หัวใจเหงา-เหงา
หนาวลมเพียงห่มผ้า คลายหนาว อบอุ่นกลางแสงดาว พร่างฟ้า หากเพียงแต่ใจหนาว ใครเล่า ยินดี เป็นเช่นดังผืนผ้า ห่มข้า เถิดเอย ~ ปุยเมฆ ~ ห่างหายจากการเขียนโคลงสี่สุภาพมานาน เลยต้องรื้อฟื้นกันยกใหญ่ นับว่าเป็นอีกหนึ่งโคลงกลอนที่เขียนยากมากสำหรับฉัน ... บทนี้แต่งไว้ประมาณกลางเดือนกันยายน คืนวันที่แอบมีลมหนาวมาทักทาย คืนที่หัวใจไร้ความอบอุ่น หวนให้คิดถึงหลายคืนกับหลายปีที่ผ่านมา ... แม้หนาวเพียงไร แต่ก็มีอุ่นไอจากใครบางคนข้างกัน หนาวปีนี้...ได้แต่กอดตัวเองให้อุ่น ... เท่านั้น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เวลาว่างเริ่มเยอะ ... เลยหวนกลับมาเขียนบล็อคได้ซะที เวลาที่หายตัวไปมีหลากหลายเรื่องราวเกิดขึ้นในชีวิต เรื่องราวเหล่านั้น...ให้ข้อคิดอะไรมากมาย จะมีอะไรบ้าง ไว้จะทยอยมาเล่าให้ฟัง ^____^
Create Date : 06 ธันวาคม 2553 |
|
2 comments |
Last Update : 6 ธันวาคม 2553 16:35:52 น. |
Counter : 2311 Pageviews. |
|
|
|
ดาวจะเพราพราวแสงแต่งดิถี
หมู่ดาวรักนำทางหว่างขจี
คงจะดีถ้ามีดาว เราสองคน
แต่งโคลงไม่เก่งครับ :)