วันเสาร์ที่ 7 มิ.ย. เป็น Open Day ของ Como House ที่นี่เปิดให้เข้าชมเดือนละครั้ง สงสัยกลัวบ้านช้ำ

โคโมเฮาส์สร้างขึ้นเมื่อปี1847 เจ้าของเดิมคือ เซอร์ เอ็ดเวิร์ด วิลเลียมส์ บนที่ดินผืนใหญ่ในโซนเซาท์ยาราห่างจากเมลเบิร์นไม่ไกล สมัยก่อนน่าจะเรียกว่าบ้านนี้มีพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลเพราะดูจากวันที่เข้าไปบ้านหลังน้อย แต่ยังล้อมรอบด้วยที่สวนเขียวๆ มีถนนตัดผ่ากลางสวนด้วย

ชื่อบ้านนี่สะดุดหูตั้งแต่แรก มัคคุเทศก์อาสาสมัครของ National Trust เล่าว่า ตั้งตามชื่อ LakeComo ในประเทศอิตาลีเพราะเป็นสถานที่ที่เจ้าของบ้านขอสาวที่รักแต่งงาน

ด้านนอกโคโมเฮาส์ดูเรียบๆเหมือนบ้านบนฟาร์ม จริงๆมันก็คือบ้านบนฟาร์มนี่แหละ คนรวยมักจะมีคนรับใช้เยอะ เลยต้องมีสวนมีฟาร์มเพื่อให้ใช้ชีวิตแบบsustainable economy (มัคคุเทศก์พูดคำนี้ปั๊บเรานึกถึงในหลวง ที่ทรงสอนให้อยู่อย่างพอเพียง)

ไม่กี่ปีต่อมาเจ้าของเดิมขายบ้านต่อ จนกระทั่งมาถึง จอห์น บราวน์ ช่วงนี้แหละที่มีการต่อเติมจากชั้นเดียวเป็นสองชั้นปรับภูมิทัศน์สวนใหม่

แล้วบ้านก็ถูกขายให้เศรษฐีชื่อชาร์ลส์ อามิเทจ ซึ่งมีภรรยาชื่อ แคโรไลน์ ครอบครัวนี้มีลูก 8 คน มัคคุเทศก์เล่าว่ามีช่วงนึงที่ครอบครัวเดินทางไปต่างประเทศ คุณนายให้พาวัวไปด้วย ฟังแล้วงง แต่ก็เฉลยว่าต้องเอาวัวไปด้วยเพราะลูกยังเล็ก ลูกต้องกินนมวัว (รวยจริงๆ)

ในปี 1875 คุณชาร์ลส์ ป่วยและเสียชีวิตที่บ้านเหลือแต่คุณนายแคโรไลน์ ความที่บ้านล้อมรอบด้วยที่กว้าง เวลากลางคืน ถ้ามีเสียงแปลกๆ คุณนายจะหยิบปืนตรงหัวเตียงเดินไปนอกระเบียง แล้วยิงขึ้นฟ้า เพื่อบอกให้รู้ว่า “อย่านะเอ็ง ข้าเล็งไม่พลาด”

จุดเด่นของบ้านหลังนี้คือเครื่องเรือนในบ้านส่วนใหญ่สั่งมาจากอังกฤษและฝรั่งเศส เสียดายที่ห้ามถ่ายรูป สามีถ่ายไปแล้วเพิ่งรู้ เลยมีรูปแค่นี้

บ้านนี้มีบันไดแยกสำหรับคนใช้แล้วก็มีระฆังเล็กที่โยงกับเชือกตามห้อง สำหรับท่านๆ ดึงเพื่อเรียกใช้ (ถ้าใครเคยดู Downton Abbey ระฆังจะเรียงกันเป็นแถวอย่างนั้นเลย) มีคนถามว่าคนใช้รู้ได้ไงว่าใครเรียกใครเพราะบ้านนี้มีลูก 8 คน มัคคุเทศก์บอกว่า ฟังเสียงก็รู้เพราะระฆัง 8 อันนี้ ขนาดไม่เท่ากัน เดาว่าอันที่ใหญ่ที่สุดเป็นของคุณผู้ชาย

โคโมเฮาส์เป็นบ้านหลังเล็กอยู่แล้วน่าจะอบอุ่น