หัวใจเหงา-เหงา           หนาวลมเพียงห่มผ้า         คลายหนาว           อบอุ่นกลางแสงดาว         พร่างฟ้า           หากเพียงแต่ใจหนาว       ใครเล่า ยินดี           เป็นเช่นดังผืนผ้า              ห่มข้า  เถิดเอย                                 ~ ปุยเมฆ ~ ห่างหายจากการเขียนโคลงสี่สุภาพมานาน   เลยต้องรื้อฟื้นกันยกใหญ่ นับว่าเป็นอีกหนึ่งโคลงกลอนที่เขียนยากมากสำหรับฉัน ... บทนี้แต่งไว้ประมาณกลางเดือนกันยายน   คืนวันที่แอบมีลมหนาวมาทักทาย คืนที่หัวใจไร้ความอบอุ่น   หวนให้คิดถึงหลายคืนกับหลายปีที่ผ่านมา ... แม้หนาวเพียงไร   แต่ก็มีอุ่นไอจากใครบางคนข้างกัน หนาวปีนี้...ได้แต่กอดตัวเองให้อุ่น ... เท่านั้น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เวลาว่างเริ่มเยอะ ... เลยหวนกลับมาเขียนบล็อคได้ซะที เวลาที่หายตัวไปมีหลากหลายเรื่องราวเกิดขึ้นในชีวิต เรื่องราวเหล่านั้น...ให้ข้อคิดอะไรมากมาย  จะมีอะไรบ้าง   ไว้จะทยอยมาเล่าให้ฟัง ^____^   Create Date : 06 ธันวาคม 2553 2 comments Last Update : 6 ธันวาคม 2553 16:35:52 น. Counter : 2311 Pageviews. Share Tweet

ฝากดาวห่มร่มใจให้หายเหงา ดาวจะเพราพราวแสงแต่งดิถี หมู่ดาวรักนำทางหว่างขจี คงจะดีถ้ามีดาว เราสองคน แต่งโคลงไม่เก่งครับ :)   โดย: bayesian 17 ธันวาคม 2553 1:26:52 น.

ใช้ได้เลยนะคะ ... ถ้าแต่งมาจากใจ แม้ไม่คล้องจอง แต่มันสัมผัสได้ถึงอารมณ์และความรู้สึกค่ะ อิอิ จริงๆแต่งไม่ค่อยเก่งเหมือนกันค่ะ ... แต่เพราะชอบมานาน ^____^   โดย: All of love 17 ธันวาคม 2553 23:35:34 น.