ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

   แม้ไม่ได้เกิดวันเดือนปีเดียวกัน   แต่ขอตายวันเดือนปีเดียวกัน

   อยู่ใต้ฟ้า   ใยต้องกลัวฝน

   บุุญคุญต้องทดแทน  มีแค้นต้องชำระ

   น้ำพยุงเรือได้       น้ำก็คว่ำเรือได้

   ไม่มีอะไรอ่อนโยนกว่าน้ำ   แต่ไม่มีอะไรเอาชนะน้ำได้

   งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา

   ส่งกันพันลี้  ยังต้องลาจาก

  สองเราผูกพันคู่เคียงฟ้า  สายใยมั่นคงแม้นสิ้นใจ

  มือเจ้ามีกระบี่  แต่ใจเจ้าไร้กระบี่

  ดื่มเหล้ากับคนรู้ใจ  พันไหก็ไม่เมา

  แพ้พ่ายต้องไม่ท้อแท้   พ่ายแพ้มีวันพลิกผัน

  ไม้เท้าตีสุนัข  มีไว้ตีสุนัข

เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย
เพราะเชี่ยวชาญ มิใช่เพราะโอกาส
เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย
ดังนี้แล้ว ลิขิตฟ้า หรือจะสู้มานะคน

 เมาเหล้าเช้าสาย ก็หายไป  แต่เมาใจ นี้ประจำ ทุกค่ำคืน

พบกันคือวาสนา  จากกันคือโชคชะตา