นิทานธรรมะ ตำนานกำเนิดเทพประจำตัว นิทานธรรมะ ตำนานกำเนิดเทพประจำตัว “เทพประจำตัว” คือ เทวดาที่มีตำแหน่งมาคุ้มครองดูแลมนุษย์ ณ ช่วงเวลาหนึ่งๆ ซึ่งปกติ มนุษย์ทุกคนจะมีเทพประจำตัวทั้งสิ้น โดยแรกเกิดนั้นเทพประจำตัวจะเป็น “แม่ซื้อ” หรือนางฟ้าที่ทำหน้าที่คล้ายแม่เลี้ยง ต่อมา ก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามบุญกรรม อนึ่ง เทพแต่ละองค์จะมีศัตรูที่ทำหน้าที่ตรงข้ามกันอยู่ คอยแทรกแซงการทำกิจด้วย กล่าวคือ ในขณะที่เทพประจำตัวช่วยนำพามนุษย์ไปในทางที่ดี มารจะคอยแทรกแซงด้วยเสมอ หากมนุษย์มีใจเอนเอียงไปในทางที่ไม่ดี ก็จะถูกมารชักจูงไป แต่ถ้ามนุษย์ตั้งมั่นในคุณงามความดี ก็จะประสานกิจกับเทพประจำตัวไปได้ตลอด ดังจะอธิบายต่อไป เทพประจำตัวมาจากไหน? เทพประจำตัวมาได้จากหลายแหล่ง ปกติ จะมาจากสวรรค์ชั้นต่างๆ ตามแต่บุญบารมีของมนุษย์ผู้นั้นกับอีกแหล่งหนึ่งคือสวรรค์ชั้นที่หนึ่งที่คาบเกี่ยวกับโลกมนุษย์ที่มีจิตวิญญาณอยู่มากมายพร้อมจะทำหน้าที่เป็นเทพประจำตัวของมนุษย์ มนุษย์บางคนมีเทพประจำตัวเป็นเทพนพเคราะห์องค์ใดองค์หนึ่งก็มี, บางคนมีเทพประจำตัวเป็นพระโพธิสัตว์ก็มี, บางคนมีเทพประจำตัวเป็นพรหมฤษีก็มี, บางคนมีเทพประจำตัวเป็นผีบรรพบุรุษก็มี, บางคนมีเทพประจำตัวเป็นเจ้าที่ที่ตนอาศัยอยู่ก็มี แต่บางคนมีเทพประจำตัวเป็นเจ้ากรรมนายเวรของตนเองก็มี ในกรณีหลังสุดนี้ เทพประจำตัวจะนำเคราะห์ภัยมาให้ เพราะเป็นเจ้ากรรมนายเวร ซึ่งปกติแล้วสวรรค์จะดูแลจัดเวรเทพประจำตัวให้แก่มนุษย์ทุกคน แต่เมื่อมนุษย์ได้สร้างเวรกรรมหรือบารมีมากเลยเกินพรหมลิขิตถึงจุดหนึ่ง สวรรค์จะดูแลไม่ได้ดังเดิม เพราะบุญกรรมที่มนุษย์ผู้นั้นสร้างนั้นมากเกินกว่าที่พรหมลิขิตไปแล้ว เช่น ทำเลวมากไป สวรรค์ไม่รู้จะช่วยฉุดขึ้นมาได้อย่างไร เทพองค์ไหนก็ช่วยไม่ได้ ไม่มีใครจะเอา หรือสร้างบุญบารมีมากจนเกินไป จนเทพเทวดาองค์ไหนก็ไม่มีบุญบารมีมากพอจะรั้งตำแหน่งเทพประจำตัวให้ได้อีก ในกรณีนี้ก็ต้อง “ปล่อยตามยถากรรม” เพราะเทวดาเอาไม่ไหวแล้ว ทำอย่างไรให้ได้เทพประจำตัวที่ดี บางท่านก่อกรรมใช้ฤทธิ์ไปผูกมัดจิตวิญญาณมาเป็นบริวาร จิตวิญญาณเหล่านี้จะตกอยู่ในสภาพคล้ายเทพประจำตัวไปโดยปริยาย สวรรค์ไม่อาจนำเทพประจำตัวมาให้ได้เพราะเขาก่อกรรมเอาจิตวิญญาณอื่นมาช่วงใช้อยู่ต้องให้เขาปลดปล่อยจิตวิญญาณเหล่านั้นไปก่อน จึงจัดเวรเทพประจำตัวให้ได้ เมื่อเข้าที่แล้ว เทพประจำตัวจะนำพาเขาไปตามกรรมที่เขาควรได้รับ ชีวิตจะดำเนินไปตามพรหมลิขิต ตามวิบากกรรมหรือตามกฎสวรรค์ต่อไป แต่ถ้ามีจิตวิญญาณอื่นๆ เข้าแทรกซ้อนอยู่ ชีวิตของมนุษย์ผู้นั้นจะไม่เป็นไปตามที่สวรรค์กำหนดไว้หรือวางไว้ให้ว่าจะต้องชำระกรรมเท่าไรอย่างไร ทำให้มีชีวิตที่ฝืนลิขิต เป็นไปตามใจของเขาเองบ้างเสื่อมไปในทางเลวจนฉุดไม่ขึ้นเช่น ถูกซาตานยึดร่างในท้ายที่สุด บ้างก็หลุดพ้นเป็นอิสระแม้แต่สวรรค์ก็ไม่อาจลิขิตเช่น พระพุทธเจ้า เป็นต้น อนึ่ง เราจะมีชีวิตอยู่แบบใดนั้น ขึ้นอยู่กับเทพประจำตัวของเราเป็นแบบใดด้วย เช่น ถ้าเทพประจำตัวเราเป็นกุมาร เราจะมีชีวิตอยู่แบบถูกผู้อื่นเลี้ยงดู, ถ้าเป็นแบบพระกวนอิม ก็มักจะมีดวงได้แต่งงานกับคนมีอำนาจเงินทอง, ถ้าเป็นแบบมารก็มีดวงได้ครอบครองอำนาจเงินทองแต่ไม่มีความสุข ฯลฯ ซึ่งดวงเหล่านี้เป็น “ดวงจร” ไม่เที่ยงเพราะไม่ใช่ตัวเรา เทพประจำตัวจะนำพาชีวิตเราไปได้เพียงช่วงใดช่วงหนึ่งของชีวิต เท่านั้น ในขณะเดียวกันก็จะถูกมารคอยดึงออกนอกทางด้วย การที่จะได้เทพประจำตัวที่ดีนั้น ทำได้โดยการทำตัวเองให้ดีก่อน (คนดีผีคุ้ม) เมื่อเรามีบุญบารมีมากขึ้นถึงจุดหนึ่งแล้ว เทพที่มีบุญบารมีมากพอกันก็จะมาดูแลเรา ซึ่งขึ้นอยู่กับความศรัทธาของเราด้วย เช่น เมื่อเราศรัทธาหลวงปู่ทวดและบารมีถึงระดับ ท่านก็มาดูแลเราได้ ชีวิตเราจะคล้ายเสี้ยวส่วนหนึ่งของท่าน เดินตามรอยท่าน และมีท่านคอยคุ้มครอง (โดยมีศัตรูท่านคอยเล่นงานด้วย) สูงสุดของเทพคุ้มครองคือ “พระพุทธเจ้า” ซึ่งผู้จะรับได้และส่งผลให้มีวิบากกรรมแบบพระพุทธเจ้าได้นั้น ต้องมีบารมีเป็น “พุทธะ” หรือ “สำเร็จยูไล” ด้วย ไม่เช่นนั้นก็ไม่อาจเดินตามรอยกันได้ (บารมีไม่พอทำตามกัน) เช่น ท่านพุทธทาส ก็ศรัทธาเอาพระพุทธเจ้าเป็นผู้นำ เพื่อเดินตาม Create Date : 06 มกราคม 2554 Last Update : 6 มกราคม 2554 9:21:29 น. 0 comments Counter : 313 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet