BlogGang.com : : ย.ยิ้มแย้ม : ผ่านไปเดือนกว่าแล้ว ในเดรสเดน

ผ่านไปเดือนกว่าแล้ว ในเดรสเดน

ก่อนอื่นก็ต้องขอบอกก่อนนะครับว่า ไม่ได้อยู่ในดอยนรกแล้วแต่จะยังแต่งนิทานต่อไป ได้ย้ายมาอยู่ในเดรสเดน ประเทศเยอรมนีนี่แหละครับ

ชีวิตใน ต่างประเทศ ก็ไม่ได้ดีอะไรเท่าไรนัก การเรียน การใช้ชีวิต มันจะหนักกว่าบ้านเรา ตรงที่พูดกันคนละภาษา ตรงที่เขาไม่เข้าใจเราเท่าคนไทย ตรงที่เราต้องหนักกว่าคนอื่นเขา ตรงที่เราคิดถึงบ้าน ตรงที่เพื่อนที่สนิทเราอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน นักเรียนไทยในต่างประเทศ ปิดเทอมจึงขอเที่ยวก่อนยังไงล่ะครับ

คนเราหลากหลายความคิด ต่างจิตต่างใจ ถ้าเจอคนดีก็โชคดีไป แต่ถ้าเจอคนที่เขาไม่ชอบเราแล้วเนี่ย ก็ต้องทำใจล่ะครับ แบบว่าเพิ่งโดนผู้คุมสอบด่ามาอย่างรุนแรง แหะ ๆ ผมคิดว่าตานั่นไบแอส ในหลาย ๆ เรื่อง แต่ก็ไม่น่าใส่ใจซักเท่าไร เรามาเอาความรู้และประสบการณ์ จบแล้วก็คงจะกลับเลย

แต่ผมก็ยังโชดดีที่มีโอกาสมากกว่าคนอื่นเขา ได้มายืนอยู่ตรงนี้ ได้มารู้มาเห็น ได้มีโอกาสพูดได้เต็มปากเหมือนกันว่า เราก็เคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง

ก็ยังดีที่มีผลงานนิทานดอยนรก กับผู้อ่านที่อยู่เป็นเพื่อนผม ณ เวลาไหนที่ผมเข็นงานจบบท องก์กวีจะออก แต่จะกลับเข้ามาใหม่ เมื่อจินตนาการและความเซ็งเริ่มสะสม การระบายความเซ็งของผมคือ การได้เข้าไปอยู่ในโลกนิทานของผมนี่แหละครับ ยิ่งมีคนอ่านทำให้ยิ่งมีความสุขมากขึ้นไปอีก เมื่อนั้นองก์จะเข้า อย่างที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้ อยากจะบอกว่าเพิ่งเขียนกลอนได้ยาวเหยียดเมื่อไม่นานมานี้เอง ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมอยู่ ๆ ถึงเป็นอย่างนี้ขึ้นมาได้ มันจึงกำเนิดนิทานเรื่องยาวขึ้นมาไงครับ

ผมเองก็หวังว่า เทอมนี้ผมจะรอด นี่ผ่านไปจะสองเดือนแล้ว ผมดีใจทุกครั้งที่หัวผมถึงหมอน หมดไปอีกวันแล้ว ผมมาฝึกตัวเองตามที่เคยคิดไว้จริง ๆ แล้วจะมาทำไมเนี่ย

ขอบคุณเพื่อน ๆ ชาวบล็อกที่เข้ามาติดตามทั้งในบล็อกและนิทานดอยนรกของผม ขอบคุณโชคชะตาในดอยนรก ที่ทำให้ผมมีโลกนิทานเป็นของผมเอง ขอบคุณที่ทำให้มาเจอทุก ๆ คนแม้นเราจะยังไม่เห็นตัวตนของกันและกันก็ตาม

ไม่แน่เรียนจบแล้วอาจจะได้นิทานมาลองประกวดในงานวรรณกรรมซักที่ อาจจะมีหนังสือนิทานดอยนรกพร้อมใบปริญญาเป็นของฝากจากเยอรมันก็เป็นได้ คิดไปนั่น ฮ่า ๆ

Create Date : 15 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 2 ธันวาคม 2549 4:47:36 น.

46 comments

Counter : 747 Pageviews.

ท่าน ยอ

ปีหน้าผมก็คงต้องระหกระเหินไปต่างบ้านต่าเมืองเหมือนท่านแหละ

ดื่มครับ

อิอิ

โดย: ปะหล่อง (ปะหล่อง

) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:47:35 น.

ต่างคนต่างก็ต้องมีเรื่องราวให้น่าหนักใจและน่าปวดหัว ไปคนละแบบ บางคนก็ชอบในแบบที่ตัวเองเป็นที่ตัวเองเจอ แต่บางคนก็ไม่ชอบ ทว่าความชอบหรือไม่ชอบนั้นมันอยู่ที่ใจเรา จะสุขจะทุกข์จึงอยู่ที่ใจเราเป็นสำคัญ คนที่บังคับใจตัวได้นั้นจึงจะประสพความสำเร็จ...เอ๊ะ! นี่เราพูดอะไรเสียยาวยืด ไม่เห็นเกี่ยวเลยเนาะ

สู้ สู้ จ้ะ

บาย.....................................................................

โดย: คายตรี (คายตรี

) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:18:39 น.

เอาใจช่วยนะครับ
ป.ล. ผมไม่ใช่พี่กะทิแถวฮันโนเวอร์นะครับ เอ้อ แล้วผมเป็นใครหว่า

โดย: นายวุ้นกะทิ (นายวุ้นกะทิ

) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:02:06 น.

เอาดอกไม้จากงานพืชสวนมาฝาก

โดย: sugarhut

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:28:40 น.

สวัสดีครับ ท่านปะหล่อง

ดื่มครับ

การระหกระเหินทำให้คิดถึงบ้านเรามาก ๆ นะครับ

คิดถึงหนังสือดี ๆ วรรณคดีโบราณ จะหาอ่านได้ที่ไหน