*--[สวยเลือกได้]--* เอาจริงๆ แล้วกูโคดเกลียดนิยามนี้เลย
 
มกราคม 2552
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
12 มกราคม 2552
 
 

ดนตรีในสวนครั้งที่ 16 (28 ธันวาคม 2551)

รอบแรกไม่ได้ไปดูน่าเสียดายจัง (ก็ทำงานกว่าจะเลิกไปถึงเค้าก็เก็บวงกันแล้ว)

รอบที่ 2 ครั้งนี้พลาดไม่ได้ หลังจากเดินลัลล้าอยู่จตุจักรเป็นเวลาหลายชั่วโมงก็มีโทรศัพท์ดังเข้ามาตาม

เพื่อน : อยู่ไหนเนี่ย ดนตรีเค้าเริ่มแล้วนะ (เวลานั้นประมาณ 17.40 น.)
น้ำฝน : อ่าๆ เดี๋ยวไปเดี๋ยวนี้แหละ กำลังออกจากสวน (อิชั้น ยังยืนดูดชาชักอยู่เลย)
เพื่อน : เร็วๆ นะ แล้วเจอกัน
น้ำฝน : OK จ๊ะ ไปถึงแล้วจะโทรหา

พอจบบทสนทนาแล้ว ก็ยืนตัดสินใจอยู่สักพักว่าไปรถไฟฟ้าหรือ ใต้ดินดีหว่า ไอนุจก็ว่าไฟฟ้าแกต้องเดินไปอีกนะ ใต้ดินก็ขึ้นตรงนี้เลย คิดไปคิดมามีค่าเท่ากัน ใต้ดินแหละ ถึงเลย หลังจากนั้นน้ำฝนก็หันไปร่ำลานุจ เพื่อนสาว แล้วตรงดิ่งไปขึ้นใต้ดิน


ไปถึงก็ 18.30 น.เจอเพื่อนแล้ว ว๊า...พลาดไปหลายเพลงเลย ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ ชิลได้

ตารางของรอบนี้

ดนตรีในสวน ครั้งที่ 16

วันอาทิตย์ที่ 28 ธันวาคม 2551

Bangkok Symphony Orchestra

ผู้อำนวยการเพลง วานิช โปตะวนิช

นักร้องรับเชิญ เสาวนิตย์ นวพันธ์

รายการเพลง

William Tell Overture

เพลงพระราชนิพนธ์ ยามเย็น

Overture : Russian and Ludmilla

Hungarian Dance No. 1

Carmen Suite No. 1

One Night Only (เสาวนิตย์)

My Heart Will Go On (เสาวนิตย์)

๋Jurassic Park

Trisch Trasch Polka

The Mission

X' Mas Medley (เสาวนิตย์)

What A Wonderful World (อภิชาต)

When A Child Is Born (อภิชาต)

Overture Classic Turn To Rock

พรปีใหม่

Radetsky March



ไปถึงก็เป็นเพลง My Heart Will Go On (เสาวนิตย์) โอ้ว...เสียงคุณกบสุดยอด ทรงพลัง ฟังแล้วขนลุก แม้ว่าในสวนจะเปิดโล่ง แต่เสียงของคุณกบ ยังก้องกังวาลขนาดนี้ น่าทึ่งจริงๆ

พิธีกรได้กล่าวอำลาแล้ว เวลาแห่งความสุขผ่านไปเร็วเสมอ น้ำฝนเลยบอกเพื่อนว่าขอไปข้างๆ ศาลาแปบนุงนะ อยากไปฟังใกล้ๆ (ไม่มีอะไรหรอก อิอิ แค่แอบมาดูนักดนตรี )

อ๊า... เดินมาข้างศาลาพร้อมกับเพลงพรปีใหม่ ปีเก่ากลับจะผ่านไปแล้ว ปีใหม่กำลังจะเข้ามา เร็วจังเลยเนอะ นั่นแสดงว่าเรามีความสุขใช่ไหม
อือ ถามตัวเอง ใช่หรอ!
ชั้นคิดว่า ชั้นไม่มีความทุกข์มากกว่าตะหากย่ะ! แต่ก็ไม่มีความสุขสุดเว่อร์ 555+

พลางมองไปที่นักดนตรี ในใจก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าไม่ได้รู้จักเค้า เราคงไม่มายืนฟังดนตรีอยู่ตรงนี้แน่ๆ รู้สึกมาตลอดว่าดนตรีคลาสสิคเป็นอะไรที่สูงส่ง ชั้นคงต้องปีนบันไดขึ้นไปฟัง

"ขอบคุณนะคะ" ชั้นอยากจะบอกกับคุณจริงๆ แม้ว่าวันนี้เราจะไม่ได้พูดคุยกันแล้ว คุณอาจจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าคุณกับชั้นรู้จักกันเมื่อไหร่ เราเจอกันได้อย่างไร แต่ชั้นจำคุณได้ไม่ลืมค่ะ...

คุณยังเป็นความทรงจำที่ดีของชั้นเสมอค่ะ




 

Create Date : 12 มกราคม 2552
0 comments
Last Update : 12 มกราคม 2552 22:47:05 น.
Counter : 665 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 

เจลาติน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add เจลาติน's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com