ตลอดเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2553 ผมแทบจะนั่งเฝ้าหน้าจอโทรทัศน์ เพื่อคอยติดตามข่าวสารต่าง ๆ หากทีวีช่องไหนตัดเข้ารายการปกติผมก็เปลี่ยนไปดูช่องอื่นที่รายงานข่าวเป็นอยู่อย่างนี้ตลอด... แม้จะไม่ได้รับผลกระทบทางตรงกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา แต่ในด้านจิตใจและความรู้สึกนั้นมันย่ำแย่กว่าที่คิด
หากพระเจ้าผู้สร้างโลกให้ผมเลือกได้และจำเป็นต้องเลือกระหว่างเหตุการณ์ขัดแย้งที่ผ่านมากับภัยธรรมชาติที่รุนแรง ผมขอเลือกอย่างหลัง เพราะไม่ว่าจะเกิดภัยธรรมชาติรุนแรงสักแค่ไหน "คนไทย" ไม่เคยทิ้งกันและถ้ามันเกิดขึ้นแบบเดียวกันกับ "เฮติ" เราคงรักกัน ช่วยเหลือและมีน้ำใจให้กันมากกว่าภาพคนไทยฆ่ากันเอง ที่ปรากฏออกมาตามสื่อต่างๆ ในช่วงที่เกิดเหตุการณ์ขัดแย้ง...

ในวัยเด็กผมอยากมีอิทธิฤทธิ์บินได้ แปลงร่างได้ ปล่อยลำแสงเลเซอร์ทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างได้ แต่ทุกครั้งที่อยากมีอิทธิฤทธิ์ก็นึกน้อยใจพระเจ้าผู้สร้างโลกที่ไม่ให้สิ่งเหล่านี้กับผม
 
วันนี้...มันชัดเจนจนผมเข้าใจแล้วว่าถึงแม้มีเพียงแค่หนึ่งสมองกับสองมือ (ที่พระเจ้าผู้สร้างโลกให้มา) มนุษย์เราก็สามารถสร้างสรรค์ หรือทำลายล้างได้โดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพา "อิทธิฤทธิ์" ใด ๆ 

เราได้ชั่งน้ำหนักของตัวเองกันหรือยัง ว่าข้างไหนมันหนักกว่ากันระหว่างการสร้างสรรค์กับการทำลายล้าง หากว่าชั่งแล้วปรากฏว่าข้างทำลายล้างนั้นหนักกว่า...
บทสรุปของตำนาน "ท่าเตียน" จากการเข้าห้ำหั่นกันระหว่างยักษ์วัดแจ้งกับยักษ์วัดโพธิ์ คงมีอะไรที่ซ่อนอยู่ให้ได้ตรึกตรองมากกว่าการเป็นเด็กน้อยนอนฟังนิทานแล้วหลับไหลสู่นิทราในยามราตรีกาล 

ขออำนาจพระรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก รวมถึงพระสยามเทวาธิราช จงช่วยปกปักษ์รักษาประเทศไทยให้กลับคืนสู่ความสงบสุข ประชาชนทุกคนเจริญก้าวหน้าด้วยศีล, สติ, ปัญญา ตราบวันนี้ ตลอดปีและตลอดไป...
ลาก่อนพฤษภาคมเดือนที่มีลมแห่งความขัดแย้ง...รุนแรงเหลือเกิน 

Create Date : 31 พฤษภาคม 2553
Last Update : 5 มกราคม 2554 16:34:55 น.		3 comments
Counter : 677 Pageviews.
Share Tweet