<<
เมษายน 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
9 เมษายน 2551
 
 
ประสบการณ์แย่ๆ กับคนแก่บนรถเมล์

ก่องอื่ง ขออารัมภบทก่องนิหน่อย
ใครๆหลายคนที่ใช้บริการรถเมล์เป็นประจำทุกวัน เช้า-เย็น คงจะเคยเจอเหตุการณ์เหล่านี้นะคะ (หรือบางคนโชคดีอาจจะไม่เจอเลยก้อได้) มันมักจะเกิดกะเราบ่อยๆ ทุกวันด้วยซ้ำไป จะเล่าให้ฟังละนะ ถ้าใครมีข้อเสนอแนะดีดีก้อแนะนำมาได้นะจ๊ะ
เหตุการณ์ที่ 1
นั่งรถเมล์จากตลาดบางขุนศรี คนที่เจอหน้าเป็นประจำทุกเช้าก้อคือ คนขายล้อตเตอรี่ และส่วนมากจะได้ยืนกันทุกคนเพราะรถแน่นมากเลือกไม่ได้เดี๋ยวไปทำงานสายถ้าผู้ชายแก่ก้อไม่มีปัญหา แต่ป้าแก่ๆนี่สิ ไม่มีใครลุกให้นั่งเค้าก้อเอากระเป๋าล้อตเตอรี่ที่เป็นไม้แข็งๆ (คงเคยเห็นนะจ๊ะ)ไปเบียดคนที่นั่งอยู่ประมาณว่าจะให้ลุกให้เค้านั่งว่างั้น เผอิญเค้านั่งหลับเลยไม่ได้ลุกให้ป้าแกนัง(อดไป)และป้ายต่อไปคนที่นั่งตรงที่เรายืนอยู่ลงพอดี ป้าแกมุดมาจากด้านหน้าแทรกมานั่งทันทีทันใด (ตกใจหมดเลย)แหมมมมม ถ้ามีเหรียญรางวัลป้าแกได้เลยนะเนี่ย

เหตุการณ์ที่ 2สดๆ ร้อนๆ เลย เมื่อเช้านี้เอง พอดีมาสายประมาณ 8 โมงเช้า แดดเริ่มแรงแล้ว ที่เดิมตลาดบางขุนศรี แต่ไม่ใช่ป้าขายล้อตเตอรี่ เค้าหิ้วถุงมาพะรุงพะรัง รถเมล์ว่างมาก เลือกนั่งได้ตามสบายเลย เค้าขึ้นก่อนทางด้านหลัง เราขึ้นทีหลังทางด้านหน้า (พยามเลี่ยงไม่ให้เจอคนแก่เพราะอันตราย) ปรากฎว่าเค้าไม่นั่งค่ะ ยืนรอตรงเก้าอี้เบาะสองที่นั่ง เค้าจัดแจงเอามือดันเราเข้าไปนั่งริมหน้าต่างแดดร้อนมาก (มันตกกระไดพลอยโจนคิดซะว่าดีกว่ายืน) ป้าแกก้อนั่งข้างๆเรา เอาถุงสำภาระวางไว้หน้าขาเค้า สักครู่ "นี่นังหนู ขยับไปอีกสิเห็นมั้ยว่าป้าจะตกเก้าอี้อยู่แล้ว" ทุกคนมองเราเป็นตาเดียวกันเลย อ้าวเก้าอี้ว่างมีตั้งเยอะไม่ไปดันมาเบียดเราอยู่ได้ (เป็นเพื่อนๆจะทำไงคะ)ใจนึงก็อยากลุกแต่กลัวคนมอง

เหตุการณ์ที่ 3
หน้ากองสลากฯ เราต้องต่อรถไปทำงาน และก้อเจอคนหน้าเดิมๆเหมือนกัน แต่เป็นคนละกลุ่มกับที่ตลาดบางขุนศรี ป้าแกทำงานแบ๊งค์ไทยพาณิชย์ สาขาไหนขออุบไว้ละกันนะจ๊ะ แต่งตัวดีถ้าทางมีตังค์ด้วย พอรถมาทุกคนเริ่มขยับเตรียมวิ่งให้ไปถึงประตูรถก่อนเพราะมีเปอร์เซ็นต์ได้นั่งไง แต่วันนั้นรถบังเอิญมาจอดตรงหน้าเราพอดี กำลังจะก้าวขี้นทันใดนั้นก็มีแขนขาวอวบพรวดเข้ามาทันที และตามด้วยขาท่าทางเค้าทมัดแทมงมาก ลำตัวเค้าเบียดเราตกจากบันไดรถทันที (โหหหห )เชื่อเค้าเลย แต่รถเต็มค่ะไม่ได้นั่งอยางที่คิด พอขึ้นปุ๊บ อ้าวป้าแกเจ็บขาซะงั้น ทำท่าเหมือนจะล้ม ขยับตัวแบบ
กะเผลกๆ และแล้วก็มีเด็กผู้หญิงลุกให้นั่ง (สำเร็จจนได้) ก้อเค้าไม่ได้เจ็บขานี่นา เราเห็นเป็นอย่างนี้ทุกวัน พอลงรถก็ลงป้ายเดียวกันกะเรา วิ่งปรู้ดดดไปเลยคงกลัวสาย (เนียนมั้กๆ)

นี่แค่ย่อมๆ นะคะ กลัวไม่มีคนอ่าน เพราะเรื่องมันเยอะมากเจอทุกวัน ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังเลยมาแบ่งปันเพื่อนๆ
ทุกวันนี้หลีกเลี่ยงได้ก็ต้องหลีกไม่ให้เจอ เคยโดนเหยียบเท้า โดนผลัก และโดนเบียดสารพัดเค้าจะทำ ไม่มีความเป็นสุภาพชนคนชราเลยอ่ะ ได้แต่ปลง

สาธุ!!!!! ถ้าเราแก่ขออย่าเป็นอย่างป้าๆลุงๆทั้งหลายเล้ยยย



Create Date : 09 เมษายน 2551
Last Update : 9 เมษายน 2551 12:56:26 น. 11 comments
Counter : 1698 Pageviews.

 
อืมน์ เคยเจอเหมือนกันนะ
เข้าใจค่ะ
คนเรา ยิ่งแก่ บางทียิ่งเห็นแก่ตัวมากขึ้น
ทำทุกอย่างให้ตัวเองแรงกว่าเดิม..
ประมารณ กูแก่แล้ว..เหลือเวลาในโลกนี้ไม่มาก
มรึงให้กูก่อนซิเฟร้ยยยยยยย
น่าเบื่อ
(แก่แล้วเหมือนกัน แต่พยายามไม่ใช้เป็นเครื่องมือกดดันเอาเปรียบใคร....)


โดย: ทะเลหญ้า IP: 202.14.117.17 วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:13:37:22 น.  

 
เคยเจอบ้างเหมือนกันค่ะ อยากเอามาเล่าเหมือนกัน
เจอแบบนี้บ่อยๆก็เหนื่อยนะ ท้อเลย ไม่ว่าคนแก่ หรือ
คนทั่วไป ไม่เคยมีน้ำใจต่อกันเลย

อยากพูดถึงอันที่สองค่ะ
ถ้าเป็นเรา เราลุกเลยนะ ไม่แคร์ คนที่จะอายคือเค้าตะหาก
แต่เค้าก็ไม่อายแล้วล่ะ เพราะอายุมากแล้ว เหอๆ

บางทีก็เบื่อกระเป๋านะ เบื่ออู่ปล่อยรถด้วย
แต่เลี่ยงไม่ได้ ก็เราไม่มีปัญญาไปเดินทางด้วยวิธีอื่นนี่เนอะ


โดย: thejkpb วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:13:53:40 น.  

 
ดีนะที่มีแต่เกวียนใช้ เหอเหอ

ง่า ล้อนเล่นอ่ะค่ะ ชีวิตต้องสู้ ( สู้จนเข้าอ่อน)


โดย: Gigg (Gigg_Pat ) วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:14:24:37 น.  

 
ดีนะที่มีแต่เกวียนใช้ เหอเหอ

ง่า ล้อนเล่นอ่ะค่ะ ชีวิตต้องสู้ ( สู้จนเข้าอ่อน)


โดย: Gigg (Gigg_Pat ) วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:14:24:38 น.  

 
โอ้โฮฮฮฮอออออออแกล้งเจ็บขาเพื่อแลกกับที่นั่ง เป็นความคิดที่น่าเกลียดมากๆเลยค่ะ


โดย: ich habe kein Geld วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:14:30:55 น.  

 
เรานั่ง 509 ค่ะ ผ่านตลาดขุนศรีอยู่ทุกวัน
แต่ขึ้นตั้งแต่ อู่รถ

อืมมม.........เจอคนแก่แบบนี้ น่ากลัวเนอะ



แต่ว่า เราจะเซ็ง ถ้าเห็นผู้ชาย ไม่ลุกให้เด็กนั่งนี่สิ
เห็นแล้ว อยากจะเรียก...เรียก ว่าไรดี ?


เข้ามาอ่าน แล้ว โมโหแทน


โดย: คิตตี้..เหมียว วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:14:32:33 น.  

 
บางทีคนแก่ก็น่ากลัวแบบนี้แหละค่ะ

อย่างที่คุณคิดตี้...เหมียว บอก คนแก่ยังพอให้อภัย แต่ชายหนุ่มนี่สิ ไม่ลุกให้ มันน่านัก...

อวยพรให้เจอแต่คนดีๆนะคะ

ปล.วันหลังก็ตื่นเช้าขึ้นอีกนิด เพื่อจะได้นั่งสบายอีกหน่อย หรือไม่ อย่างน้อยก็จะไม่ได้เจอคนแก่ ให้จิตตกไปทั้งวันไงคะ


โดย: อนัญชนินทร์ วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:15:40:22 น.  

 
เรื่องปกติครับ...ชีวิตบนรถเมล์ทั้งเช้า-เย็น..
ยังมีอีกประเภทครับ..
พวกที่บ้าโทรศัพท์..จะขึ้น-ลงท่านก็โทรอยู่นั่น..บางท่านก็คุยเสียงดังลั่นรถเมล์ หรือรถตู้สำหรับบางเส้นทาง ไม่รู้จะคุยอะไรกันนักหนา บ้างก็นินทาคนโน้นคนนี้ บ้างก็คุยไร้สาระ ไม่รู้จักเกรงใจผู้โดยสารคนอื่นๆเลย..
หากเพื่อนๆในบล็อกท่านใดที่เข้ามาอ่านและเคยกระทำแบบที่ผมเล่า ขอความกรุณาไว้ตรงนี้เลยครับ..ขอแค่ความเกรงใจให้กับเพื่อนร่วมทาง..คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงนะครับ..

การมีน้ำใจให้กับเพื่อนร่วมทาง..ไม่ว่าจะเป็นการสละที่นั่งให้ เด็ก สตรี คนชรา..ปัจจุบันยังพบเห็นเสมอครับ..แม้จะไม่มากนักก็ตามที


โดย: จ่าหมาน วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:15:46:52 น.  

 
บางคนเราลุกให้นั่งก็ไม่ยอมนั่งค่ะ ก็ทนยืนหยั่งงั้นแหละ แล้วคนที่ขึ้นทีหลังเราไม่รู้เรื่องก่อนหน้านี้จะคิดกับเรายังไงล่ะคะ


โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:16:15:19 น.  

 
ของคุณยังดีค่ะที่เป็นคนแก่

ของเรานี่สิ

ผู้ชายแมนๆเลย

เบียดเราตกประตู ไม่รุ้จะรีบไปไหนนักหนา


โดย: D IP: 125.25.189.221 วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:19:48:42 น.  

 
ขอบคุณนะก๊าเพื่อนๆ ที่เข้ามาแชร์เหตุการณ์อันน่าจดจำ (อิ๊ๆๆๆ)จิงๆแล้วมีเยอะ กระชากกระเป๋ามั่ง จิกผมก้อมี เฮ้อ!! แต่พอแค่นี้เหอะนะ พยามเลี่ยงเอาก้อพอ หั้ยกำลังใจเพื่อนร่วมชะตากรรมด้วยจ้ะ สู้ๆๆๆๆๆ


โดย: yahyee วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:12:31:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

yahyee
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add yahyee's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com