Bloggang.com : เย็นวาน หวานเย็น : พะเร่อ เห้อออ

พะเร่อ เห้อออ

หื้มม
ถูกคุณพี่สาวบางคนร่ำร้องหาบล็อกเพ้อเจ้อซะนี่ จัดเลย

ก้อตั้งแต่วันเสาร์น็อค นอนยาวตื่นมาอีกทีเย็นเพื่อที่จะไปรังสิตกับเพื่อน
อาการไม่ได้ดีกว่าเดิมเล้ย อัดยาไปเต็มที่งานนี้เพื่อให้ได้เที่ยวอย่างสบายใจ
แค่ได้เดินเล่นย่านรังสิตแค่นั้น อาการเราก้อดีทันตา เออ แปลกดีแฮะ

จบวันเสาร์สั้นๆ ที่รังสิต เย็นวันอาทิตย์คุณเพื่อนชวนไปดูบอล
ชื่นชมความยิ่งใหญ่ของกองเชียร์สุดๆ (แต่นักฟุตบอล เห้อ)
ก้อนะทีมที่มาเชียร์แพ้ไป 1-2
มันน่าจะจบความยินดีแค่ในสนามเชียร์ แต่ไม่ ไม่พอแค่นั้นครับ
บรรดากองเชียร์ฝั่งตรงข้ามที่แว๊นๆ มา 4-5 คัน ขับผ่านมาตรงป้ายรถเมล์ที่เรารอรถ
อะใกล้เข้ามาแล้ว พร้อมคำตะโกนร้องเชียร์อย่างปลาบปลื้ม
และประทัด อันเบ้อเร่อ ที่หย่อนลงมาตรงขอบฟุตบาทตรงปลายเท้าช้านน
มารู้ตัวตอนที่เพื่อนรีบดันออกห่าง และเสียงประทัดดัง4-5 ครั้งยาวๆ
ได้แค่ตกใจและกรี๊ด
... อึ้งและตกใจมาก คิดกันได้ไง
แต่ที่แน่ๆ งานนี้คุณเพื่อนโชว์ความแมนที่สุด เสียด๊าย ที่มันเป็นเพื่อนช้าน

พอออกจากตรงนั้นก้อไปเดินเลียบคลองหลอด เดินต่อไปพระรามแปด
คนเยอะ แต่วิวข้างบนสวยจริงๆ
เดินเตร็ดเตร่ถ่ายรูปเสร็จ ก้อเดินกลับไปสนามหลวง เดินเล่นอีกรอบ
จนไปๆ มาๆ ก้อยังไม่อยากกลับ เลยไปพักกินเบอร์เกอร์แล้วคุยกันต่อจนเกือบตีสี่ แฮ่ๆ

....... ...เรื่องของเรื่องมันก้อมาจากเพื่อนอีกคนที่ทำให้เรามีเรื่องมาคุยกัน
เพราะความน้อยใจของเพื่อนคนนั้นที่มีต่อเรา
และเพิ่งจะมาแสดงอาการให้เรารู้ตัว
จนเราต้องโทรไปตอนบ่ายเพื่อถามให้รู้เรื่อง
แต่เผลอเหวี่ยงใส่มันแรงไปนิด เพราะโมโหกับน้ำเสียงและคำตอบง่ายๆ ของมัน

เห้อ ไม่อยากจะทำอะไรต่อ นอกจากปล่อย
คิดได้ก้อคิด แต่สิ่งที่มันพูดมาอยากบอกว่าเสียใจ
ในความเป็นเพื่อน เราเว้นช่องว่างสำหรับความเป็นส่วนตัวให้เสมอ
ไม่คิดจะไปเรียกร้องให้ต้องทำแบบนั้นแบบนี้ให้
ไม่หวังว่าต้องนึกถึงเวลาดีใจ
... ... แล้วด้วยอะไรที่ทำให้เธอทำให้ชั้นรู้สึกว่าเธอกำลังมีอะไร แต่เธอเลือกที่จะบอกว่าไม่มี
ชั้นชอบคนที่มีเหตุผล และเหตุผลมันควรใช้ได้กับคนอื่นด้วย ไม่ใช่แค่กับคนคนเดียว
ซึ่งถ้ามันใช้ได้แค่กับคนคนเดียว มันคือเห็นแก่ตัว
เอาเหอะ .. จบเรื่องนี้ถ้าเธอจะบอกไม่มีอะไร และหวังจะให้ทุกอย่างเหมือนเดิมด้วยเวลา
ด้วยเรื่องนี้ ... ชั้นต้องนอนไม่หลับสองคืน เพราะรู้สึกถึงความผิดปกติที่เธอทิ้งไว้
แต่สิ่งที่ชั้นส่งไปให้เธอ ตอบกลับมาเพียงความเงียบและสุดท้ายสิ่งที่ได้คือ ยังไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะตอบอะไร หึหึ

ชั้นยังเป็นเพื่อนเธอรึเปล่า เมื่อเธอบอกว่าชั้นมีความทุกข์ปรึกษาเธอ แต่มีความสุขไม่เคยแบ่งปัน
ชั้นเสียใจเป็นที่สุด เพราะกับเธอชั้นก้อเป็นที่ปรึกษาให้เช่นกันทุกครั้ง แต่ไม่เคยรอคอยว่าเมื่อไรที่เธอสุขแล้วจะกลับมาหา
แค่คำคำนี้ ชั้นก้อรู้สึกว่าต่อไป เธออย่าคิดเลยว่าความทุกข์ใจใดๆ จากชั้นจะไปล่วงรู้ถึงเธอ
ชั้นไม่รู้หรอกว่าตอนนี้อะไรที่ทำให้เธอเห็นว่าชั้นกำลังมีความสุข
ทั้งที่ชั้นกำลังมีเรื่องกังวลใจมากมาย ทั้งเรื่องหัวใจที่ทำร้ายกันให้บอบช้ำก่อนหน้า
ชั้นเลยพยายาม.. ทำให้ตัวเองดูไม่ว่าง ทำให้ตัวเองดูมีความสุข
แค่เพราะชั้นไม่เคยแสดงอาการทุกข์ใจออกมาใช่มั้ย เธอเลยคิดว่าชั้นกำลังมีความสุข

... คำว่าเพื่อนของเธอคืออะไรกัน
เธอซะอีกที่ดูน่าจะมีความสุขกว่าชั้น ทั้งหน้าที่การงาน ทั้งคนที่คอยอยู่เคียง
ข้าง ... และเพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจ
แล้วชั้นควรจะทำตัวยังไงหรอ ไม่ต้องไปไหนกับเพื่อนคนไหน รายงานตัวกับเธอตลอด ดีมั้ยจ๊ะเพื่อน?

เห้อ... จริงๆ ไม่อยากจะเอามานั่งเขียนแบบนี้ แต่อึดอัดใจเหมือนกัน

ตลอดสองวันที่ผ่านมาที่ดูเหมือนมีอะไรทำมากมาย แต่ในใจชั้นไม่ได้สุขนักหรอก หึหึ

รู้ว่าเหตุผลของคนมันต่างกัน แต่อยากให้มีเหตุผลกับชั้นให้มากกว่านี้หน่อย
อย่าทำให้เราต้องค่อยๆ ห่างกัน เพราะว่าชั้นรู้สึก อึดอัด เลยนะ

จบมาจนวันจันทร์นี่แหละเนอะ
ยาวเชียว

บล็อกวันนี้เพ้อเจ้อที่สุด ขอบ่นไว้ในนี้ และจบมันแค่ตรงนี้แหละ

ปล คิดถึงใครหลายๆ คนที่สุด

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 23 พฤศจิกายน 2553 0:53:45 น.

24 comments

Counter : 532 Pageviews.

ได้ระบายออกมาบ้างก็ดีครับ อย่าเก็บเอาไว้ให้มันอึดอัด

หายป่วยแล้วก็ดีครับแล้วอย่าไปป่วยเพิ่มเน้อ

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:45:48 น.

สวัสดีตอนเช้าๆนะครับ

โดย: MaFiaVza

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:40:36 น.

พร่ำซะยาวเลยน้องสาว ถึงไม่อัพบล็อคแต่ก็มาอ่านเรื่องเพ้อเจ้อ ดูท่าจะสนุกสนานดีกว่าอย่าหมกหมุ่นกับการเจ็บเจ๊ยังหายใจยิ้มได้ แค่บอกอาการเจ็บแบบไม่แอ๊บแบ๊ว
ส่วนเรื่องเพื่อนมีบ้างน๊า ที่คนเราจะใส่ใจใครได้ไม่ครบ เอาเป็นว่าพี่สาวเป็นกำลังใจให้น๊า คิดถึงนะจ๊ะน้องสาว

โดย: เอสเพรสโซ่ไม่หวาน

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:46:51 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: หวานใจนายอังคาร

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:58:28 น.

ว๊ากกกกกก

เย้ว เย๊ววววววววว อ๊ากกกกซ์

ยู๊ฮู จุ๊กกรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เเบร่ๆ 5555+++++

มาระบาย บ่นๆ ให้คนบ้านนี้ฟัง

เเข็งเเรงๆ ทั้งกายเเละใจ

โดย: ยาดองน้องลืม

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:59:07 น.

แวะมาทักทายค่ะ..

มีบล๊อคก็ดีอีกอย่างเนอะ หงุดหงิดใครมา โกรธใครมา ก็ลงที่บล๊อคนี่เลย

มีความสุขตลอดวันนะคะ

โดย: ไอศครีมรสช๊อกโกแลตชิพ

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:12:36 น.

มีความสุขตลอดช่วงบ่ายนี้ครับ

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:14:52 น.

ราตรีสวัสดิ์ล่วงหน้าครับ

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:20:46 น.

จขบ. ตื่นรึยัง

โดย: ยาดองน้องลืม

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:16:42 น.

บางทีเราไม่สามารถถ่ายทอดอารมณ์ทุกอารมณ์ออกมาเป็นคำพูดได้เหมดเนอะ การที่เราได้ระบายความรู้สึกออกมาเป็นตัวหนังสือบ้าง บางทีก็ทำให้รู้สึกผ่อนคลายได้บ้างเนอะ เป็นกำลังใจให้นะ

โดย: บางสิ่งในหัวใจ

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:48:12 น.