญ่ ไม่กินสัตว์ปีก ไม่กินสัตว์บกเลย
และครบปี ที่กินอาหารมังสวิรัติทุกวัน อย่างน้อยวันละ 1-2มื้อ มื้อไหนหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ไม่ได้ ก็จะมีเนื้อสัตว์เข้ามาได้ก็เป็นปลา หรือ กุ้ง (ปลาหมึก/หอย นานๆที)
และครบปีที่ไม่แตะน้ำอัดลมเลย
และจะทำต่อไป ไม่หยุด ตามความตั้งใจของเราทั้งคู่....
เม้าท์เรียบร้อย มาชมรูปกันต่อดีกว่าค่ะ
เช้าวันเสาร์ที่ 20 July ......จากกรุงสู่เมืองที่ไม่เคยหลับ...พัทยา
เราพักที่ WAVE Hotel ค่ะ อยู่ติดกับห้างCentral เลย
เป็นโรงแรมเปิดใหม่เอี่ยม (ปีที่แล้วมาวิ่ง ยังเห็นสร้างอยู่) แถมใกล้จุดปล่อยตัวมากๆ เดินไปไม่ถึง50เมตร ก็ถึงจุด start สะดวกสุดๆ
แน่นอนค่ะว่า ใส่ชุดที่ออกแบบเอง ทำแพทเทิร์นชุดเอง และตัดเย็บเองมาค่ะ
top กับ skirt แยกกัน พอเอามาใส่รวมก็ดูเหมือน Dress
ภายในล็อบบี้โรงแรม ไฟสวยๆ
โรงแรมออกแนวย้อนยุคนิดๆ ให้รู้สึกถึงศิลปะแนว Art Deco ได้บ้าง
ห้องที่ได้ สวยมากๆๆๆๆ มีระเบียง เห็นชายหาด
สิ่งอำนวยความสะดวกครบ ไม่ผิดหวัง
แถมพนักงานน่ารัก เป็นกันเอง ต้อนรับเป็นอย่างดี บริการเยี่ยม ได้ใจไปเลย
ห้องสะอาดมากค่ะ ทุกอย่างสะอาด
มีทั้งแบบ อ่างอาบน้ำและห้อง shower
อ่างล้างหน้า 2 อ่าง ไม่ต้องแย่งกัน
ตกเย็นเดินทางไปงาน Expo ค่ะ จัดที่ห้าง Central เฟสติวัล พัทยา บีช
ใกล้โรงแรมสุดๆ
กำลังกรอกใบสมัคร
แอบโชว์ด้านหลังของชุด...
จ่ายเงินเรียบร้อย
รับ bib & chip
chip ติดรองเท้า
ถ่ายรูปกับซุ้ม
ถ่ายกับพี่อัญชลี นักวิ่งสาว
ขอบคุณมากๆๆๆเลยนะคะ ที่เข้ามาทักทายพูดคุย และได้ถ่ายรูปด้วยกัน
ขอบคุณมากๆๆๆเลยค่ะที่ติดตามบล็อกของหญิงในเรื่องวิ่งงานต่างๆ
ออกไปนอกห้าง ดูบรรยากาศงาน Expo มีร้านต่างๆมาขายชุดกีฬามากมาย และยังมีจุดรับสมัครวิ่งของงานต่างๆด้วย
เจอกะคุณป้าและน้องหมา 4 ตัว
หญิงเป็นแฟนคลับของคุณป้าค่ะ ปีที่แล้วมาวิ่งพัทยาก็ได้ขอคุณป้าถ่ายรูปเหมือนกัน
คุณป้าบอกว่า พรุ้งนี้ ลุย 10K กะน้องหมาทั้ง 4 เลย
ปีนี้ไม่มีอาหารเลี้ยงนักวิ่งตอนเย็นเหมือนปีที่แล้วนะคะ
ชมงานเสร็จ ก็กลับโรงแรมค่ะ เย็นมากแล้ว
ของที่ได้รับจากงานวิ่งค่ะ
รองเท้าที่จะใส่วิ่งในวันพรุ่งนี้ Tarthergale 2
หญิงกะพี่จุ่นใส่เหมือนกัน รุ่นเดียวกัน เป็นรุ่นของผู้ชายค่ะ แต่ผู้หญิงก็ใส่ได้
ชุดที่จะใส่วิ่ง เป็นชุดที่จะเอาไปใส่งานลากูน่าภูเก็ตมาราธอน แต่ไม่ได้ไปวิ่งเนื่องจากกล้ามเนื้อหลังฉีก เลยเอามาใช้งานพัทยาแทน สีสันถูกใจ เป็นหนึ่งในชุดโปรด
แน่นอนค่ะ ชุดสวยๆแบบนี้ ต้องเป็นของ adidas by Stella McCartney
เป็นเสื้อกะกระโปรงแยกกัน แต่พอมาใส่รวมกัน กลายเป็น Dress ได้เลย
ด้านหลังก็ถูกใจหญิงมาก
ชอบกระโปรงจับพลีตมากๆ
ภาพพัทยาใกล้ค่ำ
ไฟโรงแรมสวยๆ
คืนนี้นอนหลับฝันดี ตื่นแต่เช้าเตรียมวิ่งจ้าาาาาาา
_______________
วันวิ่ง ....อาทิตย์ที่ 21 July 2013
นักวิ่ง Full marathon ปล่อยตัว ตี 4.30 มีเวลาให้ 7 ชั่วโมง
เสื้อผ้า หน้า ผม พร้อมเตรียมลุย 42K
สีของห้องพักในโรงแรม ชั่งเข้าก๊านนนน เข้ากันนนนน กับชุดวิ่งสีกล้วยสุก พร้อมทาเล็บสีกล้วยดิบด้วย
วันนี้พาน้องหมาสีน้ำเงินเกาะหลังไปวิ่งด้วย 1 ตัว เห็นไหมก๊ะ
บรรยากาศหน้าจุดปล่อยตัวนักวิ่งฟูลมาราธอน
สู้ๆค้าาาา
เริ่มออกวิ่ง...
ขอขอบคุณภาพจากกล้องพี่โปรตุ้ม แห่งชัตเตอร์รันนิ่ง
www.shutterrunning.com
ภาพระหว่างเส้นทางวิ่งสวยๆจากพี่ๆช่างภาพแสนใจดี ที่เก็บภาพพวกเราเหล่านักวิ่ง ได้มีภาพสวยๆไว้เป็นที่จดจำ ขอขอบพระคุณค่ะ
ภาพสวยๆ จากกล้องพี่โปรรุจน์ แห่งชัตเตอร์รันนิ่ง
www.shutterrunning.com
ณ ถนนคนเดิน ประมาณโลที่ 41
____________
ภาพหวานๆจากกล้องพี่โปรตุ้ม แห่งชัตเตอร์รันนิ่ง
www.shutterrunning.com
อีก 500 เมตร ก็ถึงเส้นชัยแย้ววว
_________________
ภาพจากกล้องน้า PAT แห่ง //www.patrunning.com
อีก 100 เมตรก็ถึงเส้นชัย
_____________
ภาพจากกล้องพี่ดาบทอง แห่งชมรมวิ่งบางขุนเทียน
www.bangkhunthianjoggingclub.com
________________
ภาพจากกล้อง.... ญ. เตือน แห่งชมรมวิ่งบางขุนเทียน
www.bangkhunthianjoggingclub.com
__________
ภาพจากกล้องเฮียไช้ แห่งฟอร์รันเนอร์
www.forrunnersmag.com
ในที่สุดก็ถึงเส้นชัยค้าาาาาาาาา
ใช้เวลาวิ่งไป 5.19 ชั่วโมง ดีใจมากที่ทำเวลาได้ดีกว่าปีที่แล้ว
แถมอาเจียนไปหนึ่งครั้งที่โล 40 และเดินตลอด 2 โลสุดท้าย .....แต่ก็เข้าเส้นขัยด้วยหน้าแจ่ม ปากยังไม่ซีด ขนตายังเด้งจ้าาาาาาา
พี่จุ่น(M40-49)
....PlaceCat (135)....CheckPoint(2.31.31)....FinishTime(5.20.02)...NetTime(5.19.36)
หญิง(F30-39)
....PlaceCat (8)....CheckPoint(2.31.31)....FinishTime(5.20.03)...NetTime(5.19.37)
สิ่งที่ทำให้งงยิ่งกว่า ก็คือ เมื่อวิ่งเข้าเส้นชัย มีน้องยื่นป้ายลำดับที่ 7 ให้ ... ดีใจมากๆๆๆๆๆๆ
ไม่เคยคิด ไม่เคยฝัน และ ไม่กล้าแม้จะหวัง ...ว่าจะได้ถ้วยจากสนามอินเตอร์ใหญ่ๆแบบนี้ ....ปลื้มมากๆๆๆๆๆๆ
(เกณฑ์รับรางวัลตามกลุ่มอายุ มี 7 รางวัล ....Prize Age Group for Thai&Asian only)
ที่สำคัญได้ใส่ชุดโปรดขึ้นรับถ้วยบนเวที
ถ่ายรูปคู่รักนักวิ่ง
มีน้องพยาบาลมาขอถ่ายรูปด้วย
ถ่ายกะน้องอิ๊บ ผู้น่ารัก น้องยิ้มแล้วโลกสดใสมาก
น้องอิ๊บบอกว่าก่อนเข้าเส้นชัยน้องล้ม กางเกงวิ่งขาดเลย แต่พี่หญิงอยากบอกว่า .....แม้น้องจะล้ม แต่ความน่ารักของน้องไม่มีตกหล่นไประหว่างทางเลย หน้าใสกิ๊กตลอด
_____________
ภาพจากกล้องเฮียไช้ แห่งฟอร์รันเนอร์
www.forrunnersmag.com
ขอขอบคุณเฮียไช้ สำหรับภาพสวยๆค่ะ
________
เดินไปที่บริเวณหน้าเวที เตรียมขึ้นรับรางวัล
ถ่ายกะตุ่ม นักวิ่งสาวตัวสูงขายาว สวยเท่ห์ ฝีเท้าจัดจ้าน แห่งชมรมคนวิ่งยาวขอนแก่น กวาดรางวัลมาหลายสนามนับไม่ถ้วน
ที่ 6 กะ ที่7
บรรยากาศบนเวที
ขอบอกว่า.... ตื่นเต้นมากๆๆๆๆๆ
ภาพตุ่มขึ้นรับรางวัล ผู้หญิงอะไร เท่ห์สุดๆ แถมสวยด้วย
หญิง... สาวในชุดเขียวกล้วยสุก ขึ้นรับรางวัลที่ 7 ....รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 6 ประเภทมาราธอน รุ่นอายุ 30-39ปี
รางวัลแห่งความภาคภูมิใจ
ถ่ายภาพรวม นักวิ่งระยะมาราธอน 42 km กลุ่มอายุ 30-39 ปี ลำดับ 1-7
ลงจากเวทีถ่ายกะพี่คู่แฝดนักวิ่ง คนดัง
เห็นตัวเล็กๆผอมๆแบบนี้ วิ่งFull marathon ต่ำกว่า 3.30ชั่วโมงนะจ๊ะ จิ๋วแต่แจ๋ว สุดยอดค้าาาาาา
หญิงยังคงเป็นแฟนคลับพี่แฝดทั้งสองต่อไปไม่หยุดยั้ง
เข้าไปรอรับเงินรางวัลค่ะ
ขอเก็บภาพบรรยากาศหน่อย ครั้งหนึ่งในชีวิต
รับเงินรางวัล 1000บาท
เจอน้องหมอเฟิร์น สาวสวยคนเก่ง น่ารัก หวานแหว๋ว สูงขาวขายาว ผมสลวย แถมวิ่งเร็วจี๋ แห่งชมรมคนวิ่งยาวขอนแก่น
นอ้งได้ลำดับที่ 5 มาราธอน รุ่นอายุ 19-29 ปี
ถ่ายกะสาวฮ่องกง ขึ้นรับถ้วยลำดับ 5 มาราธอน กลุ่มอายุเดียวกับหญิง
ทาเล็บสีเดียวกันด้วย ...ขอบอก
กว่าจะเสร็จก็ 11โมงกว่าๆแล้ว กลับไปกินอาหารเช้าที่โรงแรมไม่ทัน เพราะเขามีถึงแค่ 11โมง
แต่ แต่ แต่ ทางโรงแรมน่ารักเป็นอย่างมาก ยังมีอาหารเช้ารอเราทั้งคู่ แม้เราจะมาช้า....สุดยอดค่ะ ได้ใจไปเกิน 100 เลย
บรรยากาศสบายๆ ในห้องอาหารของโรงแรมค่ะ
ถ้วยรางวัลและเหรียญอันแสนภูมิใจ
เหรียญของเราทั้งคู่
ทางโรงแรมให้ check out เลทได้ค่ะ เพราะเรากลับจากวิ่งเข้ามาช้า
แถมก่อนกลับ มีแก้วกาแฟเป็นที่ระลึกให้สำหรับแขกเข้าพักด้วย
ที่สำคัญ มีcard แสดงความยินดีสำหรับเราทั้งคู่ที่วิ่งมาราธอนได้สำเร็จด้วย ...ปลื้มมาก ...นอ้งๆพนักงาน เจ้าหน้าที่ช่วยกันเขียนใส่card แสดงความยินดี ...ได้ใจเราทั้งคู่ไปเต็มๆอีกแล้ววว
ก่อนกลับกรุงเทพ เราแวะถ่ายรูปกันที่ Mimosa พัทยา เป็นสถานที่เที่ยวแห่งใหม่ สไตล์ยุโรป
(เส้นทางวิ่งมาราธอน 42K ก็วิ่งผ่าน Mimosa ด้วยหล่ะ)
ใส่กระโปรงพลีตระบายตัวเดิม( ออกแบบ ตัดเย็บ ทำแพทเทิร์นเอง )
นำมาใส่คู่กับ Top พลีตระบายรอบ neck line ของแบรนด์ SODA ซึ่งเป็นหนึ่งใน thai designer brand ที่หญิงชื่นชอบ เสื้อตัวนี้หญิงชอบมาก ซื้อมานานแล้ว ตั้งแต่แต่งงานใหม่ๆ ตัวนี้ก็ 13 ปีแล้ว ยังใส่ได้อยู่ รูปร่างคงเดิม
หามุมตั้งกล้องถ่ายคู่ยากมากๆ เพราะคนเยอะสุดๆ แต่ก็ไม่พ้นความพยายามของเราทั้งคู่ค่ะ
ได้ภาพคู่สมใจ
หงส์ดำ
หงส์ขาว
ถ่ายรูปเสร็จ ขับรถกลับกรุงเทพจ้าาาา
________________
If you want to run , run a mile.........
........If you want to experience a different life , run a marathon.
by Emil Zatopek (Czech Sporting Legend of the Century)
"I've learned that finishing a marathon isn't just an athletic achievement. It's a state of mind; a state of mind that says anything is possible"
by John Hanc, Running Author
"Of all the races, there is no better stage for heroism than a marathon"
by Dr George Sheehan , Author and Philosopher
"Anyone can run 20 miles. It's the next 6 that count"
by Barry Magee, Olympic Marathon Bronze
"If you are losing faith in human nature, go out and watch a marathon"
by Kathrine Switzer, Women's Marathon Pioneer
มุมอวยลูก.....
ฝากภาพน่ารักๆ ของน้องจีจี้ นางแบบสาวหน้าปกหนังสือค้าาาาา
1. ขอบคุณน้องหญิงมากนะคะที่นำรูปพี่ลงบล็อคด้วย ประทับใจมากคะ กลับมายังเล่าให้เพื่อนๆที่ไปวิ่งด้วยกันฟัง เค้าก็บอกเค้าเจอน้องหญิงกับพี่จุ่นที่ถนนชายหาดเหมือนกัน
2. ชุดน้องหญิง Adidas by stella ชุดนี้เป๊ะมากคะ สีสวยโดนใจ ใส่แล้วน่ารักฝุดๆ เสื้อผ้า หน้า ผม พร้อมมาก
3. นับถือฝีมือและใจนักกีฬามาราธอนมากนะคะ ที่สามารถนำพาตัวเองเข้าเส้นชัยได้ สถานการณ์ตอนนั้นน่าจะย่ำแย่น่าดู แต่ก็โชคดีที่ผ่านมาได้ แถมได้รับรางวัลด้วยคะ
ยินดีกับรางวัลและประสบการณ์ดีๆที่ได้แต่ละทริปนะคะ
พี่จะติดตามแวะเข้ามาชมสนามต่อๆไปคะ