จำได้ว่ามันจะมีคันโยกสำหรับให้ดึงหรือยกเพื่อให้รถหยุดเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน

ว่าจะลองแก้เหงาด้วยการยกสักครั้ง

ประจำเลย ยืนจากต้นทางไปจนถึงปลายทาง

แต่ก็ไม่มีอะไรทำ ทำใจอย่างเดียว กิ ๆ

เดี๋ยวจะลองเอาไปทำมั่ง...

ยืนเอาก้นพิงที่กั้นข้างประตู - ไอคนนั่งหันมาเจอก้นคุณ มันจะหมดอารมณ์ทันที


อันนี้บางคนผมเห็นแล้วไม่หมดอารมณ์นะครับ แต่จะมีอารมณ์

ดี - เพราะบั้นท้ายสวยจังเลยครับ คุณ อะคริๆๆ

เสีย - กล้าเนาะ ตรูดใหญ่แล้วยังพิงให้เบะกว่าเดิมอีก ไม่ไหวจะเคลียร์ฟ่ะ อย่าตดนะว้อย พ่อด่าจริงๆ ด้วย

ฮาค่ะ ^^

ต่อไปไม่กล้าเอามือจับเสาอีกแล้ว
เพราะมีคนเอาตูดไปหนีบเสาไว้


อึ๋ยยยย 555555555

รถไฟฟ้ายังดีนะคะ พอจะมีวิวข้างๆให้มอง แต่นั่งรถใต้ดินนี่ ไม่มีอะไรทำอย่างแรงงง

ชอบคับ...กะลังเครียดๆอยู่
ขำเรยอ่ะ

555+ อย่างฮา...

แต่...ไอ้ที่ว่า

"*หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยแก้เก้อ แม้จะได้โทรจริงก็ตาม" -- ถ้าไปขึ้นรถไฟฟ้าแถวญี่ปุ่นนี่...สงสัย ได้เป็นจุดสนใจแน่ๆ (เขาห้ามโทร!) -- จริงๆ มันเป็นอะไรที่พื้นฐานสำหรับคำเตือนเนาะ แต่ก็นะ...ไทยเราก็ยังทำ

ฮาดีค่ะ หายเครียดเลย อิอิ

เจ้าของบล็อกลองก่อนจิคะ อิอิ

แต่ถ้าอยู่ๆมีคนมาคนด้วย นี่...เราก็แอบระแวงนะ...แบบ เฮ้ย ต้องการอะไรจากเราหว่าาาา ชวนคุยทำไมเนี่ยยย ~~~

BB มันเป็นแสลง ที่แปลว่า big boobs
จริงๆนะเออ
แต่เป็นศัพท์เก่าม๊ากก แร้ว
ตั้งแต่สมัย คุณแม่ยังสาวน่อ

ขำเสียงดังในห้องคนเดียว นี่คนข้างห้องจะว่าเราบ้าป่าวนิ ก็ขำอย่างแรงนิ

ขำจริงๆ นั่งอ่านแล้วหัวเราะเงียบๆ คนเดียว

เคยเห็นคนยืนพิงข้างๆประตูแล้วจิ้มๆ ไฟเตือน (พวกที่มีรูปหู หรือรู้อะไรไม่รู้ วงกลมเล็กๆใต้ลำโพงข้างประตูน่ะ)

มีวงกลมอยู่สี่วง อาเฮียคนนี้ก็จิ้มๆไปทีละวงๆ พอถึงวงที่สาม ดั๊นน กลายเป็นที่กดเรียกพี่คนขับ
พอเค้าตอบกลับมาประมาณ "ครับ มีไรอะไรคับ" เฮียแกสะดุ้งโหยงหน้างิ่ด ตอบ "ขอโทษครับ ไม่มีอะไรครับ"
หลังจากนั้นยืนสงบนิ่งจนลงรถไฟไปเลยอะ