BlogGang.com : : viroot : สรุปการฝึกวิปัสสนาโดยคุณ koknam

สรุปการฝึกวิปัสสนาโดยคุณ koknam

ข้อความนี้ คุณ koknam ได้โพสต์ไว้ที่ห้องศาสนาพันทิพ เมื่อวัน 13 เมษายน 2550 ผู้เขียนจึงขอนำมาอ้างอิง

ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่คุณ koknam ครับ
-----------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีครับ

วิธีที่ผมจะบอกกับคุณ อาจจะไม่เหมือนกับที่คุณเคยได้ยินได้ฟังมาก่อน ผมไม่ทราบว่าคุณมีพื้นฐานการปฏิบัติอย่างไร แต่ผมสังเกตจากคนอื่นที่ผมเคยสอนเค้ามา ไม่มีพื้นฐานจะไปเร็วกว่าครับ

ผมจะไล่กระบวนการง่ายๆนะครับ

1. ฝึกให้รู้สึกตัว
2. ฝึกให้รู้สึกถึงความคิด
3. ฝึกการวางตัวระหว่างที่ความสามารถของการเข้าไปรู้สึกตัวและเข้าไปรู้ความคิดเกิดแล้ว

เอาแค่นี้ก่อนนะครับ

เมล์นี้ผมจะเขียนแค่เรื่อง “ฝึกให้รู้สึกตัว” นะครับ

ถ้าคุณเห็นว่าไร้สาระ ไม่ต้องตอบเมล์กลับมา ขอให้จบการโต้ตอบไปได้เลยไม่ต้องแจ้งผม และไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมาขอบคุณ และถ้าคุณเกิดฝึกตามนี้ขึ้นมา แล้ววันหนึ่งผมเห็นว่า คุณไปต่อไม่ไหวด้วยเหตุผลของความขี้เกียจ ผมขออนุญาตเลิกติดต่อนะครับ

ฝึกให้รู้สึกตัวทำอย่างไร

ผมขอแบ่งเป็นง่ายๆ 2 อย่างนะครับ คือ เข้ารูปแบบและไม่เข้ารูปแบบ

“เข้ารูปแบบ” คือ การเดินจงกรม และ นั่งปฏิบัติยกมือตามลักษณะของหลวงพ่อเทียนครับ หรือคุณจะคิดรูปแบบการยกมือขึ้นมาใหม่ก็ได้ตามใจครับ หรือคุณจะไม่ยกมือ แต่ งอคอหันหน้าเป็นจังหวะก็ตามสบาย

การเดินจงกรม

1 ไม่ต้องภาวนา พูดจาอะไรในหัวทั้งสิ้น การปฏิบัติแบบที่ผมทำ ไม่มีการภาวนาบ่นท่องครับ
2 ให้เดินไปกลับตามสบาย มือกอดอกหรือไขว้หลัง หรือจะไว้ที่ไหนก็ตามใจครับ เดินความเร็วเท่ากับที่เดินเล่นในสนามหญ้า จำนวนก้าวไม่สำคัญ มีที่ให้ฝึกแค่ไหนเอาจำนวนก้าวแค่นั้น ไม่ต้องหากฎเกณฑ์มาบังคับตัวเอง
3 สายตามองสบายๆ ไม่ต้องจ้องที่อะไรเลย มันจะมองอะไรให้มองไป แต่ให้รู้สึกถึงลูกตาที่หมุนไปไปมามา
4ให้สังเกตความรู้สึกที่เกิดขึ้นในระหว่างเดิน ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกที่ขา ที่ตากระพริบ ที่มือที่กอดอกอยู่ ที่หายใจ รู้สึกอะไรให้รู้ไอ้นั้น และอย่าไปเพ่งจับอยู่อย่างเดียว อย่าไปพยายามไปทำให้รู้นะครับ ให้ดูความรู้สึกจริงๆที่เกิดเองอันมาจากการเคลื่อนไหว
5* ในระหว่างที่คุณฝึก คุณจะไม่สามารถดูความรู้สึกได้ต่อเนื่องครับ เพราะคุณจะคิด ไม่ต้องไปทำอะไรกับความคิดที่เกิด ให้รู้สึกตัวว่า คิดแล้ว (ไม่ต้องบอกตัวเองในใจ) จากนั้นให้ละความคิดที่กำลังคิดอยู่ แล้วกลับมาดูความรู้สึกตัวต่อไป ทำสลับอยู่แค่นี้เท่านั้น คิดแล้วให้รู้ แล้วกลับมารู้สึกตัว มันจะคิดอีก ก็ให้รู้แล้วกลับมารู้สึกตัว
6* ไม่ว่าความคิดจะลากคุณไปไหนก็ตาม อย่าหงุดหงิดว่า คุณกำลังแพ้ แค่ให้คุณฝึกให้รู้ถึงสภาวะที่คุณรู้ว่า คุณกำลังคิด ถ้าคุณทำถูกต้องและเข้าใจตรงกับผม จะไม่มีสภาวะพิสดารอะไรเกิดกับคุณทั้งสิ้น นอกจากปัญญาเบสิคในขั้นรูปนาม
7 ทำทุกอย่างให้ง่ายๆครับ การฝึกปฏิบัติไม่ใช่ภาระ เอาที่ทำแล้วสบายใจเป็นหลัก

การยกมือสร้างจังหวะ

กระบวนการเหมือนการเดินจงกรมทุกประการ เพียงแต่เปลี่ยนอิริยาบถ เพราะเดินมากก็เมื่อยไม่ต้องฝืน เมื่อยก็เปลี่ยนท่ามานั่ง ถ้านั่งแล้วเมื่อยอีกก็เปลี่ยนไปเดิน ผมได้ส่งไฟล์อนิเมชั่นการยกมือแบบหลวงพ่อเทียนไปด้วยแล้ว อาจจะหมุนไปหมุนมาหน่อยนะครับ ผมเอาท่าทางมาทำเป็นกราฟิคส่งอาจารย์เมื่อเทอมที่แล้ว ถ้าดูไม่เข้าใจให้หาเอาตามอินเตอร์เน็ตว่าทำอย่างไร อย่างอมืองอเท้าอย่างเดียวนะครับ ต้องรู้จักกระโดดเข้าไปกัด อยู่เมืองนอกน่าจะชินกับการเอาตัวรอดใช่ไหมครับ

โอเค

1 การยกมือแบบหลวงพ่อเทียน ไม่ต้องกังวลเรื่องช้าเร็ว ถูกหรือไม่ถูก ถ้าเริ่มจริงๆ ในอนิเมชั่นนั้น ผมกะจังหวะให้แล้วครับ แต่ถ้าไม่เหมาะกับคุณ ก็โยนทิ้งไปเลยครับ
2 ลืมตาทำ ทำไมต้องลืมตา เพราะในชีวิตประจำวันของคุณ คุณลืมตาหรือหลับตาครับ ให้มองสบายๆไปไหนก็ได้ ไม่ต้องจับจ้องอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
3 ไม่ต้องเกร็งมือ เกร็งแขน ปล่อยทุกอย่างสบายๆ
4 ให้รู้สึกถึงมือที่เคลื่อนไปเคลื่อนมานั่นอยู่เสมอ ไม่ต้องบอกตัวเองว่ารู้สึก แต่ให้ดูความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงๆจากการเคลื่อนมือไปมานั้น
5 ในขณะที่คุณ กำลังดูความรู้สึกนั่นเอง คุณจะไม่สามารถทำได้ตลอด เพราะคุณจะคิดโน่นคิดนี่ ให้รู้ตัวว่าคิด แล้วกลับมารู้ความสึกตัว ที่เกิดจากการยกแขน ยกมือนั่นนะครับ ทำสลับอยู่เท่านี้
6 อย่าอยากมี อยากรู้ อยากเป็นอะไรขึ้นมา ผมบอกไว้ก่อนเลยว่า คุณจะไม่มีอะไรวิเศษเกิดขึ้นมาทั้งนั้น ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นมาแล้วรู้สึกผิดธรรมดาเหนือมนุษย์ ขอให้รู้เลยว่า ไปผิดตำแหน่ง ผมสอนได้แค่มนุษย์ครับโดยเฉพาะมนุษย์โง่ๆ เทวดาหรือสัตว์ประหลาดผมสอนไม่ได้ครับ
7 ทำทุกอย่างให้ปรกติ ให้ง่ายๆ ไม่ต้องพยายามหาความพิสดารใดๆ หายใจตามปรกติ อยากชำเรืองมองอะไรก็มอง อยากหาว อยากเกา ก็ทำ แต่ให้รู้ความรู้สึกที่เกิดมาด้วยเสมอ

หลักๆแค่นี้ครับ จุดสำคัญอยู่ตรงไหน มันอยู่ตรงที่
1 คุณเข้าใจความรู้สึกตัวเบื้องต้น
2 เมื่อคุณคิด รู้จักว่าตัวเองคิด ให้กลับมารู้สึกตัว

ทั้งหมดนั่นคือ การฝึกแบบเข้ารูปแบบ ถ้าคุณไม่เคยฝึกมาก่อนเลย ผมขอแนะให้คุณฝึกนั่งสร้างจังหวะให้หนัก เพราะการเดินจงกรมคุณจะยังตามความคิดไม่ทัน
ถ้าคุณเป็นคนว่างงาน ในหนึ่งวันไม่ต้องทำอะไรอย่างอื่นเลย นอกจากฝึกอยู่แค่นี้เท่านั้น นั่งกับเดิน

แต่ถ้าคุณต้องทำการทำงาน ต่อไปเป็นการฝึกแบบไม่เข้ารูปแบบ

“ไม่เข้ารูปแบบ”

ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม ให้สังเกตความรู้สึกที่เกิดจากการเคลื่อนไหวเสมอ กินข้าว อาบน้ำ เดิน มีเซ็กซ์ รีดผ้า ดูทีวี กิจกรรมทุกกิจกรรมในชีวิตคุณ คุณจะต้องดูความรู้สึกที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่ไม่ต้องตั้งใจจงใจเน้นให้รู้ รู้อะไรให้รู้ไอ้นั่น ไม่ต้องพยายามจะรู้ให้ครบทั่วถึง คุณจะเดินไปไหนให้เอาความรู้สึกตัวไปด้วย คุณจะด่าใครให้มีความรู้สึกตัวร่วมอยู่ด้วยเสมอ

และถ้าคุณสามารถรู้สึกได้ว่า คุณกำลังคิดอยู่นี่ นั่นเยี่ยมมาก ขอให้ฝึกให้รู้ว่ากำลังคิด พอรู้ปุ๊บให้กลับมารู้สึกตัว ทำอยู่แค่นี้เท่านั้นครับ

ส่วนเทคนิคอื่น ให้คิดค้นขึ้นเอง ทำอย่างไรก็ได้ให้รู้สึกตัวอยู่เสมอ จะถูนิ้ว หรือหมั่นกระพริบตา หรือหมั่นกลืนน้ำลายก็ตามถนัด

ผมให้เวลาคุณมากที่สุด 3 เดือน ถ้าทำตามนี้ ฝึกทุกวันทุกเวลา อย่างหนัก แล้วไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้จักรูปนาม พูดจากใจมาคำเดียวครับ ผมจะส่งเงินไปให้คุณ 100 ออยโร (ให่ได้แค่นี้ เพราะต้องเจียดไว้จ่ายค่าห้อง)

ขอวันนี้ของคุณสวยงามต่อไปนะครับ

จากคุณ : koknam - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 00:14:07 ]

Create Date : 24 สิงหาคม 2550

Last Update : 24 สิงหาคม 2550 15:55:34 น.

7 comments

Counter : 2616 Pageviews.