วันนี้พอมีเวลาว่างก็เลยถือโอกาสเข้ามาเขียนซะหน่อย .. อากาศช่วงนี้ร้อนมากๆเลย คงเพราะธรรมชาติต้องการลงโทษมนุษย์ตาดำๆอย่างเราละมั่ง ที่เอาเปรียบธรรมชาติมาเยอะต่อเยอะ บทเรียนนี้อาจจะเป็นแรงกระตุ้นให้มนุษย์รู้จักที่จะรักษาธรรมชาติให้มากขึ้น .. เมื่อไหร่จะตกลงมาหน่อ .. แล้วก็ไม่รู้ว่าเมื่อเข้าฤดูแล้วจะเป็นอย่างไง แต่ไม่ว่าอากาศจะเป็นอย่างไง "ชีวิต"ก็คงต้องดำเนินต่อไป

  ช่วงนี้อุปสรรคปัญหาชีวิตก็ยังคงวิ่งเข้ามาชนให้ได้ขบคิดอยู่อย่างต่อเนื่อง .. ไม่ปล่อยเวลาให้ได้พักกันบ้างเลย แต่เอาเถอะคงต้องสู้-สู้กันต่อไป ลองคิดเล่นๆว่า อีก 3 ปีหากว่าผ่อนหมดแล้ว อาจจะอพยพย้ายกันไปทำมาหากินที่เพชรบูรณ์ก็เป็นได้ ส่วนที่นี้ก็คงปล่อยทิ้งไว้หรือไม่ก็ใช้เค้าเช่าอยู่ หวังว่าหนี้สินทั้งหลายภายใน 3 ปีนี้คงจะเคลียร์ได้หมดเน้อ..

  "ชีวิตนี้ยังคงต้องดิ้นกันต่อไป แต่อยากรู้ความเป็นไป..ของคนในวันเก่า วันนี้เธอมีสุขหรือว่าเศร้า อยากให้เราหันหน้ามาพูดคุย อยากรู้และอยากถามความเป็นไป เส้นทางที่เธอเคยก้าวผ่าน แบ่งปันเรื่องราวประสบการณ์ จึงบอกเล่ามาผ่านบทกลอน"

ปล.ไม่ได้เขียนกลอน(เสี่ยวๆ)มานาน สัมผัสบ้างไม่สัมผัสบ้าง น่าอายจัง