กลอน..พาไป ชอบแต่งกลอนกันมั๊ยคะ ตอนเด็กๆ สมัยมัธยมอมเปรี้ยวอมหวาน เราจำได้ว่าชอบแต่งกลอนมาก ถึงมากที่สุด ก็คงเป็นธรรมดาของเด็กผู้หญิงสมัยนั้นที่จะชอบแต่งกลอน แล้วก็เอากลอนมาแบ่งกันอ่านกับเพื่อน ยังจำกลอนบทแรกที่แต่งสมัยนั้นได้อยู่เลย จะเก็บดาวทั้งฟ้ามาเรียงร้อย เรียบเรียงเป็นถ้อยคำแสนอ่อนหวาน คอยขับกล่อมเธอคืนนี้แทนนิทาน แล้วจะวานสายลมไว้ให้บอกเธอ กลอนบทนี้ เราได้ส่งให้กับคนที่เราแอบชอบสมัยม.ปลายคนนึง แล้วก็แต่งบทต่อๆมา ส่งให้เค้าเรื่อยๆ ผลก็คือ... แห้วครับพี่น้อง หลังจากนั้น ผ่านมาหลายปี กลอนบทนี้ก็เคยถูกส่งไปหาคนอีกคนนึง ซึ่งดูแล้วความรักก็ไม่น่าจะสมหวังอีกเช่นกัน วันหลัง สงสัยเราต้องตั้งชื่อกลอนนี้ว่า กลอนแห้ว ซะละมั๊ง 555 จริงๆแล้ว..เราจะมีกลอนอีกแบบที่เราชอบมากๆ พวกกลอนน้ำเน่า..อ่านทีคนอ่านอ้วกแตกอ้วกแตนกันไป ไม่อยากจะบอกเลยว่าเราสะสมกลอนพวกนี้ เคยคิดว่า.. ถ้ามีหนุ่มคนไหนมาจีบด้วยกลอนแบบนี้ คงรักตายเลย... แต่ที่ผ่านมา ก็ไม่เคยมีใครมาจีบด้วยกลอนแนวนี้นะ คงเพราะบุคลิกเรา คนภายนอกดูเผินๆออกจะจริงจังทำงาน เลยไม่มีใครรู้ว่าเราจะเลี่ยนได้ขนาดนี้แน่ๆ 55 ขนาดเมื่อเดือนก่อน ไปนั่งเล่นบ้านเพื่อนสาวที่คบมาสิบห้าปี พอดีวันนั้นพกกระดาษที่เราจดกลอนเก็บๆเอาไว้ไปด้วย ไปนั่งอ่านให้เพื่อนฟัง เพื่อนอึ้ง.. ถามว่า..นี่แกเป็นคนแบบนี้เหรอเนี่ย คบมาตั้งนานเพิ่งรู้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตัวอย่างกลอนที่เราชอบมาก สุดขอบฟ้าคือโลก สุดโศกคือความเศร้า สุดเหงาคืออกหัก สุดที่รักคือเธอ..... เป็นดอกฟ้าในใจใครฉันไม่รู้ เป็นดอกชู้ในใจใครฉันไม่หวั่น เป็นดอกหญ้าในใจใครไม่สำคัญ เป็นดอกรักในใจฉันเท่านั้นพอ เพื่อนจันทร์คือดาว เพื่อนลาวคือพม่า เพื่อนมาม่าคือไวไว เพื่อนใจคือเธอ ล่าสุด มีเพื่อนใหม่ที่น่ารักคนนึง คงเห็นว่าเราชอบกลอนแนวนี้ เลยส่งมาให้บทนึง โดนใจมาก เศษแก้วยังบาดคม เศษอารมณ์ยังบาดใจ เศษขยะยังขายได้ แต่เศษใจใครจะเอา (ไปหามาจากไหนเนี่ย 55) นั่งคิดๆดูว่า เอาไว้ว่างๆมีเวลา จะเปิดหัวข้อบล็อกใหม่ รวบรวมกลอนขำๆ แนวจีบสาว เก็บเอาไว้อ่านเอง ยามเบื่อๆเซ็งๆ จะได้เรียกรอยยิ้มให้ตัวเองได้ในวันที่หัวใจอ่อนล้า ^__^   Create Date : 13 ธันวาคม 2551 3 comments Last Update : 24 ธันวาคม 2551 19:08:32 น. Counter : 2291 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักค่ะ พูดเรื่องเขียนกลอน แบบว่า สมัยเรียนมัธยม..กลอนมันเป็นสสาร ที่ต้องการที่อยู่...และอยู่ในสมุดเรียนทุกวิชา...อยู่ในกระดาษททุกหน้าที่บังเอิญหยิบเจอ เขียนได้เรื่อยงบ้างไม่ได้เรื่องบ้างตามอารมณ์วัยรุ่น ตอนนนี้เริ่มจะเป็นวัยรุ่นตอนปลาย อิอิ....เลยค่อนข้างจะมีความสุขเวลาคิดย้อนกลับไปเมื่อตอนเป็นสาว วู้ๆๆ....แวะมาทักทายค่ะ   โดย: บทกลอนแห่งท่วงทำนองของใจ (KunKrOo~AaW~ ) 16 ธันวาคม 2551 23:51:54 น.

ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจกันนะคะ ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองมีพรสวรรค์(แกล้ง)ในเรื่องการแต่งกลอน มารู้ก็อีตอนอ่อนไหวเพราะความรักนี่หล่ะ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ รักพาไปหากลอนทั้งนั้น 55555 ตอนสมัยเรียนมัธยมและมหาลัย ครูให้แต่งกลอนทีไร เหมือนจะตายให้ได้ แต่พอเริ่มมีรัก ไม่รู้อารมณ์อ่อนไหวมันไหลทะลักมาจากไหน แต่งได้เป็นร้อยๆบท เคยคิดจะรวบรวมไว้แต่ก็ไม่ได้ทำซะที ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่ายังอยู่ครบหรือป่าว ที่เคยเขียนในสมุดคงยังอยู่ แต่ไอ้ที่ได้เขียนเปรอะไว้ในบล็อกบ้าง ในฮิห้าบ้าง ไม่แน่ใจเลย วันนี้ก็คิดอยากแต่งกลอนเหมือนกัน ไว้อย่าลืมเข้าไปดูในบ้านนะคะ แต่ช่วงนี้กลอนจะอกหักรักคุดมากซะหน่อย เพราะชีวิตจริงเป็นแบบนั้น   โดย: rainoflove (rainoflove ) 17 ธันวาคม 2551 10:20:58 น.

d,.jefdmvlejglfmvl;ojlfmดวงกะยาแยกาแย   โดย: edf IP: 101.108.230.197 7 ตุลาคม 2554 13:46:50 น.