ไม่คิดว่าจะเกิดกับตัวเองสำหรับอาการที่ว่า "ตายเเล้ว...ไปไหนดี" เพราะเสียงประกาศของการประปานครหลวง ที่ประกาศหยุดจ่ายน้ำในวันที่ 28 ธันวาคม 2553 เหมือนครั้งที่แล้วไม่ผิดเพี้ยน (อีกแล้วครับท่าน) แต่คราวนี้ผมไม่มีอารมณ์สุนทรีย์พอที่จะวางแผนไปโน่น นั่น นี่

แม้ว่าใจหนึ่งคิดจะเปิดร้านขายตามปกติ โดยให้เครื่องชงกาแฟตัวเก่งดูดน้ำจากขวดแกลลอนแทนการต่อตรงกับท่อประปาที่ผ่านระบบกรองน้ำตามปกติ แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวปั๊มของเครื่องชงกาแฟจะพังไว ประกอบกับถ้าสำรองน้ำไว้ใช้แล้วเกิดไม่พอ ก็จะเป็นเรื่องที่สร้างความลำบากใจมากกว่า  ตัดใจซะเถอะ..... (พูดเหมือนมีใครเป็นอะไรไปแล้วเลย)

เราตื่นกันแต่เช้าในวันที่น้ำประปาหยุดไหล แล้วเริ่มต้นวันด้วยการทำบุญใส่บาตรทันทีที่ "วัดลาดพร้าว" 

จากนั้นก็ขับรถมุ่งหน้าสู่จังหวัด "ฉะเชิงเทรา" เพื่อสักการะ "หลวงพ่อโสธร" ก่อนวันสิ้นปี เพื่อความเป็นสิริมงคลของชีวิต จะได้ไม่ติด ๆ ขัด ๆ เปิด ๆ ปิด ๆ เหมือนน้ำประปา (มีขบ กัด จิกเล็กน้อย ตามประสาคนปีไก่)

หลังจากไหว้พระเสร็จ เราก็ตรงดิ่งไปหาของกินที่เด่นในจังหวัดทันที โดยแอบหาข้อมูลในกูเกิ้ล แต่คัดเลือกเฉพาะ "ร้านที่เราชอบ" เท่านั้น

ร้านแรกเป็นร้านเบเกอรี่ ชื่อ "ปูกะเอ" ผมเคยได้ชิมรสชาติ "ชิฟฟ่อน" ของเขามาบ้างแล้ว จากร้านที่รับมาขายต่อที่กรุงเทพฯ จึงอยากแวะมาซื้อและชมร้านด้วยสายตาของตัวเองบ้าง

พระเจ้าช่วย..กล้วยไม่ต้องทอด เพียงแค่ผมผลักประตูร้านเข้าไปเท่านั้น นี่คือบรรยากาศด้านในครับท่านผู้ชม...

แม้ว่าจะมีผู้ซื้อมากมายสักแค่ไหน แต่พี่ผู้ชายเจ้าของร้านก็จัดคิวให้เป็นที่เรียบร้อยได้ดี

"ใครยังไม่ได้สั่งบ้างครับเชิญทางนี้" น้ำเสียงดัง ฟังชัดเจนทำให้เราหายสงสัยทันทีว่าจะซื้อขนมได้อย่างไร เมื่อเห็นคนขวักไขว่กันขนาดนี้

และนี่คือสิ่งที่เราเลือกหยิบจากหน้าร้าน ในระหว่างที่รอคิวชิฟฟ่อนเค้ก

เป็นที่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้ถ่ายภาพ "ชิฟฟ่อนเค้กมะพร้าว" ที่เป็นพระเอกของร้านนี้ เพราะเมื่อได้ของที่สั่งปุ๊บ เราก็รีบออกจากร้านปั๊บ เวลาก็ใกล้เที่ยงเต็มทีแล้ว ทุกคนในรถต่างก็เริ่มเรียกร้องอาหารลงสู่กระเพาะ เจ้าชิฟฟ่อนที่เพิ่งได้รับมาก็ถูกแจกจ่ายเพื่อทำหน้าที่ในการ "ซับกระเพาะ" โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมก็ซับไปแล้ว 3 ชิ้น...

ขับไปทานไปด้วย เพื่อหาร้านอาหารที่เราคัดเลือกไว้ในทริปนี้ นั่นก็คือ "ร้านบ้านป้าหนู"

ร้านบ้านป้าหนู ต้องเดินเข้าไปในชุมชนตลาดบ้านใหม่ จากสภาพแวดล้อมแล้วให้ความรู้สึกเหมือนได้เดินกลับไปสู่อดีตที่สัมผัสได้จริง

เมื่อเดินเข้าไปในชุมชนตลาดบ้านใหม่จนเกือบสุดซอย ทางด้านขวามือเราจะพบกับร้าน "เตี๋ยวเรือต่อชาม" ดังภาพ

เดินเยื้องไปทางซ้ายมืออีกนิดเดียวก็จะพบ "ร้านสามแม่ครัว (เตาฟืน)" มีเมนูผักบุ้งผัดกะปิืที่น่าลิ้มลอง แต่ก็เราก็ยังไม่ได้ลอง

ถึงแล้วครับ "บ้านป้าหนู" บรรยากาศติดแม่น้ำบางปะกง (น้ำคงขึ้น ๆ ลง ๆ ...) ลมหนาวยามเที่ยงพัดโบกไหว ๆ เห็นริ้วคลื่นในแม่น้ำดีดดิ้นทอประกายระยิบระยับ ขึ้นมาจับบนเพดานของเรือนไม้ริมน้ำแห่งนี้ 

บริกรแนะนำน้ำสมุนไพรน่าดื่มหลายชนิด แต่ผมสนใจพั้นช์ตะไคร้ สีออกเขียวอ่อนมีฟองซ่า ๆ แก้วเดียวนั่นแหละครับ นอกนั้นคือน้ำเก๊กฮวย 3 แก้ว 

ระหว่างรออาหารที่สั่งไว้ ผมสังเกตุเห็นที่ข้างฝาของเรือนไม้ (ตามภาพด้านล่าง) ฝั่งขวามือจะแขวนพระบรมฉายาลักษณ์และพระฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ส่วนทางด้านซ้ายเป็นรูปดาราและคนดัง (เซเล็บ) มากมายที่เคยมาเยือน

ไม่นานนัก อาหารที่สั่งก็เริ่มออกมาอวดโฉมกันตามลำดับ

ตอนแรกนึกว่าจะไม่พอรับประทาน แต่ปลากะพงทอดน้ำปลานั้น "ตัวใหญ่มาก" และก่อนหน้านี้เราซับกระเพาะกันมาพอสมควรแล้ว จึงกลับออกจากร้านไปด้วยอาการ "พุงกาง"

แม้ว่า...เราไม่ได้เตรียมตัว เตรียมใจ และวางแผนการสำหรับการเดินทางในครั้งนี้ และยังเกิดคำถามขึ้นในใจว่า "ตายแล้ว...ไปไหนดี" แต่เราก็เืลือกที่จะตอบคำถามนี้อย่างมีสติว่า "ไป....ที่ชอบ ที่ชอบ"  เพราะถ้าที่ไหนเราไม่ชอบก็จะไม่พากันไปครับ. (โบร๋ว........) 

Create Date : 29 ธันวาคม 2553
Last Update : 5 มกราคม 2554 16:14:20 น.		2 comments
Counter : 3352 Pageviews.
Share Tweet