อาจจะไม่มีสาระสำหรับบางคนแต่อยากเล่าน่ะ 

เรากลับไทยมาได้เดือนกว่าๆและจะอยู่ต่ออีกสามสัปดาห์ ก็จะบินกลับเมลเบิร์น รอบนี้มาพร้อมลูกชายสุดหล่อ เลยจะพาไปทำหนังสือเดินทางไทยที่กรุงเทพเพราะไม่อยากรอกงสุลสัญจรมาบริการทำหนังสือเดินทางไทยที่เมลเบิร์น

ปรากฏว่าไปที่สำนักงานหนังสือเดินทางธัญญะพาร์ค ฝ่ายแจกคิวบอกว่า ทำไม่ได้ ต้องเอาลูกไปเข้าทะเบียนบ้านก่อน ตอนนี้ลูกยังลอยไปลอยมา แม้ว่าที่อยู่ที่ลูกมีชื่อตามที่ระบุในสูติบัตรเป็นที่อยู่ของมารดาแล้วก็ตาม (ยุ่งยากเนาะ)

วันรุ่งขึ้นก็ไปสำนักงานเขตพระโขนง ใจก็คิดว่า เดี๋ยวต้องติดอะไรอีกแน่เลยแล้วก็ติดจริงๆ หัวหน้าฝ่ายด้านนี้ถามว่ามีหนังสือเดินทางไทยหรือยัง เราบอกไปทำแล้วเขาไม่ให้ทำให้มาเอาชื่อเข้าทะเบียนบ้านก่อน หัวหน้าฝ่ายบอกว่าต้องนำเอกสารต่างๆมา พร้อมพยานบุคคล 2 คน รูปถ่ายเด็ก 4 รูปและมาสอบปากคำ ต้องส่งเรื่องไปอนุมัติข้างบนด้วยทำวันเดียวไม่เสร็จ เราหันไปบอกสามีนี่มันกระบวนการตรวจคนเข้าเมืองเลยนะเนี่ย

บอกตรงๆ ว่าไม่พอใจราชการไทยทำไมไม่คุยกันว่าจะต้องทำอะไรก่อนอะไรหลัง ก็ถามหัวหน้าฝ่ายว่า มีระเบียบหรือกฎหมายเขียนไว้มั้ย ที่ขอมาเนี่ย ท่านว่า มี เราก็กลับบ้านไปค้น ก็เจอระเบียบกระทรวงมหาดไทยเรื่องการเพิ่มชื่อและรายการบุคคลเข้าในทะเบียนบ้าน (https://www.bora.dopa.go.th/callcenter1548/index.php/menu-population/13-service-handbook/population/29-population-add-name) ซันนี่เข้าข้อ 3. กรณีคนสัญชาติไทยที่เดินทางกลับจากต่างประเทศหรือเกิดในต่างประเทศแล้วเดินทางกลับเข้ามา ในประเทศไทย ทั้งที่มีหลักฐานแสดงว่าเป็นคนไทยและไม่มีหลักฐาน เอกสารที่ใช้คือ 1. บัตรประจำตัวเจ้าบ้าน 2. สำเนาทะเบียนบ้านฉบับเจ้าบ้าน 3. รูปถ่ายผู้ขอเพิ่มชื่อ 4 รูป 4. รูปถ่ายพ่อแม่ลูกและพยานหน้าบ้านที่จะนำชื่อไปเข้า2 รูป 5. ใบสูติบัตรตัวจริง 6. พยานบุคคล 2 คน

ขั้นตอนคือ ยื่นเอกสารและหลักฐานให้นายทะเบียนท้องที่และเขียนคำร้องด้วยลายมือหลายหน้า เนื้อหาที่จำได้คร่าวๆ คือ ข้าพเจ้า นางสาวณัชชาอร ชูเชิดศักดิ์ เลขประจำตัวประชาขน xxx ประสงค์เพิ่มชื่อ เด็กชายซันนี่ เกิดเมื่อวันที่ xxx ตามสูติบัตรเลขที่ xxx ออกโดยสถานเอกอัครราชทูต ณกรุงแคนเบอร์รา เข้าทะเบียนบ้านเลขที่ xxx ส่วนพยาน 2 คน ก็เขียนข้อความคล้ายกัน แต่ระบุว่า เป็นญาติ และยืนยันว่า เด็กชายซันนี่พักอาศัยที่บ้านเลขที่ xxx จริง พอเขียนคำร้องเสร็จ นายทะเบียนก็จะทำบันทึกภายในเพื่อเสนออนุมัติ ในบันทึกหัวหน้าฝ่ายบอกว่า เรามาแจ้งเอาลูกเข้าทะเบียนบ้านเพื่อให้สามารถนำลูกเข้าศึกษาต่อในประเทศไทยได้ เสร็จวันแรก ใช้เวลาสองชั่วโมง

พอถึงวันนัดครั้งที่สอง มาเซ็นรับทราบและพิมพ์ลายนิ้วมือ จำไม่ได้ว่าซันนี่พิมพ์นิ้วมือหรือนิ้วเท้า แต่ทำหนังสือเดินทางไทย ซันนี่โดนพิมพ์นิ้วเท้า เสร็จเรียบร้อย ได้เลขประจำตัวประชาชน และมีชื่อในทะเบียนบ้านทีนี้ก็เอาซันนี่ไปรับสิทธิ์บัตรทอง 30 บาทได้ ข้อเสียก็มีคือ ชายไทยต้องรับใช้ชาติ  แต่เราจะยังไม่คิดอะไรตอนนี้ ยังอีกนาน 

ลูกค้าบางคนถามเรื่องเลี้ยงลูกว่าเป็นยังไง  อยากจะกรี๊ด ตอนแรกคลอด ลูกนอนเป็นหลัก ก็ยังทำอะไรได้บ้าง  พอเดือนที่ 2-3 ไม่ค่อยนอนเราทำอะไรไม่ค่อยได้ ซันนี่นอนครึ่งชั่วโมง แค่หั่นผัก ผัดข้าว กินเสร็จ ลูกตื่นอย่างอื่นไม่ต้องทำ  สุดท้ายไป Sleep Settling School ให้พยาบาลสอนเทคนิค ซึ่งก็ทำให้รู้สาเหตุที่ซันนี่นอนแป๊บเดียวแล้วตื่นคือเวลาเขาตื่น เขาตื่นไม่นาน ตามหลัก ควรจะตื่นอย่างน้อย 1.5 ชั่วโมง ตอนที่ตื่นให้ป้อนนมก่อนแล้วพาเล่น เสริมทักษะ จากนั้นให้นอน 1.5ชั่วโมง ทำอย่างนี้ทุกวัน วนไป เรานึกว่าลูกเป็นหุ่นยนตร์ สั่งได้  เอาเข้าจริงก็ทำไม่ได้ เวลาพาลูกไปข้างนอกเขาหลับในรถ พอถีงปลายทาง อุ้มออกมาก็ตื่นแล้ว ฉะนั้นตารางการนอนไม่เคยได้อย่างที่พยาบาลสอน 

เอาเถอะตอนนี้ซันนี่ 5 เดือนแล้ว เลี้ยงง่าย ไม่งอแง ใครเล่นด้วยก็แจกยิ้ม เป็นขวัญใจของทุกคนที่เจอ กินข้าวที่ไหน โต๊ะข้างๆ ต้องหันมามอง ก็ซันนี่เป็นเด็กฝรั่งมีเค้าหน้าเอเชียเล็กน้อยหล่อสะดุดตา แล้วเราก็จับทางได้ว่าถ้าซันนี่ตื่น หลังจากนั้นไม่เกิน 2 ชั่วโมงถ้าเขาเริ่มงอแงนี่คือจะนอน เอานม (จากเต้าแม่) ยัดปาก ดูดสามที คอพับเลย (เจอเต้าพิฆาต อิอิ) 

เรื่องงานก็น้อยลงเยอะปริมาณที่เข้ามาก็เรื่อยๆ แต่รับน้อยลง งานใหญ่หลักแสนบาท หลุดไปหลายงานเพราะไม่มีเวลาทำ ต่อให้จ้างช่วง ก็ต้องมาตรวจแก้งานแปลก่อนส่งไม่มีเวลาอยู่ดี หลายคนให้กำลังใจบอกว่าแค่ 2-3 ปี พอลูกเข้าเรียนเตรียมอนุบาลก็มีเวลามากขึ้น น่าจะจริง แต่อาจจะไม่เป็นจริงเพราะตั้งใจจะมีลูกอีกคนหรือสองคนเพื่อเป็นเพื่อนซันนี่ ถ้าร่างกายไหวนะ ขนาดมีซันนี่ ทำ ICSI ไม่สำเร็จมาได้ตอนทำ IUI ถ้าจะมีคนต่อไป ไม่แน่ใจว่าทำวิธีง่ายๆจะได้หรือเปล่า ไม่อยากทำแล็บฉีดฮอร์โมนเยอะๆแล้วด้วย นึกถึงตอนท้อง เป็นเบาหวานต้องฉีดอินซูลินที่หน้าท้องวันละ 4 รอบ เพลีย