ตอนอยู่ ตจว. ผมก็กลัวผีมาก
ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นผี

คงจะจริงอย่างที่ลุงท่านเจ้าของ bl ว่าไว้
ถ้าเห็นผีจริงๆก็จะเลิกกลัว

พอผมมาเรียนหนังสือที่กรุงเทพ
ผมก็เลิกกลัวผีไปเลย
ก็เพราะว่าผมได้เห็นผีจริงๆเลยครับ...หลายตัวด้วย

ผีที่ว่าก็คือ ...ผีขนุน แถวๆสนามหลวงครับ
ผมเจอประจำ เพราว่าเป็นจุดที่ต้องมาต่อรถเมล์เพื่ที่จะกลับบ้านครับ

แต่ก่อนก็กลัวเหมือนกันแหละ ตอนเรียนอยู่ ปวช. อาศัยอยู่วัด
หน้าห้องมีศพหลวงพ่อตั้งอยู่ ตอนแรกๆกลัวมาก พออยู่ได้ประมาณ
2-3 เดือนเริ่มชิน ที่นี้แหละ สามารถออกไปเที่ยวกลางคินได้ กลับเข้าวัด ตอนดึกๆได้ แต่ก็รู้สึกกลัวนิดๆ (สงสัยกลัวความมืดนะ)
อยู่วัดตั้ง 3 ปีแนะ เรียกตัวเองว่าเด็กอารามบอยเลย ตั้งแต่นั้นมา
เดี๋ยวนี้ไม่กลัวแล้ว ตั้งแต่แม่ตัวเองเสีย แม่ยายเสีย รู้สีกเฉยๆกับการกลัว ไม่รู้นะว่าข้าวเป็นคนกลัวผี ไม่บอกไม่รู้นะ

ขอบอกว่าตัวเองเป็นคนมั่นคงมากๆ ค่ะ

เพราะ ณ.ปัจจุบัน (แก่อีกตะหาก)

ก็ยังกลัวผีเสมอต้นเสมอปลายจ๊ะ..

ช่วยด้วยยยยยยยยยยย ผีหลอกกกก

ผมเคยกลัวผี
แต่ตอนนี้เลิกกลัวมานานแล้วครับ

ผมกลัวคนครับ

สวัสดียามเช้าครับคุณอ้น

ที่ว่าไม่กล้าเข้าห้องพระเนี่ย กลัว พ. หรือว่า ผ. เหรอพี่อ้น
(555 แซวเล่นนะจ๊ะ)

"นั่งสมาธิตลอดคืน"

โอ้ววว

ทำแบบนี้บ่อยๆ ระวังจะเป็นอัมพาตเอานะครับ

เปลี่ยนอิริยาบทเสียบ้าง เปลี่ยนอิริยาบท แต่วางจิตไว้เหมือนเดิม

เปลี่ยนอิริยาบทเพื่อให้ร่างกายได้ผ่อนคลาย การอยู่ในท่าเดิมนานๆ ไม่เป็นผลดีต่อร่างกาย และยังอาจทำให้ติดอยู่ในความสงบได้ง่ายๆ

อนุโมทนาบุญในความอุตสาหะด้วยนะครับ

ผมว่าความรักเหมือนผีเสื้อมากกว่านะ

สวยงาม มีอิสระ ค่อยๆพัฒนาจากหนอน มาเป็ฯดักแก้ และเป็นผีเสื้อในที่สุด อิอิ

เจ้าของบล็อกหายไปไหนเอ่ย ไม่อัพบล็อกเลย

สวัสดียามเช้าครับคุณอ้น

ผี|ละครผี|คนอวดผี | กุมารทอง | เรื่องผี|คลิปผี|หนังผี