Bloggang.com : หญ้าหนวดแมว : ลาว วังเวียง หลวงพระบาง ตอนที่ 3

ลาว วังเวียง หลวงพระบาง ตอนที่ 3

จากนั้นทำเวลาไปถ่ายพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่วัดพะบาด

เมื่อเข้าที่พักทานข้าวทานปลาเรียบร้อย เลยไปเดินต่อไนท์บาซาร์ที่หลวงพระบาง ไม่กล้าถ่ายเยอะกลัวโดน...

เช้าวันที่ 8 ธ.ค. 50 ทางคณะได้มาตักบาตรข้าวเหนียวในตัวเมือง เขาจะจัดเก้าอี้ตัวเล็กไว้ให้นั่งพร้อมกับกระติ๊บข้าวเหนียว ปั้นขนาด 1 คำ ใส่ในบาตร ข้าวร้อนเหมือนกันแต่พอปั้นได้ แล้วก็อดที่จะอยากถ่ายรูปอีกไม่ได้รีบปั้นรีบใส่ แล้วถ่ายต่อ ด้านข้างๆ น่าจะเป็นชาวพื้นเมืองเพราะแต่งตัวสวยเรียบร้อย

อีกข้างเป็นนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นมีถ่ายวีดีโอเก็บไว้ด้วย

และมีตักบาตรคู่กันด้วย

แล้วก็เดินกันเรื่อยเปื่อยผ่านพิพิธภัณฑ์ดีที่มาเมื่อวานเพราะวันนี้หยุด แล้วเดินต่อมาที่วัดสุวันนะพูมาราม ถ้าคำว่าสุวันของลาวแปลว่าทองเหมือนของไทยวัดนี้ทองเยอะจริงๆ เสียดายที่ไม่ได้ดูข้างใน ดูได้แต่ข้างนอก

รวมพลที่กระจัดกระจายกันไป มาขึ้นรถไปวัดวิชุน ตามโพยบอกว่าวัดนี้มีพระธาตุเจดีย์องค์ใหญ่รูปทรงคล้ายแตงโม หรือเรียกว่าพระธาตุหมากโม วัดวิชุนเดิมเป็นที่ประดิษฐานพระบาง และเป็นแหล่งรวมผลงานฝีมือช่างสกุลต่างๆ

รูปพระธาตุหมากโม

วัดวิชุน

และข้างในมีพระพุทธรูปหลายปาง มีทั้งสมบูรณ์และผุพัง

ถัดมาไปวัดเชียงทอง วัดที่สวยคู่บ้านคู่เมืองหลวงพระบาง ได้รับการยกย่องให้เป็นอัญมณีแห่งสถาปัตยกรรมของลาว

มีอีกหลังที่ปิดประตูเข้าไปไม่ได้แต่มีรูให้มองเข้าไป ข้างในมีพระประธานและพระที่อยู่หน้าพระประธาน แต่ถ่ายผ่านช่องถ่ายได้แค่พระที่อยู่หน้าพระประธาน

และวิวแม่น้ำโขง

ใครก็ตามที่มาเยือนหลวงพระบางจะต้องขึ้นไปสักการะพระธาตุพูสี ถ้าไม่ได้ขึ้นก็เหมือนมาไม่ถึงหลวงพระบาง ตั้งอยู่บนเนินเขาสูง 150 เมตรใจกลางหลวงพระบาง ดีที่เป็นบันไดขึ้นไปได้เรียบร้อย มองจากยอดพูสีคือภาพพานอรามาของราชธานีเก่าแก่ริมแม่น้ำโขง ล้อมรอบด้วยทิวเขาสลับซับซ้อน แถมเห็นสนามบินด้วย

และวิวเดียวที่ถ่ายระหว่างทางจากหลวงพระบางกลับไปวังเวียง เพราะเกิดอาการอาหารไม่ย่อยบวกเวียนหัวเมารถ

จบตอนที่ 3 โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ อาจจะอีก 2-3 ตอน รูปอาจจะเยอะไปนิดนึง ยังเหลือตลาดเช้าของวังเวียง ล่องลำน้ำซอง กลับมาเวียงจันทร์ชมประตูชัยยามค่ำ พระอาทิตย์ขึ้นที่วัดพระธาตุหลวง วัดสีสะเกด หอพระแก้วก็สิ้นสุดการเดินทางค่ะ