๙๙๙๙๙๙ เจิม ๙๙๙๙๙๙

สวัสดีค่ะ ป้ายี่เข่ง ทำไมเปิดบ้านด้วยเรื่องที่เศร้าจังเลยค่ะ อยากรู้ต่อค่ะ ว่าเรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร น่าเห็นใจมากเลยค่ะป้า เศร้าจังเลย ฮื่อ ๆ

ป้ายี่เข่งค่ะ วันนี้หมดเนื้อหมดตัวเลย ทั้งเสื้อ ทั้งกระโปรง

แถมกระเป๋าอีกตะหาก ....

ชีวิตคนเราสั้นนิดเดียว ทำดีต่อกันไว้เยอะๆจะดีกว่า เนอะ

ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนหรอกค่ะ แต่ที่แน่ๆ ทำดีแล้วสบายใจค่ะ

หวัดดีค่ะพี่

คอยติดตามตอนต่อไปค่ะ

โอ้โฮ....จะมีตอนต่อไปไหมเนี่ย ความจริงอยากเล่าเรื่องสุขมากกว่า ทำไม มันทุกข์ไปได้ยังไง สาวน้อย หลานรักยัยoreocream ต้องมาสอนป้าอัพหน่อยล่ะ

บอกเขาว่าคุณอยากทำอะไรทำไปเลย ..อยู่อย่างมีความสุขทุกวันนะ ..ไม่ต้องคิดอะไร ให้กำลังใจเขา และ ทำสิ่งที่มีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ร่วมกันเช่น พากันไปเดินเล่น นั่งกินกาแฟด้วยกัน คุยกันเรื่องสนุก ๆ ..อะไรแบบนี้แหละค่ะ

เรื่องแบบนี้ถ้าไม่เจอกับใครคงทำใจได้ยาก อาจจะบอกให้เขาทำโน่นทำนี่ ปลอบใจเขา ..แต่ก็นะ เฮ้อ

ขอบคุณทุกคนน่ะค่ะที่เข้ามาเยี่ยมชมบล็อค ฝรั่งเขาไปแล้วค่ะโดยไม่รำ่ลา คงไม่ได้เจอกันแล้วค่ะ คงไปหาที่สงบๆเตรียมตัว เขากล้าหาญมากน่ะค่ะ สันโดษ
ไม่ต้องการคำปลอบใจ เพียงแต่อยากรู้ว่า เขาจะเตรียมอย่างไรกับการตายเท่านั้น แต่ไม่เจอกันแล้ว

เอ๊ะ แต่เค้าเจอนู๋เค้าก็บอกนะ ว่าเค้าจะไปสมุย อิอิ ....

มาอัพบลอคหน่อยเร็วววว

คิดถึงนะค้า

สวัสดีครับ ผมแวะเข้าชวนทำของเล่นที่ blog ครับ